Playtime (Redpetal)

Onderwerp: Playtime (Redpetal) za 6 mei 2017 - 18:10

Butter was nog maar een jonge kitten die zoveel al had meegemaakt, al wist het nog weinig van alles wat er was gebeurt. Ietsjes leek hij iets te weten maar niet veel, zijn oogjes tuurde rond. Hij kon niet vast stellen waar hij was, al kon hij niet anders. Hij had mee gereisd met de big journey maar hij had gelukkig zijn moeder en vader nog of ja dat dacht hij dan, zijn moeder was Redpetal die voor het eten zorgde en zijn vader Jaytail een stoere sterke krijger. Hij zwiepte al met zijn staart bij die gedachtes, hij zou mama en papa graag samen zien vechten of juist lief tegen elkaar wezen. Weer sprong de kitten op, hij wilde net zo sterk als mama en papa worden, de beste krijgers in de Clan. Hij voelde zich trots over zijn ouders al had hij een gevoel dat hij iets misten, de warmte die hij ooit heel lang geleden had gevoeld. Naaaah vast niks, zijn kleurrijke blauwe oogjes staarde vrolijk vooruit. Een glimlach verscheen op zijn kitten snoet, hij kon deze omgeving niet beschrijven zo mooi vond hij het. Al vroeg hij zich iets af, zijn oortjes wiebelde bij elk geluid en zijn staart zwiepte toen hij een bekende stem hoorden een stem. Hij keek achterom en kreeg een grotere glimlach rond zijn gezicht, zijn oogjes straalde blijdschap uit waarna hij zich erop afstormde. Al kon hij niet zien wie of wat het was, misschien bespeelde zijn gedachte en zijn herinneringen wel hem..

Onderwerp: Re: Playtime (Redpetal) za 6 mei 2017 - 18:19

Er lag een trieste blik in haar gouden ogen als ze naar de drie jonge kittens keek. Ze wenste ergens dat ze niet ook voor hen zou moeten zorgen, dat ze al haar aandacht kon geven aan Avidkit en Cedarkit; maar ze wist ook dat dat niet eerlijk was. Dat ze gewoon melk en warmte nodig hadden, omdat ze zo jong hun moeder waren kwijtgeraakt. Redpetal kon het zich niet voorstellen. Ze had altijd haar moeder bij haar gehad, de poes leefde nog steeds; ook al was ze afweziger dan vroeger. Dat was logisch. Haar vader zag af, haar zus was nog maar net gestorven. Ze waren allemaal afweziger dan vroeger. De rosse queen trok voorzichtig één van de katertjes terug naar haar toe toen die weg leek te lopen. "Shh, Butterkit, blijf hier..", murmelde ze zachtjes. Haar stem was moe en miste de liefde die ze had wanneer ze tegen haar eigen kittens sprak. Ze kon het gewoon niet meer opbrengen. Ze was uitgeput.

Onderwerp: Re: Playtime (Redpetal) za 6 mei 2017 - 18:42

De jonge kitten probeerde nog steeds ergens naar toe te lopen al was hij weer terug getrokken door zijn moeder zijn nest in, zijn blauwe ogen waren op de grote oranje kattin vragend gefocust. "Shh, Butterkit, blijf hier..", murmelde Redpetal, haar stem klonk zonder de liefde en moe. Hij zwiepte blij met zijn staart, "mar maja daair whas emant.. och?" Vroeg hij waarna zijn vrolijkheid in zijn stem verdween. Hij wiebelde wat met zijn oortjes, hij was zo blij met haar en zo trots op haar. Hij wilde even groot, sterk en slim worden als haar. Hij keek haar nog steeds vragend aan tot zijn focus ergens anders op ging, de wind die vanuit de uitgang kwam. Hij staarde er kort naar, hij hield van het gevoel om even vrij te zijn. Om even vrij te zijn van zijn nest en zijn zorgen, vlak daarna keek hij weer terug naar haar. Zijn staart zwiepte meer waarna hij zichzelf tegen haar aandrukte, "zuen wi staks saiamen sijpelen maja?" Vroeg hij met stralende kitten ogen. Hij wilde zo graag iets doen met zijn mama, hij waardeerde haar zo. Zijn staart zwiepte weer, hopelijk zei ze ja.

Onderwerp: Re: Playtime (Redpetal) ma 26 jun 2017 - 19:41

The apple blossom exists to
create fruit: when that comes,
the petal falls.

De kitten irriteerde haar en ergens schrok ze daar van. Had ze niet altijd van kittens gehouden? En toch vond ze het zo vervelend dat Butterkit haar mama noemde. Nee, ze was zijn moeder niet. Alleen Avidkit en Cedarkit mochten haar zo noemen. Ze duwde hem zachtjes weg toen het lichtgekleurde katertje zich tegen haar aandrukte. "Ik ben je mama niet, Butterkit.", antwoordde ze vermoeid, even kijkend naar haar eigen twee kittens. Ze wou dat Snowdrop nog leefde, zodat zij haar kittens niet hoefde te zogen. Ze wou hen geen pijn doen maar ze kon het op dit moment niet aan om te doen alsof ze van hen waren - ze wou niet dat de drie naar haar zouden komen met hun problemen, dat ze haar tijd in beslag namen wanneer ze zich bezig wou houden met Avid en Cedar. Starclan, ze kon niet wachten tot die drie geen melk meer nodig hadden. Dan kon Jaytail zelf voor hen gaan zorgen. Misschien zou ze als haar kittens apprentice worden dan terug naar de warriors den gaan, hoewel ze dat ook niet zo zag zitten.. Het zou enorm confronterend zijn om haar nest weer tussen de warriors te moeten maken, de lege plekken naast haar negerend. Maar ja, een echte warriorsden hadden ze niet eens meer..

Onderwerp: Re: Playtime (Redpetal) di 27 jun 2017 - 20:29

Butterkit had zich net tegen zijn moeder aangedrukt, al werd hij langzaam weg geduwd ter wel hij een klein piepje achter liet. De jonge kitten was geschrokken van wat zijn mama deed, had ze geen zin in knuffels en spelen? Hij keek haar aan met grote blauwen ogen, natuurlijk lagen er zoveel andere kittens in haar nest het waren allemaal zijn broertjes en zusjes. Het stil viel, zijn mama sprak woorden die deze kitten zijn kleine hartje brak. "Ik ben je mama niet, Butterkit.", antwoordde Redpetal vermoeid waarna ze weg keek naar de andere kittens in het nest. Even viel de crèmige kitten stil en gelijk viel alles stil, dit moest een grap zijn maar hoe langer het stil bleef hoe meer hij in zijn moeder begon te geloven. Zijn blauwe oogjes werden groter en groter toen hij het realiseerde waarna langzaam dikke druppels zijn ogen verlieten even schudde het kittentje zijn hoofd, "neen, jii miama ziin." Piepte het kleinte waarna het even slikte. Ze was zo warm en zo lief, ze kon zoiets toch niet zeggen. Ze.. Ze was alles wat hij wilde zijn, hij wilde zo zijn als zijn oudere sibs, zijn vader en natuurlijk ook zijn moeder. Dus was dit een leugen? Het crèmige kittentje nam meer afstand, zijn blauwe oogjes op zijn moeder gefocust. Tranen liepen van zijn wangen af op het nest, was dit de keiharde waarheid? Nee, vast niet want hij bleef geloven. "Issi er iettse miama?" Miauwde hij daarna een stuk stiller, hij liet zijn staart in plaats van zwiepend hangen. Was dit het dan...

'I thought you were the only one.'
'But I keep believing in you.'

Onderwerp: Re: Playtime (Redpetal) vr 30 jun 2017 - 22:13

The apple blossom exists to
create fruit: when that comes,
the petal falls.

Het deed haar pijn om de kitten zo te zien maar ze kon de energie niet opbrengen om er echt iets aan te doen. Ze was zijn mama niet en ze zou zijn mama nooit zijn. Punt uit. Redpetal kon en wou Snowdrop niet vervangen. Ze had opgekeken naar de poes en nu was ze dood - maar vanuit Starclan zou ze neerkijken op hen. Zou ze verdrietig zijn dat de rosse queen haar kittens zo slecht leek te behandelen? Misschien wel. Maar ze had meer aan haar hoofd, ze had belangrijkere dingen om zich zorgen over te maken dan over drie kittens die ze gewoon melk gaf omdat ze toevallig wat over had gehad, omdat ze zelf maar twee kittens had. "Butterkit, alsjeblieft..", mauwde ze vermoeid. "Je moeder is dood." Ze wist niet of de jonge kitten dat zou begrijpen, het begrip 'dood'; haar eigen kittens hadden het ook niet begrepen toen ze hen moest vertellen dat Bunnykit dood was, en toen waren ze zelfs al ietsje ouder geweest.

Onderwerp: Re: Playtime (Redpetal) za 1 jul 2017 - 10:23

Butterkit keek haar geschrokken aan, alles was om hem heen kapot gevallen ter wel hij dacht dat hij met zijn mama mocht spelen. Tranen liepen nog steeds zijn ogen uit, vol met ongeloof. Hij geloofde ergens wel nog dat Redpetal zijn mama was en ergens weer niet, door haar stilte. Het moment van de waarheid was aangekomen, "Butterkit, alsjeblieft..", mauwde zijn mama vermoeid. "Je moeder is dood." Zijn ogen werden groter, diood? Snikte de crèmige kitten. Zijn tranen liepen over zijn wangetjes op het nest gedeelte, dus... Redpetal was niet zijn moeder. Dan was zij een verrader, waar was zijn echte mama! Hij wilde naar zijn mama, al was ze dood. Dood, dood en dood. Was dat een plek, dan zal hij die plek vinden. Hij zou op staan, toch keken zijn blauwe oogjes gebroken naar de ogen van ma-Redpetal. Zijn staartje ging langzaam tussen zijn pootjes, waarna hij naar achteren kroop. Nog zijn ogen gericht naar Redpetal, duikelde hij over de rand van het nest heen en raakte de stenen grond. Langzaam krabbelde hij weer op zijn vierpootjes en kroop wat meer naar achteren nog steeds zijn blauwe oogjes op Redpetal gericht, "ikke ga miin echttie miama zoiken, jiie vierriader." Jankte Butterkit. Zij had zijn moeder naar de dood gebracht dat moest wel, zij was hier de boosdoener. Hij wilde zijn echte mama terug, de warmte wilde hij terug.

Onderwerp: Re: Playtime (Redpetal) za 1 jul 2017 - 15:22

The apple blossom exists to
create fruit: when that comes,
the petal falls.

Misschien was Redpetal gemeen, misschien zou ze de jonge kitten moeten tegenhouden.. Maar ze had er de energie niet meer voor. Jaytail moest zijn kittens onder controle houden en het was haar schuld niet als hij te weinig aandacht gaf aan hen, waardoor ze aan haar vast kwamen te hangen. Want dat kon ze nu eens echt niet gebruiken. "Je vader weet vast waar ze is.", mauwde ze vermoeid, haar kopje op haar poten. Haar gouden ogen vielen bijna toe van de slaap. Pff, Butterkit overleefde het wel. Hij was nog jong en als hij opgroeide begreep hij het vast wel. En voor nu was het haar probleem niet.

(topic uit miss?)

Onderwerp: Re: Playtime (Redpetal) za 1 jul 2017 - 16:16

Butterkit keek nog steeds geschrokken naar Redpetal, zijn ogen waren volgelopen met water. De waarheid was hard en elk moment dat zijn oranje nep mama niks zei leek het hem steeds meer te breken en te breken, hij had zijn staartje tussen zijn twee pootjes gezet. Zijn pupillen keken heen en weer, zijn oortjes lagen in zijn nekje. "Je vader weet vast waar ze is.", mauwde ze vermoeid, waarna ze haar kop tussen haar poten legde. Nee, zijn papa deed hier ook aan mee?! Dus Jaytail had zijn mama ook naar de dood gebracht en was ook niet zijn echte papa? Meer tranen overspoelde hem, hoe konden ze? HOE KONDEN ZE?! "H-H.. Hjoe kjonden juilli?!" Piepte hij waarna hij weer zijn kopje schudde, wat hadden ze allemaal tegen zijn mama waarom brachten ze haar daar. Al kneep hij even zijn oogjes samen, nog steeds rolde tranen van zijn wangen af. Ik ga mij mama zoeken, met deze gedachtes draaide hij zich om. Harteloos, van plan om nooit meer terug te komen van zijn Clan en nu zijn mama te zoeken dat was het enige wat hij kon doen. Zijn mama terug brengen, weer de warmte ontvangen die zij hun ooit gaf.

~Topic Uit