Stars

De witte she-cat keek naar buiten. Haar gifgroene ogen starend naar de donkere wereld buiten de grot. Het heeft haar altijd al getrokken, de sterrenhemel, de frisse lucht. Ze hield ervan, en niet van deze opgesloten benauwde grot waar een hoop katten op elkaar gekropt waren. Blacktear zuchtte even. Nu Eveningglow en Beamspark warrior waren was er vrij weinig te doen voor oudere warrior. Het leek alsof de jongere generatie de boel overnam. Clans werden nu geleid door moederkatten en kleuters, enkel hun en Riverclan stonden er nog wen beetje op hun poten al was dat ook aan het wankelen. Thornface was geen slechte kat zeker niet, maar ze was eerder bang dat hij een slechte keuze zal gaan maken wanneer Silverstar er niet meer was. Er zou een nieuwe deputy moeten komen en het leek erop dat enkel de jonge katten nog kans kregen. Het was altijd haar droom geweest om de clan te leidde maar haar kansen werden alsmaar kleiner nu ze ouder werd en er meer jonge zielen rondliepen. Ze hoopte maar, als de tijd eenmaal aangebroken is dat Thorn leader word hij een goeie beslissing zou maken wie hem zou helpen regeren. De witte warrior hief zichzelf uit haar mosnest, en keek de clan cavern rond. Blacktear’s groene ogen vielen op een zwart witte tom die ze herkende als Kestrelwing. Ze waren beide de oudjes van de clan. De warrior leek ook wakker te zijn als haar dus ze maakte er gebruik van. De witte she-cat liep op hem af en knikte hem toe. “Kestrelwing” Begroette ze de tom fluisterend om de katten om hen heen niet te wekken, “Zin om een rondje te lopen buiten?” Vroeg ze vriendelijk en trok kort met haar oortjes. Nooit geschoten is altijd mis, misschien kon ze vannacht eens een keer met gezelschap lopen inplaats weer in haar uppie.

Na een lange dag van jagen was hij nu diep in slaap verzonken. Vreemde dromen bestookten hem, en soms was de grens tussen werkelijkheid en fantasie maar moeilijk te onderscheiden voor hem. Het ene moment was hij weer terug met zijn kleine gezinnetje, spelend met zijn dochters en zoons. Het andere moment veranderde dit vrolijke beeld in iets gruwelijks en lagen de eerst nog zo actieve kittens vervolgens dood in grote plassen bloed op de grond. Kortom, heel rustgevend was zijn dutje niet. Uiteindelijk schrok hij wakker, en keek verwilderd om zich heen? Waar was hij in hemelsnaam? Nadat hij een paar keer diep in en uit had geademd besefte hij dat hij natuurlijk in de clan cavern was. Hij besloot maar op te staan, hij zou nu toch de slaap niet meer kunnen vatten. De zwart witte kater rekte zich uit en ging langzaam zitten. Zijn blik viel op een witte poes met mooie groene ogen. Blacktear. Ze leek naar hem toe te komen, en dat verbaasde hem enigszins. Zoveel bezoek kreeg hij tegenwoordig niet meer. "Kestrelwing," zei ze ter begroeting, en hij knikte vriendelijk naar haar. "Zin om een rondje te lopen buiten?" luidde haar vraag daarna. Hij toverde een kleine glimlach tevoorschijn. "Natuurlijk. Leidt de weg maar." zei hij en stond weer op. Hij kon best wat frisse lucht gebruiken, het zou hem goed doen.

Haar groene ogen ontmoette Kestrelwings gele kleurige. Ze had de tom gevraagd voor een wandelingetje buiten de cave, de sterrenhemel was open en bloot en de witte warrior had gehoord dat er ergens in de bergen een poel was die de zilverpels weerkaatste. Blacktear glimlachte toen Kestrelwing meestende om mee te wandelen. De senior warrior wachtte op de zwart met witte gevlekte tom en liep samen met hem de grot uit, de donkere nacht binnenwandelt om daarna verlicht te worden door de sterren. “Ik wou graag de Starpools bekijken nu de hemel onbedekt is” Mauwde ze, Blacktear keek naar haar clangenoot. Haar lange snorharen kort trillend door de wind die zachtjes door haar korte vacht blies.

De witte poes glimlachte toen hij zei dat hij wel even mee wilde wandelen. Dat deed hem goed. Samen liepen ze naar buiten, en het viel de zwart witte kater direct op hoe mooi de hemel er op dit moment uitzag. Het was een heldere nacht, dus de sterren waren goed zichtbaar. "Ik wou graag de Starpools bekijken nu de hemel onbedekt is." legde de poes aan hem uit. Hij knikte rustig, dat leek hem helemaal geen slecht plan. "Klinkt goed." hij was er zelf nog niet vaak geweest omdat hij zich er zo eenzaam voelde, hij werd er alleen maar verdrietig van. Maar samen met Blacktear zou het al een stuk beter zijn. Hij richtte zijn blik even opzij naar de witte poes. "Dus.. hoe was jouw dag?" vroeg hij oprecht geïnteresseerd.

Kestrelwing stemde in om naar de starpools te gaan waardoor de witte senior warrior kort glimlachte. Ze was benieuwd naar al de geruchten, wie weet kon ze misschien contact krijgen met starclan al geloofde ze toch dat het niet zou gebeuren maar toch, er was altijd een sprankeltje hoop te vinden. Blacktear liep samen met haar clangenoot werder en keek opzij toen de zwart witte tom naar haar dag vroeg. Ze zuchtte eventjes en trok met haar lange witte snorharen. “Saai” Mauwde ze, haar gifgroene ogen voor der gericht. “Me twee leerlingen zijn warriors geworden dus me dag bestaat nu vooral uit niks doen” Zuchtte ze terwijl ze probeerde om positief te glimlachen al was het meer een neppe scheven lach. Ze mistte vroeger. Toen ze nog waardeert werd nu leek ze behandeld te worden als elder terwijl ze helemaal nog niet dat oud was. Ze was niet de jongste meer maar ook zeker niet de oudste “Hoe was de jouwe?” Vroeg ze maar beleef terug.