[Sharing Tongues] No act of kindness is wasted

Haar blik stond strak zodra ze Tallshadow omhoog zag komen en zichzelf neerplaatste naast een andere kat. Tallshadow, het excuus voor een leader terwijl hij nauwelijks zijn eigen clan in controle hielt. Hij leek een van degene te zijn die compleet vergat dat er vier clans waren. Dat er altijd vier clans zouden zijn en dat ze nu jammer genoeg even samen moesten leven.

Toch was ze absoluut niet van plan om hier heel lang te blijven. Haar clan had water nodig. Beter water om in te jagen want wat hier was was niets anders dan miserabel. En dan nog nieteens gesproken te hebben over  de tribe katten. Ze vertrouwde ze niet. Absoluut niet. Zij zelf zou nooit zomaar een clan uitnodigen om op haar territorium te blijven, dus waarom zou een tribe dat zo doen zonder ook maar iets er voor terug te willen? Nee ze hielden iets achter handen. En ze zou er achter komen wat. Langzaam hief ze haar kop op terwijl ze naar de grote groep katten keek. "Katten van alle Clans!" Ze hielt haar stem rustig maar hard genoeg zodat iedereen het zou horen. "De maan staat vol aan de hemel. Volgens Starclan's regels zullen wij een Gathering houden." Ze knikte even koeltjes naar de andere leaders en nam plaats op een kleine verhoging. Ze was er zo ondertussen wel klaar mee dat de clankatten vergaten dat er vier clans waren en dat Starclan's codes nog altijd golden. Hoe ver dan ook van huis. Want zonder de warriorcode. Wat waren ze.. Rogues, zonder thuis en geloof.. Nee dat zou nooit mogen gebeuren. Ze zou zich vasthouden aan haar eigen geloof.

SILVERSTAR

no cause is lost if there is but one fool left to fight for it

De reis hier heen was zwaar geweest voor de oudere kater. Zwaarder dan hij had willen toegeven. Daarnaast was hij tijdens de reis ook nog eens zijn deputy kwijt geraakt en had hij in de clancavern een nieuwe moeten kiezen. Iets wat zwaar gevallen was op meerdere leden van zijn clan maar het was nodig geweest. Toen daar ook nog eens whitecough overheen kwam was hij terug getrokken om te werken aan zijn herstel. Hiermee had hij eigenlijk per direct een zware verantwoordelijkheid op Thronface's schouders geplaatst. Maar de gloednieuwe deputy trok het goed. Hij was een goede keuze geweest al voelde de zilveren leider zich verantwoordelijk voor de gehele clan.

Ze hadden hun thuis moeten verlaten, zoals hij al eens eerder had moeten doen met Skyclan. Maar dit maal waren alle clans vertrokken, met weinig hoop om ooit nog terug te kunnen gaan naar huis. De ene kat leek beter om te gaan met het tijdelijke samenzijn van de clans dan de ander. En sommige zelfs te goed. Hij had al gehoord van meerdere mixed clan kittens en het baarde hem zorgen. Hoezeer hij blij was dat er tenminste geen onnodige oorlogen waren was dit toch weer het andere eind.

Butterstar riep de clans bijeen en hij kon al raden waarom. De maan stond vol aan de hemel. In hun oude thuis zouden ze een gathering hebben op dit moment. Een avond van rust in een normaal leven. Maar niets was meer normaal, toch was het fijn om nog vast te kunnen houden op de lessen en regels van Starclan. Dus langzaam hief de kater zichzelf overeind en stapte Richting Butterstar om naast haar plaats te nemen. Hij zag er misschien ouder en verzwakt uit maar zijn ogen stonden nog altijd vel en oplettend terwijl hij de groep katten rondkeek en zijn kop hoog hielt.

Vanuit zijn ooghoeken zag hij Butterstar opstaan. Zijn aandacht werd getrokken, toen ze de clans bij elkaar riep. Niet enkel RiverClan. Hij trok een gezicht toen ze vertelde dat het tijd was voor een gathering. Hij had er helemaal geen energie voor, ook al had hij niet veel anders gedaan dan een wandeling gemaakt vandaag, en dat had hij enkel gedaan om weg te komen van alle katten. Hij was toch maar teruggegaan toen het eenmaal was gaan schemeren, en was ergens lomp neergeploft. Hij had een pick-me-upje nodig, en kort gleden zijn ogen naar Silvercloud. Hij wilde graag weer is wat tijd alleen met zijn partner, maar dat was hier moeilijk te vinden. Overal leken katten te zijn, bedacht hij met een wat geïrriteerd gezicht. Echter sjouwde hij zichzelf nu overeind en ging hij wat naast de leaders zitten, hij was immers deputy en dat was dan zijn taak. Nu rechtte hij zijn schouders wel en richtte hij zijn kop op. Hij moest er immers sterk uit zien voor RiverClan, hoe moeilijk dat ook was op het moment. Velen wisten wel dat zijn zoon overleden was, immers ging nieuws snel rond in zo'n kleine ruimte met zoveel katten.

Het licht van de volle maan vulde een deel van de grot. Bronzemask had het altijd al een mooi aanzicht gevonden. Als ze ernaar keek voelde het alsof ze recht Starclan inkeek. "Katten van alle Clans!" Echode de stem van de Riverclan leider door de grot. "De maan staat vol aan de hemel. Volgens Starclan's regels zullen wij een Gathering houden." De she-cat gaf alle kittens een likje, niet alleen die van haar maar ook die van haar vriendin en leider Oceanbreeze. Ze wou net naar een paar clangenoten toelopen om de Gathering te aanschouwen toen ze bedacht dat ze bij de leiders mocht zitten. Kalm liep ze naar een plekje dichtbij de leiders waar Panthergrowl al zat. Ze gaf de Riverclan deputy een formeel knikje en nam plaats in een trotse houding.

Tag: Panthergrowl

"Katten van alle Clans!" De grijze oren van de kattin draaide zich een beetje bij het horen van die woorden. Met haar neus duwde ze de laatste blaadjes van de plant op het grote blad waarop ze bewaard werden. Zo alles weer netjes. "De maan staat vol aan de hemel. Volgens Starclan's regels zullen wij een Gathering houden." Een vrolijke pur verliet haar bekje. Dat was enorm lang geleden, een echte Gathering. Normaal waren die er om te horen hoe de stand van zaken in de andere clans was. Nu ze allemaal zo bij elkaar zaten was dat... minder nuttig. Wat nieuwsgierig naar waar de Leaders het over zouden gaan hebben trippelde de zilvertabby richting de groep katten die zich langzaam maar zeker voor de kleine verhoging verzamelde. "Waar zouden ze het over gaan hebben?" mompelde Rousepaw tegen wie het dan ook zou horen. Zo ver ze wist waren er geen katten naar het oude gebied gaan checken. Dus misschien was het iets over de Tribe?

Tag: Niemand, feel free

Eerlijk gezegd was het Thornface in eerste instantie helemaal ontgaan dat het alweer volle maan was. Niet dat hij er niet om gaf, maar een Gathering leek in deze omstandigheden vrij… overbodig te zijn. Toch wat nieuwsgierig naar wat er nog gezegd zou kunnen worden liep de bruine kater naar voren. Even vroeg hij zich af of er overlegd zou worden over het zoeken naar een vervanger voor de Moonstone, en die gedachte hield hij in zijn achterhoofd terwijl hij bij de andere deputies ging zitten. Hij wierp een vlugge blik op Silverstar, wetende hoe zwaar de reis was geweest voor zijn leider, maar hield zijn houding en gezichtsuitdrukking neutraal. Vervolgens maakte hij kort oogcontact met Panthergrowl en Bronzemask, wie hij kort toeknikte. De WindClanner was een nieuwe deputy net als Thornface zelf en ergens was hij er blij mee dat hij hier niet als enige nieuweling moest zitten. Nu bleef er niet veel meer over dan wachten op mededelingen.

Tag: Silverstar, Panthergrowl, Bronzemask

Op zich had hij er helemaal geen behoefte aan om te luisteren naar een leider van een andere clan, maar ergens had hij het gevoel dat de nieuwe leader en algemene moeder van heel WindClan hem op z'n kop zou geven als hij zou opstaan en weglopen. Dus besloot hij toch maar plaats te nemen, naast een kattin genaamd Mareflower, een elder uit zijn clan. Bloedmooi, maar ook stekeblind. Jammer voor haar, want dan kon ze hem - de goddelijkste gedaante in deze hele stankgrot - niet zien. "Wat moest die ShadowClan leader van je?" miauwde hij, een prachtige openingszin als je het hem vroeg. Misschien wat agressief, maar tja. Dat was hij ook.
Tag: Mareflower

Een zwarte kattin met blauwe ogen draaide haar kop. "Euh, geen idee. Ik hoop wat interessante weetjes van de andere clans." Het was Swallowflight, een warrior uit haar eigen clan. Het jammere aan haar antwoord was enkel dat het voor haar waarschijnlijk niet veel nieuws was. Als de informatie ergens snel langs ging was het de Medicine cats, helemaal nu alle kruiden gedeeld werden met de andere drie clans. "Hoe gaat het eigenlijk met je?" vroeg de zwarte kattin haar. "Oh ehm, prima hoor. En met jou Swallowflight?" vroeg Rousepaw vrijwel direct terug. Ze zou de kattin niet gaan zeggen dat het nog steeds niet helemaal weer goed was. Ze had het voor zich gehouden hoe slecht het met haar was gegaan tijdens de reis om niemand daarmee lastig te vallen. Dan zou ze natuurlijk nu niet ineens dat wel gaan vertellen tegen anderen.

Tag: Swallowflight

Bijna emotieloos bleef de flame point leader voor zich uit kijken.
Dit maal compleet elk mogelijk gedrag van Tallshadow negerend. Als hij zichzelf als een klein kind wou voorstellen dan moest hij dat vooral doen. Het zou niet lang duren voor ze een vast thuis hadden en de clan zich zeer zeker tegen hun lakse leader zou keren. Shadowclanners waren een stuk harder dan Riverclanners en als zij zich al zo zou gedragen zou geen Riverclanner het accepteren. Shadowclan nam het nu maar voor lief tot ze een beter vooruitzicht hadden. En als het aan haar lag zou ze daaraan mee helpen. Dus waarom druk maken over een leader die nooit zijn naam zou ontvangen.

De zachte woorden van Oceanbreeze lieten haar even opkijken en ze knikte rustig naar de nieuwe Windclan leader, een iet wat zachtere blik op haar lippen. Ocean was ergens krom familie van haar.
Daarnaast was de queen nog jong en net op de plaats van leader gedropt door Everstar die nu onder de naam Evergreen door het leven ging omdat ze haar fouten niet meer onder ogen kon zien. Wat voor excuus ze dan ook maakte. Butter had niets tegen Ocean en zou zelfs haar best willen doen om de jonge leader te helpen. Na nog even Silverstar aangekeken te hebben die haar een knikje gaf richtte ze zich op de vier clans. "Hoewel wij op deze avond wat anders bijeen komen als op andere avonden houdt niet in dat er geen boundries meer zijn tussen onze clans." Begon ze rustig haar blik kalm en strak. "Waar we moeten samenwerken om te overleven is dit geen blijvende situatie.
Wij vieren." ZE knikte even richting Silverstar en Oceanbreeze voor haar ogen op Tallshadow bleven hangen en ze verder ging. "Zijn er nog altijd heilig van overtuigd dat Starclan ons naar een nieuw land, of veilig naar huis zal leiden als de tijd daar is. De vrijgevigheid van de Tribe is dan ook niet van lange duur." Ze vernauwde haar ogen. Er waren geen einddata bekend gemaakt door Skyteller en zijn bende maar Butter wist twee dingen zeker. Zodra de kou in de lucht zou hangen en Leafbare onderweg zou komen werden ze zeker weten op brute wijze de deur gewezen. De tribe had nu misschien genoeg voedsel maar dat zou snel veranderen. En, deze vrijgevigheid zou niet gratis en voor niets zijn. Er zat een staartje aan dit alles en de clans moesten er klaar voor zijn als ze er achter zouden komen wat dit was. Want nee, geen ziel was zo behulpzaam om vier clans van hongerige katten zomaar op zijn territorium te laten rondzwerven en het gehele ecosysteem in gevaar te brengen. Dat kon werkelijk waar niet. "We willen jullie ieder op jullie hart drukken dat jullie nog steeds bij je eigen clan horen." Strak staarde ze naar enkele katten die deze gedachte aan hun laars lapte. Bijna nog naar Tall willen staren maar hielt zich in en keek even richting de andere Leaders of die iets toe te voegen hadden.

Een Gathering was eigenlijk niet echt nodig, nu ze iedere dag met alle clans bij elkaar waren en dus niet echt nieuws met elkaar te delen hadden. Maar tradities waren tradities, dus verzamelde de hele groep zich bij de volle maan om hun vier leiders. Crowcall glimlachte even naar Tall toen ze hem zag, maar zag ook dat hij al met iemand anders aan het praten was, en daarnaast wilde ze hem niet weer ophouden. Het had hem de vorige keer al genoeg problemen opgeleverd. Crowcall zette zich op een willekeurige plek neer zonder erg op te letten wie er om haar heen zaten, en wachtte af wat de leiders zouden zeggen.
Butterstar opende de Gathering, en tijdens haar verhaal rezen Crowcalls haren langzaam overeind. Hoe kon ze? De clans hadden elkaar nodig, nu, maar Butterstar stond daar alleen maar te benadrukken dat ze ondanks alles nog steeds vijanden waren. Hoe kon ze dat nou zeggen? Zag ze dan niet hoe hier vriendschappen groeiden? Zag ze dan niet hoe veel beter deze samenwerking was dan die eeuwige staat van oorlog waar ze thuis in hadden verkeerd? Crowcalls blik ging naar Tallshadow. Hij zou er wel iets van zeggen, toch?

"Wel goed hoor," reageerde Swallowflight. Rousepaw draaide een keer met haar oren. Iets in de stem van de zwarte kattin klonk of er meer aan de hand was. Op haar rang was het belangrijk dat je katten als het ware kon 'lezen' en meer uit de woorden halen dan wat er letterlijk gezegd werd. Al was dit daar natuurlijk het moment niet voor en zou het nooit zo erg kunnen zijn aangezien het dan was duidelijker zou zijn. Het was uiteindelijk toch maar een vaag vermoeden. "Hoewel wij op deze avond wat anders bijeen komen als op andere avonden houdt niet in dat er geen boundries meer zijn tussen onze clans." Rousepaw draaide haar kop richting de flame-point leader die begon te spreken. "Waar we moeten samenwerken om te overleven is dit geen blijvende situatie. Wij vieren," vervolgde de kattin met een knikje richting de overige drie leaders. "Zijn er nog altijd heilig van overtuigd dat Starclan ons naar een nieuw land, of veilig naar huis zal leiden als de tijd daar is. De vrijgevigheid van de Tribe is dan ook niet van lange duur." De Riverclan leader vernauwde haar ogen even. "We willen jullie ieder op jullie hart drukken dat jullie nog steeds bij je eigen clan horen." Okay, dat was... interessant. Butterstar sprak hier vanuit alle leaders maar ergens had Rousepaw ook wel het idee dat niet iedereen het er mee eens zou zijn. Natuurlijk waren er katten uit de clans die nog steeds met de rest weigerde te praten. Maar er waren ook steeds meer katten die vrienden hadden gemaakt uit andere clans. "Nou, als we weer op onze clan moeten focussen ga ik ook niet luisteren naar een Riverclanleader." De zilvertabby grinnikte kort om Swallowflight's woorden. "Voordeel voor mij is dat ik er toch al zo goed als buiten sta," sprak Rousepaw rustig. Hiermee doelde ze er op dat de medicine cats en hun apprentices buiten bepaalde regels stonden en dat ze nu helemaal samen werkte. "Maar we zullen wel horen wat de andere leaders hier over zeggen."

Tag: Swallowflight

De volgende die aan het woord kwam was de Shadowclan Leader. Velen hadden hun twijfels over hem maar toch waren er een aantal katten die echt achter hem stonden. "Hiermee bedoelt Butterstar niet dat we meteen moeten stoppen met samenwerken," begon de kater op een rustige toon. Hij liet zijn blik over de gigantische groep katten gaan. "Hoewel het uiteindelijk het doel is allemaal weer een eigen gebied te krijgen, is dit de huidige situatie, en tot er zekerheid is over de toekomst, heeft het geen nut om onnodige spanningen op te zoeken," sprak hij waarna hij een korte stilte liet vallen. "En hoewel de vrijgevigheid van de Tribe inderdaad niet eeuwig zal duren, vraag ik jullie allen wel om de passende dankbaarheid te tonen voor hoe ze ons hebben opgevangen in hun territorium, tot de tijd gekomen is om weg te gaan zijn zij bondgenoten, geen vijanden. En hetzelfde geldt voor de verschillende clans, voor nu," sloot de tabby af. Rousepaw knikte een keertje. De manier waarop hij het zei klonk toch wel beter dan die van de Riverclan Leader. "Ik ben het met hem eens." Opnieuw knikte Rousepaw, deze keer om de opmerking van de zwarte kattin naast haar. "Ben benieuwd wat de andere twee nu gaan zeggen."

Tag: Swallowflight