We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
LEAFBARE
Season
Leafbare, -8°C - 3°C
Het blad is nu volledig van de bomen af en iedere ochtend wordt je begroet met rijp aan de takken en een kille wind. Gepaard met winterse neerslag, is het woud gehuld in een witte deken.
Thornfang keek met een geërgerde blik naar de muis die hem ontsnapt was. Het besluipen van de prooi ging goed en hij had ook zeker de richting van de wind in zijn voordeel, maar vlak voordat hij wilde springen, was er opeens een scherpe pijn door zijn lichaam gegaan waardoor hij hoorbaar naar adem had gehapt. De muis was er natuurlijk direct vandoor gerend en Thornfang had nu geen prooi om mee terug te nemen. Hij stond momenteel diep in en uit te ademen zodat de pijn langzaam kon wegtrekken. Hij nam aan dat het kwam door het feit dat hij de afgelopen dagen zo slecht had geslapen en dat zijn spieren op een gegeven moment moe werden van het constante jagen, het rusteloze heen en weer draaien en de nachtelijke uitstapjes die hem steeds meer energie begonnen te kosten. Al bij al was het niet bepaald fijn en het feit dat Wolfpaw hem een soort van leek te haten, hielp er ook niet echt aan. En dan had hij natuurlijk Sinclaw nog die hem mateloos irriteerde door de training van Feverpaw voor zichzelf op te eisen. Thornfang had liever gehad dat ze Wolfpaw zou trainen omdat ze Wolfpaw waarschijnlijk minder als vuil zou behandelen dan Feverpaw. Maar aan de andere kant wilde hij niet dat Wolfpaw zich nog slechter ging gedragen door te veel bij haar moeder in de buurt te zijn. Toch zou hij blij zijn als Feverpaw uiteindelijk een nieuwe mentor toegewezen zou krijgen. Hij moest straks nog maar eens gaan vragen aan zijn dochter of er ondertussen al iets geregeld was. De tom zette weer een stap toen hij weer een scherpe pijn door zijn lichaam voelde gaan, deze keer zo sterk dat hij tegen de grond ging. Zijn flanken zwoegden terwijl hij bleef liggen en voor heel even, heel even maar, sloeg zijn hart op een gejaagde manier sneller. Daarna ademde hij diep in en uit zodat de pijn af zou nemen en zodat zijn snel kloppende hart ook weer rustiger zou slaan. Er was immers niets om zich zorgen over te maken, toch?
Onderwerp: Strange things. 
do 7 sep 2017 - 20:57
