Ignorant

De laatste dagen leek de wereld te tollen voor zijn ogen. Duizeligheid was spontaan bij hem begonnen en hij had ook plots overal pijn aan het lichaam. In het begin ging het wel een beetje, maar nu was het wel aan het licht gekomen dat hij dit had. Met een schuine blik wandelde hij de cave in. Hij was uitgeput. Hij kon maar niet zich focussen. Alles was een waas soms en hij probeerde het dan uit zijn ogen te wrijven... Maar de hunter kon het gewoon niet. Moon zuchtte even en schudde zijn kop. Hij was vast ergens gevallen en de pijn moest daar van zijn... De duizeligheid? Was vast van slaaptekort. Hij besloot dat het niet zo'n grote kwestie was... Maar hij voelde zich immens schuldig over het feit dat hij niks voor ed tribe had weten te vangen de afgelopen dagen. Met een moeilijke blik in zijn helderblauwe ogen staarde de kater naar de stapel met eten. Hij was nooit een geweldige jager geweest. Hij was klein en daarbij ook nog eens traag. Hij had niet echt veel talenten en leek niet door te schijnen op eender welk vlak. Stil was hij ook vaak. Hij had alleen een grote, goede familie die goed voor hem zorgde. In zekere zin was dat zijn punt van schijnen, maar wat kon je daarmee... Een moeilijk en zwaar gezucht kwam van de jonge kat af. Hij had honger, maar voelde zich wat misselijk. Het was vast doordat hij uitgeput was... Dan werd ie altijd een beetje misselijk. Als hij wat zou gaan liggen werd het vast beter. De point zwiepte even met zijn staart waarna hij bijna ter plaatste door zijn poten zakte, zich nog wat aan de kanten duwende zodat niemand over hem viel. Hij probeerde zijn ogen te sluiten, maar de duizeligheid was sterk en had hem in zijn greep. Na enkele seconden kon hij het niet echt verdragen, hij moest afleiding hebben. De hunter kwam overeind en wankelde wat, maar verzekerde zichzelf even van zijn actie door zijn ogen te sluiten en eens lang in en uit te ademen. De pijn in zijn ledematen prikkelde over naar de rest van zijn lichaam, maar hij beet erdoor. Met kalme passen kwam hij in beweging waarna hij even rondkeek en toen al snel zijn oom in het oog kreeg. Wel meteen besloot hij op de ander af te lopen. De klein gebouwde kater schraapte zijn keel wat toen hij de ander benaderde en probeerde even zachtjes te glimlachen. Een knikje indiceerde meteen respect voor zijn healer en oom. Hij hield van zijn familie, natuurlijk, en daar behoorde de gespikkelde kater ook bij. Hij was de broer van zijn moeder. Hij was nooit echt close geweest met Skyteller, maar dat zorgde er niet voor dat hij geen normaal gesprek met hem kon starten of hem niet zomaar mocht benaderen. Hij slikte even en besloot even te gaan zitten, voordat hij door het duizelende effect in zijn hoofd om zou vallen. Hij schudde dan ook even zijn hoofd in een poging het van zich af te schudden, maar het leek er enkel erger op te worden. Met een diepe zucht keek hij even naar de healer. "Hallo... Oom... skyteller..." zei hij even, hij leek een beetje verward in zijn praten, aangezien hij normaal een kater was die echt wist wat hij wilde zeggen en ook vrij logisch was. Hij klonk niet vaak twijfelachtig en al helemaal niet verward. Toch niet in een normale conversatie als deze. "De jacht ging niet zo heel goed vandaag helaas, maar hoe was jouw dag?" probeerde hij dan maar te vragen aan de kater. Het speet hem verschrikkelijk als hij hem stoorde, ja, maar de pijn in zijn lijf en de andere dingen.. Het dwong hem ertoe afleiding te zoeken... NU hij hier eigenlijk toch was... "Zou je misschien... Iets hebben tegen slapeloosheid?" vroeg hij dan maar. Hij wist niet of het wel degelijk van dat was maar hij vroeg het maar voor de zekerheid. "Ik voel me wat duizelig.. en misselijk, ik denk dat het door te weinig slaap is, de laatste dagen is slapen lastig," zei hij rustig tegen de healer. Hij was natuurlijk geen geleerde kat zoals zijn oom hier, maar het leek hem het meest logisch. Hij was gevallen ergens, had pijn, kon daardoor niet slapen... En was daarom misselijk en duizelig. Het kwam allemaal op zijn plek in zijn hoofd, maar hij wist niks, natuurlijk, Moon was immers maar een simpele hunter zonder iets speciaals. Hij was slimmer dan gemiddeld, dat wel, maar voor de rest? Hij scoorde gewoon onder gemiddeld.

-Skyteller