[OPEN] The comeback of Korra

Zolang Korra naar beneden kijkt, heeft ze geen last van de regen die anders in haar gezicht zou belanden. Haar pootjes gaan door en door zonder een einddoel te hebben. Inmiddels was dit niet meer een veilige buurt om te lopen met al die Bloodclan-katten. "Naar beneden blijven kijken is geen oogcontact." dacht ze in zichzelf. Iets wat ze door de tijden heen wel geleerd had. Hoewel ze hier al lang niet meer geweest was, herkende ze de paden en de geuren. Afgelopen maanden heeft ze zich erg afzijdig gehouden van de buitenwereld. Het voedsel was makkelijk te vinden in deze tijd van het jaar, hoewel het langzamerhand weer wat moeilijker werd. Voorbereiden op de koude, korte dagen deed ze niet. Ze wist immers toch niet of ze die wel zou halen.
In de verte hoorde ze een aantal katten haar kant opkomen. "shit!" schoot het door haar hoofd. Waarom liet ze zich toch zo afleiden door haar eigen gedachten. Ze was het niet meer gewend rekening te houden met andere katten. De katten die ze was tegengekomen de afgelopen maanden, waren banger voor haar geweest dan zij voor hen. Bang was ze ook nu niet. Nerveus. Ja, nerveus is het goede woord. De wilde kat die ze was geworden schoot achter een struik. Hopelijk zou de regen haar geur maskeren.

(het is alweer een tijdje geleden dus ik moet weer een beetje inkomen met schrijven Smile

voel je vrij om te reageren of me een berichtje te sturen voor een nieuw topic)

De flame-point kattin had voorgenomen om meer tijd in het tweebeen gebied door te brengen, om te laten zien dat ze zich niet aangetrokken voelde door het bos door haar roots. Ze wilde laten zien dat ze het bos ook prima achter zich kon laten als het nodig was, ook al behoorde het nu gewoon tot de Bloodclan. Nu trok ze door het tweebeen gebied, waar ze nog steeds aanwennen moet. Ze probeerde het niet te doen, maar soms schrok ze wel een beetje als er een monster langs reed. Maar zolang je aan de kant bleef, op de verhoging langs de weg, werd je niet geraakt. De geur van Thunderclan mocht dan verdwenen zijn, ze rook wel sterk naar het woud en de Bloodclan. Haar uitstraling was ook ijzig geworden, ook al was ze klein, zag je wel sterke spieren onder haar halflange vacht rollen. Het voelde goed, ook de indruk die ze gaf op andere katten. Rogues, kittypets, ze leken bang voor haar te zijn en dat gevoel van macht stond haar wel aan. Thora was geen kitten meer, ze mocht dat nog een young-one zijn, ze was begonnen met het worden van een member. Thora liep door en merkte toen de verse geur van een kat op. Deze kat zag ze de struiken inschieten. Ze grinnikte even. "Ben je bang?" Sprak ze en liep rustig dichter naar de struik toe. Ze hief haar kop op om zichzelf wat groter te maken.

Verstoppen was ze duidelijk minder goed in geworden de afgelopen tijd want een licht gekleurde kat kwam haar kant uit. De neus van de kat bleef een moment in de lucht hangen en ze wist dat haar geur niet onopgemerkt zou blijven. Toch schok de stoere kattin even toen de BloodClan kat tegen haar begon te praten. "ben je bang?" Blijkbaar vond ze het grappig want er kwam een grinnikje vooraf. Uit Korra's bek ontsnapte een gefrustreerd grommetje. "Ha, ik bang? Nee hoor. Ik uhm.. Schrok van gewoon even van je." Oke, nee dat ging niet zo soepel als gehoopt. Om alles wat onverschilliger te laten lijken begon ze haar pootjes te wassen. "Sociaal hopeloos geval ben ik toch ook". Ze keek naar de vrouwelijke kat tegenover haar bij de gedachte, blij dat ze deze niet kon horen.

Het was een gevlekte poes, net zoals haar moeder, Brightspots was geweest. Thora liet echter niks blijken, dat had ze al geleerd en had ze de afgelopen moons enorm veel op getraind. Na de opmerking van de Young-one kwam er een gefrustreerde grom uit de bek van de gevlekte poes. Ze was ouder, waarschijnlijk dus meer ervaren dan Thora, maar dat deerde de flame-point niet. Thora lachte wel om de woorden van de poes. "Je schrok even van me, ben ik zo'n enge verschijning?" Hoonde Thora en stapte half om de grotere kattin heen. Ze deed een snelle scan over haar lichaam, kijkend of er zwakke plekken waren, want je kon maar beter het zekere voor het onzekere nemen. "Wat is jouw naam?" Besloot Thora vervolgens aan de poes te vragen en zwaaide daarbij het haar lange, pluizige, rossige staart.

Even schudde de bengaal haar kop alsof ze een kriebeltje van haar oor probeerde af te schudde. Dit was geen kat die uitwas op vechten zolang ze alleen was. Rustig gleed Korra's kop over de omgeving om te zien of er clangenoten meegekomen waren. De half-langharige poes was opgestaan en een rondje om haar heen aan het lopen was. Vanuit deze hoek was het goed te zien hoe jong de kattin nog maar was. ''Korra.'' antwoorde ze kort op haar laatste vraag.
Even een momentje was ze stil, nam de kat in haar op die het zelfde bij haar deed en gooide de vraag terug. ''Wat is de jouwe? '' Ze had van een onhandige houding een wat vriendelijkere houding aangenomen. Je kon in deze buurt maar beter geen vijanden maken.

Thora irriteerde zich een beetje aan hoe deze bengaal overkwam. Een onhandige kluns, types waarvoor Thora haar neus op zou trekken alsof ze een bult mousedung waren, of erger, foxdung. De flame-point had de kattin in zich opgenomen en kwam tot de conclusie dat als het op een gevecht aankwam dat Thora dan vooral lichaamskracht in moest zetten, ook al was Thora zelf klein. Maar juist daarom, want dan kon ze gebruikmaken van het verrassingseffect. Thora vroeg naar de naam van de bengaal, wat Korra luidde. Vervolgens bekeek de bengaal ook Thora waarbij de jonge poes enkel haar 'wenkbrauw' wat optrok, haar ogen op die van Korra brandde en een keer met haar pluizige staart zwaaide. Thora was clan getraind en daarna Bloodclan getraind, haar kon je beter niet onderschatten, ook al was ze nog jong. Thora had meer ervaring in het leven dan dat je zou verwachten.
"Thora is de naam," beantwoordde ze zoetjes de vraag van de bengaal. "Ooit gehoord van de Elite... ook wel bekend als de Bloodclan?" Vast wel, toch wilde ze kijken wat het met deze kattin deed. De Elite had een status in het twoleg gebied en daar wilde Thora maar wat graag van mee proeven. Zij was tenslotte ook een lid, als Young One dan wel, maar ze hoorde er bij.

De houding van de jonge kat begon steeds arroganter te worden. Korra haalde haar schouders er bij op en stond op. "De BloodClan? Nog voor jij geboren werd kleine kat." blijkbaar was de poes erg trots op haar afkomst en wilde indruk maken. Korra hoefde echter weinig van dit soort katten te hebben. Over katten in het algemeen eigenlijk. In de tijd dat ze weggeweest was, had ze hooguit een kort gesprek gehad met een aantal Rogue katten. Het bleef toch een ander soort katten, de eenlingen. Een stukje meer op hun hoede voor andere rogue katten. "Ik reis weer verder, Thora. Leuk je te ontmoeten." Dat laatste was meer een sociaal wenselijke opmerking dan dat ze het meende. De bengaal drukte haar oren wat platter op haar kop en liep weg de regen in.

Misschien was dit niet de juiste kat om mee te sollen. De kat had gehoord van de Bloodclan en blijkbaar nog voor zijzelf geboren was. "Zo ervaren lijk je me anders niet," reageerde Thora met een snuif. Ze negeerde het feit dat ze klein genoemd werd. Dat bleef ze toch wel en ja, dat was ze, maar daar lag juist haar kracht. De rogue vertelde haar verder te reizen en kreeg er nog een sociaal wenselijke opmerking bij. Thora zwiepte met haar staart en reageerde verder niet meer. Wacht maar, zodra zij een member was zou ze hier wel anders mee omgaan. Thora keerde de rogue haar rug toe en verdween weer in de straten, waarna ze begon ze peinzen en zich af begon te vragen hoe andere Elite katten om zouden gaan met het tegen komen van een random rogue.