disintegrating



 
IndexGebruikerslijstRegistrerenLaatste afbeeldingenInloggenZoeken
We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
LEAFBARE
Season
Leafbare, -8°C - 3°C
Het blad is nu volledig van de bomen af en iedere ochtend wordt je begroet met rijp aan de takken en een kille wind. Gepaard met winterse neerslag, is het woud gehuld in een witte deken.
WHAT'S HAPPENING
Current Event
No current forum-wide event.
THE ALLEGIANCES
Clans
THUNDERCLAN
RIVERCLAN
WINDCLAN
SHADOWCLAN
BLOODCLAN
THE MANAGEMENT TEAM
Staff
COME JOIN US
WC DISCORD

SWITCHERDIESWITCH
SWITCH ACCOUNT
Deel
 

 disintegrating

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Ga naar beneden 
Vileplume
Member
disintegrating 8L2tcbQ
Demi
34
Afwezig

CAT'S PROFILE
Age: 100 Moons - 8 Years
Gender: She-cat ♀
Rank:
Vileplume
BerichtOnderwerp: disintegrating   disintegrating Icon_minitimeza 25 feb 2017 - 21:55

Het was niet heel vaak dat er nieuwe katten in de Elder's Den kwamen. Veel krijgers stierven al voordat ze hun intrede hier mochten maken, en om eerlijk te zijn was ze vrij jaloers op die katten. Dit was echter een apart geval: de zwarte poes was verblind door één of andere Bloodclanner. Ze wist de precieze situatie niet na te vertellen. Fysiek kon ze haar nest niet meer uit, en haar gehoor was in zulke mate achteruit gegaan dat ze de helft van de ceremonie niet meekreeg vanaf hier. Grommend probeerde ze zich te verzitten, alsof de ene positie veel comfortabeler zou zijn dan de andere. De pijn die ze voelde was chronisch, en zou niet weggaan door een simpele verandering wat haar houding betrof. Zowel haar poten als haar staart deden ontzettend veel pijn en hoewel het niets nieuws was, irriteerde het haar mateloos. Daarbij was ze er ook nog eens vrij zeker van dat haar kleindochter bij haar vorige bezoek een teek had meegebracht van buiten. Ze knorde geïrriteerd, misschien dat die nieuwe Elder zichzelf nuttig wilde maken en haar teek wilde verwijderen.

Ferndust


Laatst aangepast door Vileplume op ma 27 feb 2017 - 23:19; in totaal 2 keer bewerkt
Terug naar boven Ga naar beneden
Ferndust
Member
disintegrating DPKsfdL
Freedje
478
Actief

CAT'S PROFILE
Age: 17 moons
Gender: She-cat ♀
Rank:
Ferndust
BerichtOnderwerp: Re: disintegrating   disintegrating Icon_minitimema 27 feb 2017 - 19:57

Met een zachte zucht keek Ferndust in de richting van de elders’ den. Ze had eigenlijk echt geen zin om daar naartoe te gaan. Het was nu niet dat ze hartelijk ontvangen was daar of zo. De elders die er zaten hadden niet echt veel tegen haar gezegd en hoewel Ferndust dat op het eerste ogenblik wel geapprecieerd had, begon het nu een beetje saai te worden. Hoewel de apprentices’ den op sommige momenten echt irritant en luidruchtig was geweest, wilde ze er nu wel alles voor geven om haar laatste moon daar te spenderen. Want in principe was ze nog niet eens op de leeftijd aangekomen om een warrior te worden. Emberspark had ze tijdens de ceremony al helemaal niet aan durven kijken; de tom moest een nieuwe apprentice toegewezen krijgen en zag zijn kans op een voltooide training met haar vast helemaal verloren gaan. Hoewel ze nu ook weer niet super veel met elkaar hadden getraind, was het ook weer niet zo dat Ferndust het niet erg vond dat ze niet meer met hem kon trainen of zich niet voor kon stellen dat hij het niet leuk zou vinden wat zijn eigen apprentice overkomen was. Maar hij was haar niet eens komen bezoeken of had niets tegen haar gezegd, dus dat wilde zeggen dat hij toch wel boos was op haar. Kon ze begrijpen, want zij was zelf ook boos op zichzelf. De she-cat stond met een zucht op en ging naar de elders’ den. Ze keek met een emotieloze uitdrukking naar de elder die dat daar lag. Ze kende de naam niet eens van de elder; als kitten zijnde was ze nu ook weer niet zo sociaal geweest dat ze echt veel verhalen was gaan horen bij de elders. Sure, wel eens één keertje, maar niet vaak. ‘Wat een verschrikkelijk leven,’ mompelde ze terwijl ze ging zitten en naar haar poten keek.


OOC: Ik verdien het om "Ferndust" onder het topic als naam te hebben staan Razz (pls no hate, dit is maar een grapje)
Terug naar boven Ga naar beneden
Vileplume
Member
disintegrating 8L2tcbQ
Demi
34
Afwezig

CAT'S PROFILE
Age: 100 Moons - 8 Years
Gender: She-cat ♀
Rank:
Vileplume
BerichtOnderwerp: Re: disintegrating   disintegrating Icon_minitimema 27 feb 2017 - 23:18

Natuurlijk deed ze zo hard mogelijk haar best om een hekel te krijgen aan de nieuwe bewoner van de Elder's Den, dat deed ze immers met iedereen. Het was niet meer dan een theorie van gelijkheid om iedereen evenveel te verafschuwen. Op haar kleindochter na dan, die diende ze te beschermen op welke manier dan ook. Niet dat een zieke, kreupele kattin ooit iets zou kunnen doen om haar eigen kroost van de gevaren in de wereld te redden. De gedachte was echter wat telde, nietwaar? De zwarte kattin had nog één functionerend oog, had al haar poten nog en kon in principe gaan en staan waar ze wilde. Dingen waar Vileplume zelf wel een moord voor zou willen plegen, en toch had Ferndust de ballen om erover te gaan zitten klagen. "Als je het echt zo vreselijk vindt, doe iedereen een gunst en spring in de rivier," bromde de kattin. Niemand had zin in negativiteit. Iedereen had naar zijn eigen mening een rotleven, en als dat niet zo was, zou het nog wel komen. Niemand was alleen in zijn lijden, al dachten ze graag van wel. Zo uniek was je niet.

Note; Oh omg, sorry c': Ik moet even wennen aan de naam ;d   
Terug naar boven Ga naar beneden
Ferndust
Member
disintegrating DPKsfdL
Freedje
478
Actief

CAT'S PROFILE
Age: 17 moons
Gender: She-cat ♀
Rank:
Ferndust
BerichtOnderwerp: Re: disintegrating   disintegrating Icon_minitimeza 18 maa 2017 - 20:51

En natuurlijk voelde die irritante she-cat zich weer geroepen om erop te reageren. Ferndust had haar vanaf het begin al niet gemogen en dat kwam niet alleen door het feit dat ze zo irritant reageerde op de apprentice. Nee, ze was eigenlijk een warrior. Of nee, ze was eigenlijk nog steeds een apprentice. Haar volgende ceremony had de ceremony moeten zijn waarbij ze een warrior zou worden, maar ze was één ceremony te vroeg al benoemd als een elder. Het feit dat ze nooit warrior zou worden en dat ze daar van haar denmate niet aan mocht wennen, maakte haar woest. Met een ruk draaide zich om en keek de she-cat fel aan. Ze constateerde dat ze allebei even felgroene ogen hadden en dat hun temperament waarschijnlijk te vergelijken was. Ferndust was altijd al een vrij assertieve she-cat geweest, hoewel ze toch wat verlegen en terughoudend aangelegd was soms. Ze liet echter niet over zich heenlopen en al zeker niet door deze vervloekte haarbal. ‘Heb ik om jouw mening gevraagd?’ siste ze. ‘Jij woont hier al vele moons. Ik ben hier nog maar pas. Iedereen went op zijn eigen manier aan de situatie. Als jij niet tegen mijn woorden kan, rot je maar op.’ Ze hield zich nog net in om te zeggen dat de she-cat waarschijnlijk een grotere gunst zou dan als zij in de rivier zou springen. Ferndust wist hoe goed ze was in het irriteren en uitschelden van anderen. ‘Maar misschien doe ik dat nog wel,’ sprak ze, terugkomend op de suggestie van de she-cat. ‘Dan ben ik tenminste van jou af.’ Kwaad zijnde keerde ze de elder de rug toe. Ze haatte het hier, ze haatte het hier, ze haatte het hier!


OOC: Ik ook lol
Terug naar boven Ga naar beneden
Vileplume
Member
disintegrating 8L2tcbQ
Demi
34
Afwezig

CAT'S PROFILE
Age: 100 Moons - 8 Years
Gender: She-cat ♀
Rank:
Vileplume
BerichtOnderwerp: Re: disintegrating   disintegrating Icon_minitimezo 19 maa 2017 - 20:44

Och arm kind. De rest van haar dagen moest ze slijten in de Elder's Den, waar ze verzorgd zou worden voor de rest van de clan. Ze was niet ziek, fysiek nog in staat om te gaan en staan waar ze wilde, maar o, wat had ze het toch slecht. Wanneer er een oorlog zou zijn, werd er niet van haar gevraagd om mee te vechten. Ondanks het feit dat de poes gedeeltelijk haar zicht miste, maakte ze het qua gezondheid wel goed. Naar Vileplume's mening had ze niks om over te klagen, maar de kat zelf vond blijkbaar van wel. De zwarte poes droeg zich met een ruk naar haar om en Vileplume keek de jongere poes met haar standaard norse blik aan. Dat beest kon haar niks maken. Al snel vloeiden er vele woorden uit de mond van Ferndust, van welke ze hier en daar niks verstond. Haar gehoor ging duidelijk achteruit. "Ik zou graag oprotten. Helaas kan ik niet staan," miauwde ze vervolgens. Ze was al maanden niet meer uit haar nest geweest, tot haar eigen ergernis. Voor haar was er geen ontsnapping mogelijk aan alle rotkatten die hier rondliepen, dat privilege had ze niet. Vervolgens suggereerde Ferndust dat ze misschien wel in de rivier zou gaan springen om zo maar van Vile zelf af te zijn. "Een win-win situatie," mompelde de poes, terwijl ze haar blik weer verschoof naar haar eigen poten. Ze vroeg zich af of ze zelf nog zou leven als ze die mogelijkheid had gehad.
Terug naar boven Ga naar beneden
Ferndust
Member
disintegrating DPKsfdL
Freedje
478
Actief

CAT'S PROFILE
Age: 17 moons
Gender: She-cat ♀
Rank:
Ferndust
BerichtOnderwerp: Re: disintegrating   disintegrating Icon_minitimema 3 apr 2017 - 17:41

Ferndust dwong zichzelf om ook naar de gevoelens van Vileplume te kijken, hoe moeilijk dat dan ook was. Ze kende de elder. Ze kende de elder omdat ze al veel negatieve dingen over haar had gehoord, maar ze wist ook van andere warriors die haar gedrag hadden proberen te minimaliseren dat het kwam omdat ze de hele dag pijn had. Maar pijn of niet, kon ze dan niet een beetje begrip hebben voor Ferndust’s situatie? Zij was het misschien al wel gewend om in de elders’ den te zitten en kende niks anders, maar voor Ferndust was net haar grootste droom naar de knoppen gegaan en moest ze hier haar hele leven spenderen. Ze voelde zich zo nutteloos dat ze het met geen woorden kon beschrijven aan de rest van haar Clanmates al zou ze een hele nacht hebben om erover te piekeren. Ze kon ook niet verwoorden hoe graag ze wilde weten hoe het zou zijn om in StarClan te zijn. Ze had mooie verhalen gehoord. Verhalen dat alle wonden genazen en dat alle Clans daarboven in harmonie met elkaar leefden. Ze wist natuurlijk niet wat er van waar was, maar het klonk beter dan in een Clan zitten waarin slechts enkele katten om haar gaven en ze voor de rest toch maar als een stuk vuil bekeken werd zoals dus Vileplume. ‘Dat is dan jammer voor jou,’ probeerde ze op een toon te zeggen die even min medelijden liet blijken als Vileplume zojuist bij haar had gedaan, maar toch draaide ze haar lichaam een kwartslag om naar de she-cat terwijl ze deze aankeek. En voor even besloot ze haar depressieve muur te laten zakken en ging ze naar de elder toe. Ze keek naar de manier hoe de elder lag en merkte gewoon dat de she-cat pijn had. ‘Kan ik iets van kruiden voor je gaan halen zodat je misschien wél kunt gaan staan?’ vroeg ze op een luchtige toon. ‘Misschien ben je dan wat aardiger tegen me of zo.’ Nee, ze ging niet laten blijken dat ze ook maar iets van medelijden met haar had of haar gemene woorden van zojuist vergeten was, hoor!
<
Terug naar boven Ga naar beneden
Vileplume
Member
disintegrating 8L2tcbQ
Demi
34
Afwezig

CAT'S PROFILE
Age: 100 Moons - 8 Years
Gender: She-cat ♀
Rank:
Vileplume
BerichtOnderwerp: Re: disintegrating   disintegrating Icon_minitimevr 7 apr 2017 - 21:06

Het concept van inlevingsvermogen was haar de laatste paar jaren volledig ontgaan. Haar eigen leed was zo voortdurend, zo vermoeiend dat het nu nog het enige was dat haar bezighield. Dag en nacht werd ze geplaagd door die vreselijke ziekte die iedere kat in haar bloedlijn leek te tergen. Ze was haar ouders, haar zusters, haar broers en vervolgens ook haar kinderen eraan verloren. En om één of andere reden had Starclan besloten haar als enige in leven te laten. Alsof het een zieke, wrede grap was. Hoe dan ook, ze kon er niet om lachen. Ze kon nergens echt meer om lachen. Ze kon niet meer lopen, was afhankelijk van anderen voor eten, drinken en zelfs om haar eigen nest te verschonen. Beschamend was wat het was. Misschien klonk het nogal cru, maar ze wachtte hier op haar eigen dood, die maar niet wilde komen. Ferndust maakte een opmerking die haar het ene oor in en het ander weer uit ging. Toen ving ze ineens de groene blik van de jonge kattin, die ineens aanbood om kruiden voor haar te halen. Vervolgens schudde ze haar kop. "Bespaar jezelf de moeite, kind," bromde ze. Ze kromde haar staart ietwat moeizaam om haar poten. "Staan wordt hem voor mij niet meer." Ze vroeg zich af hoe het in Starclan zou zijn, of ze daar ineens van al haar pijn af zou zijn. Als ze überhaupt in Starclan terecht zou komen.     
Terug naar boven Ga naar beneden
Ferndust
Member
disintegrating DPKsfdL
Freedje
478
Actief

CAT'S PROFILE
Age: 17 moons
Gender: She-cat ♀
Rank:
Ferndust
BerichtOnderwerp: Re: disintegrating   disintegrating Icon_minitimezo 23 apr 2017 - 15:26

Ferndust wierp een strakke blik op de she-cat… en merkte dat ze zich opeens niet meer zo boos voelde als daarnet. Ja, ze was een elder en ze zou hier voor heel haar leven mee om moeten gaan en met het feit dat ze nooit meer mocht jagen, trainen of haar Clan mocht verdedigen tegen een aanval van een andere groep katten, maar ze had tenminste geen pijn. Ze leed tenminste niet fysiek. Ze hoefde geen kruiden te gaan halen omdat de pijn ondragelijk werd voor haar. Ja, haar oog stak soms nog en soms ging er zo’n raar gevoel door haar heen dat ze er gewoon hoofdpijn van kreeg, maar dat was niet te vergelijken met welke pijn deze she-cat waarschijnlijk dagelijks moest doorstaan. Ferndust merkte gewoon aan haar krampachtige houding dat ze geen idee had hoe ze haar poten moest leggen om de pijn te voorkomen of door het dragelijker te maken. En misschien was dat ook wel wat de elder, op een niet al te subtiele manier, had willen duidelijk maken aan Ferndust. Dat ze misschien haar zicht niet meer had zoals het eerst was, maar dat dat in niks te vergelijken was met welk leed zij moest ondergaan. En ze zag er ook echt al wel oud uit, dus wie weet wat voor mentale pijn ze ook wel niet allemaal had moeten ondergaan. En dus dwong Ferndust om haar zelfmedelijden opzij te zetten zodat ze zich meer naar de behoeftes van deze kat kon richten. ‘Misschien is het niet meer mogelijk voor je om te gaan staan, maar dat hoeft niet te betekenen dat je constant pijn moet lijden.’ En zonder dat ze zichzelf kon tegenhouden, had ze zichzelf al omgedraaid en was ze naar buiten gewandeld. Wankelend, alsof ze haar evenwicht moeilijk kon vinden, begaf ze zich naar de medicine cat’s den. Bitterpaw en Acefray waren er niet, maar zou haar vriendin het heel erg vinden als ze een kleine dosering mee zou nemen? Ze kende de kruiden goed genoeg omdat Bitterpaw ze na het accident op haar had gebruikt. En dus pakte ze de kleine zaadjes op, draaide zich om en liep weer terug naar de elders’ den. Ze botste tegen de ingang van de elders’ den, maar ze hield haar blik te gefixeerd op Vileplume om daar boos over te worden. Ze legde de zaadjes voor de elder neer en keek haar afwachtend aan. ‘Het is misschien een te kleine dosering, maar dit is alles wat ik kon meenemen. Ik hoop dat het je pijn in elk geval voor even stopt.’
Terug naar boven Ga naar beneden
Vileplume
Member
disintegrating 8L2tcbQ
Demi
34
Afwezig

CAT'S PROFILE
Age: 100 Moons - 8 Years
Gender: She-cat ♀
Rank:
Vileplume
BerichtOnderwerp: Re: disintegrating   disintegrating Icon_minitimezo 30 apr 2017 - 23:32

Oud worden was verschrikkelijk. Een conclusie die ze lang geleden al had getrokken. Het was een raar idee om hier maar te liggen, wachtend tot je op een dag niet meer wakker werd. En hoe lang zou het duren? Ze was ziek, zwak. Het weer had ze ook niet mee. De kou en de regen zorgden er vast voor dat ze kou zou vatten, misschien zelfs dat ze whitecough op zou lopen. Heel erg vond ze het echter niet, ze had wel het gevoel dat haar tijd binnenkort zou komen. En ze zou er vrede mee hebben. Het was vast beter dan dit. Het enige nadeel was dat ze Viperpaw achter zou moeten laten. Dat ze nooit meer mee zou maken hoe haar lieve kleindochter op zou groeien. Waarschijnlijk zou ze Ferndust er ook een gunst mee te verlenen door te sterven. De zwarte kattin had vast weinig zin om voor de rest van haar leven opgesloten te zitten met een chagrijnige Elder. Ferndust opperde plotseling dat ze geen pijn hoefde te lijden en ging er vandoor. Vileplume staarde haar ietwat verward na. Wat was de poes van plan? Ze kwam terug met een aantal zaadjes. Vileplume kneep haar ogen tot spleetjes terwijl ze ernaar keek. Was het wel een goed idee? Ach, wat deerde het ook. Ze keek Ferndust aan met de minst chagrijnige blik die ze kon trekken. "Dank je," miauwde de poes en nam vervolgens een zaadje in haar mond. Enkele minuten later begon ze zich al anders te voelen. Alsof er een deken om haar heen gewikkeld werd, alsof de pijn naar de achtergrond trok. Ze sloot haar ogen even om van het gevoel te genieten.  
Terug naar boven Ga naar beneden
Ferndust
Member
disintegrating DPKsfdL
Freedje
478
Actief

CAT'S PROFILE
Age: 17 moons
Gender: She-cat ♀
Rank:
Ferndust
BerichtOnderwerp: Re: disintegrating   disintegrating Icon_minitimedi 9 mei 2017 - 20:25

Ferndust hield heel even haar adem in. Hoe zou Vileplume op dit gebaar reageren? Ze wist hoe bang de kittens in de nursery voor haar konden zijn. Ze had vaak genoeg een kitten huilend uit de nursery zien rennen en tot dusver had ze niet geweten wat er gaande was, maar nu besefte ze zich dat Vileplume’s naam al een paar keer was genoemd in de nursery. Ferndust kon het echter wel begrijpen van de elder. Zijzelf had ook een hekel aan al die irritante kittens die dachten dat ze hét waren en de elders lastig moesten komen vallen met hun vragen. Ferndust glimlachte voorzichtig toen ze de minst chagrijnige blik van vandaag zag die van Vileplume kon komen. Het leek erop dat de she-cat het accepteerde en raar genoeg was Ferndust daar toch wel blij mee. Ze had gedacht dat de gevoelens van de oudere she-cat haar helemaal niks konden schelen, maar misschien vond ze het dan toch belangrijker dan ze in eerste instantie dacht. “Dat is de vriendelijkste blik die ik vandaag van je heb gezien,” sprak ze en hoewel het net iets te serieus klonk, was er toch een ietwat plagerige blik in de ogen van Ferndust te zien. Ze liet ook wel lichtelijk merken dat ze de verandering aangenaam vond. Ze hoopte dat het zo ging blijven. Misschien, heel misschien, zouden ze zelfs vrienden kunnen worden. Maar goed, ze wilde eerst zien hoe het verder tussen ons zou verlopen. “Heb je al eens geprobeerd om je te laten masseren door een andere kat?” vroeg ze aan de elder. “Wat jij hebt lijkt me vooral veel spanning in de spieren waardoor ze gaan verkrampen. Door zo te blijven liggen, maak je het natuurlijk alleen maar erger. Corrigeer me als ik het verkeerd heb tho.” Ze keek twijfelend naar het achterlijf van de she-cat. “De pijn zat toch vooral in je poten, right?”
Terug naar boven Ga naar beneden
Vileplume
Member
disintegrating 8L2tcbQ
Demi
34
Afwezig

CAT'S PROFILE
Age: 100 Moons - 8 Years
Gender: She-cat ♀
Rank:
Vileplume
BerichtOnderwerp: Re: disintegrating   disintegrating Icon_minitimewo 17 mei 2017 - 1:57

De pijn in haar poten trok ietwat weg en haar kop leek haast te zweven. Er was nog weinig van haar over en het kleine zaadje dat ze had genomen, had een iets sterker effect dat ze in eerste instantie had gedacht. Toch vond ze het absoluut niet erg. Het was een uitzondering op de regel om eens geen pijn te voelen. Ferndust merkte op dat ze haar nog nooit zo vriendelijk had zien kijken, en Vileplume opende één oog die volledig gefixeerd was op Ferndust. "Oh, hou je mond," bromde ze, waarop ze haar oog weer sloot en een ietwat vage grijns op haar gezicht zette. Ja, ze was de zwarte poes dankbaar. Maar één papaverzaadje zou haar huid nog niet redden. Ondertussen voelde ze haar poten amper. Ferndust sprak wat over de achtergrond, over spanning, spieren en massages. Ze kon al niet heel goed meer horen en de papaverzaadjes zorgden ervoor dat ze zich ook al minder goed kon concentreren op wat de andere poes te zeggen had. "Sinds wanneer ben jij Medicine Cat?" mompelde ze vervolgens. Ze had geen idee hoe Ferndust dit allemaal wist, maar erg vond ze het niet. "De helft van de tijd voel ik mijn poten niet eens meer," bromde ze verder. "Ik ben niet anders gewend." Ergens was ze bang dat ze zich vriendelijker zou gaan gedragen als de constante pijn weg was. Dat was nog wel haar grootste angst.
Terug naar boven Ga naar beneden
Ferndust
Member
disintegrating DPKsfdL
Freedje
478
Actief

CAT'S PROFILE
Age: 17 moons
Gender: She-cat ♀
Rank:
Ferndust
BerichtOnderwerp: Re: disintegrating   disintegrating Icon_minitimezo 21 mei 2017 - 20:49

Ferndust kon er niks aan doen, maar er kwam een glimlach om haar lippen toen ze de halve grijns van Vileplume opmerkte. Ze merkte dat ze het een aangename verandering vond als de she-cat naar haar glimlachte en dat ze dat wel vaker wilde zien. Ze wist ook wel dat ze niet te veel moest hopen, want hoewel ze voor nu een soort van vrede leken te hebben, wist ze ook dat Vileplume absoluut geen makkelijke kat was en dat de kans dat ze weer in de clinch met elkaar zouden raken vrij groot was. Toch putte Ferndust lichtelijke troost uit het feit dat ze wat goeds had gedaan voor een ander. Ze voelde haar pels warm worden toen Vileplume aan haar vroeg of ze soms een medicine cat was. “Nee, maar ik heb als kitten veel tijd in de elders’ den gespendeerd en heb toen veel gesprekken gevolgd tussen elders en de medicine cat.” En op de één of andere manier had ze die informatie in zich op weten te nemen. Het was wel handig voor nu natuurlijk, maar ze moest er wel zeker van zijn dat dat het geval was. De constante pijn in Vileplume’s achterpoten kon natuurlijk ook van iets anders zijn. Twijfelend liep Ferndust naar de elder toe terwijl er een stoot van adrenaline door haar ging. “Wel, we doen er niet veel verkeerd mee door eens wat te testen, wel dan?” Ze voelde dat ze bijna enthousiast werd over het idee om Vileplume een soort van beter te maken. “Ik heb als apprentice al eens een elder mogen masseren en die vond dat heel erg fijn. Dus als je wilt, kan ik dat ook eens bij jouw achterpoten proberen? Wie weet brengt het verlichting. En als het echt te veel zeer doet, houd ik gelijk op. Beloofd.” Ferndust kon het enthousiasme nauwelijks verbergen terwijl ze de she-cat aankeek en hoopte dat deze zou instemmen met het plan.
Terug naar boven Ga naar beneden
 
disintegrating
Vorige onderwerp Volgende onderwerp Terug naar boven 
Pagina 1 van 1

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
Warrior Cats :: ShadowClan territory :: ShadowClan camp :: Elders den-
Ga naar: