Unbreathe me

Oceanstar had haar blauwe ogen rustig op de kampuitgang dat tevens als ingang diende gericht om haar Warriors in de gaten te kunnen houden en een kort ogenblik van rust te kunnen hebben. Als Leader, moeder en rouwende dochter had ze het zwaar. Er waren maar weinig katten waarop ze echt kon steunen en als die er al waren dan sprak ze vaak niet over haar zorgen. Behalve met Bronzemask en Abysshowl wellicht. Ook had ze een goede band met de meeste Senior Warriors die ze vertrouwde op hun oordeel. Al had ze dan ook weer een Warrior van haar rang gestript; omdat ze de Warrior Code niet wou volgen. De kattin schudde haar vacht uit terwijl ze uiteindelijk zelf het kamp verliet. Haar ogen gleden naar de hemel die al een redelijke periode geen regen had laten vallen. Al was het niks waarover ze zich zorgen maakte. De donkere wolken die verzamelden konden een goed teken zijn en dit was niks vergeleken met de rampen die de Clans hadden doen vertrekken. Haar passen waren kalm maar krachtig terwijl de Windclan Leader over het territorium rende
Een territorium die ze op haar poot kende en zou blijven kennen. Hier lag haar hart. Ze besloot dat een goede plek om de dag te beginnen waarschijnlijk de Small Lake was waardoor ze met soepele passen in de richting van het meertje stapte. Nog voordat ze het meer bereikte vielen de eerste druppels op haar lange grijzige vacht waardoor ze haar oren wiebelde. Daar peinzend bij het meer zag ze een Young Warrior; Oleanderlake. Ze besloot de kattin niet te storen terwijl ze naast haar op de oever plaatsnam en een slok water oplikte.

Het bleef regenen maar de jonge Leader trok zich er weinig van aan. Immers was ze wel wat gewend; de sterke winden op de eindeloze vlakten en de weinige plekken van echte beschutting. Al wist ze hier en daar wel een beschutte plek te vinden waar ze kon schuilen als het weer te heftog werd. Net als Oceanstar begon de jongere Warrior ook te drinken; totdat de dorst gelest was. Daarna keek de ander op waardoor de Leader haar een warme glimlach gunde en haar kop vriendelijk neeg. "Niet te druk?" Vroeg de ander waarop ze haar kop schudde. "Nog niet," Mauwde ze met een kleine glimlach.