Starclan calls (med cat apprentice benoeming)

Het sneeuwde. De vlokken dwarrelde gewichtsloos naar beneden. De aantrekkingskracht van de aarde was te sterk. Chivysniff zat nog net in de beschutting. Soms woei de wind een vlokje richting haar neus. Die likte ze dan glimlachend op. Vandaag was het de grote dag. Butterstar was naar haar gekomen met de droom. Toen ze het haar vertelde was het alsof vuur haar vanbinnen uit verzwolg. Ze voelde veel kracht en het bleef nazinderen in haar gezicht. Samen met haar leider had ze nagedacht over de betekenis. Hun blik was gezamenlijk op Coyotepaw gevallen. Ze was vurig, familie en haar vanuit haar gezicht leken rosse vlammen te heersen. Ze leek erg veel op haar moeder. Het was duidelijk dat hun bloed sterk was. Net zoals dat van haar en haar vader. Hoe ironisch.

"Katten van Riverclan. Verzamel jullie voor een clanmeeting!"

Het was dan eindelijk zo ver. De kattin kwam vanonder haar hol. Ze zag dat de lucht niet alleen witte wolken bracht maar ook open stukjes, die het zwak zonnetje door liet. Meteen zag ze haar nieuwe leerling staan. Opwinding maakte haar buikje onrustig. De zilvergrijze kattin liet haar blik dwalen over de rest van de jongere katten. Allemaal keken ze vol bewondering en in spanning naar haar leider. Zelf wist ze ook niet wat de beste keuze was geweest. Het ging tussen Littlepaw en Coyotepaw. Ze had voor elk van hun een soort test afgelegd en het was toen Starclan duidelijk geworden. Haar nieuwe leerling ging niet makkelijk worden. Coyotepaw was al ouder en half getraind naar warrior zijnde. Ze was koppig, vurig en toonde geen interesse in het vak. Daarbij voelde Chivy een sterke vriendschapsband tussen hen. Ze wilde de uitdaging aangaan, want toen ze er even over mocht slapen had ze de kattin bestudeerd. In haar blauwe ogen lag wijsheid en het vlammengezicht zorgde voor een respectvolle uitdrukking, gepaard met zekerheid. Ja, als ze dit jonkie kon trainen ging het een sublieme Medicine cat worden.

"Starclan heeft gesproken over hoe sterk een hechte familie is. Of deze nou verenigd is met bloed of niet. Zoals ik jullie allen als mijn familie beschouw. Allereerst begreep ik hun woorden niet. Maar met de tijd die mij gegeven was ben ik deze gaan begrijpen. Coyotepaw. Mijn dochter."

Ze zag de verbazing staan op het rosse snoetje. Chivysniff stond aan de kant. Iedereen keek van haar naar de kersverse apprentice. Echter liet ze meteen zien hoe een harde weg dit ging worden. De zilvergrijze kattin liet haar ogen op haar vader vallen. Het was niet haar intentie geweest om hen te scheiden. De Medicine cat stond op en baande zich een weg naar het stel. Het was verterend om te zien, maar ze wilde graag wat meer respect zien. Nog een beetje onder indruk stonden ze te kijken naar elkaar. Coyotepaw was de eerste die sprak. "Uh..." Het was meer dan niets. Ze glimlachte warm en drukte haar neusje tegen die van haar vriendin en apprentice. "Je gaat dat geweldig doen Coyotepaw. Als ik je kan missen mag je nog steeds gaan trainen met Panthergrowl," mauwde ze zachtjes zodat alleen zij en haar vader het kon horen. Toen zette ze een stap achteruit. Haar blauwe blik ging van het koppel naar Butterstar en toen ging ze zitten, met een trotse houding. "Coyotepaw medicine cat apprentice van Riverclan!"

Hij wist dat deze training de laatste tussen hen zou zijn. Of de laatste officiële training in ieder geval. Butterstar had hem al wat eerder verteld wat er komen zou en ergens vond hij het.. Jammer. Hij zou Coyote missen als zijn apprentice, maar hij wist ook heel goed dat zijn dochter het hartstikke goed zou doen. Het voelde haast alsof hij zijn ene dochter overdroeg aan zijn andere dochter.
De kater glimlachte toen Butter hen bij elkaar liep en gaf een kort duwtje tegen Coyo, die nog bij hem was blijven staan. Vervolgens liep hij naar een stukje verderop, hij wilde dalijk niet in de weg staan als de apprentice zijn dochter zou begroeten volgens het ritueel. Een warme glimlach stond op zijn snuit getekend toen Butter de woorden uitsprak dat haar dochter medicine cat apprentice zou worden. Zijn blik gleed naar het kleine meisje, en zag tot zijn verbazing dat ze recht naar hem toe kwam rennen. Wat hulpeloos keek hij om zich heen toen ze haar snuit in zijn vacht duwde, hij voelde zich vereerd maar het was ook wat zielig voor Chivysniff zo. "Tuurlijk, maar Chivy nu toch ook," spoorde hij haar aan, hallo, begroet je nieuwe mentor is! Als een kitten apprentice werd ging hij toch ook niet eerst naar zijn moeder toe voordat hij zijn mentor begroette. Maar het deed de kater wel warm voelen in zijn buik. Ja, Coyote was voor hem net zijn eigen dochter geworden. Gelukkig kwam Chivy er al snel aan, en vertelde deze dat ze nog best samen mochten trainen als er tijd was, en de kater schudde met een grijnsje zijn kop. Ja, Chivs wist altijd wel hoe ze de regels kon verbuigen. Toen ze de naam van Coyotepaw uitriep deed Panthergrowl luid mee.

Nieuwsgierig keek Littlepaw op toen Butterstar een ceremonie samenriep. Ze wist dat het nog lang geen tijd was voor haar om warrior te worden - maar ze vond het altijd wel interessant om te zien welke kittens apprentice en welke apprentices warrior werden. De volgende woorden van de leider waren er echter die ze nog nooit gehoord had. Over Starclan, en een medicine cat apprentice. Oh, superspannend! Ze liet haar turquoise blik glijden over de menigte, nieuwsgierig wie de eer toebedeeld zou krijgen. Ze hoopte in ieder geval dat zij het niet zou zijn; maar die kans was wel héél klein. Littlepaw was nu immers niet echt medicine cat materiaal. De kleine kattin was verbaasd toen de naam gezegd werd - Coyotepaw. Ze keek naar haar vriendin. Het eerste gevoel dat door haar kleine lijfje gleed was verdriet; nu zouden ze nooit samen warrior worden.. Maar daarna barstte ze van een bepaalde trots. Enthousiast liep de apprentice op de poes af. Chivysniff riep luid Coyotepaws naam en Littlepaw deed net zo enthousiast mee. "Gefeliciteerd!", zei ze enthousiast tegen de jonge poes toen ze dichtbij genoeg was, duidelijk blij voor haar.