False confidence

I watch the work of my kin bold and boyful
Toying somewhere between love and abuse

Nettlekit likte de laatste pluk haar op haar borst plat en bekeek haar eigen spiegelbeeld in het beetje water dat in een omgekeerd, bruin blad lag. Het blad was net geleverd door Rousebell zodat de queens en hun kittens een welkome slok water konden drinken als ze wilde. Haar amberkleurige ogen staarde terug en ze merkte dat haar vacht er tip top uit zag. Dat kon ook niet anders, na vier keer je hele lijf gepoetst te hebben. Wat moest ze anders? Als Dustpaw even geen zorg nodig had, of ze geen andere taken moest doen van Thornstar was ze hier te vinden. Alle andere kittens waren te jong om met haar te spelen, en diegene die wel oud genoeg waren wilde het niet. Dus daarom was Nettle al gauw op zichzelf aangewezen. Ze hoefde echt niet te verwachten dat haar siblings haar kwamen opzoeken. Die waren allemaal apprentice geworden en waren haar helemaal vergeten. Dat maakte haar kwaad. Ze wendde haar boze ogen af en slaakte een zucht. Ze moesten het zelf maar weten. Zij kon zich prima redden hier. Ze had niemand nodig. Al was het wel fijn dat Waterkit af en toe met haar speelde en niet boos naar haar keek, zoals de meeste kittens. Dat was natuurlijk totaal niet haar eigen schuld hoor..

Nettlekit keek even achterom toen ze een moederpoes zacht hoorde miauwen om haar kittens bij haar te roepen. De kleine bolletjes stuiterde terug naar haar en doken hun nest in. Ze had het zelf niet door maar bekeek hen helemaal niet door boze ogen, eerder jaloerse en verlangende ogen. Ze duwde zichzelf overeind en scheurde haar blik los van het tafereel. Zij had tenminste haar eigen nest die ze helemaal voor zichzelf had! En dat vond Nettlekit heel fijn. Dat zei ze tegen zichzelf keer op keer hopend dat ze de leugen ooit op een dag zelf ging geloven.
In een poging om zichzelf wat op te beuren dook ze op een mos balletje af en tikte die weg. Ze sprong er achteraan en gaf hem nog een tik. Het balletje vloog recht tegen het voorhoofd van Redpetal aan die net de nursery terug in was gestapt .. oeps ..

Tag: @Redpetal 

Calling to join them the wretched and joyful
Shaking the wings of their terrible youths