The Roar of the Tiger

Onderwerp: The Roar of the Tiger zo 7 apr 2019 - 16:23

Pythonkit kneep al zijn spieren samen en zuchtte geïrriteerd. Hij had zijn blinde oogjes toegeknepen en zijn pootjes over zijn oortjes geduwd. Sinds een week of twee was er veel meer lawaai in de nursery, en vandaag leek dat erger dan normaal. Het katertje zuchtte lichtjes en draaide zich wat anders. Zijn oortjes, die gevoelig waren sinds ze zijn belangrijkste zintuig waren, deden pijn en zijn kopje bonsde van het lawaai. Uiteindelijk gaf hij op, en in een moed die enkel uit irritatie kwam klom hij langzaamaan zijn nest uit. Het donker in de nursery was geen probleem voor de blinde kitten. Pootje voor pootje, heel voorzichtig en heel geconcentreerd zodat hij toch de weg niet kwijt zou raken, liep hij op de richting van het lawaai af. Zachtjes tastte hij steeds met zijn pootje vooruit, tot hij de rand van een ander nest voelde. Pythonkit's hartje bonsde in zijn keel; hij was nog nooit alleen zo ver geweest. Zijn blinde oogjes waren star vooruit gericht, zijn oortjes in zijn nek geplooid. Het lawaai was hier nog luider dan in zijn nest. Hij richtte zich op en met een groot gebaar sloeg hij zijn voorpootjes tegen het zachte lichaampje van de dichtstbijzijnde lawaaimaker. Hier, take that!

+Loudkit eerst

Thanks jamie voor het awesome setje <333

Onderwerp: Re: The Roar of the Tiger zo 7 apr 2019 - 16:34

Loudkit had weer eens geen demper op zijn mond staan: luid riep hij door de nursery Fuzzykit’s naam terwijl hij een mosballetje probeerde te vinden waar ze mee konden spelen. Een paar andere kittens richtten zich echter naar hem en algauw waren ze verwikkeld in een luid spelletje. Loudkit was het meeste aanwezig van iedereen door constant te roepen waar hij was en dat ze het balletje naar hem moesten gooien, waar hij ook meestal direct gehoor aan kreeg. Hij haalde uit met zijn poot en tot zijn genoegen vloog het balletje helemaal – wat maar enkele centimeters verderop was – naar de volgende kitten. Hij wilde net weer roepen dat ze het balletje weer naar hem moesten spelen toen hij plotseling iets hards tegen zijn pels voelde. Het deed niet echt veel zeer, maar aangenaam was het toch ook niet. Even schoot het door zijn gedachten heen dat het Featherkit kon zijn, maar toen bedacht hij zich dat zijn broertje waarschijnlijk gewoon weg zou gaan en hem niet eens aan zou spreken of aan zou raken. Hij draaide zijn kopje en keek recht in de nietsziende ogen van een andere kitten. Pythonkit, als hij het goed had. “Auw!” riep hij boos. “Waarom jij mij slaan?” Ja, daar wilde hij het antwoord echt wel eens op weten!

Onderwerp: Re: The Roar of the Tiger wo 22 mei 2019 - 20:03

"Je bent luid!", mauwde het katertje boos terug, zijn blinde ogen samengeknepen tot een geïrriteerde frons. Hij had nu al besloten dat hij deze kitten, toepasselijk genoeg Loudkit genaamd, niet leuk vond - en niets wat die deed zou dat kunnen veranderen. In Pythonkit's ogen was hij een onaangename, luidruchtige, onbeleefde kat en zou hij dat ook altijd blijven. En dan nog the guts om te vragen waarom hij geslagen werd! Hmpf. Het was misschien de enige manier waarop er weer iets van rust zou kunnen wederkeren in de nursery.

Thanks jamie voor het awesome setje <333

Onderwerp: Re: The Roar of the Tiger vr 31 mei 2019 - 21:45

Loudkit kreeg te horen wat hij al vaker te horen had gekregen: hij was luid. Ja, dat klopte. Maar geen enkele sibling van hem en zelfs zijn moeder niet had hem daar een mep om gegeven. En waarom deed deze kitten dat wel? Alleen maar omdat hij een klein beetje aanwezig was. Poeh poeh. Het leek er duidelijk op dat deze snotaap niets kon hebben. “Jij mij niet meer slaan!” gromde hij dreigend. “Ik luid zijn wanneer ik dat wil zijn!” En niemand die hem daar iets over op kon leggen. En al zeker deze kitten niet. Toen kwam een plan in hem op. Een plan om deze kitten terug te pakken, om hem te laten zien wat er zou gebeuren als iemand hem pijn deed zonder geldige reden. Want ja, Loudkit vond het geen geldige reden dat iemand hem sloeg omdat hij anderen wakker maakte met zijn luide gedrag. En dus hief hij zijn poot hoog op en gaf Pythonkit vervolgens een harde mep terug. Ha! Die zat!