Attention caller

Sunkit was helemaal klaar met vandaag. Niemand wilde meer met haar spelen, want blijkbaar was ze iets te ruw geweest. Dus nu zat ze nukkig en alleen in het midden van de nursery. Haar pootjes plukten aan een mosbal en een boze frons stond op haar gezichtje. Ze deed het heus niet expres! Ze kon er ook niets aan doen dat de rest zo… zo soft was! Ze wilde gewoon winnen. Dat moest iedereen toch willen toch! En ze deed er alles voor om te winnen. Haar pootjes plukten nog eens lusteloos aan de mosbal, waarna ze haar kopje op haar pootjes liet vallen. Het was gewoon even stom hier. Iedereen was stom hier.

- Driftingkit eerst

Blij dartelde het jong mannetje door de nursery heen. Hij was al de hele ochtend rusteloos aan het trippelen. Hij wilde zo graag spelen maar blijkbaar had hij moeten slapen, want dat had hij vannacht ook al niet gedaan. Natuurlijk had ie op zijn donder gekregen van niet een maar wel drie queens (!!!) dat hij zijn bek moest houden. Geen idee wat een bek was, maar goed! Hij vond het wel een leuk woordje. Toen hij een rood poesje alleen zag zitten draaide hij meteen zijn kar en liep hij op haar af. "Hoi!" zei hij opgetogen. "Wa doe je?" vroeg hij even nieuwsgierig terwijl hij naar voren leunde en naar de mosbal staarde.

Alsof Sunkits haar gebeden gehoord waren, kwam al snel een andere kitten op haar af. Haar gezichte klaarde meteen op. Joepie! Iemand dit wel met haar kwam spelen. De kitten begroette haar vrolijk. ‘Hoi!’ miauwde ze terug, waarna ze weer op vier pootjes sprong. De rosse kitten vroeg wat ze aan het doen was. Haar blauwe oogjes gingen ook weer naar de mosbal, die inmiddels niet heel veel meer op een bal leek. Kleine plukjes mos lagen ernaast en het balletje dreigde uit elkaar te vallen als het nog één tik zou krijgen. ‘Kapot make,’ miauwde ze stoer. Ja, die mosbal had geen schijn van kans tegen haar! Daarna keek de weer met een iets gekanteld kopje naar de andere kitten. ‘Spele?’ miauwde ze toen hoopvol.

Hij knipperde even en bleef glimlachen naar de andere. Hij wist niet echt wat ze aan het doen was, dus daarom was hij ook naar haar toe gegaan. Ergens spendeerde hij liever wat tijd... met de queens, maar ze haatte hem een beetje dus dan was het misschien beter wat afstand van ze te houden. ‘Hoi!’ Even knipperde Drifting bij haar begroeting waarna hij kort staarde naar hetgeen waar zij ook naar staarde; een kapotte mosbal... Hm? ‘Kapot make,’ Oooh! "Jij da gedaan? Wowie!" zei hij, ergens wel onder de indruk. Zijn wenkbrauwtjes waren wat gerezen, zijn mond een 'o' vormende. Ja, hij kon dat nog niet hoor! ‘Spele?’ Wel meteen sprong hij enthousiast op. "Jaaaa!" zei hij blij. "Wa wille jij spele?" vroeg hij opgetogen aan haar. Hij wilde zoveel doen, dus dan was het misschien beter eerst aan haar te vragen wat ze wilde?

Sunkit knikte trots toen de kitten vroeg of zij dat had gedaan. Natuurlijk! En meteen voelde ze zich aangemaakt om de mosbal de genadeklap te geven. Met een indrukwekkende zwaai van haar poot sloeg ze tegen de mosbal, waardoor hij inderdaad in elkaar stortte en als plukken mos weer op de aarde kwam. Haha, lekker puh! Waren ze ook van de mosbal af. Maar dan moesten ze dus nu wel een nieuw spelletje verzinnen… Hmm. Driftingkit liet ook de kracht in haar poten, dus nu zou ze moeten bepalen wat ze zouden doen… ‘Oké, ik wete!’ mauwde ze na een tijdje nadenken. ‘Late we warriors spele! Ik ben leider, en jij depjoetie!’ Ja, dat laatste woord was moeilijk. Maar zij zou de baas zijn, zoals ze dat later ook werd! Hoe kon het ook anders. Silverstar was haar opa! Grinnikend keek de de kitten aan, waarna ze weer op vier pootjes sprong en een grijnsje op haar bek kreeg.