We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
LEAFBARE
Season
Leafbare, -8°C - 3°C
Het blad is nu volledig van de bomen af en iedere ochtend wordt je begroet met rijp aan de takken en een kille wind. Gepaard met winterse neerslag, is het woud gehuld in een witte deken.
Whitefur lag in de Nursery, de zon scheen fel. Ondanks dat de Nursery grotendeels schaduw vatte hield de warmte stevig was en werd het behoorlijk benauwd. Whitefur likte teder haar piepende kittens, ze was niet de enige die last had van de warmte. Ze glimlachte bij het zien van haar kroos. Ondanks de warmte, het verlies dat ze leed waren dit de momenten waarop ze het gelukkigst was. Ze wendde haar blik af van de koelde kitten en keek de Nursery door. Luid spinnend staarde ze naar de moeder katten die hun kittens verzorgde en ze probeerde in bedwang te houden niet de hele tent af te breken. Haar blik bleef rusten op de jonge Oceankit. De dochter van haar geliefde leider. “Hoi Oceankit,” miauwde ze de kitten toe.
The sea is emotion incarnate. It loves, hates, and weeps. It defies all attempts to capture it with words and rejects all shackles.
Oceankit had meerdere Queens die haar bij zich lieten drinken. Ze had geen vaste kattin waar ze bij terug zou komen, immers hadden de meeste katten aardige grote nesten op de wereld gezet en was het nest van haar overleden moeder ook niet al te klein. Dat betekende dan ook dat ze als ze honger was, altijd voorzichtig rondkeek bij wie ze haar volgende maaltijd kon krijgen. Echt honger had ze nooit gehad, meestal waren er genoeg katten aanwezig om voor haar en haar broers en zussen te zorgen. Een van deze katten was Whitefur, een witte kattin die een nest had die rond haar leeftijd was. Onhandig was de jonge Oceankit overeind gekomen, de Nursery was warm. Te warm, immers leek de zon er vol op te schijnen en ook al had ze het snel koud. Kon het ook te veel worden, het was benauwd weer. Wellicht dat de kitten binnenkort haar eerste onweersbui mee zou maken. Toch was de warmte het niet dat haar naar de oudere kattin deed tijgeren. Het was het feit dat ze de rust en stilte van de ander kon waarderen. Ze wilde even niet geteisterd worden door haar spelende broers en zussen. "Hoi Oceankit," Klonk de bekende stem van een van haar pleegmoeders waardoor ze haar neusje kort tegen de wang van de witte kattin drukte.
Whitefur The scars will heal, the memories are forever. Het grijze kitten drukte haar neus tegen de wang van Whitefur, Whitefur snorde luid. “Heb je honger?” vroeg ze de kitten. Ze had de kitten enkele malen gezoogd, als ze honger had gehad was ze gewoon naar een van de moeder katten gegaan. Ze had geen eigen pleegmoeder. Whitefur vond het gezellig als ze langs kwam, ondanks dat ze nog jong was was ze erg slim en whitefur vond het fantastisch om haar verhalen over haar moeder te vertellen. Zonder op antwoord te wachten op de vorige vraag vroeg ze: “Zal ik je nog een verhaal vertellen?” Haar eigen kittens lagen te slapen, dus ze moest wel stil doen. Als ze eenmaal wakker waren braken ze de hele tent af.
The sea is emotion incarnate. It loves, hates, and weeps. It defies all attempts to capture it with words and rejects all shackles.
Oceankit had kort haar neus in een begroeting tegen de wang van de knappe witte Queen aan gedrukt. Ze had zelf een nest met aardig wat kittens, waardoor ze het meestal druk genoeg had. Daar had ze de jongste dochter van Oceanstar niet bij nodig, iets dat haar ook al duidelijk was geworden. Natuurlijk was ze altijd welkom in hun warmte, maar het was niet haar familie, waardoor ze zich vaak enigszins afzonderde van de andere katten in de Clan. Ze had daarnaast de veelzeggende blikken van haar clangenoten richting haar nog niet begrepen, er was iets waardoor ze haar de hele tijd aan keken. Zelfs Stallionstar had emotioneel geleken en daardoor had de kitten zich des te meer terug proberen te trekken en sprak ze weinig. Het gesnor van Whitefur deed de Moon oude kitten kort met haar snorharen trekken. "Heb je honger?" Vroeg de witte kattin, waardoor ze even haar kopje bedenkelijk schuin hield. Ze wilde de andere kittens niet storen, zeker niet nu ze net zo rustig aan de buik van de Queen lagen. Spelen met dit warme weer zat er voor haar niet in, daarnaast wilde ze gewoon op zichzelf kunnen zijn zo nu en dan. "Zal ik je nog een verhaal vertellen?" Vroeg de kattin zonder op een antwoord te wachtten waardoor de jonge kitten geïnteresseerd haar oren spitste en nieuwsgierig knikte. Een verhaal ging er bijna altijd wel in.
Trust takes years to build, just seconds to break, and forever to repair.
Het jonge katje spitste haar oortjes bij het horen van ‘verhaaltje’, en ze knikte vrolijk. Whitefur moest spontaan glimlachen bij het aanzien van de enthousiaste kitten. “Is goed.” miauwde ze vriendelijk. Pff.. ze had bijna spijt dat ze een verhaaltje had aangeboden. Ze wist eigenlijk geen verhaaltjes meer. Bedenkelijk keek ze de jonge kitten aan, ze kon vertellen over de grote leeuwenclan of tijgerclan. Maar misschien vond ze een gevecht tussen de Windclan en Riverclan ook wel interessant. “Zal ik je vertellen over het gevecht tussen de windclan en riverclan voor de heatherfields?” vroeg ze de kitten. Ze had geen idee of de kitten dat wel interessant vond, maar eigenlijk vonden de meeste kittens alle verhalen wel leuk.
The sea is emotion incarnate. It loves, hates, and weeps. It defies all attempts to capture it with words and rejects all shackles.
Oceankit was niet de enige die hield van de rust in de Nursery, al zouden het waarschijnlijk geen kittens zijn die er net zo over dachten maar vooral de Queens. Ze had haar poten nog niet zo vaak buiten de Nursery gezet, en vaak dan ook alleen met toestemming van de Queens die een oog in het zeil hielden of haar papa Tigergaze. Haar mama was er niet, ze had geen mama zoals Whitefur maar gelukkig had ze vele andere katten die ook op bezoek kwamen en haar wilden vermaken. De liefde van de Clan leek haar nog wel te bereiken, ze waren een grote familie. Een glimlach verscheen op het gezicht van de witte kattin voordat ze vriendelijk mauwde. "Is goed." Voorzichtig nam de jonge kitten plaats naast de grotere kattin. De bewegingen waren zorgvuldig uitgevoerd om de slapende kittens niet te storen, terwijl ze haar lichaam tegen de schouder van de grotere kattin aan liet leunen. "Zal ik je vertellen over het gevecht tussen de Windclan en Riverclan voor de Heatherfields?" Vroeg ze de jonge kitten waardoor ze met een kleine frons op haar onschuldige gezicht de ander aan keek. Het was een gevecht geweest voor haar geboorte, waarschijnlijk rond het moment dat haar moeder in verwachting was geweest van haar en dus zeer recent gebeurd. Langzaam keek ze haar met intelligente blauwe ogen aan voordat ze knikte. Ze wilde meer weten over de Clan, en dit was een goede eerste stap. Misschien dat ze dan zou begrijpen waarom iedereen zo naar haar keek.
Onderwerp: Hello ocean 
za 24 aug 2019 - 10:15
