To my child;



 
IndexGebruikerslijstRegistrerenLaatste afbeeldingenInloggenZoeken
We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
LEAFBARE
Season
Leafbare, -8°C - 3°C
Het blad is nu volledig van de bomen af en iedere ochtend wordt je begroet met rijp aan de takken en een kille wind. Gepaard met winterse neerslag, is het woud gehuld in een witte deken.
WHAT'S HAPPENING
Current Event
No current forum-wide event.
THE ALLEGIANCES
Clans
THUNDERCLAN
RIVERCLAN
WINDCLAN
SHADOWCLAN
BLOODCLAN
THE MANAGEMENT TEAM
Staff
COME JOIN US
WC DISCORD

SWITCHERDIESWITCH
SWITCH ACCOUNT
Deel
 

 To my child;

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Ga naar beneden 
Shatteredice
Member
To my child; Untitl10
Mark
559
Actief
''I had wings once. They we're strong. But they were stolen from me."

CAT'S PROFILE
Age: » 60 moons
Gender: She-cat ♀
Rank: Queen - Senior Warrior
Shatteredice
BerichtOnderwerp: To my child;   To my child; Icon_minitimewo 2 okt 2019 - 19:07

Shatteredice knipperde met haar ijsblauwe ogen toen ze haar rode snoet uit de nursury stak en ontmoet werd door een felle zonlicht van de opkomende zon. Hoewel de ochtend redelijk frisjes begon te worden waren de zonnestralen nog warm genoeg om haar pels op te warmen. Kort niesde de flame-point queen toen een briesje langs haar snuit woei en enkele blaadjes en zand met zich meedroeg. Herfst was op aantocht en daarom moesten ze genieten van het mooie weer die er nu nog was voor het straks weer vervangen werd door kou en regen. Toen Shatteredice haar neusje kort wreef met haar poot keek ze kort terug de den in. Haar kittens lagen nog te slapen op eentje na: Gorsekit, haar kleine man. Ze was zo trots op hem en al haar andere kinderen. Haar hart smolt elke dag als ze haar kinders zag rondhuppelen door het kamp. Nu waren ze nog lief en klein.. Maar met enkele weken zouden ze al weer apprentices worden en op een dag volwaardige warriors. De tijd ging veel te snel, te snel in haar ogen. Ze bleef het liefst nog een extra 6 moons genieten van haar kleine baby's maar ze groeide als kool en straks zou vaarwel moeten zeggen tegen al de geknuffel. Shatteredice trok haar kop weer terug naar binnen en liep naar de jonge tom toe om haar neusje tegen de wang van haar zoon aan te drukken. "Ga je met mama mee naar buiten?" Vroeg ze hem zachtjes. Haar warme glimlach stralend.


Laatst aangepast door Shatteredice op wo 2 okt 2019 - 22:34; in totaal 1 keer bewerkt
Terug naar boven Ga naar beneden
Gorsepaw
StarClan
To my child; Unknown
Renske
538
Actief
⋆ Innocent people are not fools. They just think everyone has a heart ⋆

CAT'S PROFILE
Age: ▸ Died at 8 moons
Gender: Tomcat ♂
Rank: Apprentice
Gorsepaw
BerichtOnderwerp: Re: To my child;   To my child; Icon_minitimewo 2 okt 2019 - 21:17

Gorsekit was vredig wakker geworden. Toen hij zijn gele oogjes opende werd hij begroet door het bekende aanzicht van zijn nest, zijn nog ronkende broertjes en zusjes en… maar waar was mama? Was ze al vroeg wakker geworden? Gorsekit was meteen klaar wakker en het rood-witte katertje strekte zijn pootjes uit en rolde weer op zijn buik. Maar zodra hij zijn neusje over de rand van zijn nest legde zag hij zijn moeder al staan bij de ingang van de nursery. Ze leek naar buiten te kijken, alsof ze de dag verwelkomde. Het kittentje glimlachte en bleef muisstil liggen, alleen maar kijkend hoe haar moeder eens nieste, waardoor hij zachtjes moest giechelen. Het duurde niet lang voordat ze omkeek en richting hem toe liep. Oh! Ze kwam alweer terug. Hij begroette haar snorrend en hij giechelde opnieuw zachtjes toen hij haar neus in zijn wang kreeg. Hij gaf haar neus een kopje en staarde met twee grote ogen naar zijn moeder. Toen ze hem vroeg of ze mee naar buiten wilde klaarde zijn gezichtje nog meer op. Oh ja! Dat wilde hij wel! Dat was hartstikke gezellig. En samen met mama durfde hij het kamp wel aan. ‘Ja, heel graag, mama!’ piepte hij dan ook enthousiast. Hij krabbelde overeind en kroop het nest uit. Hij schudde de mosresten van een nacht slapen van zich af en stak toen zijn staartje recht omhoog. Afwachtend keek hij zijn moeder aan. Hij was benieuwd wat ze in petto had vandaag!
Terug naar boven Ga naar beneden
Shatteredice
Member
To my child; Untitl10
Mark
559
Actief
''I had wings once. They we're strong. But they were stolen from me."

CAT'S PROFILE
Age: » 60 moons
Gender: She-cat ♀
Rank: Queen - Senior Warrior
Shatteredice
BerichtOnderwerp: Re: To my child;   To my child; Icon_minitimema 7 okt 2019 - 12:35



De queen glimlachte breed en liet een warm gespin horen toen het gegiechel van haar zoontje haar rossige oortjes plezierde. Haar hart smolt bij het zien van zijn blije snuit en hoe haar andere kittens vredig als kleine bolletjes lagen te snurken. Hoe kon het leven nu nog beter worden? Ze bedankte Starclan in stilte dat ze haar zo veel geluk en liefde gegund had in haar leven, ze kon niet om meer wensen. Alles was perfect.. Shatteredice liet een zucht van voldoening over haar lippen glijden voor ze haar staart om Gorsekit heen sloeg en hem mee naar buiten begeleiden.

Eenmaal buiten zette ze haar donzige vacht wat dikker op tegen de frisse ochtendlucht, haar pluizige staart strakker om haar zoontje heen wikkelend om hem warm te houden. Haar ijsblauwe ogen keken kort naar de zonnestralen die de lucht begonnen te verlichten voor ze samen met Gorsekit naar de high rock stapte. "Mama gaat je even optillen," Vertelde ze tegen de rode tom. Ze wou niet dat hij schrok als ze hem plots zo optilde. Toen ze eenmaal haar zoontje bij de nekvel had klom ze de hoge steen op en zette pas haar kitten terug op zijn pootjes toen ze zeker wist dat hij niet zo uitglijden op de gladde rots. Normaliteit werd de high rock gebruikt voor ceremonies en of mededelingen maar als vrouw van de kersverse leader vond ze wel dat ze vandaag het recht had om samen met haar zoon vanaf hier naar de opgaande zon te kijken. Immers stoorde ze daarbij niemand. De flame-point ging op het uiteinde zitten en keek het hele kamp over, haar staart tikte in de tussentijd naast haar, Gorsekit uitnodigend om lekker knus bij haar te zitten. "Zal ik je een verhaaltje vertellen over de zon?" Vroeg ze hem moederlijk.

Terug naar boven Ga naar beneden
Gorsepaw
StarClan
To my child; Unknown
Renske
538
Actief
⋆ Innocent people are not fools. They just think everyone has a heart ⋆

CAT'S PROFILE
Age: ▸ Died at 8 moons
Gender: Tomcat ♂
Rank: Apprentice
Gorsepaw
BerichtOnderwerp: Re: To my child;   To my child; Icon_minitimema 7 okt 2019 - 15:10

Zijn moeders pluizige staart sloeg om hem heen en zacht snorrend bleef hij strak langs haar lopen toen ze naar buiten gingen. Eenmaal buiten voelde de lucht koel aan en meteen sloeg zijn moeder haar staart steviger om hem heen. Maar Gorsekit merkte de kou niet langer op hoe hij de opgaande zon zag. De hemel kleurde oranje en rood, de schapenwolkjes donkerpaars terwijl de nevel die nog over de heidevelden lag langzaam condenseerde. Ze liepen naar het midden van het kamp, waar een grote, glimmende rots stond. Gorsekit was nog nooit bij een clanbijeenkomst geweest, hij was immers te jong en nog niet oud genoeg om zijn prooi te vangen, wat altijd de voorwaarde was die werd uitgesproken als een bijeenkomst begon. De jonge kater werd vervolgens vooraf gewaarschuwd dat zijn moeder hem op zou pakken en vervolgens vlogen Gorsekits zijn pootjes door de lucht. Hij vond het niet erg, nee hij vond het wel heerlijk om verzorgd te worden. Het duurde even, maar zijn pootjes werden neergezet op de koele rots. Gorsekit keek zijn oogjes uit. Opeens was hij groter dan ooit, en kon hij verder zien dan ooit! De eerste glimp van de heidevelden en het eeuwige gras buiten de kampmuren. Gorsekit verplaatste nog geen pootje, maar stond met zijn bekje een klein beetje open te staren. Het was oogverblinding, schitterend.. Magisch! Er kwam heen woord over zijn lippen toen hij verwonderd bleef kijken.
Pas toen hij zacht geplof hoorde gingen zijn gele oogjes naar zijn moeder, die hem gebaarde naast hem te zitten. Gorsekit schuifelde met voorzichtige pootjes over de gladde rots naar zijn moeder. Daar nestelde hij in haar donzige vacht en begon weer te snorren toen zijn kopje tegen haar flank legde. Ze vroeg hem of ze een verhaal over de zon wilde horen. Zijn ogen begonnen te fonkelen. ‘Oh ja, heel graag, mama!’ miauwde hij enthousiast. Zijn blikje ging naar zijn moeders gezicht. ‘De zon is mijn lievelings!’ Ja, zonsopgangen, warme zonnestralen. Als een kind die was opgegroeid met de zon om zich heen, hoe kon het ook anders?
Terug naar boven Ga naar beneden
Shatteredice
Member
To my child; Untitl10
Mark
559
Actief
''I had wings once. They we're strong. But they were stolen from me."

CAT'S PROFILE
Age: » 60 moons
Gender: She-cat ♀
Rank: Queen - Senior Warrior
Shatteredice
BerichtOnderwerp: Re: To my child;   To my child; Icon_minitimema 7 okt 2019 - 15:36


To my child; Dbep0o13

Haar zoon bewonderde de wereld vanaf de hogere punt van de high rock. Met verliefde twinkel oogjes keek ze naar Gorsekit. Zijn hart was zo puur, ze vond het niet gek dat katten zich nooit afvroegen hoe en waar ze geboren waren en waarom ze nooit melk geproduceerd had want haar kinderen leken zo op haar en haar partner. Ze geloofde bijna zelf dat ze de kittens gebaard had maar niks van daar was waar.. Toch voelde het alsof ze echt hun biologische moeder was. De moederliefde, de band.. alles. Het waren haar kinderen, niemand, zelfs starclan niet, zou haar kunnen vertellen dat het niet zo was. Gorsekit kwam bij haar zitten en spinnend sloeg ze haar rode staart om zijn lijf heen. Haar verhaal begon:

"Er waren eens twee katten die leefde op de open heides. Legendes zeggen dat zij de eerste twee warriors waren van Windclan maar alleen Starclan kan ons vertellen als dit klopte. Elders zweren er echter bij dat de oude verhalen waar zijn en zo geloven wij Windclanners dat dit verhaal, de verhaal over de zon en de maan, de geschiedenis schrijft van Windclan...

Het verhaal begint bij de eerste kat: genaamd Sun, haar pels was net zo warm en gekleurd als de eerste zonestralen in de zomer. Ze rook altijd naar de heides en diens rijke geur van bloemen en konijn. Ze was een erg ijdele maar lieve she-cat die een glimlach had waar je van smolt.

De andere kat heette Moon, zijn pels was donker en kil net zoals de wintermaanden, maar hij was goed in jagen en leefde in alle rust op de open velden. Door de koude wind die de afgelopen tijden door zijn pels woei werd de tom steeds killer en killer totdat zijn pad kruiste met Sun.

De twee katten konden elkaar eerst niet uitstaan en hadden altijd ruzie. Ze wouden niet samen leven op de heides en alles voor hen zelf hebben.. maar Starclan vertelde hen om elkaar te accepteren, want er zouden moeilijke tijden aankomen. Ze geloofde de woorden niet van de sterren en bleven zich gedragen als twee verwende kleuters tot op een dag de voorspelling van Starclan uitkwam en er midden in de zomer de wind koud begon te worden. Binnen een week was de heides bedekt in een laken van ijs. Sun en Moon stonden verbaasd, hoe kon het nou vriezen in de zomer? Radeloos smeekte de twee katten om hulp: maar Starclan negeerde hen gebeden net zoals hen gedaan hadden toen Starclan hen gewaarschuwd had.

Dieren, planten en bloemen begonnen rondom hen te sterven van de kou en het zou niet lang meer duren voor ook Moon en Sun zich tussen de sterren zouden voegen. Ze besloten om hun geruzie achter zich te laten en samen te werken om te overleven. Lang hielden de twee katten het vol maar de warmte keerde maar niet terug. Sun smeekte nog elke dag om weer de warmte te voelen op haar pels maar de maanden werden steeds kouder. Starclan bood uit eindelijk een oplossing: Sun zou net als hen een ster worden en in ruil voor dat zou de vrieskou verdwijnen. Ze accepteerde haar lot en werd een ster. Maar geen normale ster die wij avonds in de hemel zien.. Nee, ze werd de grootste ster van het heelal. Ze werd de zon en bracht de aller eerste lichtstralen op aarde. Haar pels zijn de stralen in de ochtend en haar glimlach is de warmte die we voelen op onze pels. Echter, Moon, bleef nu alleen achter. Hij begon Sun te missen nu hij doorkreeg dat hij helemaal niet alleen wou leven. Hij bad Starclan om bij haar te zijn en de sterren accepteerde zijn wens. Moon mocht samen schijnen met Sun, in de avond, samen met de sterren om de nieuwe warriors van Windclan licht te geven in de duisternis van de nacht. Sun en Moon geven ons de dag en de nacht, de warmte en het licht in donkere tijden, een les dat we altijd moeten samenwerken om te overleven en dat we enkel kunnen schijnen als we omringd zijn met onze familie en vrienden."



To my child; Dbep0o13
Terug naar boven Ga naar beneden
Gorsepaw
StarClan
To my child; Unknown
Renske
538
Actief
⋆ Innocent people are not fools. They just think everyone has a heart ⋆

CAT'S PROFILE
Age: ▸ Died at 8 moons
Gender: Tomcat ♂
Rank: Apprentice
Gorsepaw
BerichtOnderwerp: Re: To my child;   To my child; Icon_minitimedi 8 okt 2019 - 0:08

Gorsekit kreeg de start weer om hem heen en hij nestelde zich veilig in het warme, zachte holletje gecreëerd door zijn moeder. En toen begon het verhaal. Een verhaal over twee katten die leefden op de heide, vernoemd naar de zon en de maan. Gorsekit was meteen muisstil, hij wilde geen woord missen.
Sun was mooi en warm als de dag, Moon donker en kil als de nacht. Het verhaal ging door en Gorsekit gaf al een zacht piepje toen Sun en Moon weigerden naar de waarschuwing van StarClan te luisteren. Dat was heel dom! StarClan was heel wijs en sterk, en je moest altijd naar ze luisteren. Anders kwam je misschien niet op de mooie plek. De plek die zijn papa had gezien. Niet veel later kwam het verhaal ook dat ze werden gestraft door StarClan en dat het midden in de zomer koud werd. Gorsekit snakte naar adem en verstopte zijn gezichtje in zijn moeders vacht. Dit was helemaal geen mooi verhaal over de zon! Dit was een eng verhaal over wat er gebeurde als je niet naar StarClan luisterde! Sun en Moon bleven namelijk gestraft, ook al toen ze smeekten en samen gingen werken. StarClan klonk zo verschrikkelijk wreed. Totdat Sun naar StarClan ging luisteren en beloofde een ster te worden in ruil voordat de warmte terugkwam. Verwonderd haalde Gorsekit zijn gezichtje uit zijn moeders vacht toen ze vertelde dat ze de grootste ster werd van allemaal. En Gorsekit realiseerde dat de kat Sun nu de zon was zoals hij die kende. Zijn blik ging naar de horizon waar diezelfde zon de lucht in steeg. Maar Moon was alleen en wilde weer samen bij Sun zijn. En het mocht van StarClan! Maar hij werd de maan, en ze konden weer samen zijn. Mama vertelde toen het moraal van het verhaal, de les die hij hieruit moest leren. Samenwerken, dat hij met zijn familie moest zijn, om licht en warmte te kunnen hebben.
‘Wauw,’ kwam er verwonderd uit Gorsekit zijn bekje toen het verhaal afgelopen was. Nu wist hij zeker dat hij nog beter op zijn familie zou passen. En op zijn vriendjes! En dat hij altijd zou proberen samen te werken! Maar één ding uit het verhaal zat hem nog dwars. ‘Maar, mama,’ begon hij twijfelend. ‘Papa zei dat de zon en de maan afwisselden om licht te geven. Maar hoe kunnen Sun en Moon dan samen zijn?’
Terug naar boven Ga naar beneden
 
To my child;
Vorige onderwerp Volgende onderwerp Terug naar boven 
Pagina 1 van 1

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
Warrior Cats :: WindClan territory :: WindClan camp-
Ga naar: