Feud with earth

Onderwerp: Re: Feud with earth wo 27 nov 2019 - 21:53

De jaloezie stroomde van Settleddust af toen hij Inkspots zo lekker in het voorwerp zag nestelen. Hij wilde dat het snel zijn beurt zou worden! Het zag er zo lekker en warm uit. Zijn vermoedens werden al snel bevestigd door Inkspots. Het was geweldig. Verlangend keek hij naar de onweerstaanbare ruimte in het voorwerp, waar de gestipte kater als een koning zich vertoefde. Hij miauwde nog dat hij er nooit uit wilde. Teleurgesteld keek hij hem aan, hij wilde al miauwen dat het nu zijn beurt was. Maar tot zijn verassing werd hij uitgenodigd om er bij in te gaan. Oh! Dat was wel heel knus, of niet? Maar Settleddust liet alle schaamte varen en sprong direct ook de doos in. Meteen werd hij verhuld tussen de veilige wanden. Hij snorde luid terwijl hij een plekje voor zichzelf kneedde in de ruimte naast Inkspots. Na een rondje of twee te draaien, vouwde hij zichzelf op naast de bengaal en keek vrolijk naar hem. Dit was inderdaad geweldig! ‘Dit.. is.. fantastisch,’ miauwde hij met een brede lach. Hij liet zijn wangen langs de vreemde structuur van het voorwerp glijden. Het was zo vreemd zacht en glad, maar toch ook warm. Maar niet te warm. Gewoon.. perfect. Hij begon onwillekeurig te giechelen. Wie had dit verwacht, zonet kon hij Inkspots nog wel de modder in drukken, en nu lagen ze als twee moddermonsters naast elkaar in een heel vreemd ding! Hoe de wereld werkte.. het was een wonder!

Settledstar
I remember the minute
It was like a switch was flipped—
I was just a kid who grew up strong enough
To pick this armor up
and suddenly it fit

Onderwerp: Re: Feud with earth do 28 nov 2019 - 20:51

De kater was overduidelijk wel jaloers op hem maar hoe kon het ook anders? Dit magische ding was geweldig en hij bedankte StarClan dat het op zijn pad was gekomen, want iets beters dan dit was er niet om in te liggen. Dit was veel comfortabeler dan een mosbed, waar hij al heel zijn leven op had geslapen. Zouden kittypets dit iedere dag hebben? Want dan begon hij toch wel een beetje jaloers te worden hoor, als kittypets iedere dag mochten genieten van deze magische dingen. Hij wou dat ze dit voor iedere warrior in de dens hadden liggen, dat zou pas een feest zijn en Settled zou het ook zeker met hem eens zijn, dat verwachtte hij wel. Misschien zouden ze op expeditie moeten gaan om meer van dit soort dingen te krijgen, zodat de dens er gevuld mee konden worden. Het zou nog kijken worden hoe ze dit naar het kamp zouden moeten brengen, maar hij hoopte wel dat het zou gaan lukken, daar kon hij wel in geloven. Want iedereen moest dit zien en uitproberen. Toen hij tegen de kater zei dat hij erbij kon komen twijfelde de kater geen moment. Hoe ze eerder op de grond hadden zitten rollenbollen in een moddergevecht, lagen ze nu tegen elkaar in een doos. De kater moest even zijn plekje vinden, maar de kater leek daarna tevreden te zijn met zichzelf en zijn plekje, want hij keek vrolijk naar hem. 'Dit.. is.. fantastisch,' bracht de kater uit met een brede glimlach, waarop hij instemmend spinde tegen de jongere kater. De kater begon zelfs zachtjes te giechelen terwijl hij zijn wang tegen het rare omhulsel aan wreef. Het was echt een prachtig ding, hij kon er niets anders over zeggen. "Hoe blij zouden Acorn en Tall worden als we dit prachtige ding naar het kamp krijgen?" sprak hij spinnend tegen de jongere kater want zeg nou zelf, dat zou helemaal op en top zijn natuurlijk. Iedereen zou zwaar onder de indruk zijn van wat ze hadden gevonden!

Onderwerp: Re: Feud with earth di 3 dec 2019 - 1:00

Settleddust was in StarClan. Dat kon niet anders. Er moest een plekje in die eeuwige velden zijn die bedekt was met deze dingen. Dit was gewoon de beste slaapplek. Hij snuffelde nog eens aan de wand, maar het was echt volledig ongevaarlijk. En het was wonderschoon. Hij kon niet ophouden met spinnen. Hij voelde zich zelfs een beetje moe worden. Dit ding nodigde ook uit om op te krullen en heerlijk in slaap te vallen. Inkspots deed een voorstel om het ding mee te nemen naar kamp. Oh! Dat zou inderdaad wel cool zijn, dan zou iedereen het ding kunnen zien. Maar aan de andere kant, iedereen zou het dan ook willen proberen en dan zouden ze zelf misschien helemaal niet meer de kans krijgen om erin te slapen! Want dan zouden ze het vast moeten delen en... Een egoïstische gedachte kwam in Settleddust zijn kopje op. ‘Ja, dat kunnen we doen... Of-’ zijn blik ging naar zijn partner in crime, voor vandaag dan. Hij kreeg een wat ondeugende grijns op zijn gezicht. ‘Of we verstoppen het, en dan kunnen we hem helemaal voor onszelf houden. Als een geheim nest, of kamp.’ Zijn groene ogen twinkelden. Heel cool en aardig als ze het met hun clan zouden delen. Maar kom op zeg, dit was eigenlijk te waardevol om te delen. Straks maakte Acorndust het met zijn dikke kont stuk en konden ze er nooit meer van genieten! Dat zou een regelrechte ramp zijn!!

Settledstar
I remember the minute
It was like a switch was flipped—
I was just a kid who grew up strong enough
To pick this armor up
and suddenly it fit

Onderwerp: Re: Feud with earth za 7 dec 2019 - 1:31

Dit ding was het beste ding die ze ooit hadden kunnen vinden. En dat nog wel tijdens hun moddergevecht! Als hij had geweten dat dit soort dingen vaker gespot werden door middel van moddergevechten had hij dit veel eerder geprobeerd. Maar Settleddust leek ook vrij verrast te zijn van hoe goed dit vierkante ding voelde. Ook al maakte ze het nu helemaal vies van hun moddergevecht. Het maakte hem niet uit, hij vond dit ding prachtig. Dus hij sprak dan ook dat ze dit mee moesten nemen naar het kamp. Iedereen zou dit echt prachtig vinden! Hij hoopte alleen niet dat katten er om zouden gaan vechten, want dan hadden ze echt wel een probleem gehad. 'Ja, dat kunnen we doen... Of-' De blik van Settleddust haakte in die van zijn eigen. Wilde hij..? Nee toch? Een ondeugende grijns kwam op de kop van de jongere kater. Ja, dat wilde hij toch doen. En ergens wilde hij precies hetzelfde gaan doen. Het ding was geweldig. 'Of we verstoppen het, en dan kunnen we hem helemaal voor onszelf houden. Als een geheim nest, of kamp.' De groene ogen van de kater twinkelden en het was raar om te denken dat eerder vandaag de kater nog ongemakkelijk was geweest en hem liever weg wilde houden dan bij zich.. en ze nu partners in crime aan het worden waren. Een grijns kwam op zijn lippen, waarna hij één van zijn poten uitstak naar de kater. "Dat klinkt als een goed idee." sprak hij met een brede grijns op zijn lippen. Dan moesten ze alleen niet ontdekt gaan worden. Wat spannend, dat werd misschien nog wel het leukste om te gaan proberen. Dat ze niet ontdekt moesten worden. "Dus.. dan moeten we er wel ooit uit." wat al een hele taak op zich zou worden want kom op! Dit ding was hemels.

Onderwerp: Re: Feud with earth wo 18 dec 2019 - 1:04

Ongelooflijk, maar Inkspots ging in met zijn idee. Hij giechelde nog een keer stoutmoedig. Dit was perfect. Ze zouden hier stiekem helemaal zelf van genieten. Helemaal voor zichzelf. Het was egoïstisch. Maar zij hadden de doos ontdekt en er dapper genoeg voor geweest om er zomaar in te springen. En nu was het dus van hen. Zo ging het. Wat je vond mocht je houden. Settleddust legde genietend zijn kop op zijn poten. Hij zou zo echt in slaap kunnen vallen. Werkelijk, het was het beste nest ooit! En het zou vast alleen maar beter worden als ze er mos en veren in zouden leggen. En dan was het het toppunt van genot. Maar Inkspots zei dat ze er dan wel ooit uit zouden moeten. Hij keek naar de kater. Maar.. hij lag net zo lekker! Hij kreunde even, waarna hij zijn ogen sloot en weer neerlegde. ‘Maar nog niet direct, toch?’ murmelde hij slaperig. Hij had namelijk nog helemaal geen zin om te vertrekken!

Settledstar
I remember the minute
It was like a switch was flipped—
I was just a kid who grew up strong enough
To pick this armor up
and suddenly it fit

Onderwerp: Re: Feud with earth wo 18 dec 2019 - 23:08

De kater leek het niet helemaal verwacht te hebben dat hij in was gegaan op het idee om de doos van hen te laten blijven, maar hij was er toch stiekem wel blij mee. Als ze er ooit nog eentje zouden vinden dan zou hij wel naar het kamp mee worden genomen. Maar anders? Nee, anders was dit ding voor hen en van niemand anders. Settleddust legde genietend zijn kop op zijn poten neer, terwijl hij zelf zijn kop precies in de hoek neer legde. Hij had gewoon steun bij zijn nek! Hoe fijn was dat wel niet? Hij sprak vervolgens dat ze er wel ooit uit moesten gaan, want het stond nu nog wel heel erg in het open vond hij dat ook niet?? De kater kreunde even, waarna de kater weer zijn ogen sloot en zijn kopje terug op zijn poten neerlegde. 'Maar nog niet direct, toch?' murmelde de kater slaperig. Die had er dus nog lang geen zin in en hij voelde zich precies hetzelfde! Maar... ja. "We liggen nu wel erg in het open. Andere katten zouden dit ook zo kunnen spotten." sprak hij tegen de andere kater, waarna hij even kort zijn ogen op hem richtte. Snapte hij hem? "We willen toch niet dat andere katten dit ook ontdekken..?" vervolgde hij even zachtjes tegen de kater. Hij meende het echt, ze wilden dit voor zichzelf houden dus.. moesten ze het ook wel heel erg goed gaan verstoppen!

Onderwerp: Re: Feud with earth vr 20 dec 2019 - 23:53

Settleddust knipperde met zijn ogen toen Inkspots weer begon te spreken. Maar hij lag net zo lekker. Maar hij begreep de bengaal zijn redenering ook wel. Ze moesten dit zo snel mogelijk verbergen voordat iemand anders het misschien zou ontdekken. Settleddust rolde iets meer op zijn zij en hief zijn kop om de kater weer aan te kijken. Ze lagen zo knus, het was misschien wel een beetje een raar beeld voor iedere andere kat die hun misschien kon snappen. Ze zouden wel verkeerde ideeën kunnen krijgen! Maar Settleddust moest toch een beetje giechelen. ‘Ach, je hebt ook gelijk,’ bromde hij. Hij vond het maar niets om de ander gelijk te geven. Maar zelfs Settleddust wist wanneer hij toe moest geven. Hij kwam overeind en bolde zijn rug toen hij zich uitrekte. ’Nu alleen nog de vraag waar we heb het beste kunnen verstoppen,’ miauwde hij waarna hij met heel veel tegenzin weer uit de doos sprong. Hij liep een rondje om het hoekige voorwerk, waarna hij zijn kopje weer naar binnen stak. ‘En hoe we hem gaan verplaatsen.’ Ze moesten maar even praktisch worden. Ze zouden dit slim moeten doen, zodat ze het zo snel mogelijk konden verstoppen en er weer in zouden kunnen liggen.

Settledstar
I remember the minute
It was like a switch was flipped—
I was just a kid who grew up strong enough
To pick this armor up
and suddenly it fit

Onderwerp: Re: Feud with earth zo 22 dec 2019 - 23:22

De kater leek het totaal niet eens te zijn woorden, in het eerste opzicht dan. Want tja, dan moesten ze toch opstaan. Maar hij dacht gelukkig nog logisch na, als één van de weinige. Want ze moesten het eerst goed verstoppen, voordat iemand anders het zou gaan stelen. Dat moesten ze natuurlijk niet hebben! Zij hadden het gevonden dus zij moesten het ook houden. Wat je vind mag je houden toch? Zo werkte alles in het leven. De jongere kater rolde zich iets meer op zijn zij, zodat de kater hem beter aan te kijken. Van een moddergevecht naar lekker knus liggen, wie had dat ooit gedacht huh? 'Ach, je hebt ook gelijk,' bromde de kater tegen hem, waardoor hij even ietwat grijnsde naar de kater. Nadat ze een goede plek hadden gevonden om het te verstoppen konden ze altijd weer verder luieren, dus de kater moest niet zo zeiken. De kater kwam overeind en rekte zich even uit, waarop Ink het voorbeeld van de kater volgde en zelf ook overeind kwam. Een gaap ontsnapte ook even uit zijn mond, dat gebeurde soms wel eens als je lekker aan het luieren was he. 'Nu alleen nog de vraag waar we het het beste kunnen verstoppen,' klonk er van de kater af, waarna de kater de doos uit sprong. Ink knikte even en sprong zelf ook uit de doos, waarna hij zichzelf nog een keer lekker uitrekte, het deed wat hoor, daar in dat ding zitten. 'En hoe we hem gaan verplaatsen.' hij knikte even instemmend, dat werd ook nog een dingetje. Het zag er niet uit alsof het even lekker door de modder getrokken kon worden. En hoe ze het sowieso moesten meenemen. Hij keek nadenkend naar het ding, waarna hij even met zijn poot er tegen aan duwde, waardoor het iets bewoog, maar veel niet. "Wat irritant." mopperde hij even, waarna hij om zich heen keek of er iets was wat hen kon helpen met het verplaatsen van dit magische ding. Wie weet was er wel iets van grote bladeren ofzo waardoor ze het makkelijk mee konden nemen. Maar dat zag er niet naar uit. Het leek niet een zwaar ding te zijn. "Settled, kom eens hier staan?" sprak hij met pretoogjes tegen de kater. Hij had het perfecte plan bedacht.

Onderwerp: Re: Feud with earth ma 30 dec 2019 - 23:55

Inkspots volgde snel zijn voorbeeld, waarna ze nu samen naast de doos stonden. Het was wel jammer hoor, dat ze er nu niet meer in waren. Maar nu was het de volgende missie: ze moesten de doos verplaatsen en zodanig verstoppen dat het hun geheime nest zou worden. En hopelijk zou Inkspots hem dan niet verraden en allemaal meisjes meenemen naar hún plek. Want om eerlijk te zijn, daar zag hij de oudere kater wel voor aan. Hij zag dat Inkspots het ding begon te inspecteren. Hij knikte toen hij even een beetje bewoog. Het zou een hele tour worden zeg! Maar dit was maar één poot, met misschien een beetje meer mankracht zouden ze het wel een beetje kunnen verplaatsen. Settleddust wilde proberen om zijn schouder ertegenin te gaan zetten, totdat Inkspots hem opeens vroeg om ergens te gaan staan. Hij kantelde zijn kop en zag de blik op zijn kop. Hij wist niet of hij die blik vertrouwde, maar hij ging braaf staan waar hij wilde waar hij ging staan. ‘Okeee,’ miauwde hij toch wat wantrouwig toen hij zich op de plek had neer gezet. Had hij een idee om het voorwerp te gaan dragen? ‘En nu?’

Settledstar
I remember the minute
It was like a switch was flipped—
I was just a kid who grew up strong enough
To pick this armor up
and suddenly it fit

Onderwerp: Re: Feud with earth do 2 jan 2020 - 0:35

Hij vond het heel erg jammer dat ze niet verder kon liggen in de doos, maar ze moesten eerst een goede plek vinden voor de doos om te liggen voordat ze er zelf weer in konden gaan liggen. Want zodra ze dit ding hadden verplaatst was het wel duidelijk, dan konden ze wel een dutje gebruiken in zijn ogen en waarschijnlijk zag Settleddust dat ook wel in. Maar goed, eerst moesten ze die doos gaan verplaatsen. En hij had het meest geniale idee gekregen. Hij hoopte alleen dat het ook ging werken- en dat de kater er niet aan dood zou gaan ofzo. Wie weet was het namelijk nog steeds een val van tweebenen maar dat kon hij bijna niet geloven. Daarbij zag het ding er ook niet heel erg zwaar uit en zo voelde het ook niet toen je er in lag. Dus het moest wel lukken in zijn ogen, het was alleen de vraag of Settleddust zijn idee ook wel zo leuk vond of juist niet. Hij zou het wel zien en anders moest de kater er maar mee dealen want het was een geniaal idee. 'Okeee,' klonk er van de kater staan, iets wantrouwig, maar toch ging de kater er staan. Hij kon het niet laten om iets te grijnzen, want wat er nu zou gaan gebeuren zou grappig zijn, maar ergens ook gewoon heel erg mooi. Een primeur. 'En nu?' Hij liep rustig naar de doos toe, waarna hij even naar de zijkant keek en met zijn poot aan de binnenkant van de doos drukte, waardoor deze op de zijkant viel. Hij glimlachte even geruststellend naar de kater, voordat hij naar de andere kant van de doos liep, de onderkant, en daar tegen aan duwde. Zodat de doos... recht bovenop Settled kwam. De doos op z'n kop, over het lichaam van de kater heen. "Zo, kan je staan Settled?" Vroeg hij met een grinnik tegen de kater. Zo zwaar was dit toch niet.. toch?

Onderwerp: Re: Feud with earth do 2 jan 2020 - 18:23

Settleddust hield Inkspots nauwlettend in de gaten. Hij volgde zijn bewegingen, zijn groene ogen wantrouwig. Hij vond het maar niets dat Inkspots niets zei, maar gewoon met zijn stomme kop om hem heen te lopen. Totdat hij zijn poot in de doos deed en hem vrij eenvoudig op zijn kant rolde. Oh, dus hij was eigenlijk helemaal niet zo zwaar? Maar waarom zou hij op zijn kant beter te dragen zijn. Settleddust bleef op de plek staan waar Inkspots hem had neer gezet. ‘Wat ben je aan het doen?’ miauwde hij, waarna hij zijn kop weer draaide en de kater verdween aan de achterkant van de doos. Hij bromde een keer nukkig, wat achteraf helemaal verantwoord was. Want Inkspots vond het lollig om een geintje met hem uit te halen, want opeens viel de doos op zijn kop en werd hij gehuld in duisternis. ‘Hey!’ schreeuwde hij kwaad. Hij kon net niet rechtop staan, zijn kop botste tegen de bovenkant, wat de doos deed rommelen. Hij hoorde Inkspots doodleuk lachen buiten de doos. Settleddust bukte zijn kopje omlaag. ‘Nee!’ mopperde hij luid, waarna hij zijn kop maar tegen één van de zijkanten aan duwde. Gelukkig was hij niet claustrofobisch, anders was dit grapje helemaal niet grappig. De doos schoof en schudde wat, maar hij rolde niet helemaal om. ‘Haal het van me af!’ schreeuwde hij kwaad.

Settledstar
I remember the minute
It was like a switch was flipped—
I was just a kid who grew up strong enough
To pick this armor up
and suddenly it fit

Onderwerp: Re: Feud with earth vr 10 jan 2020 - 19:44

De kater vertrouwde hem niet, dat kon hij zien aan de kop van de kater, de manier waarop hij naar hem aan het kijken was en dan ook nog de rest van zijn lichaamstaal ook. Maar goed, daar was de jonge kater in zijn goed recht voor ook. Want hij was hiermee ook niet te vertrouwen en dat wist hij zelf ook wel heel erg goed. Het feit dat de kater hiernaar luisterde betekende al dat de kater toch wel nieuwsgierig was naar zijn plan. 'Wat ben je aan het doen?' klonk er van de kater af toen hij de doos op één kant had gelegd, zodat het laatste het makkelijkste zou zijn. Maar goed, zo ver waren ze nog niet. Hij neuriede er ook gewoon rustig bij, een rustig melodietje. Maar vertellen wat hij aan het doen was tegen de kater deed hij dus even totaal niet. De doos landde precies bovenop de kater, kijk! Perfect! 'Hey!' schreeuwde de kater boos vanuit de doos, waardoor hij het niet kon laten om even te gaan lachen. Ja, dit was echt geweldig, dit was de beste keuze die hij had kunnen maken in zijn leven want dit? De reactie van de kater? Hij had er niets voor terug willen. Hij zou dit voor geen onbeperkte prooien willen missen. De kop van de kater kwam tegen de bovenkant van de doos, waardoor de doos even bewoog en geluid maakte, dat terwijl Inkspots dood ging van het lachen zowat. 'Nee!' mopperde de kater luid tegen hem, waarna de kop van de kater tegen een zijkant van de doos aan kwam en weer geluid maakte, waardoor Ink het meteen weer uit proestte van het lachen. Wat geweldig! Dat je dit ook nog hiervoor kon gebruiken! Als hij dit had geweten dan wilde hij veel eerder zo'n ding hebben, tweebenen konden dit wel vaker neerleggen hier, want hij had nog nooit zoveel pret gehad met zoiets simpels als dat hij nu op dit moment had. Echt niet normaal hoeveel pret hij op dit moment had. 'Haal het van me af!' schreeuwde de kater kwaad, waardoor er weer een lachbui uit Inkspots kwam en dat terwijl hij net klaar was met lachen. Nee hoor, daar ging hij weer, zo makkelijk was het om hem te laten lachen in een situatie zoals deze. Echt niet normaal eigenlijk, maar goed dit was dan ook hi-la-risch. Hij wilde dit soort grappen vaker gaan uithalen met andere katten zolang hij de kans zou hebben, maar hij wist zelf ook wel dat hij niet veel kansen zou gaan hebben om dat te gaan doen, helaas. "Ah joh!" sprak hij toen hij eindelijk een beetje uitgelachen was. Man, de tranen stonden in zijn ogen van het lachen en zijn buik deed ook echt pijn van het lachen maar goed, zolang het maar positief was, was er geen probleem toch? Hij vond het tenminste geen probleem dat hij zoveel plezier had gehad hiervan. "Probeer eens helemaal rechtop te staan? Misschien kan je wel lopen en de doos meenemen!" Dat was in eerste instantie natuurlijk het plan geweest van Inkspots, maar dit was wel een fijne bijkomstigheid moest hij heel erg eerlijk vermelden. Die reactie was de beste reactie die hij ooit in zijn leven had gekregen van een andere kat.

Onderwerp: Re: Feud with earth di 14 jan 2020 - 22:33

Inkspots ging ondertussen helemaal dood van het lachen. Settleddust begon luid te vloeken. Dit was niet grappig! Hij zat opgesloten in een kleine, donkere ruimte waar hij niet eens kon staan. Gehurkt zat hij in zijn donkere hokje, waaruit Inkspots niet van plan was hem te bevrijden. Echt, zodra hij bevrijd was drukte hij die Inkspots met zijn kop zo ver in de modder, dat er nog manen zand uit zijn oren zou komen. Maar uiteindelijk begon hij weer eens wat nuttigs te zeggen. Hij moest opstaan en kijken of hij ermee kon lopen? Was hij kneiter? Hij kon toch niet zien waar hij heen ging. Maar hij kwam weer wat overeind en de doos was een stuk minder zwaar dan hij dacht. Zijn kopje wipte het van de grond en licht stroomde weer binnen. Hmm, misschien zou dit nog kunnen werken ook! Langzaam nam hij kleine stapjes vooruit en de doos sleepte achter hem nog wel over de grond, maar het lukte. Haha, nu was de doos van hem! ‘Nou, toedels, Inkspots,’ miauwde hij vanuit de doos. Op slakkentempo begon hij door de wandelen. De doos schudde heen en weer op zijn kop, elke keer als hij over een minimale hobbel kwam. Hij zou de doos wel veilig stellen. Maar hij realiseerde wel dat het kleine strookje bij zijn voorpoten niet genoeg was om te kunnen zien waar hij heen ging. Verdomde Inkspots. Hij zou hem nog wel eens terugkrijgen.

Settledstar
I remember the minute
It was like a switch was flipped—
I was just a kid who grew up strong enough
To pick this armor up
and suddenly it fit

Onderwerp: Re: Feud with earth wo 22 jan 2020 - 19:47

Hij hoorde Settleddust vloeken aan de binnenkant van de doos en echt- hij had nog nooit zoiets grappigs gezien als dit. Hij wist ook wel dathij het drie keer zo hard terug kon verwachten van de kater, maar dat maakte deze kater zo interessant voor hem en ook de reden waarom hij dit wilde uitproberen. Het was net alsof ze nu een ongoing prank war hadden gestart en hij kon niet wachten om te zien wat de kater allemaal voor hem zou gaan verzinnen. Hij sprak tegen de kater dat hij moest gaan proberen om te lopen, het was tegen de natuur en dat wist hij want daarvoor hadden ze die prachtige snorharen en andere gevoelshaartjes, maar dit zou wel eens kunnen werken. Toen hij de doos omhoog zag gaan begon hij te grijnzen. Kijk eens aan, het werkte nog ook! Hij was geniaal. 'Nou, toedels, Inkspots,' klonk er vanuit de doos, waardoor hij grijnzend naar de kater/doos keek. Hij kon er niks aan doen dan wachten en kijken hoe mis dit zou gaan. Er waren zat bomen die de kater nu niet zou zien of bosejes waar hij niet doorheen zou kunnen komen omdat hij nu een groot en lomp ding op zijn lichaam had waardoor hij veel minder kon doen. Het was afwachten tot het een keer mis zou gaan, dus als de kater dacht dat hij dit zonder hem kon doen dan had hij dat fout. Oh en hij kon ook niet wachten om een keer bovenop die doos te springen, zodat Settleddust helemaal nergens meer heen kon hoe erg hij het ook probeerde. "Natuurlijk, doei doei. Succes met het tegen bomen aan lopen en uit het ding komen!" Sprak hij zwaar geamuseerd tegen de kater. Dan zouden katten alsnog hun geheimpje achterhalen maar goed, dan kon hij wel verschrikkelijk hard lachen.

Ɓσ

Onderwerp: Re: Feud with earth ma 27 jan 2020 - 21:38

Settleddust voelde zich vrij zeker in zijn doos. Hij kon net zien waar hij zijn voetjes neer kon zetten met muizenstapjes. En Inkspots maar lachen. Hmm, lach maar! Settleddust vond de grap alleen niet zo leuk. Hij hobbelde vrolijk verder met zijn doosje op zijn kop, hobbel de bobbel over het modderige terrein. Inkspots waarschuwde hem al dat het niet lang zou duren voordat hij tegen iets aan zou botsen. Hij kon immers niets zien. Maar Settleddust negeerde de bengaal en wandelde stug, maar heel langzaam door. Maar het duurde niet lnag voordat het noodlot insloeg. Hij botste tegen een struik aan. Luid gevloek kwam weer uit de doos. Hij wist dat hij Inkspots zijn hulp nodig moest hebben, maar hij deed het harde werk. Hij kreeg het meeste recht op doos-tijd. Hij hurkte weer neer en de doos kwam weer met al zijn kanten op de grond. Het bleven even stil van binnen, waarna hij na zat te denken of hij moest proberen te ontsnappen of stil te blijven. En hij wist dat het de tweede optie helaas moest zijn. ‘Inkspots, waar moet ik heen?’ kwam er uiteindelijk gedempt uit de doos. Het was maar een zegen dat de kater zijn kop nu niet kon zien. Settleddust vond het maar niets dat hij op moest geven. Op dit moment haatte hij Inkspots en zweerde hij op de sterren dat zijn wraak zoet zou zijn.

Settledstar
I remember the minute
It was like a switch was flipped—
I was just a kid who grew up strong enough
To pick this armor up
and suddenly it fit

Onderwerp: Re: Feud with earth vr 7 feb 2020 - 17:21

Hij hield ervan om te zien hoe de kater zo zelfverzekerd was in de doos, maar al snel zou gaan zien dat hij het dus echt niet alleen af kon. Hij kon natuurlijk weg lopen maar dan miste hij het hele spektakel! Dat wilde hij toch niet missen hoe de kater zo erg aan het falen was of wel dan? Hij vond het mooi om dit allemaal te zien. Hij kon niet wachten tot Settleddust ergens tegen aan zou gaan lopen en hij dood kon gaan van het lachen. De kater liep dan ook rustig door en Ink volgde van een afstandje, misschien om echt te laten blijken dat hij misschien was weg gelopen en de kater alleen was achtergelaten in de doos. Eens zien wat de kater daar van zou gaan vinden, vast niet leuk en hij zou het sowieso terug krijgen. Maar hij vond het leuk, om zoiets te hebben. Ze haatte elkaar niet echt, daar was hij heilig van overtuigd, maar de kater vond zijn grapjes overduidelijk niet zo leuk. Tenminste, niet zolang de kater zelf het slachtoffer was. De kater liep uiteindelijk tegen een bosje aan en gelukkig kon Inkspots zijn lach inhouden. Hij wilde wel eens zien hoe de kater dit ging oplossen zonder hem. Misschien moest hij wel expres even stil zijn. De doos blokkeerde toch veel van de geuren. ’Inkspots, waar moet ik heen?’ klonk er uiteindelijk gedempt uit de doos en hij bleef stil met een brede grijns naar de doos kijken. Wat zou de kater doen als hij er niet was geweest? Hij kon niet wachten om te zien hoe dit zich zou gaan uitpakken.

Ɓσ

Onderwerp: Re: Feud with earth wo 12 feb 2020 - 0:03

Settleddust had gevraagd waar hij heen moest. Er kwam geen antwoord. Settleddust wachtte nog enkele seconden, waarna hij toch wel een beetje begon af te vragen waar Inkspots nu weer mee bezig was? Dit was zo echt niet grappig. Hij had gewoon vriendelijk gevraagd en nu werd hij genegeerd. Hij dook weer in elkaar en draaide om in de doos. De enige oplossing was nu eerst terug gaan om uit zijn obstakel te komen. Hij tilde de doos weer op met zijn kop en liep weer terug waar hij vandaan kwam. ‘Inkspots!’ schreeuwde hij toen. Potverdorie, hij wilde nu eens antwoorden. ‘Dit is niet grappig. Haal me er nu uit!’ grauwde hij toen ongeduldig. Dit grapje was nu voorbij. Hij wilde op een andere manier de doos verplaatsen. Hij zag geen hol voor ogen, het was verschrikkelijk onpraktisch en de lol kwam er een beetje van af. Hij gromde eens geïrriteerd en liet de doos weer op de grond vallen. Hij zou geen pas meer verzetten tot hij hulp kreeg. Puh, dan kon hij er wel naar fluiten om ooit weer in de doos te komen!

Settledstar
I remember the minute
It was like a switch was flipped—
I was just a kid who grew up strong enough
To pick this armor up
and suddenly it fit

Onderwerp: Re: Feud with earth zo 29 maa 2020 - 23:35

Hij bleef doodstil. Hij vond dit geweldig, dit moesten ze echt vaker doen. Hij was voor. Hij kon katten zo lekker sarren hiermee en vooral Settleddust. Die was zo prikbaar. Die kon hij zo heerlijk sarren had hij al door. Hij ging dus zeker wel meer dingen uithalen met de andere kater, zonder enige twijfel. Dit zou wel echt de topper zijn van alles wat hij zou gaan uithalen met de kater hoor, maar zelfs daarna zou hij er veel plezier in gaan hebben. 'Inkspots!' De schreeuw haalde hem even uit zijn gedachten, waardoor hij even breed grijnsde. "Ja?" sprak hij, heel erg onschuldig, alsof hij hier niets mee te maken had. Ach, hij was de onschuldigheid zelve toch?? Dit zou hij nooooit doen. Echt nooit. Dat was een andere Inkspots geweest natuurlijk. 'Dit is niet grappig. Haal me er nu uit!' klonk er ongeduldig van de kater af, waarop hij even moest grinniken. Dacht de kater nou echt dat hij er al uit mocht? "Maar we hebben dit nog niet eens verplaatst Settled! Hoe gaan we het anders meenemen??" sprak hij, nog steeds bloedonschuldig want dat was hij toch wel. Hij kon er niets aan doen dat de jonge kater er zo makkelijk ingetuimeld was toch? Dat was zijn eigen schuld, niet die van hem. Moest hij ook maar niet zo boos worden er om.

Onderwerp: Re: Feud with earth di 31 maa 2020 - 17:43

Settled begon nu echt steeds pissiger te worden. Grapjes waren niet meer leuk. Hij kon misschien een stukje lopen, maar hij wist zeker dat Inkspots hem bij elke gelegenheid tegen alles aan te botsen. Echt, als hij hem nu zou kunnen pakken, was modder het laatste waar hij zich druk om hoefde te maken, de narcistische klier. Settleddust moest een andere uitweg zien te vinden. De doos was niet zwaar, dus hoe moeilijk kon het zijn. Als Inkspots niet wilde helpen, dan deed hij het zelf wel. Hij begon de randjes af te snuffelen, duwde hier en daar wat tegen de wanden. En uiteindelijk had hij een manier ontdekt. Hij stond op, duwde met zijn kop de doos weer wat omhoog, waarna hij zijn poot eronder zette en daar weer op liep vallen. Een stroompje licht kwam weer binnen, waarna hij zijn neus eronder wist te wurmen. De doos kwam nog meer omhoog en met zijn buik over de grond krabbelde hij eronderdoor. Hij was vrij! Triomfantelijk keek hij Inkspots aan. ‘We zoeken wel een ándere manier,’ bromde hij knorrig, waarna hij weer naar het vierkante ding keek. Hij was nu op de kop, ze konden er niet meer in springen, maar Inkspots zou hem vast zo weer om kunnen draaien. Maar no-way dat hij er heel ShadowClan mee doorheen zou scharrelen met dat ding op zijn kop. Nee, hij vertikte het.

Settledstar
I remember the minute
It was like a switch was flipped—
I was just a kid who grew up strong enough
To pick this armor up
and suddenly it fit

Onderwerp: Re: Feud with earth zo 19 apr 2020 - 2:42

Oh hij genoot hier toch echt met volle teugen van. Dit was leuk en speels, dingen die echt bij hem hoorde. Deze doos was echt de kers op de taart, Settleddust had moeten weten dat hij goed was in dit soort dingen, ze hadden eerder immers ook door de modder liggen te rollen en gewoon lekker dingen gedaan. Het was niet eens zo’n zwaar ding, dus waarom Settled zo aan het janken was als een jonge kitten was hem echt een vraag. Want hey, waarom zou hij? Het was toch juist een super goed idee van hem geweest om het zo te gaan vervoeren of was hij nou zo dom. Als Settleddust andere ideeën had dan wilde hij het graag van de kater horen hoor, want dit was gewoon een beetje saai van hem. Het was wel leuk om te zien hoor, hoe de kater struggelde om eronder uit te komen en iets probeerde te vinden. Het was wél weer jammer dat het de kater ook nog echt lukte om er onder uit te komen en triomfantelijk naar hem keek, terwijl de doos weer op zijn kop op de grond lag. Aww, nu was het nóg moeilijker om de doos te verplaatsen, niet? ’We zoeken wel een ándere manier,’ klonk er knorrig van de jongere kater af, waarop Ink hem dramatisch verdrietig aan keek. Hoe kon hij zo zijn perfecte plan niet door gaan zetten?? Dit was toch echt niet eerlijk?? ”Ach, en dat terwijl het plan zó perfect was!” sprak hij dramatisch tegen de andere kater, waarna hij naar het vierkante ding keek. Daar hadden ze samen zo lekker in gelegen en nu was de kater weer een brompot. Arme hij. ”Nou, heb je een ander idee dan slimmerd?” vroeg hij even op zijn normale charmante toon. Het was zeker niet een belediging, zoals hij het zei.