Eerder deze dag was Lizardpath op een jachtpatrouille gegaan. Nu lag ze hier, voor de warriorsden, van de eerste zon te genieten van het nieuwe seizoen. Ze kon zich de laatste tijd terug wat meer ontspannen. De spanningen die haar Medicine cat rang met zich mee bracht, waren nu verleden tijd. Het zou voor eeuwig een plekje in haar hart hebben, maar ze wist dat ze er goed aan had gedaan. Toch moest ze zich geregeld inhouden om niet snel een poot te gaan toesteken, wetende dat de katten in goede handen waren van Routnose en Falconpaw. Ze kon de laatste tijd zelfs genieten van de kleine dingen in het leven, zoals de bloesems die tevoorschijn kwamen. Ze begon, net als d bloesems, uit haar winterslaap te komen.

Haar oogjes had ze even gesloten, genietende van de zon, toen ze plots open schoten door de alarmerende mededeling van Daintywhiff. De warior was het kamp hijgend binnen gelopen met de mededeling dat Sweetheart in het territorium was gezien. Ze sprong meteen recht bij het horen van Evergreens naam. Ze draaide haar kopje om naar de deputy en leader, die hopelijk ook snel aanwezig waren. Ze was aanwezig, alert. Ze liet zien dat ze klaar was om met de patrouille te vertrekken. Ze wachtte alleen maar op de woorden van de leader of deputy. Evergreen was daar helemaal alleen, haar vriendin stond er momenteel alleen voor. Haar poten prikkelde van ongeduld en spanning. Dit kon wel eens haar eerste opdracht zijn als warrior. Ze was er helemaal klaar voor!

Indirect: Daintywhiff
Direct: Stallionstar/Amberstorm

Ze had rustig op een zonnig plekje haar vacht liggen wassen toen ze een kat aan hoorde komen rennen. Ze ging al wat rechterop zitten voor Daintywhiff daadwerkelijk het kamp binnen kwam zetten. De eerste woorden deden haar haren overeind staan en ze stond op om te luisteren wat er gebeurd was. Er werd om een patrouille gevraagd, maar het zou aan Stallionstar of Amberstorm zijn om deze op te stellen en te sturen. Ze hoopte maar dat Evergreen veilig bleef tot de patrouille kwam, want je wist maar nooit wat er kon gebeuren als het Sweetheart betrof. Ze bleef dan ook afwachtend zitten, benieuwd naar wat er gedaan zou worden.

Amberstorm had zich afgezonderd gezet en haar ogen gesloten, luisterend naar het kalme gebabbel van de clangenoten terwijl ze gezellig samen aten. Ze was moe, maar het was nog veel te vroeg om nu al in slaap te vallen. In ieder geval kon ze even rusten, even haar spieren ontspannen. Maar die ontspanning duurde niet lang; plots kwam Daintywhiff het camp ingesneld, mauwend dat Sweetheart bij de tunnels was en dat Evergreen haar gevraagd had een patrouille te halen. Voor Amberstorm echter de kans had te reageren, droeg Stallionstar haar al op om het camp te bewaken terwijl hij met Lizardpath, Stagstorm en Daintywhiff de patrouille zou vormen. Hoewel ze het niet eens was met die beslissing, moest ze doen wat haar opgedragen werd - er was geen tijd voor discussie, dat wist ze ook wel. Ze wist alleen niet of het slim was om Daintywhiff mee te nemen, en ook de andere twee leden van zijn patrouille waren in haar ogen slecht gekozen.. Lizardpath was eerder een Medicine cat dan een volwaardige warrior - en Stagstorm werd gewoon voortgetrokken omdat Stallionstar en hij zo graag in hetzelfde nest sliepen. En Sweetheart weer op dit gebied.. Dat kon niet veel goeds betekenen. Ze kende haar oud-mentor, ze wist dat de kattin gevaarlijk was. Ze had graag er een appeltje mee geschild, maar ze had nu andere verantwoordelijkheden. Starclanverdomme, het was makkelijker toen ze nog gewoon wispelturig moest zijn in plaats van een voorbeeldfunctie te hebben; maar ze zou haar rang nooit opgeven. Dit was wat Windclan van haar verschuldigd was.

Men schoot in actie. Stallionstar was er als eerste bij van de hoge rangen en nam dan ook meteen een opdracht. "Amberstorm, bewaak met de Warriors het Camp. Lizardpath jij en Stagstorm gaan mee. Jij gaat ook mee Daintywhiff" Na dit gezegd te hebben, keek de ex-medicine cat zijwaarts naar Amberstorm. Ze zei niets, maar Lizard kon aan haar snoet zien dat ze het niet helemaal eens was met de leader. Ze draaide haar kopje terug weg van de poes en trok even met haar oortje. Ze zou zich niet druk maken in frustraties, wetende dat ze deze frustraties alleen maar langere tijd met zich mee zou nemen. Haar blik was op Dainty gericht, wachtende tot ze de patrouille zou leiden naar de plek waar Sweetheart het laatste gezien was met Evergreen.