lonely mountain

Onderwerp: lonely mountain zo 12 jan 2020 - 17:10

Sunflower kon de slaap maar niet vatten. Haar hoofd zat vol gedachtes. Ze had last van slapeloze nachten, al sinds vanaf de journey. Ze had sindsdien nooit meer een avondje rust gehad. maar dit liet ze niet aan de buiten wereld zien. Ze werkte hard, zorgde voor haar twee zoons, en klaagde over niks. Nu er zoveel chaos de clan in was gelopen als een overstroomde rivier kon de senior warrior al helemaal geen oog dicht meer doen. Ze gaf het niet graag toe maar ze was wel een beetje bang. Bang voor haar familie en vrienden, niet om haar zelf. Ze zou sterven om haar clan te beschermen en dat wist iedereen. en toch.. lag er iets niet lekkers in haar maag. Was ze misschien toch niet zo dapper? Of was ze gewoon bezorgd over haar clan? Misschien wel allebei of geen van beide. Ze wist het niet. Haar hoofd tolde van al die gedachtes waardoor de she-cat uit de den sloop om haar volle kop te verfrissen met de nachtelijke kou. Het kamp verliet ze en de she-cat volgde haar pootstappen blindelings. Ze kwam uit bij de grens, in de buurt van de Carrionplace. Daar lag de grens van Shadowclan naar de highstones. De highstones lieten haar denken aan de bergen. Ze mistte de bergen, het leven daar, de vrede en de katten die ze daar had leren kennen in de tribe. Cobweb Covered in Dew, de onbekende vader van haar kinderen, die mistte ze ook. Hoe hij haar behandeld had.. Zo liefdevol. Ze mistte hem en de herinneringen die ze samen hadden gemaakt toen ze voor kort in de bergen geleefd had. Het leven was toen misschien niet perfect geweest maar het was beter dan het hier ooit geweest was/is.

@Minnowleaf x

Onderwerp: Re: lonely mountain ma 13 jan 2020 - 20:31

Het was al laat op de dag toen ze een beweging hoorde in de den die gevuld was met het geluid van slapende zuchten van katten. Toen Minnowleaf opkeek merkte ze nog net de wegglippende schaduw van Sunflower op. Wat ging die zo laat nog doen? Nieuwsgierigheid deed haar opstaan en de den geluidloos verlaten.
Ze volgde de kattin tot de Carrionplace. Haar rosse vacht had een spookachtige glans gekregen door het felle maanlicht dat zich tussen het bladerdak naar beneden baande. Haar blauwe blik was gebrand op de rug van de tweekleurige kattin voor haar. Minnowleaf nam nog enkele stappen dichterbij, haar oortjes wiebelende terwijl ze haar bekje opende. "Sunflower?" miauwde ze zachtjes. Ze was niet alleen nieuwsgierig, maar ook bezorgd. "Alles oké?" vroeg ze uiteindelijk, haar blauwe blik bezorgd op de andere kattin richtende.