9
Actief
| |
|  Onderwerp: The middle  di 21 jan 2020 - 10:56 | |
| Wanneer het warm was kwam ze niet vaak naar de Small Forest toe. Ze had dan meer de voorkeur aan het water van de rivier of andere plekken waar ze zou kunnen afkoelen, maar nu met de sneeuw was dit de ideale plek om rond te lopen zonder er al te veel last van te hebben. Sneeuw leek namelijk al de hele dag te vallen, maar hier onder de bomen merkte ze er weinig van. Af en toe werd de sneeuw te zwaar voor een tak en viel het in een keer naar de grond, maar zolang je wist waarvoor uit te kijken viel het wel mee. Ze strekte haar lichaam kort uit en schudde haar vacht uit van de paar sneeuwvlokjes die er toch in waren blijven zitten. Het nadeel aan een lange vacht was dat sneeuw in de vacht rond haar buik bleef hangen, maar ze wist dat het er snel genoeg weer uit zou gaan. Ze hoorde wat geritsel en spitste haar oren, hopende uit te vinden wat het was dat het geluid maakte. Als het prooi was zou ze misschien nog wel eens wat hebben om terug te nemen naar het kamp.
[Icecream]
|
|
Julia
1007
Actief
All that is gold does not glitter,
Not all those who wander are lost;
The old that is strong does not wither,
Deep roots are not reached by the frost
| |
| | Onderwerp: Re: The middle di 21 jan 2020 - 13:10 | |
| Er was sneeuw gevallen en het sneeuwde nog steeds. Witte vlokken dwarrelde uit de lucht en bleven aan zijn crèmekleurige vacht kleven. Bezorgd keek hij naar de bevroren rivier. De vorige keer dat die bevroren was geweest, hadden ze honger geleden, omdat die maar niet wilde ontdooien. Hoe zou dat deze leafbare gaan? Hij keek omhoog naar de lucht, waar op het moment natuurlijk geen ster te zien was, maar toch vroeg hij StarClan om hun te helpen. Om de leafbare dit keer niet zo lang te laten duren. Met een zucht draaide hij zich om, vissen zou er niet van komen. Hij was geen jager, maar hij zou het nu wel weer moeten proberen. Dat maakte hem in alle opzichten zenuwachtig. Hij had altijd zo een paar vissen bij elkaar en dan kon hij terug naar het kamp, terug naar zijn kittens. Het zou nu een stuk langer gaan duren en hij was niet graag lang bij het kamp vandaan. Hij liep naar small forest in de hoop dat hij snel wat prooi tegen zou komen. Maar in plaats van prooi pikte zijn ruikzintuig de geur van Peachblossom op. Hij liep naar haar toe en begroette haar met een klein knikje. “Goedendag Peachblossom.” Miauwde hij toen.  |
|
