| |  Onderwerp: possibly in michigan  za 13 jun 2020 - 18:17 | |
|
De poes had tijdens te overname haarzelf maar zo laag mogelijk gehouden, hopend dat ze door de radar kon glippen. En met rust gelaten zou worden door die vreselijke beesten. Maar nu was de rust weer terug gekeerd in Shadowclan. En kon ze haar masker weer laten vallen. En Wondpaw was er maar blij om; het was niks voor haar om zo in de achtergrond te blijven. De zon warme haar vacht op; iets waar van de jonge kattin genoot. Ze zuchtte en sloot haar ogen ook tevreden. Maar toen ze haar twee kijkers weer opende zag ze haar zusje weer wat rond lopen te stuntelen. Zonder dat ze zelf door had veranderde haar blijmoedig uitdrukking naar een vol haat en afschuw. 'Newt; hier komen jij.' blafte ze koud en emotieloos.
|
|
dodo
614
Actief
and even Dionysus would marvel at her insanity
| |
| | Onderwerp: Re: possibly in michigan za 13 jun 2020 - 22:59 | |
| Blij dat ze eindelijk een goede vriend gemaakt had in de clan liep ze een beetje rond te dartelen door het kamp. Ze had op het moment geen mentor, al wist ze ook niet zeker of ze een mentor zou krijgen samen met Pepperpaw. Wat als ze alles zelf moesten leren? Er liep een rilling door haar lichaam. Er waren teveel plantjes en zaden om iemand meer kwaad te doen dan te helpen. Haar blauwe kijkers bekeken de katten die in het kamp waren totdat ze haar naam hoorde. "Newt; hier komen jij." Meteen waren haar oren richting haar nek gedraaid toen ze de blaffende stem van haar zusje hoorden en langzaam liep ze naar haar toe.
 forgive me father
for i have sinned in all the most intricate,
exquisite and aesthetically pleasing ways i was capable of
|
|
