Wanna go, go, go!

Twistedpaw stond te wiebelen op zijn pootjes. Hij wilde graag het kamp uit, het bos rondom het kamp verkennen, in de niet platgestampte sneeuw spelen. Maar hij mocht niet alleen het kamp uit. Een duidelijke regel die zijn vader genoemd had tijdens de Ceremonie waar hij ook een Apprentice is geworden. En hoewel de bruine kater niet wachten kon, deed hij dat toch.
Een zucht verliet zijn bekje. Hij voelde lichte spanning in zijn buikje, gewoon van het idee al om het kamp uit te gaan. Hij wilde zoveel ontdekken! Hij wilde zo graag alles al leren! Maar hij wist wel dat het niet allemaal in één keer ging, maar hoe langer je wacht hoe langer het ook duurt voordat hij het allemaal kon! Maar misschien moest hij maar iets anders gaan doen dan naar de kampuitgang staren.
Twistedpaw draaide zich om en botste toen pardoes tegen iemand anders aan. 'Oh, sorry!' piepte de kater snel. Hij boog zijn kopje wat naar beneden, maar hij herkende de rode vacht van Saffronpaw. Hij moest al veel weten! 'Uhm, hou oud ben jij?' vroeg hij nieuwsgierig.

+ Saffronpaw

Het was een rare paar dagen geweest voor de jonge apprentice. Voorheen mocht hij altijd het kamp verlaten wanneer hij ook maar wilde, helaas was dit nu wel anders. De woorden van de deputy bleven echter in zijn hoofdje ronddwalen, waardoor hij de afgelopen dagen geen poot buiten het kamp had durven zetten. Echter begonnen de kampwanden op hem af te komen, hij moest er even tussenuit. Met een redelijk gehaaste pas liep hij richting de kampuitgang, precies langs een katertje die pas apprentice geworden was. Althans, het katertje stond net op het verkeerde moment op en een botsing was onvermijdelijk.
De rosse pluizenbol kwam onmiddellijk tot stilstand. Voor hij ook maar enige vorm van excuses had kunnen formuleren, kreeg hij al een sorry van de kleine terug. Een glimlach gleed over het gezicht van Saffronpaw. “Ik had ook op moeten letten,” wist de kater uit te brengen voor het jonge katertje direct met een vraag kwam. Het was een vraag die hem niet vaak gesteld werd, waardoor zijn hoofdje wat schuin begon te hangen. “Ik ben nu 8 moons! Twee moons ouder dan jij bent.” Hij keek na het beantwoorden van de vraag om zich heen, hopend op een reden waarom Twistedpaw hier zo eenzaam op de grond had gezeten. Toen hij geen goede reden kon bedenken, behalve dat de kersverse apprentice misschien een kijkje buiten het kamp wilde nemen. “Heb je zin om een rondje buiten het kamp te maken?” Vroeg Saffronpaw dan ook in zijn onschuld. Er was gezegd dat apprentices niet alleen op onderzoek uit mochten, daarom zouden ze ook samen gaan.

De ander hield zijn kopje scheef en Twisted bedacht zich dat het misschien ook wel een rare vraag geweest was. Niet iedereen vraagt immers zomaar om je leeftijd! 'Ik ben nu 8 moons! Twee moons ouder dan jij bent.' Aah, dus hij had al ervaring met jagen en vechten enzo! Wow! Warrior worden duurde nog wel een paar manen, maar hij was wel beter dan hij was. Zoiezo iemand om tegenop te kijken, bedacht Twistedpaw zo.
'Heb je zin om een rondje buiten het kamp te maken?' vroeg Saffronpaw plots. Die vraag had hij niet verwacht, maar stiekem wel op gehoopt. Twistedpaws oogjes en mondjes gingen wat verder open en een glimlach verscheen op zijn snoetje. Snel knikte hij van ja, zijn kopje zou haast van zijn nek vallen.
'Jaa, heel graag!' Hij wist heus wel wat de woorden van zijn vader waren geweest, maar ze waren met z'n tweeën en dat is niet alleen!

De woorden waren amper de wereld in gestuurd of de jonge apprentice begon te gloeien. De kersverse apprentice had toch wel een rondleiding door het territorium gehad van zijn mentor? Voor Saffronpaw ook maar een vraag kon stellen, volgden zijn oogjes het neusje van de kat voor zich. Op en neer, op en neer, op en… Bij het aanzicht begon zijn eigen nek al pijn te doen, waardoor hij zijn blik langs het katertje liet gaan. Saffronpaw stond op en wenkte de fluffy tabby met zijn staart. “Had je een bestemming in gedachten?” Vroeg de rosse pluizenbol aan de bruine pluizenbol. Hij kon zelf wel wat gebieden bedenken, maar het was een avontuur voor de ex-kitten. Hij mag bepalen waar ze heen zouden gaan. Hij is de schrijver van dit avontuur.

De rode Apprentice stond op en wenkte hem met zijn staart. Wow, ze gingen ook echt! Snel sprong Twistedpaw op en in zijn sprong maakte hij een draaide, weer richting de kampuitgang. 'Had je een bestemming in gedachten?' vroeg Saffronpaw hem.
Hmmmm... Niet echt, hij wilde gewoon graag het territorium in! 'Uuuh, ergens waar veel sneeuw is,' antwoordde hij knikkend. Twisted vond sneeuw immers prachtig om in te spelen, zijn vacht beschermde hem van de kou die het leuke witte spul met zich meebracht. Jammer dat je geen sneeuw had in de zomer, maar ach.