lullaby [geboortetopic]



 
IndexGebruikerslijstRegistrerenLaatste afbeeldingenInloggenZoeken
We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
LEAFBARE
Season
Leafbare, -8°C - 3°C
Het blad is nu volledig van de bomen af en iedere ochtend wordt je begroet met rijp aan de takken en een kille wind. Gepaard met winterse neerslag, is het woud gehuld in een witte deken.
WHAT'S HAPPENING
Current Event
No current forum-wide event.
THE ALLEGIANCES
Clans
THUNDERCLAN
RIVERCLAN
WINDCLAN
SHADOWCLAN
BLOODCLAN
THE MANAGEMENT TEAM
Staff
COME JOIN US
WC DISCORD

SWITCHERDIESWITCH
SWITCH ACCOUNT
Deel
 

 lullaby [geboortetopic]

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Ga naar beneden 
Dewberry
StarClan
lullaby [geboortetopic] Dewpaw
dodo
443
Actief
we never bury the dead, not really, we take them with us.
It is the price of living

CAT'S PROFILE
Age: ➤ † 16 moons †
Gender: She-cat ♀
Rank:
Dewberry
BerichtOnderwerp: lullaby [geboortetopic]   lullaby [geboortetopic] Icon_minitimedo 27 feb 2020 - 12:43

Kleine sneeuwvlokken dwarrelde naar beneden alsof de hemel wist wat er aan de hand was. Het gevoel in haar buik was er eentje waar ze queens wel eens over gehoord had wanneer ze de nursery aan het opruimen was, maar ze had nooit verwacht het nu al te voelen. Ze was nog zo jong en om haar heen had ze verhalen gehoord waarvan ze bang werd. Ze wilde dat ze gewoon terug kon in de tijd en nee had gezegd tegen Ardent, maar ze waren te blij en te verliefd om door te hebben dat ze misschien fouten zouden maken. Fouten die fataal zouden zijn voor sommige katten op hun leeftijd. Met haar kaken op elkaar geklemd lag ze net buiten het kamp, uit de wind en op een plekje die ze helemaal sneeuwvrij had gemaakt. Ze wilde niet in de medicine cat den liggen. Ze had teveel herinneringen aan die plek om haar kittens daar geboren te laten worden. Nee, ze zouden hier geboren worden op de grond waar ze later op zouden jagen en trainen. De plek die ze thuis zouden gaan noemen en moesten verdedigen met hun leven. Een steek schoot door haar lichaam en ze wist dat ze moest gaan liggen, wat ze dus deed. Tussen haar kaken zat een tak geklemd voor de eerste kitten om op te bijten. Ze wilde niet teveel herrie maken en andere katten in haar buurt. Dit wilde ze samen met haar kinderen doen.

Dewberry liet een gesmoorde kreun horen toen de weeën nog heftiger werden en kneep haar ogen dicht. Deze voelde anders dan de andere die ze had gevoeld en ze wist dat het tijd was. Haar kaken klemde zich strakker om de tak en ze begon met persen. De eerste kitten deed het meeste pijn had ze gehoord en de eerste kitten die ze ter wereld zetten lag na een halve minuut bij haar. De tak die in haar mond zat spuugde ze uit en ze begon meteen met het likken van het katertje. Haar eerste zoon. ”Rookkit” fluisterde ze, alsof ze hem op die manier nog even bij de grote boze wereld weg kon houden. Er veel tijd om hem te bewonderen had ze niet. De kleine kater had ze zo dicht mogelijk tegen haar aan getrokken om hem zo warm mogelijk te houden.


De tweede kitten die geboren werd was, net als zijn broertje, een tabby waardoor Dewberry even moest glimlachen. Het was duidelijk dat die twee veel op hun vader leken, terwijl de kater niet eens wist dat zijn kinderen op dat moment geboren werden. ”Bumblekit” ook bij haar tweede zoon sprak ze zo zacht mogelijk. De monsters die in de wereld zaten konden wachten, dit was haar moment met haar kinderen en niemand zou hun of het moment van ze kunnen afpakken.

De laatste kitten had ook een tabbypatroon, maar de witte plekken die erdoor gemixt zaten lieten zien dat ze ze niet toch gestolen had van de eerste de beste poes die ze gevonden had. "Hedgekit" haar stem was bijna niet te verstaan, of dat kwam doordat ze bijna geen energie meer over had. De kitten werd deels vernoemd naar de verhalen van Ardentheart over de vliegende egels die hij zou vangen met haar mentor.

"Stallionkit," miauwde ze, de kitten vernoemend naar de kater die haar kop boven water gehouden had op de momenten dat het voelde alsof ze zou verdrinken in haar emoties en gedachten. De kater was voor haar eerder een vader geweest dan een mentor of de leader van de clan en dat was iets waar ze hem niet genoeg voor kon bedanken. Hoewel de laatste kitten een katertje leek te zijn, bleek ze een poes te zijn.

Haar gouden ogen gleden over de kittens en ze kon moeilijk geloven dat ze van haar waren, maar ze was trots. Ze had ze helemaal alleen op de wereld gezet en ze zagen er voor zover zij kon zien gezond uit. Erg lang kon ze niet genieten van de pasgeboren kittens want een nieuwe pijn schoot door haar lichaam. Een andere dan die ze net gevoeld had, pijnlijker. Zachtjes kreunde de kattin en haar voorpoten klauwde in de bevroren aarde. Ze wilde niet dat dit het eerste was wat haar kittens zagen. Ze had ze naar buiten gebracht om de zonsondergang te zien en de sneeuw, niet hun moeder in pijn.

De pijn in haar buik werd erger. Waar het eerst voelde alsof er echt iets uit moest voelde het nu alsof ze werd gestoken, gekrabd, gebeten. De jonge warrior draaide haar kop naar haar kittens en gaf ze een paar flinke likken om ze droog en warm te krijgen, maar ze wilde alleen maar schreeuwen. Haar lichaam deed pijn, zo’n pijn. Alsof al haar boten langzaam braken en haar aderen knapte. Ze kneep haar ogen dicht en ademde scherp in voordat ze haar kroost bekeek met een trotse glimlach op haar snuit. Ja. Ze waren van haar. Er rolde een traan over haar wang toen ze wist wat er zou gebeuren en ze legde zich er mentaal hij neer. Het was goed. Hoewel ze wist dat ze zonder ouders zouden opgroeien wist ze dat ze in een beter gezin terecht zouden komen dan waarin zij geboren was. Nogmaals ademde ze diep in via haar neus en uit via haar mond. ”Wat zijn jullie prachtig,” fluisterde ze en haar stem brak. Tranen rolde over haar wangen. ”Mama houdt van jullie, willen jullie dat alsjeblieft nooit vergeten?” Haar stem was zacht naar de pasgeborenen en bijna niet te horen over het gehuil van haar. Nogmaals gaf ze ze allemaal een paar likken over hun kopje en rug. ”Ik zal op jullie letten als ik tussen de sterren zit. Wees alsjeblieft niet boos omdat ik er nooit voor jullie ben geweest” Dewberry sloot haar ogen opnieuw en haar lichaam schokte van de tranen en emoties die samen met de pijn op dat moment haar lichaam in leven leken te houden. Alsof haar bloed daarvan gemaakt was. "Het is oke," sprak ze tegen haarzelf. De dood was niks om bang voor te zijn. Het zou vredig zijn en kalmte kunnen geven. Rust. Haar voorhoofd was tegen de grond geduwd en haar nagels stonden in de grond. "Ik wil nog niet. Nog niet. Niet nu. Niet vandaag..." Smeekte ze de sterren met alles wat ze in zich had, maar veel was het niet meer. Haar stem was slechts een fluistering, verwikkeld in emoties en meegedragen met de wind. Het zou de sterren nooit bereiken, niet voordat ze daar zelf was. Veertien moons oud. Ze had nooit kunnen doen waar ze van droomde, waar ze van zou kunnen dromen. Ze had weken verspild en weggegooid in de medicine cat den nadat ze aangevallen was. Als ze had geweten dat dit het moment was dat ze dood zou gaan had ze misschien dingen anders gedaan. Dan was ze aardig geweest tegen haar vader. Haar echte vader. De kleine kattin piepte zachtjes. "Sorry" haar lippen bewogen, maar de woorden kwamen niet. Haar lichaam deed pijn en haar vacht op haar wangen was doorweekt met de tranen die ondertussen over haar wangen gerold waren.  

Dewberry had het niet door dat ze haar kop hard had gestoten toen ze ging liggen, maar toen de adrenaline langzaam uit haar lichaam verdween merkte ze pas de pijn in haar kop. Misschien voelde het daardoor ook wel alsof ze dood ging, of ze was gewoon een beetje dramatisch. Ze wist het niet zeker, maar als ze ging dan was ze voorbereid, toch? Dewberry sloot haar ogen met een zucht en viel in slaap. De bevalling had teveel energie van de poes gevraagd om nog op te staan en de kittens mee te nemen naar binnen.


[ eerst: rookkit, bumblekit, hedgekit ]
-- I'M NOT MAD AT MYSELF FOR GIVING MY LOVE TO THE WRONG PEOPLE; THEY PROBABLY NEEDED IT THE MOST.
Terug naar boven Ga naar beneden
Rookpaw
Member
lullaby [geboortetopic] GDbshL9
Quinty
10
Actief
"Escape plan? When no one is left, walk out the front door."

CAT'S PROFILE
Age: Seven Moons
Gender: Tomcat ♂
Rank:
Rookpaw
BerichtOnderwerp: Re: lullaby [geboortetopic]   lullaby [geboortetopic] Icon_minitimedo 27 feb 2020 - 13:58

rookflight
Geboortes, iets wat je maar eens in je leven hoort tegen te komen. Tenminste, die van jezelf. De kleine, maar toch grote, kitten had daarom ook geen idee wat er aan de hand was. Hij dreef gewoon ergens rond, dumpte af en toe tegen iets wat uiteindelijk zijn siblings zouden gaan worden. Hij had geen idee wat er gebeurde, wat er aan de hand was of wat er was geweest. Hij was helemaal niets. Tenminste, dat was totdat hij opeens in beweging kwam. Een beweging die niet van hemzelf afkomstig was, maar waarvan hij instinctief wist dat het zijn moeder was. De kitten voelde hoe het vocht om hem heen veranderde en er een stroming in ontstond. Maar voordat hij het zich goed en wel kon beseffen, gleed er een snijdende kou over hem heen. Zacht gepiep kwam uit zijn bek toen het vocht uit zijn bek en neus was gelikt door iets wat warm aanvoelde. Hij wist, hoe geen idee hij wist 't gewoon, dat hij in de richting van de warmte moest. Iets wat hij dan ook maar deed. Een warme vacht, een warme tong, warm melk. Voorzichtig kroop hij tegen zijn moeder aan, dronk wat van de warme melk die ze aan hem gaf en viel daarna in een licht huiverige en koude slaap.
tag
MONTY
Terug naar boven Ga naar beneden
Bumblekit*
Member
lullaby [geboortetopic] DPKsfdL
Rebecca
23
Actief

CAT'S PROFILE
Age: 5 Moons
Gender: Tomcat ♂
Rank:
Bumblekit*
BerichtOnderwerp: Re: lullaby [geboortetopic]   lullaby [geboortetopic] Icon_minitimedo 27 feb 2020 - 14:14


Bumblekit


Je suis prest



Het katertje dat zich nog van niets bewust was merkte al een poosje dat de ruimte waarin hij zat krapper werd en krapper. Hij draaide zich nog eens een keer maar dat bleek een foute keuze te zijn, hij zat nu echt muur en muur vast. Misschien kon hij wel altijd in deze warmte blijven maar de beperkingen in bewegingsruimte waren maar vervelend hoor!

Toch leek het niet voor eeuwig te kunnen duren, er was verandering op komst en snel ook. Hij voelde hoe de toch al krappe ruimte nog krapper werd en duwde met zijn pootje tegen de wand aan die tegen hem aan drukte. En alsof het werkte voelde hij ineens veel ruimte ontstaan. Wat er gebeurd was wist hij niet maar wel dat hij eindelijk meer ruimte had! Hij strekte zich een beetje uit maar een krachtige beweging begon hem te verplaatsen. De krachtige beweging drukte nog een paar keer en toen viel het katertje met zijn grote lijfje met een zachte bons op de grond. De kou die hem verwelkomde in de wereld was afschuwelijk. Hard begon hij te piepen, wat was er nu dan weer gebeurd? "Bumblekit" zei een stem boven hem die hij nog niet kon horen, wel voelde hij het zachte trillen van de lucht toen het geluid was geproduceerd. Een geur lokte hem weg en de stevige likken van zijn moeder hielpen hem naar haar tepels waar hij snel een slokje melk tot zich nam om zich vervolgens tegen zijn broertje op te krullen. Zacht liet hij nog een piepje horen maar al snel vervaagde alles om de kleine kitten.


M A M A
Terug naar boven Ga naar beneden
Hedgepaw.
Member
lullaby [geboortetopic] A328f0c87544e7adda829f42026e21adeb5b8099
Elfje
183
Actief
You Once Said That You Wished Me To Become A Man Of Worth

CAT'S PROFILE
Age: 10 Moons
Gender: Tomcat ♂
Rank:
Hedgepaw.
BerichtOnderwerp: Re: lullaby [geboortetopic]   lullaby [geboortetopic] Icon_minitimedo 27 feb 2020 - 20:04

It's not exactly quick and easy

Het katertje dreef nog steeds heerlijk onbewust rond in het nu nog niets. Hij was zich nergens van bewust, behalve de fysieke stoot tegen iets aan zo af en toe. Hij hoefde zich nog nergens zorgen over te maken. De koude wereld waarin hij over enkele minuten terecht zou komen zou hem later nog genoeg gaan testen, maar dat zou dan allemaal nog komen. Want nu, nu gebeurde er iets om hem heen. De ruimte die over de tijd steeds krapper was geworden begon aan hem te trekken en een voor een zouden ze ter wereld worden gebracht. Eerst werdt het een stukje leger, dat was toen wat zijn eerste en oudste broertje zou worden geboren werd. Daarna ging nog een broertje van hem weg, en dat wekte zeker wel een gevoel van paniek bij hem op, al wist hij nog niet wat dat was.

Voor hij het wist was het dan ook zijn beurt. Ineens bewoog hij van de plek waar hij weken lang had gelegen, gedreven en toen kwam er een snijdende kou over hem heen. Een warm, maar ruw iets likte hem warm en het vocht uit zijn luchtwegen. Dat maakte plaatst voor huiverige piepjes die nu ineens uit het kleine katertje kwamen. Boven hem klonk een stem, die hij nog zou moeten leren te verstaan, maar die hem gerust stelde en een naam gaf. Hedgekit. Natuurlijk begreep hij dit allemaal nog niet en dat maakte voor nu nog niet uit. Nu werd hij naar zijn twee oudere broertjes geleid, die al vredig tegen zijn moeder aan lagen na warme melk te hebben gedronken. Ook de kleine Hedgekit zette zijn mondje tegen de buik van zijn moeder aan en warme melk gleed door zijn keel en in zijn maagje. Het maakte hem slaperig en al gauw krulde hij zich ook op tegen zijn broertjes en zijn moeder aan.
Baby Hedge is born too oop 
Terug naar boven Ga naar beneden
Stallionpaw
Member
lullaby [geboortetopic] Tumblr_ppiv5rYFM51rzdliqo2_250
dodo
12
Actief
heart made of glass, my mind of stone

CAT'S PROFILE
Age: 9 moons
Gender: She-cat ♀
Rank:
Stallionpaw
BerichtOnderwerp: Re: lullaby [geboortetopic]   lullaby [geboortetopic] Icon_minitimevr 28 feb 2020 - 12:05

Geboren worden. Het was iets groots, maar toch ook iets waar je niks van onthoudt. Als moeder zijn het je eerste momenten, seconden, minuten met de kinderen die je al die tijd bij je gedragen hebt. Als kitten is het de eerste keer dat je in de grote boze wereld terecht komt en de kou op je lichaam voelt. Je verlangt dan terug naar de warmte die je in die korte tijd dat je leeft hebt gekend.

Stallionkit piepte toen de kou haar natte vacht raakte, maar het voelde niet alsof haar vacht lief gestreeld werd zoals haar moeder haar droog likte. Het was koud en het voelde alsof iemand haar in haar gezicht geslagen had. Ze piepte nogmaals en al snel lag ze naast haar broertjes, op zoek naar de warmte.


geboorteposts zijn ugh



MADE WITH BY IVY
Terug naar boven Ga naar beneden
 
lullaby [geboortetopic]
Vorige onderwerp Volgende onderwerp Terug naar boven 
Pagina 1 van 1

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
Warrior Cats :: WindClan territory :: WindClan territory-
Ga naar: