[Ceremonie Mei] They drive adrift, and whither



 
IndexGebruikerslijstRegistrerenLaatste afbeeldingenInloggenZoeken
We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
LEAFBARE
Season
Leafbare, -8°C - 3°C
Het blad is nu volledig van de bomen af en iedere ochtend wordt je begroet met rijp aan de takken en een kille wind. Gepaard met winterse neerslag, is het woud gehuld in een witte deken.
WHAT'S HAPPENING
Current Event
No current forum-wide event.
THE ALLEGIANCES
Clans
THUNDERCLAN
RIVERCLAN
WINDCLAN
SHADOWCLAN
BLOODCLAN
THE MANAGEMENT TEAM
Staff
COME JOIN US
WC DISCORD

SWITCHERDIESWITCH
SWITCH ACCOUNT
Deel
 

 [Ceremonie Mei] They drive adrift, and whither

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Ga naar beneden 
Tallshadow
Member
[Ceremonie Mei] They drive adrift, and whither 4pt8gz
☙Emma☙
17101
Actief
"Never gonna give you up, never gonna let you down"

CAT'S PROFILE
Age: 54 Moons
Gender: Tomcat ♂
Rank:
Tallshadow
BerichtOnderwerp: [Ceremonie Mei] They drive adrift, and whither   [Ceremonie Mei] They drive adrift, and whither Icon_minitimeza 2 mei 2020 - 2:47



Shadowclan Ceremonie


Was het een slechte grap? Een comic relief in de tijd die de Shadowclanners nu meemaakten? Was Tall uitzonderlijk slecht in het inschatten van sociale situaties? Misschien op allemaal ja, en toch kon de kater niet anders dan heel breed grijnzen vanwege de voorpret van zijn grap. Kon hij niet anders dan al hardop grinniken voor hij goed en wel halverwege was. En moest hij nota bene twee keer op de steen springen omdat hij er de eerste keer vanaf viel – gek hoe snel je dingen verleerde.

Nog eens een hairflip, aangezien dit toch zijn laatste keer hier was, voor hij met een brede grijns het kamp rondkeek. Och, die gezichten alleen al maakte dit de moeite waard. En moeite was in dit geval een enorm lang gesprek houden, diep nadenken en vervolgens ook nog eens die steen opspringen. Als ze toch eens wisten wat hij allemaal voor ze over had.

“Laat alle katten die oud genoeg zijn om hun eigen prooi te vangen zich verzamelen.” Al eindigde hij de woorden met een nadenkende blik, voor hij weer grijnsde en besloot dat als dit toch zijn laatste keer was, hij het maar beter goed kon doen. ”Weetje, laat iedereen zich hier anders gewoon verzamelen,” Alsof de kittens geen onderdeel waren van de clan sjonge jonge. Vandaag, voor nu, wel.

Oke en dan nu het punt waar hij lang over had nagedacht. Normaal begon de kater hier met ‘beste clangenoten’, maar Tall vroeg zich af of dat goed ontvangen ging worden. Dus was de kater op zoek gegaan naar iets waar iedereen zich in zou kunnen vinden, waar niemand boos over kon worden, en wat bovendien keiharde waarheid was. ”Katten.” Oke, misschien een beetje een saai begin. ”Avonturiers,” Beter al. ”Leraars, verzorgers, geliefden, vijanden, allen die zich hier nu bevinden. Iets zegt me,” En hierbij keek hij ze intens aan, met twinkelende ogen, ”Dat er een ceremonie dient plaats te vinden,” Oh. Wat had hij dit gemist.

”Dus als Doepaw, Loudpaw en Newtpaw naar voren willen komen," Wacht, hij vergat er een. Zoals hij al zei: sommige dingen verleer je snel. ”Oh, en Roughpaw natuurlijk,” Oeps, beetje pijnlijk, zou ‘ie wel weer goedmaken.
”Beste apprentices, om verscheidene onvoorziene omstandigheden lukt het jullie mentoren niet meer jullie te trainen, waardoor jullie nieuwe toegewezen zullen krijgen. Doepaw en Loudpaw, jullie zullen getraind worden door Poisonivy. Newtpaw, jij zult getraind worden door Darkmind,” Die nog niet bestond. Oeps. Nou, zoals hij al had gezegd was het allemaal een beetje work in progress. ”Roughpaw, jij zult getraind worden door ehm...” Toch altijd moeilijk katten een mentor te geven als je ze vergeten was. ”Naja, mij.” Wat een eer. En met een grijns die niet geheel zijn ogen bereikte keek hij de poes aan, maar kwam niet naar beneden om haar te begroeten. Er waren belangrijker zaken te doen.



“Dan zijn er nog meer katten die onze aandacht verdienen.” Vervolgde Tall dus vrolijk, en keek de clan eens goed rond voor hij aan zijn meest gewaagde stukje begon. ”Ik, Tallstar, leider van Shadowclan, roep de warrior voorouders aan om neer te kijken op deze apprentices, zij hebben hard gewerkt om de wegen van uw regels te leren, en ik raad hen bij jullie aan als warrior.” Hierna ging zijn blik naar de desbetreffende katten. Hij herinnerde elke apprentice die hij warrior gemaakt had nog, elke kat die daarna gestorven was, sommigen voor hem, anderen tegen hem. Man, wat hoopte de kater dat bij deze twee niet mee te maken. ”Darkpaw en Wolfpaw, beloven jullie de warrior code te eren, en je clan te verdedigen, zelfs al kost je dit je leven?” Een vraag die meer betekende dan ooit, zijn blik veelbetekenend naar de twee katten gaande. Ze moesten de clan verdedigen. Niet hem, wat ze ook van hem dachten, dit zouden ze naar waarheid moeten kunnen beantwoorden.

”Dan, bij de kracht die Starclan mij gegeven heeft, geef ik jullie je warrior naam. Darkpaw, vanaf nu sta je bekend als Darkmind, Starclan eert jouw scherpzinnigheid, maar is uitzonderlijk verward over hoe intens.. ehm, dark, jouw gedachten soms zijn. Bovendien geef ik je hierbij Newtpaw onder je hoede om op te leiden.” Zo, dan wist die ook meteen wie zijn mentor was.
”Wolfpaw, jij zal vanaf nu bekend staan als Wolfblood. Starclan eert jouw daadkracht en loyaliteit jegens je familie, evenals je ongekende vermogen dat familiebloed te doen vloeien.” Waarbij zijn blik diep in die van haar boorde. Wolfblood, zodat ze kon bedenken wat ze had gedaan, en wat haar geen haar beter maakte dan de Bloodclanners, tenzij ze ervan zou leren en er sterker door zou worden. Dat de moeder herinnerd mocht worden in de naam van de dochter. Ja, Wolf zou hem haten, maar wat zou dit haar sterken.

Ook hier skipte hij de ceremonie waar hij van de steen af zou komen. In plaats daarvan liet hij een stilte vallen en keek alle katten rustig aan. Het was niet alsof ze al klaar waren.

”Softpaw, het is jouw wens jouw naam van apprentice op te geven, en de elders den te betreden,” De kater ging dit stoïcijns doorzetten, een ceremonie was een ceremonie. ”Wij vragen Starclan om vele moons van rust aan je te gunnen, en vanaf dit punt zul je bekend staan als Softbelly.” En dat was het. Met een uitdagende blik en een kleine glimlach rond zijn lippen keek hij de clan rond. Hij was nog steeds leader, en ja, dit theaterstukje had hen daaraan moeten herinneren. En aan wie ze waren. Het verbaasde hem. Geen opstand.

Nog steeds niet.


Note: Dit is een ceremonie die nog in ieder geval gedeeltelijk over gedaan zal worden omdat het natuurlijk onzin is dat Tall dit zomaar doet, dus mocht er iets niet helemaal volledig zijn zoals je gehoopt of gedacht had, no worries
Lijstje:


Laatst aangepast door Tallstar op za 2 mei 2020 - 12:15; in totaal 1 keer bewerkt
Terug naar boven Ga naar beneden
Peppermint
Medicine cat
[Ceremonie Mei] They drive adrift, and whither 13496284_J7YsiE71ohETWOU
Babs
2811
Actief

CAT'S PROFILE
Age: 19 moons
Gender: She-cat ♀
Rank:
Peppermint
BerichtOnderwerp: Re: [Ceremonie Mei] They drive adrift, and whither   [Ceremonie Mei] They drive adrift, and whither Icon_minitimeza 2 mei 2020 - 11:51

Verwarring. Pure verwarring golfde door haar aderen heen terwijl ze een oproep van haar vader hoorde die door het kamp ging. Een ceremonie? Ja.. oké hij was nog de leider maar.. zo voelde het niet helemaal. Onrust liet Pepperpaw's hart pijnlijk samenknijpen en haar oren draaiden lichtjes naar achter terwijl ze zichzelf tot haar poten hief. Het voelde niet goed. Toch nam ze plaats aan de rand van de groep, zichzelf zo klein mogelijk wensend.

In stilte wachtte ze af, luisterend naar een vader die de apprentices naar voren riep voor een nieuwe mentor. Ergens had ze verwacht zichzelf te horen, ergens had ze hier op gehoopt. Acorndust was immers... Maar dat gebeurde niet. Sterker nog, een van de apprentices kreeg een mentor die niet in de clan zat. Nerveus trok Pepperpaw met haar voetjes aan de grond, niet goed wetende wat ze ervan moest maken. Wat was dit voor een gekkigheid...

Maar toen kwam het. Tallstar gaf de nieuwe warriors hun namen en strafte Wolfpaw af met haar naam. Pepperpaw's oren gingen plat haar nek in en haar ogen werden wijd in shock. Haar blik ging naar de donkere apprentice, nee warrior, waar ze zo naar op had gekeken. Een blik vol verwarring en medelijden. Dat had hij niet zojuist gezegd. Pepperpaw hield zichzelf echter stil, klein.. wat moest ze anders? Had Acorndust dit anders gedaan?
Terug naar boven Ga naar beneden
Slatefur
StarClan
[Ceremonie Mei] They drive adrift, and whither DPKsfdL
Babs
2730
Actief

CAT'S PROFILE
Age: 46 Moons
Gender: She-cat ♀
Rank:
Slatefur
BerichtOnderwerp: Re: [Ceremonie Mei] They drive adrift, and whither   [Ceremonie Mei] They drive adrift, and whither Icon_minitimeza 2 mei 2020 - 11:58

Slatefur had haar oren gespitst toen ze Tallstar's stem had gehoord. Een ceremonie.. Ze wilde altijd aanwezig zijn bij ceremonies. Misschien was er iets met haar kinderen.. inclusief jonge Wolfpaw. Wiebelig stond ze op en moest ze eventjes haar best doen om.haar balans te houden. Zo vaak kwam ze op het moment niet meer haar nest uit. Haar wond trok pijnlijk, maar een zachte glimlach stond op haar lippen. Misschien zouden haar kinderen wel nieuwe mentoren krijgen.. zou Wolfpaw wel warrior worden..

Daar moest ze bij zijn en daar zou ze bij zijn.

Helaas was ze dat echter niet. De apprentices waren al gedaan toen Slatefur eindelijk de opening van de medicine cat den had bereikt. Ze draaide haar oortjes wat mistroostig naar achter, balend van zichzelf. Ze moest later de kinderen maar vragen wat de schade was als ze weer langskwamen. Ze zouden het wel begrijpen... Maar al deze gedachten vervlogen toen ze hoorde hoe Wolfpaw warrior werd. Wolfpaw, haar meisje. Een lage grom kwam Slatefur's ben uit, het kon haar niks schelen dat dit brandde in haar keel. Wolfpaw, haar meisje. Haar onzekere meisje. " Tall! Hoe durf je dit Wolfpaw aan te doen!" riep ze met schorre stem. Ze zou later wel haar excuses aanbieden aan Softbelly en Darkmind dat ze hun namen niet geroepen had. Voor nu ging pure woede door haar aderen. Ze had Tallstar geloofd dat alles goed zou komen, maar als dit goed was, dan had hij heel wat uit te leggen.
Terug naar boven Ga naar beneden
Ravenstrike
Editor
[Ceremonie Mei] They drive adrift, and whither SnKxPwp
Kiek
242
Actief

CAT'S PROFILE
Age: 16 moons
Gender: Tomcat ♂
Rank: Warrior
Ravenstrike
BerichtOnderwerp: Re: [Ceremonie Mei] They drive adrift, and whither   [Ceremonie Mei] They drive adrift, and whither Icon_minitimeza 2 mei 2020 - 13:29

RAVENPAW // 9 moons

Het gore lef. Natuurlijk deed hij dit. De 'leider' van ShadowClan riep een clanmeeting bij elkaar. Ravenpaw verzamelde zich met de rest van de katten, die wat verbaasd rond keken naar dit schouwspel. Katten vroegen zich af waarom Tall dit deed. Maar hij wist het wel. Voor zijn plezier. Gewoon om hen te zieken. Een grimmige blik stond op zijn gezicht terwijl Tallstar het hele riedeltje deed. Namen die hij gaf, mentoren die hij toewees. Het was allemaal niet meer heilig. Ravenpaw geloofde niet meer dat Tallstar de kracht had om dit soort dingen wettig te kunnen doen. StarClan had allang zijn levens ontnomen, toch?

Toen noemde hij de eerste warrior op, Darkmind. Zijn blik schoot rond toen hij de naam van de nieuwe warrior meeriep, uit gewoonte. Wolfpaw. Hij zou toch niet?
Toch wel. Tallstar noemde haar Wolfblood, naar het bloedvergiet dat ze aangericht had. Een koude rilling trok over zijn rug heen. Links van hem hoorde hij Slatefur schor schreeuwen dat dit niet kon. Ravenpaw deelde dat gevoel. Dit kon hij niet maken. Tallstar ging te ver. Woede die opgespaard was gebleven in de afgelopen dagen barstte naar buiten toen de jonge kater zijn weg naar voren toe baande, door de katten heen. "Hoe durf je dit te doen?!" snauwde hij. "Jouw krachten zijn al lang afgenomen door StarClan, jij bent het niet meer waard om Tallstar genoemd te worden." hij haalde diep adem. Hij moest zich echt goed inhouden om niet meteen de kater naar zijn strot te vliegen. Hij zou het nooit overleven. "De namen die jij geeft zijn niet wettig, de 'clan' die jij denkt te hebben glijd binnenkort tussen je klauwen door en je gaat jezelf dood in een geul terug vinden, Tallstar." hij spuwde het woord voor hem uit, zijn blauwe ogen gefixeerd in die van hem. Zijn oma zou dit vanuit StarClan nooit laten gebeuren toch? Toch..
Inner peace is hard to find
They're asking why
I think I'm losing my mind


Terug naar boven Ga naar beneden
Darktrail
Member
[Ceremonie Mei] They drive adrift, and whither Mini-avatar-Darkpaw
348
Actief

CAT'S PROFILE
Age: 14 moons
Gender: Tomcat ♂
Rank:
Darktrail
BerichtOnderwerp: Re: [Ceremonie Mei] They drive adrift, and whither   [Ceremonie Mei] They drive adrift, and whither Icon_minitimeza 2 mei 2020 - 20:12

Hij was zichzelf net van een klit aan het ontdoen die zich op zijn heup had vast gezet. De haren van zijn vacht waren erg weerbarstig en bleven maar vast hangen. Darkpaw had net zijn tanden in de klit gezet toen hij Talstar's stem door het kamp hoorde galmen. Met een woedende ruk trok Dark de weerbarstige klit er ineen keer uit. Gelukkig zaten er niet zo veel haren meer aan toen hij dit deed en spuugde de vast gepakte vacht uit zijn mond. Op deze ceremonie zat hij echt niet op te wachten! Zijn vacht zetten zich al dik op en met een zware grom stond de jonge kater op en ging naast Pepperpaw zitten. Zo ver mogelijk aan de rand. Hij wist dat hij binnenkort tot krijger benoemd zou kunnen worden, maar dat wilde hij niet waar alle Bloodclanners bij zouden zijn! Maar kennelijk was de ooit zo wijze kater gek geworden?! Hij scheen er een spelletje van te maken en deelde de leerlingen in die hun mentor verloren waren en benoemde zichzelf zelfs tot mentor! Opnieuw rolde een grom uit zijn keel en zijn gele ogen schoten vuur. Hij benoemde een leerling en mentor die niet eens in de clan zat of wel? Die kleine verwarring werd later wel duidelijk. Zijn ogen verduisterde nog meer toen Tallstar hem tot Darkmind bekroonde en dus ook meteen tot mentor van Newtpaw. Woede vlamde in hem op en En de donker gemarmerde kater stond op en liep naar voren tussen zijn clan genoten door laverend. 'Ik beloof MIJN clan te beschermen, maar ik eer de naam niet die jij me gegeven hebt! Je bent niet meer de kater die wij ooit gevolgd hebben.' Darkmind woog zijn woorden af, maar kwam met een diplomatische oplossing waarin hij niet geheel of enkel voor zichzelf alleen sprak. Hij vertelde de waarheid en wel op zo'n manier waarop de ander er weinig mee zou kunnen. Zijn koelde manier van spreken gaf aan dat hij kalmte wist uit te stralen ondanks de manier hoe de ooit zo verstandige leider of wilde hij het toen zo laten lijken dat Tall een wijze leider was geweest? Zou hij al eerder zijn verstand verloren zijn? Darkmind zou alles er voor doen om zijn clan te beschermen of hij nu half bloed was of niet. Hij wachten niet erop of Tallstar van de hoge rots af zou komen, maar draaide hem half de rug toe om zich daarna naar Newtpaw toe te begeven. 'Alles komt wel goed Newtpaw.' miauwde Dark in fluistering waardoor enkel de flame point poes hem zou kunnen horen, maar hij rekte zijn nek wel naar haar uit zodat ze zijn neus aan zou kunnen raken. Daarna ging hij naast zijn leerling zitten. Maar zijn verontwaardiging was nog niet geheel gezakt door hoe die blaaskaak Wolfpaw tot Wolfblood benoemde?! Wat??? Hoe... hoe durfde hij! Maar er waren al twee andere katten die erop reageerde dus besloot Darkmind er enkel luid op te grommen. Zijn wenkbrauwen zakte dieper voor zijn ogen en hij schudden zijn kop. Waar haalde die snert kat het vandaan?! Oh Starclan laat Acorndust snel terug komen met hulp?
Terug naar boven Ga naar beneden
Wolfblood
Deputy
[Ceremonie Mei] They drive adrift, and whither Tumblr_p6sdi7UolB1umgtvqo1_640
Kip
1106
Actief
➳ I wasn't born to be soft and quiet, I was born to make the world shatter and shake at my fingertips

CAT'S PROFILE
Age: ✘ 35 moons strong
Gender: She-cat ♀
Rank: ✘ Deputy
Wolfblood
BerichtOnderwerp: Re: [Ceremonie Mei] They drive adrift, and whither   [Ceremonie Mei] They drive adrift, and whither Icon_minitimeza 2 mei 2020 - 20:25


when i need to
I'll bare my bloody fangs
WOLF-BLOOD
Ze vernauwde haar ogen toen hij op de rots sprong, eerder uit zorg voor zijn eigen welzijn dan uit haat. Het was haar mentor, immers. En hoewel ze hem een ontzettend klootviool vond, een absolute hond weigerde ze diep van binnen te geloven dat hij zich echt tot Bloodclan had gekeerd. Tallstar was honderd dingen, maar nooit had hij haar opgegeven - en zij hem nog niet. Toch borrelde er frustratie op toen hij doodnormaal een ceremonie begon, alsof ze niet vast gezet waren in hun eigen kamp, alsof hun eigen medicine cat apprentice niet openlijk mishandeld en misvormd was. De haren in haar nek kwamen overeind uit ongemak, al helemaal toen haar naam genoemd werd. Nee. Wat was hij van plan? Een diep gewortelde angst kwam in haar naar boven terwijl ze zijn kant op stapte. Zou hij haar straffen, verbannen? Was dit haar boete?

Nee, het was veel erger. Het laatste dat ze zo graag nog had gehad werd haar ruw ontnomen. ”Wolfpaw, jij zal vanaf nu bekend staan als Wolfblood. Starclan eert jouw daadkracht en loyaliteit jegens je familie, evenals je ongekende vermogen dat familiebloed te doen vloeien.” dit moment zou van haar moeten zijn geweest. Ze zou Slatefur naast zich hebben om haar vacht te wassen omdat haar moeder dat niet meer kon, ze zou een naam dragen die haar voor altijd vrij maakte van wat ze had gedaan, die liet zien dat ze aan deze clan behoorde. Maar Tallstar keek haar aan met verbitterde ogen terwijl ze hier alleen stond. Wolfblood, Wolfblood. Voor altijd herinnerd aan wat ze had gedaan, nog altijd vast aan dat verdomde bloed dat ze al die nachten lang van haar poten probeerde te wassen totdat haar huid rood en geïrriteerd was. Ze sliep niet meer, kon niet meer eten uit walging van zichzelf. Was dat niet straf genoeg? Hij had het haar ontnomen. Hij had haar haar moeder ontnomen, haar mentor ontnomen, en nu haar vrijheid. Al die tijd had ze in hem geloofd net als dat ze in haar moeder had geloofd, als hij haar gevraagd had om de bergen in te klimmen had ze het verdomme voor hem gedaan, als een stomme hond. En zag hem nu, terwijl hij zonder enige twijfel zijn afkeur voor altijd op haar tekende. En het allerergste was dat hij gelijk had. Ze had haar eigen bloed laten vloeien, maar hij had eveneens Shadowclan bloed aan zijn poten, zelfs al was het indirect.

De woorden van Slatefur en Ravenpaw kwamen amper nog binnen, ze was ziedend. Boos omdat ze beledigd en gepijnigd was, maar bovenalles boos omdat ze zo ontzettend woest op hem was. Met haar schouders recht en een onverbiddelijke blik in haar ogen spuugde ze op de grond voor zijn poten. "Vuile hond," blafte ze zijn kant op, waarna ze kort achter zich keek. Waarom verdroegen ze dit nog. Hoeveel kittens waren er al niet geterroriseerd? Hoeveel katten gestraft? Het zou niet lang meer duren voordat de ratten in hun kamp al hun eten op hadden en ook hun zouden doden. Met of zonder deputy en leader, dat zouden ze toch niet zomaar kunnen trekken? Misschien was een revolutie precies wat Tallstar wilde, maar dan kon hij dat krijgen ook. Hij had haar verraden. Zelfs hij had haar verraden. "Een leader zou deze verdomde parasieten uit ons kamp sturen! En jij zit hier maar te doen alsof je ons leven kunt bepalen!" ze haalde diep adem, dwong zichzelf kalm te blijven en klapte haar nagels uit. "Jij bent mijn leader niet," Haar hart klopte in haar keel. Nogmaals zou ze haar rug keren tegen iemand die haar zo dierbaar was, maar zo was het. Al die bloedratten mochten haar vechten en als ze dood zou gaan, nou, misschien was het dan karma. Maar ze zou niet meer buigen en met hangende pootjes ieder woord volgen. En hopelijk de rest van Shadowclan ook niet.

Hoe kon hij?

[OOC Darkmind je was me net voor! Sorry als ik iets in mn post mis]


Terug naar boven Ga naar beneden
Tallshadow
Member
[Ceremonie Mei] They drive adrift, and whither 4pt8gz
☙Emma☙
17101
Actief
"Never gonna give you up, never gonna let you down"

CAT'S PROFILE
Age: 54 Moons
Gender: Tomcat ♂
Rank:
Tallshadow
BerichtOnderwerp: Re: [Ceremonie Mei] They drive adrift, and whither   [Ceremonie Mei] They drive adrift, and whither Icon_minitimeza 2 mei 2020 - 21:56

Na zijn laatste woorden was hij gaan zitten, rondkijkend naar wat er zich voor hem afspeelde. De clan had vrij weinig aandacht gehad voor het opnieuw elder worden van Softbelly, rude. En tot zijn verbazing was Slate de eerste die sprak, en met een schuin hoofd ging zijn blik naar de grijze poes die hem niet kon zien. Ze keek zo boos, zo'n intense haat. Dat Ravenpaw daarna van alles besloot te zeggen waarvan Tall zijn best moet doen niet met zijn ogen te rollen, iets over dat Tall rottend in een geul zou komen te liggen. Origineel. Maar niet heus. Wat een verwarring leek er te ontstaan over zijn actie deze poes de waarheid te vertellen die ze zelf ook wist. Breng Bloodclan het kamp binnen en niemand pakt je er persoonlijk voor, vertel een poes wat ze gedaan heeft en ze willen je dood. Nu kon hij een kleine glimlach niet onderdrukken, het was fijn om te weten dat sommige dingen nooit veranderden.
Ook Darkmind gaf aan dat dit niet van Starclan kon komen, waardoor Tall de clan toch wel bijna door elkaar wilde schudden. Alsof Starclan hem wel verteld had wat hij allemaal moest doen toen hij leider was. Sjonge jonge.

Maar het was Wolf op wie zijn blik het langst bleef liggen, en door wie hij niet teleurgesteld werd. Zij spuwde op de grond, gaf aan wat een echte leider zou doen, benoemde de problemen. Bijna lui stond Tall op en sprong van de steen af, zodat hij recht voor haar belandde. Een twinkeling in zijn ogen, zijn gezicht vlakbij het hare toen ze hem toebeet dat hij haar leider niet was. "Eindelijk," Mauwde hij terug. Voor de kater nu wel zijn voorhoofd tegen dat van haar duwde, zoals de ceremonie hoorde te gaan, voor hij zich omdraaide en richting Slate liep. "De waarheid doet pijn Slate, maar het is de enige weg naar verlossing," Zacht, zodat zij hem zou horen, en zonder stil te staan. De clan kon zichzelf niet redden, ze waren te zwak, Bloodclan te aanwezig, maar nu ze open stonden voor fase twee hoefde het allemaal niet lang meer te duren. Nu grinnikte hij wel, alsof Tall ooit tegen zijn clan zou liegen.
Terug naar boven Ga naar beneden
Slatefur
StarClan
[Ceremonie Mei] They drive adrift, and whither DPKsfdL
Babs
2730
Actief

CAT'S PROFILE
Age: 46 Moons
Gender: She-cat ♀
Rank:
Slatefur
BerichtOnderwerp: Re: [Ceremonie Mei] They drive adrift, and whither   [Ceremonie Mei] They drive adrift, and whither Icon_minitimeza 2 mei 2020 - 22:07

Slatefur voelde zichzelf wiebelig op haar voeten. Ze was nog niet gewend om veel te bewegen, laat staan om zich zo op te winden. Haar oren lagen echter plat in haar nek en ondanks dat er stekende pijn door haar hals ging en duizeligheid in golven over haar heen. Maar haar pure woede en verontwaardiging hielden haar overeind. Hoe kon het dat Tallstar altijd ervoor kon zorgen dat ze haar vertrouwen in hem moest terugtrekken. Ze wilde naar Wolf toelopen en was hier ook al mee begonnen, maar haar voeten voelden loodzwaar van uitputting. Onderweg kwam ze Tallstar tegen, wie haar een halve, cryptische verklaring toesprak. "Die verlossing waarover je spreekt, over de rug van een kind die het al zwaar genoeg gehad heeft?" beet ze hem ziedend toe, "Ik dacht niet dat je zo laag zou gaan, haar warrior ceremonie en naam zo'n smet op te leggen." Ze wendde zich af van de kater en strompelde verder. Ze moest er voor het meisje zijn, haar troosten.
Terug naar boven Ga naar beneden
Beechresin
Member
[Ceremonie Mei] They drive adrift, and whither DPKsfdL
Cynthia
795
Actief

CAT'S PROFILE
Age: 64 moons
Gender: She-cat ♀
Rank: Senior warrior
Beechresin
BerichtOnderwerp: Re: [Ceremonie Mei] They drive adrift, and whither   [Ceremonie Mei] They drive adrift, and whither Icon_minitimeza 2 mei 2020 - 23:17

De stem van Tallstar, nee Tallshadow was het voor haar, was duidelijk door het kamp te horen en ze kon de grom die uit haar keel kwam niet tegenhouden. Dacht die kater nu echt dat hij de clan bijeen kon roepen? Hoe slecht haar relatie ook met haar vader was, ze zag hem meer als een leider dan Tall ooit geweest was. Ze verliet dan ook de medicine cat den waar ze Bloodpaw had bezocht en maakte haar weg naar de katten die al aan het luisteren waren. Een ceremonie, hoe oneerbiedig kon de kater zijn door dit te doen? Haar ogen vernauwden zich dan ook steeds meer naarmate de ceremonie vorderde en het was de druppel toen hij de naam aan Wolfpaw gaf. Hoe kon hij dat doen? Haar vernoemen om die reden en met haar spotten daardoor? Het liefst was ze direct bovenop de kater gesprongen, maar hij stond nog bovenop die rots. Haar staart zwiepte geagiteerd heen en weer, wachtende op het moment dat hij naar beneden kwam. Dat deed hij ook, door naar Wolf toe te lopen gevolgd door Slatefur. Ze had hem beloofd dat ze hem later nog wel zou krijgen en wie weet was dat moment wel nu. Ze stapte dan ook op Tallstar af en haalde hard uit naar zijn kop, nagels uitgeklapt. "Hoe durf je dit te doen?" Gromde ze hem toe. "Je hebt allang geen plek meer in deze clan." Ze spande haar spieren aan, klaar om aan te vallen, afhankelijk van wat Tallstar zou doen.
Terug naar boven Ga naar beneden
Roughwolf
Member
[Ceremonie Mei] They drive adrift, and whither EtYtPsL
Renske
200
Actief
Please run the hill down screaming

-- By order of me

CAT'S PROFILE
Age: 14 ☽
Gender: She-cat ♀
Rank:
Roughwolf
BerichtOnderwerp: Re: [Ceremonie Mei] They drive adrift, and whither   [Ceremonie Mei] They drive adrift, and whither Icon_minitimedi 5 mei 2020 - 21:38


Wat de neuk. Wat was hier allemaal aan de hand? Tallstar sprong op de rots alsof het weer van vanouds was. Maar het was niet als vanouds. Het was helemaal verkeerd. Ze keek van een grote afstand toe hoe hij met zijn jolige zelf stond te vertellen dat iedereen zich mocht verzamelen, hoe hij door bleef ratelen. Het was vreemd en ze kromp ineen. Ceremonie. Een paar katten, inclusief haar broer werd naar voren geroepen en even dacht ze dat ze ermee weg kwam. Maar nee, uiteindelijk werd ook haar naam geroepen. Haar ogen werden groot maar ze kwam overeind. Ze haalde adem en ze stapte naar voren met haar oude flair: zelfverzekerd, haar oren in haar nek. Ze zou niemand het genot geven om haar bang of verdrietig te zien, maar vanbinnen trilde ze en haar hartje trommelde op hoog tempo. Tallstar merkte op dat door onvoorziene omstandigheden haar mentor haar niet meer kon trainen. Ze snoof, hij moest het noemen zoals het was. Hij was vermoord, door het vuilnis dat hij mee naar binnen had gesleurd. Iedereen kreeg een mentor, en uiteindelijk viel ook haar naam weer. Maar Tallstar leek even van zijn stuk, alsof hij het opeens verleerd was. Maar nee, toen besloot hij dat hijzelf haar maar zou trainen. Haar ogen groot in schok. No way, nee. Ze keek de kater aan. Nee, bah. Niet hij. Nee, dit was niet echt. Ze keerde zich ook hem de rug toe en wilde wegrennen, zichzelf zo klein mogelijk makend en verstoppend. Achter haar verder twee apprentices warrior benoemd, en het duurde niet lang voordat daarna de hell los barstte. Iedereen was het ermee oneens. Roughpaw verdween weer in de apprentice den, hopend dat dit allemaal niet echt was.
Terug naar boven Ga naar beneden
Tallshadow
Member
[Ceremonie Mei] They drive adrift, and whither 4pt8gz
☙Emma☙
17101
Actief
"Never gonna give you up, never gonna let you down"

CAT'S PROFILE
Age: 54 Moons
Gender: Tomcat ♂
Rank:
Tallshadow
BerichtOnderwerp: Re: [Ceremonie Mei] They drive adrift, and whither   [Ceremonie Mei] They drive adrift, and whither Icon_minitimewo 6 mei 2020 - 15:02

Hij rolde met zijn ogen om de reactie die Slate hem gaf. Het was alsof de she-cat gewoon niet wilde luisteren naar wat hij te zeggen had, al gaf het voor de kater aan dat als hij ooit kittens samen met haar zou moeten opvoeden, er geen mogelijkheid was dat goed te doen. Misschien waren ze te verschillend, Slate uit het liefdevolle nest, Tall uit de leidersfamilie. Misschien te anders. En toch. Afijn, hij haalde zijn schouders op om haar woorden, geen zin zichzelf te herhalen als ze niet ging luisteren, en zette zijn wandeling voort tot Beechresin plots woordelijk en fysiek naar hem uithaalde. Tall dook snel weg, en schoot toen in de lach. Meer van ongeloof dan van echte lol. Hoofdschuddend negeerde hij de woorden van de poes, en liep weer verder. Op zich, als ze nu al zo bold werden zou het niet lang meer duren.
Terug naar boven Ga naar beneden
 
[Ceremonie Mei] They drive adrift, and whither
Vorige onderwerp Volgende onderwerp Terug naar boven 
Pagina 1 van 1

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
Warrior Cats :: ShadowClan territory :: ShadowClan camp-
Ga naar: