Auwie[Falconpaw]

Je wist nooit wat je moest verwachten bij kittens. Gelukkig heelden kittens over het algemeen wel goed, maar sommige kittens zeiden helemaal niets als ze pijn hadden, terwijl andere kittens bij ieder klein pijntje meteen toe gesneld kwam en ze al snel de den weer konden verlaten. Hij hoopte natuurlijk liever dat het het tweede was. Straks was er wel een keer serieus iets aan de hand en dachten ze dat ze niet langs mochten komen omdat ze zich aanstelden. Dat, en Falcon vond het leuk om met kittens te werken, ze waren nog zo lief en onschuldig. Nog geen idee met wat er speelde in de boze wereld. Altijd zo naïef. Ze keek op naar hem toen hij zijn staart om haar heen sloeg, om haar toch wel te laten weten dat het oké was om hier te komen. "Ik..ik wou naar de Elders gaan..En daar was een stomme poes" klonk er stamelend van de kitten af, waarop hij even met zijn oortjes draaide. Stomme poes? Oh StarClan zeg niet dat ze het over Wisteriawisp had, die kon nog wel eens een handvol zijn af en toe. "Ze was gemeen en liet me er niet bij...en ze deed erg lelijk!" klonk er met lichte woede in haar stem. Jup... dat klonk nog steeds als Wisteriawisp. Hij hoopte alleen niet dat het Wisteriawisp was waarmee hij even mee moest gaan praten. StarClan laat het niet zo zijn. "Maar ik ging niet weg...want ik was niet daar voor haar" vervolgde de kitten haar verhaal tegen hem, terwijl hij begrijpend op haar woorden knikte. Hij wilde haar natuurlijk niet onderbreken, maar wel laten weten dat hij nog aan het luisteren was. "En toen duwde ze me" klonk er van de kitten af, waarop hij weer even begrijpend knikte. Een duw, oké. Wel een beetje ruw voor een kitten, maar goed. "Nu doet mijn zij pijn" klonk er terwijl ze haar kopje draaide naar de kant waar de pijnlijke plek was. Zijn eerste gedachte was natuurlijk een beurse plek, maar het was altijd even goed om voor de zekerheid te checken. "Ik denk dat ik wel weet wat het is, maar vind je het erg als ik voor de zekerheid even check?" sprak hij met een warme glimlach tegen de gevlekte kitten. Altijd even voor de zekerheid checken, voordat hij iets vergat. "Je mag even gaan liggen op je niet pijnlijke zij, dan ga ik even voorzichtig wat voelen, goed?" vervolgde hij met een knikje richting een mosnest. Dan kon ze tenminste even zacht liggen, dat werkte meestal beter dan de grond. En hij hoefde toch vrijwel geen kracht te zetten. "Sommige elders hebben gewoon een moeilijk leven gehad. Ze hebben zich manen lang voor de Clan ingezet, of zijn gehandicapt geraakt." Legde hij vervolgens even uit. Het was belangrijk dat ze wist dat sommige elders gewoon wat sneller prikkelbaar waren. "Daardoor kunnen ze wel eens wat sneller boos worden, maar ten alle tijd moeten ze gerespecteerd worden. De Elders hebben immers zich lang ingezet voor de clan, langer dan dat wij ooit kunnen indenken." sprak hij met een zachte glimlach. Ja, zelfs als de elders boos waren, moest je het maar respecteren. Voor alles wat ze hadden gedaan.