We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
LEAFBARE
Season
Leafbare, -8°C - 3°C
Het blad is nu volledig van de bomen af en iedere ochtend wordt je begroet met rijp aan de takken en een kille wind. Gepaard met winterse neerslag, is het woud gehuld in een witte deken.
Het was een regenachtige dag toen de kater zijn weg uit de medicine cat den nam. Hij had besloten dat hij nogal heimwee had. Misschien was dat het, ja. Al was hij in ThunderClan, dichtbij zijn moeder, zijn siblings en Mistgaze. Toch, was er een gevoel van gebrek aan dat. En misschien was het dat hij zijn medicine cat taken als prioriteit zag. En dus moeilijk ruimte had om met anderen te communiceren. Maar gezien het een best rustige dag was, vond hij dat het tijd was. Misschien kon hij met Hastypaw een gesprek starten. Gezien zij zijn nestgenoot was nam hij aan dat ze een sterkere band hadden. Maar hij kon de gevlekte vacht van zijn zusje niet vinden. En dus had hij zich gericht op de apprentice den. In dit weer zou hij wel denken dat apprentices niet aan het trainen waren.
Toen hij zijn kop in de den stak, was er geen bekende vacht van zijn zusjes. Dus hij nam aan dat ze toch wel aan het trainen was. Bij de gedachte daarvan voelde de rode kater toch wel een golf van jaloezie. Hij zou ook makkelijk warrior kunnen worden. Maar toch, je kon niet allebei zijn en medicine cat klikte toch wat meer met hem. Hij deed een paar stappen achteruit en draaide zijn kop naar het midden van het kamp, waar de prooihoop was en- oh! Swallowflight. Hij had zijn moeder voor lang niet kunnen spreken, maar gelukkig had hij nu wel de tijd voor. Pas toen hij een paar stappen richting de zwarte kattin liep, merkte hij op dat het Coalnose was. Éen van zijn zusjes en al warrior. Toch was hij lichtelijk teleurgesteld. Hij had geen erg sterke bond met de kattin. Maar af en toe een gesprek zou geen pijn doen, toch? "Coal," begroette hij haar met een kleine glimlach. Terwijl hij wat dichterbij de andere apprentice kwam. Zijn vacht was al glanzend van de regen. Maar dat vond hij niet erg. Hij genoot van de regen. Vooral nu dat het Newleaf was. Regen betekende dat er geen stuifmeel in de lucht was, hij was nu volledig vrij van allergieën. Wat al behoorlijk rustgevend was. "Hey, hoe gaat het?" + Coalnose
They say, "how could he go if he's got everything?" I'll mourn for a kid, but won't cry for a king.
In the beginning a flame, very pretty, often hot and fierce, but still only light and flickering. As love grows older, our hearts mature and our love becomes as coals, deep-burning and unquenchable.
De Coalnose was nooit sociaal de bekwaamste geweest. Altijd te erg gefocust op het beste zijn, altijd het hebbende van een apart karakter. Ze was niet goed in haar gedachten verbergen, iets dat als storend ervaren kon worden en dit zorgde er dan ook voor dat ze pas rond deze leeftijd zichzelf begon te accepteren en wat beter tot haar recht kwam. Ze was nog maar net Warrior geworden, iets dat haar best trots had gemaakt. Haar broer Waterpaw, was echter het bijzondere van het stel, hij was immers de volgende die Medicine Cat zou worden en hoewel hij pas later zijn volledige naam zou ontvangen was ze toch bijzonder trots op hem. Echt spreken deed ze hem niet, wellicht omdat ze toch van een andere moeder waren of omdat de zwarte kattin gewoon pas de afgelopen Moons zich goed in haar eigen vel was gaan voelen. Het was niet dat ze depressief was geweest, het was meer dat ze een grote groei had doorgemaakt. Dat bewees haar naam, ook wel weer.
Ze was het evenbeeld van haar moeder, zeer zeker op afstand waardoor het geen verrassing was dat een van haar nestgenoten op haar af kwam. Ondanks het feit dat ze niet bijzonder close met hem was.'Coal,' begroette hij waardoor de blauwe ogen van de kattin hem vrolijk aan keken. 'Hey Waterpaw, zin om vandaag samen op pad te gaan? Je hebt vast belangrijkere dingen te doen dan ik. Ik ben zo trots op je broer.' Rattelde de jonge Warrior terwijl ze haar kopje tegen zijn schouder drukte. Een grootse band of niet, hij bleef familie. 'Hey, hoe gaat het?' Vroeg de kater waardoor ze haar kop schuin hield. 'Goed, het gaat zo enkel denk ik regenen, misschien moeten we maar opschieten als we niet drijfnat ons nest in willen.' Ze was dan wel niet snel verkouden, maar een doorweekte vacht droeg wat minder makkelijk en prettig.
Onderwerp: Yeah I know 
vr 5 jun 2020 - 16:55
