We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
LEAFBARE
Season
Leafbare, -8°C - 3°C
Het blad is nu volledig van de bomen af en iedere ochtend wordt je begroet met rijp aan de takken en een kille wind. Gepaard met winterse neerslag, is het woud gehuld in een witte deken.
Onderwerp: Martha Dumptruck, in the flesh wo 21 okt 2020 - 0:00
Ugh, hij verveelde zich. Wat was het ook saai in het kamp. Omdat hij één training had afgeblazen. Nouja okay, mischien nèt wat meer als een training, maar dat waren details, vond zijn mentor het nodig om hetzelfde naar hem toe te doen. Hij moest hiervan een les leren ofzo. Hij had het helemaal niet erg gevonden, nee hij vond het juist leuk. Sweet; een vrije dag! Maar nou, rond zonhoog, begon het toch een beetje saai te worden. Dat was toen zijn ogen iemand vonden. Iemand wiens zicht hem nogal irriteerde. Snailpaw, oftewel failpaw. Ze was eigenlijk best wel stom, totaal niet populair en nou was ze zijn uitzicht van het kamp aan het verpesten. "Hey, failpaw, ga eens opzij, je blokt mn uitzicht!" Hij was er totaal niet stil over. Ze moest maar leren wat haar plek was.
Onderwerp: Re: Martha Dumptruck, in the flesh wo 21 okt 2020 - 0:09
INCAPABLE OF MAKING ALRIGHT DECISIONS
Haar roze tong schraapte over de vederzachte vacht van haar poot. Haar oortjes trokken omdat het wondje dat ze daar had gemaakt erg pikte. Ze was net terug van het vissen met haar vervangmentor en had haar twee voorpoten open gehaald aan de vlijmscherpe stenen. Het was een goede les geweest, maar toch zou het handig zijn geweest als er niet telkens bloed van zou komen. Ze was zo onhandig dat ze wel wat vaker onder de blauwe plekken en schrammen zat. Geschrokken keek ze op toen ze haar naam hoorde. Nuja, eigenlijk was het meer een roepnaam, maar ze luisterde er ook naar. Snailpaw keek vluchtig om zich heen, maar zag niet waar ze voor zat. "W-wat bedoel je Ram? Ik zit t-toch nergens voor?" Technisch gezien zat ze voor de kampwand, maar die was toch niet zó interessant?
Onderwerp: Re: Martha Dumptruck, in the flesh wo 21 okt 2020 - 0:27
Geez, people are so serious
Okay, ja, misschien zat ze technisch gezien nergens voor, maar dat maakte hem niet uit. Ze zat daar, het irriteerde hem en dat was niet iets wat hij wilde hebben op zijn vrije dag. Misschien als je je snuit tussen je poten zou halen zou je het misschien zien," vertelde hij haar dan maar op een toon alsof hij tegen een pasgeboren kitten aan het praten was. Er zat geen logica in zijn comeback, maar er was niemand die hem dat vertelde en dus kwam het ook niet tot zijn aandacht. En als het dat al deed, dan was hij altijd nog niet de snuggerste van het stel.
Onderwerp: Re: Martha Dumptruck, in the flesh wo 21 okt 2020 - 22:37
INCAPABLE OF MAKING ALRIGHT DECISIONS
Snailpaws mond werd kurkdroog. Ze slikte moeizaam, terwijl haar amber gekleurde ogen angstvallig probeerde te zoeken waar hij voorheen naar zat te kijken. Haar blik viel op een hoopje een eindje verder van haar. Het waren netjes begraven restanten van iemand zijn eten. Een klein snullig lichtje ging in haar kopje branden. Misschien kon ze het wel goed maken. Voorzichtig stond ze recht. Ze meed de gele blik van Rampaw en stevende recht op de prooistapel af. Daar nam ze een vis tussen haar tanden. Ze hoorde wat afkeurend gesnuif van de katten die haar zagen voorbij komen. Snailpaw was al vaak bestraft geweest op het te veel of te vroeg eten van de prooistapel. Ze was zelfs een paar keer betrapt op het eten van kittypet eten. Ze was er niet trots op, maar wanneer ze angstig, verdrietig of zenuwachtig was voelde ze de sterke neiging om te eten. Bij de witte apprentice, die zeker twee koppen groter was dan haar, legde ze de vis neer. Haar kopje was naar beneden gebogen. "S-sorry Ram. Neem mijn eten voor vanavond maar.", fluisterde ze met een doffe stem.
Onderwerp: Re: Martha Dumptruck, in the flesh za 24 okt 2020 - 14:21
Geez, people are so serious
Het was wel voldoenend en een beetje grappig om Snailpaw- nee, Failpaw, zo zoekend rond te zien kijken terwijl hij eigenlijk helemaal niets had gezien. Het liet maar zien wie hier aan de top stond en wie niet. Zeker aan de sociale piramide onder de apprentices. Echter liep ze ineens weg wat een frons op het gelaat van de witte kater bracht. Durfde ze zomaar van hem weg te lopen? Maar, nee ze kwam al weer terug, met een vis tussen haar kaken. Ging ze zich weer vol eten net als altijd? Dan had hij wel iets om over te roddelen en lachen. Zeker dat de Heathers er wel over wilden weten. Maar in tegenstelling to zijn gedachtes legde Snailpaw het op de grond voor zijn poten. "S-sorry Ram. Neem mijn eten voor vanavond maar.” fluisterde ze haar verontschuldiging. Score! Gratis eten! Daar zei hij geen nee tegen. Maar, misschien moest hij wel iets tegen Snailpaw zeggen…Anders zou ze ook maar voor zijn neus blijven staan en daar was waar dit hele ding over ging in de eerste plaats. “Je bent vergeven. Voor nu,” vertelde hij haar dan ook. Waarschijnlijk had dat al inbegrepen gezeten in de manier hoe ze hem zijn avondeten had gegeven, maar hij vond dat hij het toch extra duidelijk moest maken.
Onderwerp: Re: Martha Dumptruck, in the flesh za 24 okt 2020 - 14:29
INCAPABLE OF MAKING ALRIGHT DECISIONS
Snailpaw zuchtte opgelucht. Haar poten trilden van de stress die Rampaw haar gaf. Ze stond echter nog steeds voor zijn neus. Een beetje weifelend. Moest ze nu gaan of verwachtte hij nog iets van haar? Hij was nog niet begonnen met eten. Ze schudde ongemakkelijk met haar snorharen, maar bleef pal voor zijn zicht staan. Ze wist niet goed wat ze nu moest aanvangen, maakte haar aanwezigheid het enkel erger of was weggaan nog een veel foutere keuze. Ze wilde niet dat hij dingen ging verklappen bij de Heathers. Ze stond al zo laag in de voedselketen.
Onderwerp: Re: Martha Dumptruck, in the flesh za 24 okt 2020 - 15:17
Geez, people are so serious
De opgeluchte zucht ontging de witte kater, maar dat was omdat hij er gewoon puur niet op lette. Dat gebeurde vaak bij hem, want het was niet belangrijk meer. Niet dat Snailpaw ooit echt belangrijk zou zijn in zijn ogen. Ze was alles behalve populair onder de meeste apprentices. Hij wilde eigenlijk best wel graag een hap van de heerlijke vis voor zijn poten nemen nu, maar ze stond nog steeds dom voor zijn neus. ”Je mag gaan hoor, ik eet graag met katten die ik leuk vind.” En daar viel zij́ niet onder. Misschien was het niet de slimste keuze om haar te laten gaan. Hij had een macht over haar, maar hij was niet de slimste van het stel, en dus had hij niet door dat hij haar nog veel meer dingen voor hem zou kunnen laten doen.
Onderwerp: Re: Martha Dumptruck, in the flesh za 24 okt 2020 - 15:22
INCAPABLE OF MAKING ALRIGHT DECISIONS
Ze werd ontboden, maar de volgende woorden deed haar buikje vreemd voelen. Ergens lag er een hoopvol rupsje op de loer die snel wilde veranderen naar een vlinder. Snailpaw deed een paar pasjes achteruit en ging daar zitten. Ze zakte nog wat meer door tot ze lekker lag en legde haar kop op haar poten. Hij had haar duidelijk laten weten dat hij graag met haar at, toch? Dat was alleszins wat het rupsje dacht. Een glimlachje kroop op haar gezicht. Misschien zou dit nog uitdraaien in de beste dag ooit!
Nee ze waren beiden niet echt snugger.
I am this fiery snail crawling home .
Violetpaw"
Member
sans 3 Actief "Heather, my love, there's a new sheriff in town."
Onderwerp: Re: Martha Dumptruck, in the flesh za 24 okt 2020 - 16:09
Ze had haarzelf belooft om niet meer naar Snail om te kijken. Ze hoorde nu bij de Heathers en moest zich daarom niet druk maken over 'lowlifes' als Failpaw. Maar toch, grijze kattin kon het niet helpen om toch soort van een wakend oog te zijn over haar oude vriendin. Puur om het feit dat Violet het totaal niet eens was met de manier waarop ze behandeld werd. Snail was niet de slimste, maar ze had een goed hart. "Restored to stealing hmm?" Miauwde ze tegen de witte kater toen ze dicht genoeg bij hem stond. Haar stem vol uitdaging. "One might think you can't hunt on your own Rammy."
Onderwerp: Re: Martha Dumptruck, in the flesh wo 4 nov 2020 - 21:43
Geez, people are so serious
Blijkbaar was Snailpaw nog dommer dan dat hij in eerste instantie had gedacht. Ze was wel op haar weg om ergens in een donker hol te verdwijnen waar ze thuis hoorde toen ze een paar stappen achteruit zette en zich zowat naast hem parkeerde. Het gezicht van de witte kater vertrok in een instantie. Hij wilde opstaan, actie ondernemen, haar even flink duidelijk maken dat zij minderwaardig was en op mocht donderen toen Violetpaw ineens zowat voor zijn neus stond. Oh. Even maakte zijn brein kortsluiting bij de woorden die ze sprak, maar uiteindelijk kwam het toch terecht op een waardige comeback. “Dat kan ik heus wel, maar waarom zou ik energie verspillen als ik het ook gratis kan krijgen?”Vertelde hij haar met een domme grijns op zijn gelaat.
Onderwerp: Re: Martha Dumptruck, in the flesh za 7 nov 2020 - 10:51
INCAPABLE OF MAKING ALRIGHT DECISIONS
Snailpaws ogen werden groter toen Violetpaw langskwam. Een steek van verdriet, maar ook woede kwam in haar op. Hier was ze dan, de kat die al haar vrienden stal en ook nog eens met de vijanden ging samen heulen. Er kwam een frons op het donkere gezichtje van de poes. Snailpaw keek even heen en weer. Ging ze nou echt hun diner samen verpesten? Hoe kon ze ooit met deze poes bevriend zijn vroeger. "Ga weg Violetpaw, je blokkeert mijn zicht...", imiteerde ze Rampaw. Violet had het verpest, ze had haar hulp of medelijden niet nodig.
Onderwerp: Martha Dumptruck, in the flesh 
wo 21 okt 2020 - 0:00
