Escape

Voorzichtig zette Dawnkit haar kleine pootjes neer terwijl ze onder de begroeiing van de Nursery vandaan kroop, waar ze achter zich de stemmen van de Queens hoorde. Het was al bijna helemaal donker en de sterren verschenen al aan de hemel. De rossige kitten keek omhoog naar de sterren, en naar een ster in het speciaal, de ster van haar moeder. Een van de katten in de nursery had ooit vertelt toen ze nog maar net haar oogjes had geopend dat die ster van haar moeder was, en die had ze onthouden. Snel sloop ze weer verder, voordat iemand door had dat ze niet meer binnen was. Ze was opweg naar de apprentice den, opzoek naar een slachtoffer van haar jachtkunsten. Ze zou een van de slapende apprentices is goed laten schrikken, en ook haar geweldige sluiptechnieken laten zien. Net voordat ze was aangekomen bij de ingang van het hol, keek ze nog een keer om haar heen om te zien of de kust veilig was. Dawnkit wilde al verder lopen toen haar oog viel op een grijze schim niet al te ver van haar vandaan, een apprentice.

@Risingpaw

Het was een vermoeiende dag geweest! Ze had haar pootje perongeluk verdraaid tijdens de vechttraining en daarom liep alles fout, maar ze was ok nu. Morgen gingen ze verder oefenen op jacht training en ook daar was ze soms een flop. Maar ze had tenminste plezier en dat was het belangrijkste, positieve dingen ervaren en alles goed bekijken. De kattin had al wat in haar nest gelegen maar ze wilde nog even genieten van de mooie sterren die de lucht hen aanbood ’s nachts. Zo voelde het alsof StarClan wel bij hun was, hun echt beschermde. En zolang de sterren boven haar kop schenen geloofde ze dat ze alles aankon. Vervolgens toen de asgekleurde apprentice buiten de den stapte merkte ze een kleine rode kitten op en haar felle oranje ogen waren op haar gericht. “Wat doe jij hier nog zo laat? Ik denk dat je hoort te slapen meid”, zei ze terwijl ze zich bukte zodat ze de kitten goed in de ogen kon aankijken met een warme, vragende blik.

Dawnkit slikte even toen er een paar oranje ogen op haar gericht werden, ze was gezien, nu ging haar hele plan niet door! ‘Ehm.. ik was gewoon even een wandeling aan het maken, en ik bepaal zelf wel wanneer ik ga slapen!’ Riep de kleine kitten eigenwijs, ze kon het best zelf wel bepalen. Er was toch niemand die haar vertelde naar haar nest te gaan, haar vader lette niet op haar, haar moeder was in de Starclan en de andere queens waren allemaal al aan het slapen. Vrij spel voor haar dus, dacht ze, maar nu kwam deze stomme apprentice opdagen. Nu kon ze haar jagen niet oefenen, haar hele plan was mislukt! Chagerijnig keek Dawnkit naar Risingpaw en zei wat boze woorden. ‘Wat doe jij hier nog, hoor jij niet te slapen?’ Zo, als die apprentice het kon, kon zij het ook.