Tell me what you want

Onderwerp: Tell me what you want di 10 nov 2020 - 22:37

Inkspots

ʙᴇᴄᴀᴜsᴇ ʏᴏᴜ ᴋɴᴏᴡ I ᴡᴀɴᴛ ɪᴛ ᴛᴏᴏ

Goed, er gebeurden veel dingen in het leven van Inkspots. Hij probeerde een beetje door te dringen tot zijn verlegen apprentice dat flirten geen schande was en dat ze wel een beetje zelfvertrouwen moest hebben. Als je dingen met zelfvertrouwen kon vertellen, dan was het al genoeg vaak. Andere katten gingen er wel goed op als je zelfvertrouwen had- maar je moest ook niet te vol van jezelf zijn. Alas, het was een moeilijke kunst waar andere katten soms erg op neer keken. Al snapte hij niet waarom, want het was echt wel kunst. Een soort kunst die naar de liefde kon leiden. Oké, misschien deed deze slaaptekort van kittens echt iets met zijn gedachtegang want laten we eerlijk zijn- wat voor gekke filosoof kwam er nou weer in zijn kop terecht. Hij schudde daarom ook zijn kopje iets, terwijl hij langzaam langs de grens liep. Misschien was het slecht dat hij altijd de grens op zocht om tijd te spenderen van katten buiten zijn clan, maar aan de andere kant werd er door die katten ook niet naar hem gekeken als die single parent life.

Rabbitcharm

Onderwerp: Re: Tell me what you want di 10 nov 2020 - 23:13

Oh, als het kon zou ze de zon smeken altijd te blijven. Rond deze tijd van het jaar waren de tunnels zo verschrikkelijk donker, kil en vochtig. Ieder moment dat ze buiten kon zijn probeerde ze de zon op te zoeken, te genieten van die kleine glimps van nog een beetje greenleaf. Vandaag had ze geluk, want nu de namiddag zijn intrede deed was de zon nog even tussen de wolken door gekropen. Daarom had ze een van haar favorite plekjes opgezocht; een kleine verhoging van het landschap. Niet dat ze hier erg vaak kwam, immers was het allicht net iets te dichtbij de grens van Shadowclan. Maar hoe erg was dat? Erg zou ze het niet vinden om de zon met iemand te delen. Iemand zoals hij. Haar oortjes schoten nieuwsgierig naar voren toen ze een donker figuur aan de andere kant van de grens zag. De zon kon allicht zijn vlekken verbergen, maar niet zijn groene ogen. Die schitterden in het licht. "Oh, een goedemiddag, Shadowclanner,"sprak ze met een ietwat stoutmoedige blik. Zou hij haar proberen te verjagen? Technisch gezien was ze niet op zijn territorium, maar wat scheelde het?

Tell me what you want Dcn7dpx-3a391222-caf9-483d-97b3-3c2aeca5c100.png?token=eyJ0eXAiOiJKV1QiLCJhbGciOiJIUzI1NiJ9.eyJzdWIiOiJ1cm46YXBwOiIsImlzcyI6InVybjphcHA6Iiwib2JqIjpbW3sicGF0aCI6IlwvZlwvMmY1Y2YyMjUtM2ZlZC00MmUyLTgxOWEtNmI5NjYyMmU0MzRmXC9kY243ZHB4LTNhMzkxMjIyLWNhZjktNDgzZC05N2IzLTNjMmFlY2E1YzEwMC5wbmcifV1dLCJhdWQiOlsidXJuOnNlcnZpY2U6ZmlsZS5kb3dubG9hZCJdfQ

Onderwerp: Re: Tell me what you want wo 11 nov 2020 - 22:49

Inkspots

Hij had persoonlijk nooit een probleem gehad met katten die dichtbij de grens kwamen. Al helemaal niet als het zo'n knappe poes was als die er op dit moment zat. Ze viel op, gracieus als ze was. Het eerste wat hem opviel was hoe de zon haar vacht leek te strelen, samen met een blauw en een geel oog. Zij keek ook naar hem, hun ogen ontmoetten elkaar en hij kon nu al zeggen dat deze poes exact was wat hij nodig had op dit moment. Iets om alles even te vergeten. "Oh, een goedemiddag, Shadowclanner," Zij was de eerste die de stilte tussen hen verbrak en erg vond hij het niet. Dat gaf hem de gelegenheid om iets meer uit de donkere schaduwen te komen die hij als 'thuis' had gekregen. "Goedemiddag, WindClanner," speelde hij met een speelse grijns terug. Oh, hij wist vrijwel zeker dat hij iemand tegenover zich had die het ook niet erg vond dat hij dichtbij de grens kwam, ze was er immers ook zelf bij in de buurt. "Genietend van de zon, zie ik al. Het laat je vacht alleen maar meer stralen." Natuurlijk moest hij dat er ook bij zeggen.

Tag

Onderwerp: Re: Tell me what you want do 12 nov 2020 - 23:29

Met katten van andere clans waren er altijd twee mogelijkheden. Ofwel ze gooiden meteen een hissy fit, ofwel ze waren decent genoeg om haar voor een gesprekspartner aan te zien in plaats van een vijand. Immers stelde ze niet bijzonder veel voor. Waar haar poten krachtig waren van het graven, maakte het haar klauwen dul en was haar lichaam nog altijd slechts klein. Haar naam sierde haar, ze was eerder een konijn dan een roofdier, al was het met tegenzin. Hoe dan ook, was de tweede mogelijkheid het geval bij de meneer hier. Hij stapte uit de schaduwen en kort glommen haar ogen terwijl zijn prachtige, inkzwarte vlekken zichtbaar werden. "Why thank you," gniffelde ze, ergens wat onthutst door zijn reactie. Shadowclan stond niet bekend om hun charmes, meestal. Ze was blij hem te ontmoeten. "Wat is het zonde dat jullie gebied zo donker is,"De poes klopte met haar poot op de stenen naast haar, niet eens meer zeker of dat zijn of haar territorium was. "Kom je met me mee genieten van de zon? Ik beloof dat ik niet bijt,"

Onderwerp: Re: Tell me what you want vr 8 jan 2021 - 23:24

Inkspots

Natuurlijk genoot de poes van het zonnetje. Aan de kant van WindClan leek de zon altijd te stralen op de vachten van de prachtige katten. Niet doorvertellen hoor, maar in WindClan waren er heel veel knappe katten. En die knappe katten kon hij zeker niet vergeten. Hij had er immers al een paar aan de grens ontmoet. Shadefeather was er bijvoorbeeld eentje van. De kater die zo flustered werd omdat hij hem een complimentje had geschonken. Hij kon er niets aan doen, hij genoot er nog steeds van. Zelfs terwijl hij al een vader was. De poes nam het complimentje dan ook volledig op, accepteerde het zelfs zonder er ook maar een seconde overna te denken. "Why thank you," klonk er gniffelend van de gevlekte poes af. Vanaf die woorden wist hij wel dat die twee zouden gaan klikken, hij was goed in het beoordelen van karakters enzo weet je wel? Daarom was hij ook zo goed in het opzetten van blind dates, twee leuke katten bij elkaar zetten en hoppakee! Dan was het al genoeg om te laten zien dat die twee wel bij elkaar pasten en was iedereen blij. Dat soort succesverhalen had hij dan nog niet gehad, maar dat maakte niet uit! Sommige katten waren nog in een vroege fase enzo. "Wat is het zonde dat jullie gebied zo donker is," klonk er van de kleine poes af, waarna ze op de grond naast haar klopte. Hij was het zeker ermee eens, dat het jammer was dat hun territorium zo donker was. Maar dat maakte hen wel een van de beste jagers in de nacht. Al was het ook wel echt pikkedonker in de nacht hoor, daar was echt bijna niks meer te zien. De maan, als hij geluk had. "Kom je met me mee genieten van de zon? Ik beloof je dat ik niet bijt," klonk er van de poes af, waarop Ink een grijnsje op zijn gezicht kreeg. "Niet? Misschien wil ik dat wel." sprak hij, waarna hij zonder enige twijfel naast de windclanner ging zitten. Goed, hij wist dat hij hiermee echt een groot risico nam, maar aan de andere kant. Who cares? Het was niet dat hij al ShadowClan's geheimen aan het doorspitten was en het was niet verboden om met elkaar te praten. En goed, hij had dit ook gewoon nodig enzo? Weet je wel? Een vader zijn betekende veel stress en dit was een manier voor hem om te ontstressen enzo. Ja, soortvan. "En het is zeer zonde dat het gebied donker is, gelukkig wordt zo'n prachtige poes als jij aanbeden door de zon op windclan territorium." Ja, hij had het nog steeds in hem. Echt hoor, hij was nog geen haar veranderd. En Settleddust zou hem echt een klap voor zn harses verkopen als hij hierachter zou komen. Maar dan moesten ze er gewoon voor zorgen dat hij er niet achter zou gaan komen, right? Dat was dan gewoon het enige waar ze voor moesten gaan zorgen.

EL4A

Onderwerp: Re: Tell me what you want di 26 jan 2021 - 23:28

haar oortjes kwamen overeind en geamuseerd kneep ze haar ogen samen. "Hm, misschien als je het lief vraagt, dan," hij leek niet eens te twijfelen terwijl hij op de warme rotsen naast haar sprong. Zonder erg veel gêne liet ze haar tweekleurige ogen kort over hem heen glijden. Zijn kon de spieren onder zijn strakke, gevlekte vacht zien terwijl hij zo soepel bewoog. Oh, het was geen wonder dat hij bekend was met het spel, bedacht ze met een lach. De poes vouwde haar pootjes onder haar borst en keek hem met niet zo onschuldige ogen aan. "Oh wat ben je goed met woorden, meneer", giechelde ze. "Hey, je zou vaker op bezoek moeten komen - het is zonde iemand als jou te verstoppen daar, hoor," haar ogen vonden de zijne. "Ik ben Rabbitcharm, trouwens. Met wie heb ik het genoegen?" haar oortjes schoven naar voren. "Of heb je liever dat ik je meneer blijf noemen..?"