Even shadows have shadows

Onderwerp: Even shadows have shadows za 27 maa 2021 - 19:57

Wat in eerste instantie bedoeld was als een 'goed' gebaar, had haar in de problemen gebracht. Dat haar stevig karakter er nog een schepje bovenop zou doen, had ze uiteraard niet kunnen voorspellen. Zich in bedwang houden werd de laatste dagen wat moeilijker, waarvoor ze zichzelf wel even kon vervloeken.

"Maak het jezelf maar knus.. want je mag pas weer mijn nest verlaten wanneer ik dat besluit. Je zal bewaakt worden, net als een gore verrader. Dit is je laatste waarschuwing, de volgende keer hang ik je op. Ik maak geen grapje Nyra.. Je pist en schijt jezelf maar onder voor dagen als het moet, je zet geen stap uit dit nest tot ik heb besloten dat je weer je vrijheid terugverdiend."

Ze had haar blik strak op één van haar bewakers gericht. Niet dat de twee katten veel moesten doen. Nyra was netjes blijven zitten waar ze zat en had geen aanstalten gemaakt om zich uit de voeten te maken. Het was niet nodig geweest, al begon ze nu wel wat last te krijgen van de eerste ongemakken. Ze kon niet even naar een plek gaan om haar wasje en plasje te maken, zat in andere woorden in haar eigen vuil. Het was onvermijdelijk dat ze een geurtje had, al zou ze hier nog dagen moeten zitten om aan Orchis zijn geur te kunnen tippen. Ondanks dat haar geur nog niets zo erg was, voelde ze zich niet bepaald lekker en leek het alsof haar maag zich omdraaide. Ze had nog maar één keer eerder zo'n gevoel gehad. Uiteraard linkte ze het niet aan wat ze ooit had gehad, maar haar haar huidige situatie. Haar vacht zag er nog wel netjes uit. Haar geest moest eerst echt gebroken worden voor ze zou weigeren om haar vacht netjes te houden. Nu de tweede dag halverwege was, begon haar buik wel te beseffen dat er iets mistte, ondanks de misselijkheid. Haar blik verschoof van één van de bewakers naar een kat die wat verderop een prooi naar binnen aan het werken was. Haar oortjes draaiden zich naar voren en onbewust ging ze met haar tong over haar lippen bij de gedachte aan verse prooi of een slokje water.

Orchis

єxpєct thє unєxpєctєd
Even shadows have shadows EQim5Bh

Orchis had zijn nest voor Nyra als gevangenis gebruikt. Ze wou blijkbaar graag in zijn nest liggen, dus had hij haar opgedragen om te blijven liggen tot hijzelf weer genoeg had van zijn spelletje. Hij had de eerste nacht enkele uren naar haar gekeken vanuit de schaduwen maar haar nog niet benaderd. Nu de tweede dag was begonnen begon haar pislucht toch wel echt door de barn heen te trekken. Niet dat Orchis daar zelf veel last van had. Hij was letterlijk een wandelende vuilniszak waar beschimmeld vocht uit droop aan de onderkant. Over vuilniszakken gesproken. Hij had daarnet eentje opengetrokken en een heerlijk afgekloven smerige kippenbot uitgehaald. Deze klemde tussen zijn kaken terwijl hij de de tijdelijke barn in liep. Zijn blik ging meteen naar de hoek waar zijn nest lag. Oogcontact zoekend met Nyra. Toen hun blikken dan ook kruiste, hobbelde hij meteen naar haar toe. Met een klein knikje van zijn kop ontsloeg hij de twee bewakers van hun taak. Echter kwam hij niet al te dichtbij de she-cat toen hij de kippenbot op de grond legde. Zo kon ze niet bij het eten komen zonder zich uit het nest te verplaatsen. Ettertje die hij ook was. Orchis liet zich zakken op zijn platte kont, hierdoor rolde zijn buikvet op zijn achterpoten. ''Zo.. heh heh.'' Mompelde hij tegen zichzelf toen hij lekker zat. ''Heb je lekker geslapen?'' Vroeg hij haar als eerste om het ijs te breken.

Ze had haar blik op een kat gericht die een eindje verderop een prooi aan het verorberen was. Zijn prooi zag er aantrekkelijk uit en dat had ze gezien. Als ze hier niet vast had gezeten, zou ze de prooi eigenhandig hebben afgepakt. Toen er echter een andere kat in haar blikveld verscheen, schoven haar oortjes zijwaarts. Haar focus verlegde zich op Orchis die met een knikje haar wachters weg liet gaan. Hij had iets vast tussen zijn kaken, iets wat haar aandacht onbewust trok. Haar ogen volgde elke beweging van het kippenbot en even knipperde ze met haar ogen toen het op de grond viel. Ze betrapte zichzelf dat haar focus bij het bot lag en nu op Orchis die haar aansprak. ''Zo.. heh heh.'' Ze liet haar ogen naar de kater gaan en vernauwde haar ogen kort waarna ze zo ontspannen mogelijk probeerde te ogen. ''Heb je lekker geslapen?'' Er zat uiteraard een lichte spanning over haar heen, wat niet zo moeilijk was. Maar haar karakter was nu eenmaal ingewikkeld en wilde verschillende dingen tegelijkertijd. Ze wilde niet toegeven aan de kater, maar wilde ook weg uit dit nest en ervoor zorgen dat ze zichzelf aan haar behoeften kon voldoen. Eten, zich wassen en drinken. "Als een roosje," zei ze met een grote glimlach, overduidelijk sarcastisch uiteraard.

єxpєct thє unєxpєctєd
Even shadows have shadows EQim5Bh

Hij was op zijn platte kont gezakt voor hij zijn eerste woorden na twee dagen tegen Nyra sprak. Haar reactie terug was zoals verwacht. Hij wist bijna niet beter dan dat van haar. Hij liet een grinnik horen en probeerde zijn best te doen om niet zijn klauwen in haar mondhoeken te steken en haar gedwongen mee te laten lachen. In plaats van dat reageerde hij het af op de aangevreten kippenpoot. Hij drukte zijn nagel erin en hief het op zodat hij vlakbij zijn gezicht kwam. Hij keek er eventjes naar. ''Je mag er gerust nog wel een nachtje bij plakken als je wilt.'' Sprak hij na enkele secondes. Nog steeds kijkend naar het stinkende stuk vlees. Als het het überhaupt nog vlees kon noemen. Hij liet zijn poot weer zakken en klemde zijn gehele klauw er nu over heen. ''Helaas moet ik er wel bij vertellen, bij een extra nacht boeking is er geen maaltijd bij inbegrepen.'' Orchis glimlachte en trok de kippenpoot dichter naar hem toe maar keek haar nog wel afwachtend aan. Wou ze eten en haar vrijheid terug? Of was te koppig? Welke keuze Nyra ook maakte, het maakte Orchis vrij weinig uit. Ze zat zichzelf alleen maar in de weg met haar gedrag. Daarbij, Orchis genoot van deze soorten pestenrijen, als ze dacht hem hiermee te stangen.. dan zat ze mis. De tom zag niks liever's dan de worsteling in iemands blik. Of in Nyra's geval nu: de worsteling om niet haar blaas te legen in haar nest.

De kater zette zich neer en heel even flitste haar ogen naar het schriele botje met restjes vlees, waarna ze terug naar de kater keek. Een stinkend stukje vlees werd niet veel later opgetilde. Hoe kon ze haar ogen daar nu van af wenden? Ondanks dat het beetje vlees er niet uit zag, slikte ze even bij de gedachten dat ze het naar binnen kon werken. ''Je mag er gerust nog wel een nachtje bij plakken als je wilt.'' Ze klemde haar lippen op elkaar bij de gedachten om hier nog langer te zitten. ''Helaas moet ik er wel bij vertellen, bij een extra nacht boeking is er geen maaltijd bij inbegrepen.'' Haar moodswings waren in haar kopje aan het vechten. Ze had twee antwoorden klaar liggen, antwoorden die heel ver uit elkaar lagen. Het was een kwestie van zelfbeheersing. Zelfbeheersing, iets wat de laatste dagen wat moeilijker was dan daarvoor. Ze was dan ook even stil, gaf niet meteen antwoord op zijn vraag.

єxpєct thє unєxpєctєd
Even shadows have shadows EQim5Bh