Starclan yeeteth and Starclan yoinketh away[open]

Hillrunner was een energieke poes die meteen haar nest uitsprong in de vroege ochtend, al was dat vooral omdat ze een ochtendkat was. Ze hield het lang vol in de dauw en nog onder de zon, maar als de zon hoger stond was het voor haar tijd voor rust. Ze voelde dat ze moe werd en graag nog even een dutje wou doen. Nou ja, wanneer de zon hoog stond was het wel normaal dat je het even rustig aandeed in de clan, maar zij wenste dan om niet gestoord te worden. Anders was ze best wel humeurig en dan kon ze niet helpen om lastig te zijn. Meer dan anders. De smoke tabby wandelde sloom over het gebied heen, zoekend in de sneeuw naar een plekje om haar oogjes even te kunnen sluiten onder de zon. Het was niet veel warmte wat er van afkwam, daarvoor moesten ze helaas nog eventjes wachten. Niet dat het haar veel gaf, eerlijk gezegd vond ze teveel warmte ook niet fijn. Ze hield van het rennen, maar met een lange en donkere vacht was Greenleaf soms teveel voor haar. Nee, als de sneeuw niet te dik meer was vond ze de koude periode geen groot probleem. Natuurlijk, ze moest toegeven dat ze ook gewoon een uitstekende jager was die zich niet liet tegenhouden door het weer. Hooguit een beetje maar. Hillrunner liep langs een grote steen, stopte en keek er kort naar. Het was te klein en ruw om er lekker op te kunnen liggen, maar het voelde beter om ergens bij te liggen in plaats van in het midden van niets. Ze gaf een luide geeuw, niet het type om zo iets te onderdrukken en liet zich naast de steen vallen. De poes rekte zich helemaal uit, haar teentjes spreidend, voordat ze zich opkrulde in een bal en probeerde gebruik te maken van deze slaapkans.

she has that whiskey sipping
skinny dipping smile

_{Betrapt! Slapen tijdens het werk. Oh nou ja, sliep ze echt? Cottonpaw ging het maar eens uitzoeken. Ze had haar lippen opgekruld in een stoutmoedige glimlach, waarmee ze stilletjes op de steen afsloop. Cottonpaw kon zich nog eens herinneren dat ze Jaggedgaze probeerde te laten schrikken, en dat was erg op de klippen gelopen. Ze haatte die kater met een passie, maar ze hoefde zich niet meer druk om hem te maken. Hij was een elder, en zij een apprentice met een missie. Bijna warrior, ze proefde gewoon die final assessment. Maar Hillrunner besloot te slapen. Niet dat Cottonpaw zoiets ging doorvertellen ofzo, zo stom was ze nou ook weer niet, maar ze zou haar eventjes te pakken krijgen. Dit was de uitgelezen kans! Dus toen ze bijna bij de rots was, sloop ze er stilletjes omheen en probeerde ze haar kop te lokaliseren. En toen ze die gevonden had, kwam ze voorzichtig op haar achterpootjes overeind, legde haar voorpootjes tegen de rots en.. ‘SHADOWCLAN!! SHADOWCLAN VALT ONS WEER AAN!!!’}

De poes lag niet heel diep te slapen, maar diep genoeg om de andere niet te horen aankomen. Haar oortje bewoog even toen ze een geluid registreerde in haar slaap, alleen verder reageerde ze er niet op. Het zou niet lang duren voordat ze klaar was met een uiltje knappen, alleen helaas voor haar had de bijkomer daar geen geduld voor. Nee, die vond het nodig om opeens keihard te gaan schreeuwen. Hillrunner schoot omhoog, wild rondkijken. Shadowclan? Nu? Maar al vlug besefte ze dat er niemand was te zien, behalve een hele irritante Apprentice. Woedend staarde Hillrunner naar Cottonpaw, hoe durfde die haar zo wakker te maken. ''Cottonpaw''sprak ze kwaad, de bewegingen van haar staart onderdrukte haar huidige gevoel nog even wat beter. ''Doe niet zo stom''zei Hillrunner, erg duidelijk niet blij met deze actie. Ze was gewoon even rustig aan het slapen en dan moest die lastpak dat verpesten.

she has that whiskey sipping
skinny dipping smile

_{De reactie was perfect. Die eerste initiële schok, waarbij de jonge warrior om haar heen ging kijken. Cottonpaw proestte het uit, en toe ze ook nog eens kwaad werd, kon ze haar lach echt niet meer controleren. Ze tilde een pootje voor haar snoet, maar ze giechelde nog duidelijk en haar ogen sprankelden van plezier. ‘Ik doe niet stom,’ reageerde ze vervolgens op de beschuldiging. Ze zette haar pootje weer neer, maar ze giechelde nog altijd. ‘Wat nou als Shadowclan echt was binnengevallen terwijl je sliep?’ miauwde ze met een scheef glimlachje. Ze keek de warrior een beetje uitdagend aan. Ze had er gewoon om gevraagd, oké? Als je zo open en bloot ging slapen in het territorium, dan kon je wachten op een ruwe manier om wakker gemaakt te worden.}
 

Urgh, vol frustratie keek Hillrunner naar de jongere poes die duidelijk geen spijt had van haar daden. In plaats daarvan zat dat wicht te lachen, alsof dit het grappigste was wat ze ooit gezien had. Hillrunner hield van aandacht, maar dit was niet de aandacht waar ze om vroeg. Voor gek staan stond niet op haar verlanglijstje. Bovendien had de Apprentice ook nog een grote mond en sprak ze de warrior tegen. Iets wat niet hielp voor Hillrunner's humeur, die nu wel flink verpest was. ''Dan vecht ik gewoon tegen ze''beet ze Cottonpaw toe, het feit dat ze geen halve clan aankon even negerend. Bovendien kwam er dan vast wel genoeg help, al verwachtte ze echt niet dat Shadowclan vandaan of morgen opeens op de stoep stond. Laatste keer was hun aanval juist aangekondigd geweest. De bewegingen van haar staart maakte erg duidelijk dat ze nogal ontdaan was en als Cottonpaw slim genoeg zou zijn, ging de point niet verder door.

she has that whiskey sipping
skinny dipping smile

_{Oh wat een frustratie. Cottonpaw kon duidelijk haar lach niet inhouden, hoe stevig ze haar lippen ook op elkaar probeerde te houden. Ze miauwde dat ze "gewoon" zou vechten. Ohh oké dan. Cottonpaw rolde haar ogen en volgde door een neppe glimlach. ‘Oké, dan kan je dit zien als een goeie oefening,’ miauwde ze poeslief. ‘Je bent immers nooit uitgetraind. Nu weet je dat je in één klap wakker kan worden!’ Goh, als ze eens de positieve dingen ervan in zou te zien. ‘Plus dat het echt super grappig was,’ miauwde ze erachter na. Ja, ze moest het er even bovenop leggen. Ze kon het gewoon niet laten. Warriors, helemaal van zulke jonge warriors, dachten dat ze al zoveel beter waren. Cottonpaw was helemaal niet zoveel jonger dan haar. Ooit waren ze samen apprentices geweest. Dus ze moest niet zo uit de hoogte doen. Voor ze het wist, was Cottonpaw ook warrior en dan moest ze opeens haar bek wel houden.}