With sweat, pain, blood and tears {Geboorte topic}

De laatste dagen waren echt een hel geweest, Vooral als ze haar behoefde moest doen. Haar poten leken zwakker dan ooit en zodra ze klaar was moest ze weer terug lopen. Ondanks dat was haar buik zo opgezwollen alsof ze een rond tweebeen ding op gegeten had. Ze moest toe geven dat het uitzicht naar de dag dat ze geboren zouden worden niet echt een prettige gedachten was geweest, maar Whitepool was in gesprek geraakt met de andere queens die haar vertelde dat ze niets anders wilde dan dat hun kittens samen op zouden groeien met de rest van de clan. Het had haar de tijd gegeven om te achterhalen wie de laatste kater was geweest waarmee ze een avontuurtje had gehad. Het was een kater in een van de tweebeen tuinen, maar ze kon hem zijn vacht kleur niet meer voor de geest halen, enkel dat hij best knap was geweest voor een kittypet. Niet zo lui en dik als ze meeste, nee slank en toch wel wat gespierd was hij geweest. Maar meer kon White zich niet meer herinneren.  Als hij de laatste was geweest waarmee ze samen was geweest dan zouden haar kittens toch half clan zijn! Of nog minder clan dan zij. Zelf had ze rivierclan bloed in zich. Zorgen stegen haar naar der kop en zo nu en dan viel ze er gewoon van in een onrustige slaap, maar steeds als ze weer wakker werd waren alle spookgedachtes weer verdwenen tot ze weer wat voelde bewegen in haar buik. Hoe dat nog mogelijk was met haar opgezwollen buik was haar een raadsel, maar als ze meer dan 2 kittens zou krijgen dan was het vest niet zo vreemd, maar Remnantpaw had al verteld dat ze niet had kunnen voelen hoeveel kittens ze zou krijgen. Die nacht had ze weer lang liggen piekeren en net tegen de eerste ochtendstralen schrok Whitepool wakker van een pijnlijke steek in haar flank alsof er een poot met klauwen erop gezet werd die haar buik wilde openrijten. Een geschrokken pijn kreet ontschoot haar. Direct waren de andere queens wakker geschrokken en een van hen spurtte weg naar buiten richting de medicijn den toe. Een andere de oudste van de queens kwam achter haar liggen en likte kalmerend over White's schouder.  Maar ze werd voorlopig niet rustig. Een nieuwe pijnscheut schoot door haar lichaam en haar ruggengraat leek in brand te staan. Het zweet barstte haar uit waardoor haar witte vacht op verschillende plaatsten al snel door weekte. Een nieuwe kreet nu dieper die in een even diepe grom over ging galmde nu door de ochtend in wording. De pijn zorgde ervoor dat ze haar voor klauwen diep in het mos en de grond eronder boorden. De witte queen heeg zwaar en ze kon zich bijna niet beheersen om op te staan en te gaan verliggen. Troostende woordjes werden achter haar gefluisterd, maar Whitepool hoorde ze bijna niet door de druk die door haar lichaam voerde. Ze hoorde buiten nog net hoe racende poten richting de kraamkamer kwamen toen een flinke wee haar stem half af deed breken doordat ze zo har krijste dat ze zich schor krees. Haar bewustzijn vocht om te overleven, maar haar lichaam leek wel in strijd te zijn met zichzelf of liever gezegd met wat voor leven er in haar zat. Wanhopig gooide een blik naar de kat die door de ingang kwam voor ze haar kop weer terug draaide naar haar buik. Ze kon geen woord uitbrengen, maar dit zei toch wel genoeg. Een nieuwe diepe grom volgde al was ook die schor en nu haperend omdat ze haar stembanden zo verrekt had.

@Brightkit - @Rousebell - @Remnantpaw

❅

Vaag herkende ze de kattin die binnen was gekomen, maar toen ze haar naam hoorde spreken hoe ver weg deze ook klonk keek ze in de ambere ogen van Remnantpaw. Ze wees op een stok die bij haar was neer gelegd. Als de pijn erger zou worden dan moest ze daar op bijten? Misschien wel een goed idee, want wanneer ze in het begin van een wee haar kaken op elkaar klemde voelde ze haar tanden protesteren door de druk die ze zetten. Maar de onrust was nog steeds niet uit haar lijf door een stok. Een volgende wee deed zich aan en Whitepool kreeg nog net op tijd de stok tussen haar kaken voor haar rug opnieuw inbrand leek te staan. Alsof een giga poot met monsterlijke nagels haar open wilde krabben. 'Ieeuugh!!!' haar kreet was hoog en vrij lang, maar ze behield de stok tussen haar tanden terwijl ze erop beet. Wel voelde ze de barst breken onder haar kiezen. Zolang de rest van de stok het maar hield dan was alles prima, maar in de rust die even volgde. Zuchten ze even diep en legde haar kop met de stok nog in haar mond op haar voorpoten. Dit was nog vermoeiender dan als leerling een volle training gehad te hebben en dan nog te moeten gaan jagen op een lege maag. White wilde wat vragen, maar met die stok tussen haar kiezen kreeg ze er geen fatsoenlijk woord uit, maar ze voelen even helemaal niets meer. 'Ik voel mijn kittens niet meer?!' vroeg Whitepool nadat ze de stok op haar voorpoten had gelegd. Door de stok was ze iets minder duizelig en had ze meer lucht om gewoon te kunnen ademen. Anders dan als een malle te gaan schreeuwen van de pijn waardoor ze weinig lucht binnen had gekregen. Een volgende wee deed zich aan, maar die was niet echt pijnlijk te noemen, maar eerder draagbaar. Toch wilde ze eerst weten wat de leerling Medicijnkat te zeggen had. Was het gewoon zo of was er iets mis?

❅

Haar vraag werd niet echt gerustgesteld, maar mochten de kittens dood gaan of zijn dan zou ze het wel jammer voor de clan vinden. Ze voelde hoe een nieuwe golf van pijn zich al prikkend onder haar vacht verspreiden, snel greep ze de stok die al die tijd dat ze even gewacht had op haar antwoord had laten liggen, maar deze keer vervormde haar buikspieren zich ook tijdens deze wee. Whitepool beet zo hard als ze kon op de stok die kraakte uit protest. Wit hete klauwen schraapte onder haar huid en liet haar geloven dat ze elk moment kon exploderen en haar ingewanden om haar kittens alles zou zijn dat over zou blijven. Snel schudden ze haar kop en voelde hoe iets kleins langs haar achterpoten gleed bij een volgende wee die even veel pijn deed. Beide keren had de witte Queen het tussen de stok en haar tanden uit geschreeuwd van de pijn. Die weg ebde zodra het kleine ding uit haar gleed. White probeerde over haar achterwerk te kijken, maar ze kon helaas niets zien ook doordat de witte poes er de kracht niet voor had. Ze voelde nog een soort van wee, maar die rimpeling van haar spieren was niets vergeleken bij die van haar kitten te werpen. De drang van de weeën werd minder en minder. Tot het gevoel helemaal verdween. 'Wat is het?' vroeg Whitepool en ze hield met veel inspanning haar kop op haar schouders. Nu de adrenaline ook weg ebde voelde ze hoe verzuurd haar lichaam was van de bevalling.

❅

Het duurde niet lang of er klonken luide piepend kitten miauwtjes die door de kraamkamer te horen waren. Er werden zelfs een paar kittens wakker sommige vroegen aan hun moeder wat er loos was andere wilde komen kijken, maar werden meteen weer terug werden gestuurd. Whitepool was zo moe dat ze wel een maan zou kunnen slapen, maar ze zag al snel dat haar kitten naar de veiligheid van haar moeder kroop, onder begeleiding Remnantpaw. Een dochtertje, Ze voelde iets van binnen groeien voor dit kleine piepende en wriemelende hulpeloze kitten. Het was iets waar ze altijd zo haar best op had gedaan om kittens ver uit haar buurt te houden maar dit kitten maakte har warm van binnen en schonk haar hernieuwde kracht en energie al was ze altijd nog dood moe van de bevalling. Ze leek te stralen in het schemerduister alsof er een prachtig helder sterren lichtje vanuit Starclan afgedaald was en haar liet stralen. Natuurlijk was dat niet zo, maar dit kwam zo gewoon even in haar vermoeide brein op. Hierdoor miste ze bijna de woorden van de leerling medicijn kat en schrok ze op uit haar gedachten. 'Bedankt Remnantpaw als je dat voor mij zou willen doen?' vroeg ze en krulde zich rond haar dochtertje zodat Remnantpaw er nog wel bij kon, maar zelf besnuffelde ze voor zo ver ze kon haar dochtertje. 'Zorg goed voor mijn kleine Brightkit' miauwde de witte queen nog voor ze haar kop beter neer legde en vermoeid haar ogen sloot en al snel in slaap weg zakte.

De kleine kitten kon natuurlijk niets zien. Niet wie haar hielp. Niet wie haar aan het begin voor adem hielp en haar warm likte. De kitten was alleen nog maar geconcentreerd op drinken. Het voelde en proefde heerlijk. Ze hoorde de stem van een poes, die haar waarschijnlijk had gelikt. Een andere stem kwam erbij. Ze werd een beetje besnuffeld, maar daar regeerde ze niet op. Eén zinnetje hoorde ze duidelijk: 'Zorg goed voor mijn kleine Brightkit.' De kitten snapte er natuurlijk niet veel van, maar ooit zal ze het snappen. Ooit.

❅

Ze was zo moe dat de slaap haar al snel ingehaald had, maar het gloeiende gevoel bleef haar bij en verwarmde haar zelfs in haar slaap. Het zachte ritmische getrappel van haar kitten zorgde er voor dat het gloeiende gevoel haar lichaam verder binnen gleed. Hoe lang ze geslapen had zou Whitepool niet achter komen, maar zodra ze weer wakker werd en haar ogen opende voelde ze haar kitten nog heerlijk warm verstopt tussen haar poten liggend. Haar verschillende kleuren ogen bekeken Brightkit. Hoewel ze al zolang als ze leerling was geworden de kittens bij haar weg joeg omdat ze geen tijd voor kitten dingen had vond ze toen, lag dat nu geheel anders. Ze zou het kitten niet verraden zoals haar moeder dat haar moeder dat gedaan had. Die was er enkel geweest om melk te laten drinken en dan was ze weer weg. Nee ze zou haar moeder laten zien dat zij wel een goede moeder zou zijn. Ze zou alles voor Bright doen. Haar gedachten gleden weer naar een van de grootste tweebeen tuinen die ze ooit had gezien. De kater daar was een super knappe kater geweest en daarbij ook de laatste kater met wie ze een avontuurtje had gehad. De andere katers waren zeker een maan geleden geweest voor ze hem getroffen had gehad. Ook al zou Brightkit voor een deel half kittypet zijn, toch zou ze alles voor haar dochtertje over hebben om haar te beschermen! De witte queen richten zich wat op en merkte dat ze iets stijver was dan voor de bevalling. Ze had haar spieren ook zo verzuurt dat het nog wel even duurde voor ze weer helemaal genezen zou zijn, maar ze boog zich naar haar kitten en begon deze zachtjes te likken.

De kitten had een tijdje gedronken. Het was rustig, kalm en warm. Geen paniek meer. Ze kon rustig drinken bij haar moeder. Whitepool boog zich iets naar haar toe. Ze werd zacht gelikt. Een kleine 'mew' kwam uit haar mond. Mama zorgde voor haar. De kitten had genoeg gedronken en kroop tegen het warme lichaam van Whitepool. Comfortabel. Brightkit had genoeg van het drinken. Het was lekker en belangrijk, maar ze was niet van plan om de hele tijd te drinken. Ze zwaaide een beetje met haar pootjes waarbij ze mama raakte. De kitten was niet oud, maar energie had ze wel een beetje. Al werd ze langzaam moe.

Ze hoorde een zachte Mew toen ze haar dochtertje schoon hield, maar voelde ook dat ze haar tepel los liet en dichter tegen haar aan kroop. Wat was ze toch een schatje. Zo jong nog maar al energiek met haar pootjes trappelend al leek ze wel snel moe te worden. Gek was dat niet omdat het voor een kitten zelf ook heel wat was om geboren te worden. Whitepool begon zachtjes te spinnen terwijl ze de pootjes van Brightkit voelde, maar echt kracht zat er nog niet achter daar was ze nog te jong voor, maar dat kwam later wel. Hopelijk zou ze gezond en sterk worden en een krachtige aanwinst voor de clan.

- Brightkit topic uit (slaapje :3 )

Ze liet haar dochtertje haar nog een paar keer tikken voor ze van vermoeidheid in slaap viel. Ze was nu wel schoon genoeg en zelf bleef ze nog even naar het kleine schepseltje liggen kijken. Om meer warmte te geven krulde ze haar staart om Brightkit heen voor ze zelf ook weer haar ogen sloot.
(Topic uit)