We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
Onderwerp: OPEN ♛ I want to be an abomination di 18 mei 2021 - 16:46
she is kind of a legend total infamy
Het licht aan het einde van de tunnel. Het bracht haar naar een ander klein gebergte, maar niets vergeleken met wat zij had gekend. Het felle licht had eerst pijn gedaan aan haar ogen, na dagen onder de grond, waar kleine stroompjes langzaam een rivier was geworden. Haar poten steeds door ijskoud water. En toen ze een uitweg had gespot, had ze zich door een smalle zijtunnel naar de oppervlakte geklommen. En waar ze nu was, was een soort gesteente. Het duurde haar eventjes om de nieuwe omgeving te scannen. Ze vernauwde haar ogen en zocht een hoog punt op. Ze klauterde als een ervaren bergbeklimmer omhoog en op het hoogste punt nam ze plaats. Ze zag dingen die ze nog nooit eerder had kunnen verzinnen. Aan linkerhand zag ze een donker woud, aan haar rechterhand open vlaktes. Heel ver zag ze water glinsteren, en vooral woud, heel veel woud. Maar wat haar nog het meest fascineerde waren linten donker gesteente, waar kleurrijke voorwerpen overheen bewogen. Ze gromden, en ze waren groot. Dat moest wel, vanaf de afstand waar ze ze nu bekeek. Toch gleden haar ogen naar de open velden. Waren dit de velden waar Hazelpaw het over had gehad, aan het einde van de tunnel? Was dit het, de clans?
Onderwerp: Re: OPEN ♛ I want to be an abomination wo 19 mei 2021 - 20:40
Foxtrail
I'd like for you and I to go romancing
Say the word, your wish is my command
Al lag hun clan het dichtstbij de welbekende hoge stenen waar Leaders en Medicine Cats met de Starclan praatte, het was geen plek waar je dagelijks kwam. Dat gold natuurlijk ook voor Foxtrail en het antwoord op waarom hij hier precies was wist hij nog niet zeker. Er waren momenten waarop hij hunkerde naar iets nieuws, een change of view. De Flamepoint wenste niet voor veel en voor hem was een gebied waar hij niet elke dag kwam meer dan genoeg. Er waren katten die ervan droomden om hier heen te kunnen reizen en de macht te kunnen hebben om met hun voorvaders en overleden clangenoten te kunnen praten. Velen die hogerop wouden komen. Foxtrail had al genoeg aan het Warrior zijn en daarnaast, Foxstar vond hij niet zo mooi klinken. Ze hadden nu een Wolfstar, veel sterker dan een vos. Bij de velden van Starclan, zelfs Blazestar klonk nog sterker. De grote Windclanner had zeker geen plannen om dingen uit te proberen die nergens op sloegen. Hij liep over het gesteente hier, rond kijkend. Was Ashpaw hier al geweest of moest ze deze reis nog maken? De Apprentice nog niet helemaal klaar voor het Warrior zijn, vooral mentaal nog niet. Ze had nog te veel noten op haar zang. Maar desondanks kwam het er toch snel aan en daarvoor moest ze eerst hier zijn geweest. Hij kon het eens vragen aan haar, bij de eerst volgende training. Hij had een wat verrassend idee om bij de ingang van de tunnel te kijken die verder naar de bergen leidde. Daar waar Brindleleaf en Barkingsound door terug waren gekomen. Net zoals Stallionheart als het goed was. Foxtrail vond de tunnel al vlug, maar dat was eerder omdat er een poes voor stond. Eentje die aan haar houding te zien net uit de tunnel kwam. Ze leek haar ogen uit te kijken. Kwam ze uit de bergen zelf? Misschien was ze van de tribe. Foxtrail was nog jong geweest toen ze opeens moesten vertrekken en de bergen had hij al vlug weer achter hem gelaten toen ze veilig thuis konden zijn. Ook mentaal. De geur van de Tribe kende hij niet meer, samen met de naam. Waarom was ze hier? ''Hallo?''sprak hij, om haar aandacht te krijgen. De cremékleurige Warrior liep een stukje naar haar toe maar hield nog genoeg afstand. ''Ben jij van de Tribe?''ze leek naar meerdere katten te ruiken. Die samen de geur van een groep vormde. Het was jammer dat hij niet de tribegeur meer wist, maar waarvoor had hij het nodig hier. Hij bekeek haar kort, ze zag er nog jong uit. Hier zou ze een Apprentice zijn of misschien net een Warior. Een gevlekt lichaam, niet groot, maar ze had iets ruigs vond hij. Dat kon door het leven in de bergen komen. De vraag was of ze hier voor een reden was of gewoon een avontuur zocht. Al telde dat ook als een reden.
Onderwerp: Re: OPEN ♛ I want to be an abomination vr 21 mei 2021 - 0:33
she is kind of a legend total infamy
Wren voelde een gevoel van geluk naar binnen kruipen. Naar dagen is de duisternis, om dan weer de lucht te kunnen zien. De wolken kunnen tellen, de wind door haar vacht voelen, de zon op haar huid. Verlangend stak ze haar gezicht naar de zon. Maar hij voelde hier anders. De wind was minder ruig, de zon warmer, de geuren hier roken zwaarder. Het was anders. Slechter. Een steek van heimwee ging dwars door haar ziel heen. Snel, snel zou ze weer in haar geliefde bergen zijn. Maar het duurde verrassend kort voordat ze opgemerkt was. Vijandige blauwe ogen, ze schoten vuur, het was meer een gewoonte geworden dan dat ze echt kwaad was. Ze drukte haar oren in haar nek. Want sterk zijn, kwaad zijn, dat was alles wat ze nog kende. Ze wilde net naar hem schreeuwen, totdat ze door zijn stem weer terug werd getrokken naar de realiteit. Maar niet alleen zijn stem, zijn geur. Het was herkenbaar, bijzonder herkenbaar. Ze wist het direct. Het had aan Hazelpaws vacht gehangen, aan Falconpaws, en aan iedereen die mee was gekomen de berg die dagen. WindClan. Ze wist precies dat ze raak zat, dus kwam een mondhoek kort omhoog.
Wren moest haar opgewonden gevoelens verschuilen. Vanaf nu, hier, dit punt, ging haar plan in werking. Ze had er dagen, nachten over kunnen nadenken. Dit was het. Hij vroeg haar of ze van de Tribe was. Afwachtend keek ze hem aan, terwijl haar uitdrukkingen langzamerhand neutraler werden. Ze haalde één keer diep en laag adem, voordat ze een klein knikje gaf. ‘Ja.’ Ze spande kort haar kaak aan, waarna ze wegkeek, schouders kleintjes ophaalde. ‘Nou ja, soort van. Het is ingewikkeld.’ Vaag blijven, niet teveel van jezelf weggeven. Het ging niet om haar, het ging om het doel. Hij moest haar vertrouwen, maar daardoor moest ze niet hebberig worden. Langzaam, stapje voor stapje. Toch was er één ding waar ze wel op wilde springen. ‘Jij bent Wind... clan. Toch?’ Een beetje dom doen, een beetje onzeker. ‘Ik herken je geur.’
Onderwerp: Re: OPEN ♛ I want to be an abomination vr 21 mei 2021 - 21:09
Foxtrail
I'd like for you and I to go romancing
Say the word, your wish is my command
Hij voelde haar vijandigheid toen ze hem doorhad, wat misschien niet zo vreemd was. Ze moest nieuw zijn hier, tenzij ze deze trip vaker gemaakt had en kwam een vreemde kat tegen in een vreemd gebied. Iedereen reageerde anders. Hij bleef rustig, wist nog niet wie hij voor zich had en ze waren niet in Windclan territorium. De calico leek al vlug weer rustig te worden en gaf antwoord op zijn vraag. Eentje die ze vlug weer aanpaste en Foxtrail knipperde even verbaasd met zijn ogen. Haar toon liet weinig varen, maar wat bedoelde ze met een soort van? Op haar beurt stelde de poes ook een vraag aan hem. Ze kende dus de clans en de geuren, of in elk geval die van Windclan. Niet heel verbazend, Brindleleaf was daar gebleven en de jonge Hazelpaw, nu inmiddels Hazelgrouse was er geweest. "Ja, waar ken je de geur van?''vroeg hij nog wel nieuwsgierig aan haar. Ook nog niet wetend wat de reden van haar bezoek precies was.
Onderwerp: Re: OPEN ♛ I want to be an abomination za 22 mei 2021 - 19:37
she is kind of a legend total infamy
De twee stonden tegenover elkaar, en ze kon zijn nieuwsgierigheid lezen. Ook wat verwarring. Het zal wel, ze hadden niet vaak bezoekers uit de tribe. In tegenstelling tot de tribe. Zij hadden meerdere, regelmatig. Dan was het Baneflower, met de gekke naam. Appleblossom, Brindleleaf, Hazelpaw, Falconpaw, noem maar op. Sommige vertrokken, sommige bleven, warm opgevangen in hun gastvrije poten. Ze deden niets anders dan hen voeden en een droge plek geven om te slapen. En Wren wist niet eens waarom, waarom zouden ze. Brindleleaf was vertrokken naar manen goeie zorgen, voor haar zwakke pootjes. Wren ging ervanuit dat de hun gastvrijheid teruggeven zou worden. Dat was eerlijk. Dat was nodig. De kater vroeg waarvan ze de geur kende, en zonder ook maar een hartslag te missen antwoordde ze: ‘Hazelpaw.’ Hazelpaw was lief, vriendelijk, ietwat timide. Het was de perfecte alibi. En om eerlijk te zijn, de gedachte om haar terug te zien, deed een glimlachje op Wren haar gezicht komen. Hazelpaw was misschien haar enige echte vriendin geweest, al was het maar van korte duur. De rest waren altijd competitie geweest. Ze moest de beste zijn. Bij Hazelpaw hoefde dat niet. Wrens ogen werden een beetje bezorgd. ‘Ze.. ze is wel thuis gekomen, toch?’ Het laatste wat ze van haar had gezien was hoe ze in de groep Windclanners was verdwenen, terug naar haar geliefde velden. En daar waren ze. Wren kon ze bijna aanraken.
Onderwerp: Re: OPEN ♛ I want to be an abomination zo 23 mei 2021 - 21:39
Foxtrail
I'd like for you and I to go romancing
Say the word, your wish is my command
Het verblijf in de bergen was een deel van zijn geschiedenis waar hij geen aandacht meer aan besteedde, maar verbaasd was hij wel om hier een Tribekat te zien. Ze was alleen, geen medereiziger. Ze noemde de naam Hazelpaw op en kort moest Foxtrail nadenken, al besefte hij vlug dat ze het over Hazelgrouse had. Hij glimlachte kort toen ze hem vroeg of ze weer thuis gekomen was. ''Geen zorgen, Hazelpaw is weer goed en wel teruggekomen''vertelde hij haar om haar gerust te stellen. Er was ook een hoop gebeurt in de tussentijd natuurlijk. ''Al gaat ze sinds kort bij de naam Hazelgrouse''voegde hij eraan toe. De jonge poes die deze Tribekat ontmoet had was inmiddels volwassene en had de volgende stap gemaakt in haar leven. Over namen gesproken, Foxtrail bedacht dat ze allebei nog geen namen van elkaar wisten. Of ze de hare meteen ging geven wist hij natuurlijk niet, maar hij had al de nieuwe naam van Hazelgrouse gegeven. ''Mijn naam is Foxtrail trouwens, de jouwe?''hij wist nog dat de tribers bijzondere namen hadden en ze meestal met een woord werden aangesproken.
Onderwerp: Re: OPEN ♛ I want to be an abomination ma 24 mei 2021 - 21:11
she is kind of a legend total infamy
Wren liet lucht los waarvan ze niet had gerealiseerd dat ze die vast had gehouden. Hazelpaw was oké, gelukkig maar. Anders wist ze echt niet meer wat ze zou moeten, waarom ze dan nog deze kant op was gekomen. Maar ze wist dat eigenlijk wel. Alleen haar beste vriendin weer kunnen zien, dat ze veilig thuis was gekomen. Dat vooruitzicht was... verleidelijk. Alleen vertelde hij dat haar naam verandert was, en kort was er duidelijke verwarring op haar gezicht te zien. Waarom? Maar daarna herinnerde ze zich weer een gesprek die ze met Falconpaw had gehad, en hoe ze hun manieren toen ook al uitgelachen had. Wren zou voor eeuwig haar naam houden, haar lange, chique naam die de meeste tribers droegen. Maar ze was Wren, gewoon Wren. En toen hij haar naam vroeg nadat hij zich had voorgesteld met ook zo'n samengestelde clannaam. Brindleleaf, Appleblossom, Foxtrail, allemaal hetzelfde. ‘Wren,’ antwoordde ze dan ook simpel. Maar haar blik ging van de Windclan kater weer naar haar uitzicht, waar ze bijna hongerig naar keek. Hunkerend naar wat haar te wachten stond. Ze vernauwde haar ogen even, waarna ze met haar poot wees naar de kale heide. ‘Dat is het, of niet? Windclan,’ miauwde ze zachtjes. Ze keek nog eens over het gebied. Maar er was zoveel meer. ‘Ze had niet verteld over de bomen.’ Het deed haar denken aan haar Redwoods maar dan.. in het klein.