Research of the tree



 
IndexGebruikerslijstRegistrerenLaatste afbeeldingenInloggenZoeken
We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
LEAFBARE
Season
Leafbare, -8°C - 3°C
Het blad is nu volledig van de bomen af en iedere ochtend wordt je begroet met rijp aan de takken en een kille wind. Gepaard met winterse neerslag, is het woud gehuld in een witte deken.
WHAT'S HAPPENING
Current Event
No current forum-wide event.
THE ALLEGIANCES
Clans
THUNDERCLAN
RIVERCLAN
WINDCLAN
SHADOWCLAN
BLOODCLAN
THE MANAGEMENT TEAM
Staff
COME JOIN US
WC DISCORD

SWITCHERDIESWITCH
SWITCH ACCOUNT
Deel
 

 Research of the tree

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Ga naar beneden 
Branchpoint
Member
Research of the tree DPKsfdL
Danny
30
Afwezig

CAT'S PROFILE
Age: 17 moons
Gender: Tomcat ♂
Rank: Elder
Branchpoint
BerichtOnderwerp: Research of the tree   Research of the tree Icon_minitimewo 22 dec 2021 - 10:55


Hij bibberde van de kou, het was de laatste tijd stormachtig weer en koud. Stiekem heeft die zin om in zijn nest te liggen, maar hij wilt graag opnieuw het territorium verkennen. Branchpaw liep door de doorntunnel gelijk het ravijn uit richting de kant van de rivierclan. Het leek hem een goed idee om eerst daar te beginnen en dan richting de schaduwclan kant en uiteindelijk de tweebeenplaats. Maar hij had het alsnog koud en de drang om terug te gaan nam toe, alleen hij zette toch door. Op geven moment kwam er een idee naar boven "Wat als ik helemaal naar de top klim van de boom zodat ik het hele gebied kan bekijken, dan kan ik snel weer terug en in mijn nest kruipen."

Branchpaw zocht de hoogste boom die hij maar kon vinden, totdat die de juiste boom had gevonden. Hij keek even omhoog of er genoeg takken waren om uit te rusten en besloot de klim te beginnen. De kater deed poot voor poot en hield grip met zijn klauwen, aangekomen bij eerste tak nam die even pauze voordat die verder gaat. Branchpaw nam diep de adem en ging opnieuw klimmen en op deze manier bereikte ze de top. Ze nam plaats op een tak en keek over het gebied heen. Er waren huizen te zien, rivier van rivierclan en ...... plotseling begon de tak te kraken. De kater schrok van het geluid en probeerde snel aan de stam vast te haken maar was te laat. De tak brak en ze viel naar beneden, tijdens de val werd die opgevangen door verschillende takken maar ze bogen mee met de val. Dat remde hem wel af, er kwamen ook takken langs de ogen. Plotseling voelde branch iets scherps langs zijn ogen gaan en begon het te bloeden maar ze viel nog steeds.

Met een harde plof belandde ze op de grond met vier poten, geleerd van de mentor maar dat was niet genoeg. Door de hoge val gingen de poten mee waardoor ze op zijn zij lag. Langzaamaan werd het steeds waziger en voelde ze niks meer. Maar er kwam wel bloed in de ogen, uiteindelijk werd het zwart voor de ogen en raakte ze het bewustzijn kwijt.

Side note: Branchpaw is bewusteloos maar niet dood, de ogen zijn wel zwaar beschadigd en de poten zijn gebroken.

Prompt 16: Thunderclan special! - Je kat klimt naar de piek van één van de bomen en de tak waarop je kat zit begint opeens te kraken


Laatst aangepast door Branchpaw' op wo 22 dec 2021 - 12:08; in totaal 1 keer bewerkt
Terug naar boven Ga naar beneden
Nighttooth
Member
Research of the tree DPKsfdL
Steen
92
Actief

CAT'S PROFILE
Age: 27 moons
Gender: She-cat ♀
Rank: warrior
Nighttooth
BerichtOnderwerp: Re: Research of the tree   Research of the tree Icon_minitimewo 22 dec 2021 - 11:53

De meesten zouden het niet goed vinden om een queen rond te laten lopen met dit weer. Met deze tijd van het jaar. Maar Nighttooth was nou eenmaal een poes die zelf wist wat ze nodig had. Ze had rust nodig. Ondanks ze een paar parels had, was het verlies van haar zoon Smokepaw zwaar. Ze moest gewoon even haar hoofd leegmaken. Misschien kon ze de plek vinden waar haar zoon voor het laatst nog geleefd had. De moordende boom. Het was nou eenmaal een feit dat een kat geen bomen konden neerkrijgen, maar als dat mogelijk was, zou ze dat sowieso doen. Ze had haar kittens weer eens aan een andere queen overgelaten om dus even van de rust te genieten. Was het koud? Ja. Kon ze het aan? Ja. Nog wel. Het was vredig stil. De stilte waarna ze even verlangde. Geen krijsende en piepende kittens. Gewoon rust. Echter kon ze er niet heel lang van genieten. Ze hoorde krakende takken waardoor ze alert opkeek. Wat was dat? Gevaar? En toen klonk er een misselijkmakende plof. Nighttooth slikte even. Wat zou ze doen? Haar eerste kind was door een boom vermoord, wat als er nu een tweede slachtoffer was? Vloekend draafde ze naar de plaats van het geluid. En tot haar grote schrik werd haar vraag beantwoord. Een apprentice lag op de grond met een paar takjes er naast. De geur van bloed kwam haar neus binnen. Nee! Waarom?! "StarClan, waarom? Wat hebben jullie?!" mauwde ze boos. Ze wist heus dat het dag was, maar ze zou zich niet schamen voor haar gedachtes. Ze haastte snel naar de gestreepte apprentice, die ze herkende als Branchpaw. De twee kleurige poes snuffelde voorzichtig en bekeek hem goed. Ze rook bloed, natuur en haar eigen melkgeur. Tot haar grote opluchting ademde de ander nog. Ze zuchtte. "Ik breng je zo snel mogelijk naar huis, Branchpaw," ik laat jou niet overkomen wat mijn zoon is overkomen. Niemand verdiende zoiets. Haar bittere kant zei dat ze hem hier most laten liggen, maar haar vriendelijke kant was sterker. Was er meer. Voorzichtig pakte ze hem bij zijn nekvel en begon hem half dragend, half slepend richting het kamp te brengen. Maar ze was moe. De poes had het zo druk. Ze had kittens te voeden, weinig slaap en pas familie verloren. Ze hoopte dan ook dat ze onderweg hulp zou vinden.
Terug naar boven Ga naar beneden
Branchpoint
Member
Research of the tree DPKsfdL
Danny
30
Afwezig

CAT'S PROFILE
Age: 17 moons
Gender: Tomcat ♂
Rank: Elder
Branchpoint
BerichtOnderwerp: Re: Research of the tree   Research of the tree Icon_minitimewo 22 dec 2021 - 14:03

Dream of branchpaw

Hij voelt en hoort niks meer, het is zwart maar hij leeft wel nog. “Wat is dit….”, maar het blijft zwart. Opeens hoort die in de verte stemmen die naar hem toe fluisteren.

“Het is nog geen tijd, het is nog geen tijd voor jou.”

Is dit starclan zoals wanneer je sterft? Dacht branchpaw maar er gebeurt verder niks en dan zakt die verder weg.

Hij droomde over dat die nog als kit rond hobbelde door het kamp en met zijn vriendjes zat te spelen. Branch was een bal aan het pakken, maar firekit pakte het balletje af en schoot vandoor. Waardoor branchkit weer in de achtervolging ging “hey, dat is mijn bal!” Lachend van pret sprong die op de kitten en duwde hem weg, hij pakte de bal af en ging weer verder maar hij botste pardoes tegen spikkelkit aan die hem grijnzend aankeek. Spikkelkit pakte de bal tussen zijn tanden en trok hem weg. Maar branchkit gaf niet snel gewonnen en deed een aanvalsmove die hij van treepaw heeft overgenomen, waardoor spikkelkit snel overrompeld werd, hij pakte de bal weer af en ging weer vandoor richting het doel, toen die er bijna was gooide die de bal de eldersden in en juichte van pret “Gewonnen!”. Maar er kwam een grauw uit de eldersden, waardoor die snel zijn hoedje schrok. “Van wie is de bal? Dit is geen speelplek!” schreeuwde lionheart waarna hij de den uit stapte en stond voor hem. Branchkit. Boog verontschuldigd zijn hoofd “Sorry, dat was mijn bal. Excuses zal het niet meer doen!” Lionheart zat naar hem te kijken met vernauwde blik, waarnaar die hard lachte. “Geen probleem, kan gebeuren. Maar dit is geen spelplek, afgesproken? Zal ik een spannend verhaal vertellen over de leeuwenclan, tijgerclan? Dat zal jullie wel verdiend hebben na een actief dagje.” Branchkit zat nog steeds met verontschuldigd gezicht te kijken “Ja beloofd lionheart.” Eerder had hij al weleens gehoord van de leeuwenclan, tijgerclan. Daar had die veel verhalen over gehoord. “Ja leuk! Mogen firekit en spikkelkit ook meeluisteren?” Lionheart ging zitten “Ja natuurlijk, ik wacht wel op jullie!” Branchkit rende snel naar spikkelkit en firekit toe die nog steeds teleursteld waren van zijn winst……

Maar de droom verdween weer en zag die weer niks, maar hoorde een fluistering weer in zijn hoofd.

“Het is nog niet tijd voor jou, het is nog geen tijd.”

Hij zakte weer snel weg en kreeg een andere droom, de allereerste dag op jacht als apprentice. Branchpaw zat voor het leerling hol met een opgefriste vacht, zijn moeder heeft net na een korte discussie de vacht netjes gemaakt. Ze vond dat ze er goed moest uitzien voor zijn eerste jacht, met een gezucht had ze dat aangenomen. De kater zat te wachten op Liondance die nog aan het babbelen was met thornstar, hij zag Liondance al aankomen zijn kant op. “Heb je zin in de eerste jacht?” De leerling zat hem met verkeken blik aan te kijken “Natuurlijk, waar gaan we naar toe?” Liondance lachte “Dat zie je straks, kom maar mee!” Branchpaw liep achter hem aan door de doorntunnel heen richting het bos. Na een stuk lopen kwamen ze aan bij het bos gedeelte langs de schaduwclan grens. “Dit is de beste plek om te beginnen, kijk goed naar mij en doe het daarna na.” Liondance deed zijn lijf naar omlaag en liep zachtjes vooruit, na enkele seconden sprong Liondance waarnaar die de muisgreep die aantal muislengtes van Branchpaw af lekker zat te knabbelen. “Mooie sprong” zei de leerling. Branchpaw deed hem na, hij keek om zich heen of er een prooi in de buurt was, er zat verderop een merel takken te verzamelen voor zijn nest. De kater deed zijn lijf omlaag en kroop rustig met zachte stappen naar de merel toe. Maar hij vergat de staart om die omhoog te houden waardoor als een bezem over de grond lawaai maakte. De merel merkte dat op en keek zijn richting op waarnaar die weg vloog. “Kan gebeuren, de eerste pogingen lukt de meesten niet. Probeer maar nog een keer en denk eraan om de staart omhoog te houden” zei liondance. Branchpaw zuchte even maar raapte weer snel zijn moed bij elkaar, hij liep even verder maar algauw zag die een veldmuis zitten tussen de takken door. De kater deed weer zijn lijf omlaag en denkte eraan om staart omhoog te houden, hij liep rustig vooruit totdat die dichtbij gekomen was. Hij sprong en pakte de muis snel met zijn klauwen waarna die de doodsbeet deed op de veldmuis. “Goed gedaan Branchpaw! Je bent een snelle leerling” complimenteerde liondance hem. “Kom we gaan terug naar het kamp, vanmiddag eerste gevechtstraining.” Branchpaw liep achter hem aan met de veldmuis tussen zijn kaken, maar de droom verdween alweer en het werd weer zwart voor zijn ogen.

“Het is nog geen tijd, het is geen tijd.” Weer die stemmen, waar ben ik?

Opeens wordt het weer helder in zijn hoofd en kon die voelen, maar het was nog steeds zwart voor de ogen. Maar hij voelde wel de pijnscheuten in zijn poten en dat die gedragen werd maar wist niet wie. Maar hij was wel bij bewustzijn…. “Leef ik nog?” fluisterde hij. Maar branchpaw zakte algauw weer weg en kon die niks meer voelen, de pijn trok ook weg.

Het is nog geen tijd, het is nog geen tijd……

De duisternis nam weer af en werd die weer verder weg getrokken naar een droom. Branchkit zat in het nestje tussen de vacht van zijn moeder, enkele weken geleden was die geboren. Maar hij was bang om naar buiten te gaan, de grote wereld in vol gevaren. Zijn broers en zussen zijn al naar buiten geweest maar hij nog niet. Moonbeam likte hem zachtjes, maar hij wist al wat die ging zeggen. “Wanneer ga je naar buiten, je moet een keer naar buiten en gezellig spelen met de kits.” Branchkit keek haar aan “Maar ik durf niet, het is vol met gevaren.” De moeder keek hem aan sloot even haar ogen “De wereld is altijd vol gevaren, maar als je oppas en sterk blijft dan heb je meeste kans. We hebben niks voor niks een sterke clan waar we elkaar beschermen, maar om sterk te zijn moet je wel een poot uit de den steken om het te verkennen zodat je het leert kennen. Over 6 moons word je leerling en dan word je getraind tot de beste krijger die iemand ooit heeft gekend.” Hij keek haar met grote ogen, met een piep stem “Weet je zeker dat de clan iedereen beschermt?” Moonbeam glimlachte naar hem “Natuurlijk, hop zet je eerste poot buiten de den!” Branchkit liep naar de ingang van de den, net voordat die naar buiten liep keek die naar zijn moeder. Hij zette een pootstap en liep de den uit in de wijde wereld……… Het werd weer zwart en de droom verdween.

“Het is nog geen tijd, het is nog geen tijd.“

Side note: Dit is een droom, de kattennamen die hier voorkomen is in een droom afgespeeld.

Prompt 22: Schrijf een post van 1000 woorden
Terug naar boven Ga naar beneden
Remnantwolf
Medicine cat
Research of the tree Kfjj0PI
Butter
829
Actief

CAT'S PROFILE
Age: 12 Moons
Gender: She-cat ♀
Rank: Medicine Cat
Remnantwolf
BerichtOnderwerp: Re: Research of the tree   Research of the tree Icon_minitimevr 24 dec 2021 - 0:32

We all carry small membranes of memories within us as does nature. All life force around us are fragments of memories engraved in chips of iron, copper and silver, like we are remnants of the past
Remnantwolf had de koude getrotseerd om een poging te doen om te gaan jagen. Nu kon ze op een goede waren Leafgreen dag nog nauwelijks een muis te pakken krijgen; maar een kat kon dromen. Ooit, ooit zou ze er een te pakken krijgen. De jonge grijze kattin had uiteindelijk de hoop maar op gegeven en met amberkleurige ogen de lucht bewonderd die allerlei grijstinten vertoonde. Er leek enkel geen onweer uit te komen, wel sneeuw. Alweer sneeuw. Het leek met deze lage temperaturen vrij veel aanwezig te zijn. Niet dat het nog veel uit zou maken. Veel of weinig sneeuw, het bleef koud.


Toch was het dwarrelende patroon van die zacht uitziende vlokken behoorlijk interessant en dus opende de jonge kattin haar bek voordat ze vlokjes begon te vangen. Hoeveel kon ze er vangen voordat haar bek te koud werd. Zouden de vlokken smelten op haar tong? Er was maar een manier om daar achter te komen. 

1 Het leek te smelten, heel langzaam en proefde eigenlijk niet anders dan heel koud water. 2..3..4 De vlokken kwamen iets sneller maar nog steeds was het niet te koud. 5..6...7....8 Ze moest haar tong even tegen haar wang aan drukken omdat de koude toch wel begon te prikken en steken maar haar mond sloot ze nog niet. Ze kneep haar ogen samen, misschien kon ze het spel nog wat lastiger maken. Kon ze de vlokken ook vangen met haar ogen dicht? ......9.........10.............11 Het ging wel maar een stuk lastiger, waardoor Remnantwolf haar ogen weer langzaam opende. Het waren al 11 vlokken op haar tong, en hoewel het koud was, maakte het ergens haar kop ook wel helder. Hoe lang kon ze volhouden? 12.13..14...15...16...17..18..19...20 De sneeuw begon sneller te vallen en daardoor vielen de vlokken ook sneller op haar tong. Nog steeds smolten ze, al moest ze alsnog een keer slikken. Het proefde bijna ijzig, maar dat was niet gek. 21..22..23..24..25....26.27...28..29..30 Na dertig vlokken hoorde ze ineens een zwaar geluid waardoor ze omdraaide.

Een Warrior, Nighttooth leek een Apprentice mee te slepen. Branchpaw. De verwondingen leken bijzonder ernstig waardoor ze haar mond luid dicht klapte en meteen overeind sprong. Haar speelde stemming was direct voorbij, gesmolten als sneeuw voor de zon voordat ze op de twee katten af stormde. Ze gleed half weg over het gladdere stuk maar zette haar nagels er stevig in voordat ze Nighttooth met krachtige en heze stem toesprak. 'STOP!' Het gesleep kon de wonden enkel erger maken. Bloed uit de ogen, poten die niet meer helemaal leken te zijn wat ze moesten zijn. 'Je maakt de wonden erger. Laat hem liggen.' Hij mocht niet bewegen. Ze stapte dichter naar hem toe voordat ze bezorgd snuffelde. Ze had spullen nodig om hem te stabiliseren. Echter moest dat uit het kamp gehaald worden. Ze wende zich weer tot Nighttooth. 'Houd hem warm, lik over zijn rug tegen de haren in.' Ze wilde dat hij warm bleef, niet af zou koelen al kon de koude geen kwaad tegen zijn gebroken poten. Het zou de zwelling die mogelijk kon ontstaan tegen houden. De ernst van de wonden deed haar zenuwachtig met haar snorharen trekken. Ze zou zijn poten moeten inpakken en naar zijn ogen moeten kijken. De geur van bloed zou haar enkele Moons geleden nog ietwat misselijk hebben gemaakt maar nu was ze enkel gefocust op de aanpak. 'Is hij de hele tijd bewusteloos geweest?' Want ze wist niet of hij nog meer schade had, of er binnenin nog botten waren gebroken en of hij zijn kop tegen de grond had gestoten. Wat was er gebeurd? Niemand die het haar waarschijnlijk kon vertellen.

- Hoe ernstig zijn de breuken? En welke poten?




Prompt 97 - laat je karakter 30 sneeuwvlokken vangen op zijn/haar tong
Terug naar boven Ga naar beneden
Nighttooth
Member
Research of the tree DPKsfdL
Steen
92
Actief

CAT'S PROFILE
Age: 27 moons
Gender: She-cat ♀
Rank: warrior
Nighttooth
BerichtOnderwerp: Re: Research of the tree   Research of the tree Icon_minitimema 27 dec 2021 - 14:45

Ze was half in gedachtes verzonken. Het enige waar ze op lette was dat de apprentice niet ergens tegen aan knalde en dat zij niet over hij eigen poten struikelde. De poes was moe en uitgeput. Vooral nu het weer steeds slechter werd. Ze kon het duidelijk merken. Aan de kou, aan de prooi en er vielen zelfs slachtoffers. De moederpoes dacht vooral aan Smokepaw. Een jonge, maar sterke kater. Iemand die altijd zijn best deed voor de Clan. Iemand die de droom had om warrior te worden. Niemand verdiende het om te sterven. Nou ja, de meesten dan. Er zaten zeker vreselijke katten tussen, maar de onschuldigen mochten van Nighttooth blijven. Daarom bleef ze doorzetten, hoe moe ze dan ook was. Ze rook alleen maar de geuren die dicht bij haar waren en haar ogen keken vermoeid voor haar uit. Haar ogen werden ook even groot toen ze een grijs gedaante zag. 'STOP!' Nighttooth legde de kater direct op de grond waarna ze haar ambergele ogen op de poes richtte. Ze herkende Remnantwolf. De poes die samen met Smokepaw apprentice was geworden en al wel haar volledige naam had. Ze voelde verschillende emoties, maar bleef zo neutraal mogelijk kijken. Ze voelde woede, verdriet en onbegrip. Misschien nog wel meer dan ze wist. Meer. 'Je maakt de wonden erger. Laat hem liggen.' De zwart witte poes wilde wat zeggen. Misschien zelfs ruzie zoeken. Hoe moest zij dat weten? Ze kon hem onmogelijk op haar rug krijgen! Had hij hem dan daar koud en alleen achter moeten laten? Maar de poes wist dat het niets zou veranderen. Het had geen nut en ze moesten Branchpaw helpen. De queen zette een stapje achteruit om ruimte te maken. 'Houd hem warm, lik over zijn rug tegen de haren in.' Nighttooth knikte en ging weer wat dichterbij. Ze begon stevig tegen de haren in te likken. Ze likte alsof de apprentice een kitten was. Terwijl ze de ander warm hield voelde ze verdriet. Ze had Smokepaw niet meer schoon of warm gelikt sinds hij apprentice werd. En nu zou ze nooit meer die kans krijgen! 'Is hij de hele tijd bewusteloos geweest?' vroeg Remnantwolf aan haar waardoor de zwart witte kattin even stopte met likken en opkeek. "Sinds ik hem vond wel, piepte Nighttooth. Ze slikte eventjes. "Er lagen takken in de buurt. Ik... Ik denk dat hij uit de boom gevallen is... De poes werd even stil, twijfelend of ze het zou vragen wat ze wilde vragen. "Waarom probeert StarClan katten van ons af te nemen?" Haar ogen zaten vol verdriet en woede. Was dit niet vreemd ofzo? Een tweede boom slachtoffer. Ze begon weer stevig te likken. Uit moederlijk instinkt, opdracht en schaamte. Schaamte over het feit dat ze StarClan beschuldigde.
Terug naar boven Ga naar beneden
Branchpoint
Member
Research of the tree DPKsfdL
Danny
30
Afwezig

CAT'S PROFILE
Age: 17 moons
Gender: Tomcat ♂
Rank: Elder
Branchpoint
BerichtOnderwerp: Re: Research of the tree   Research of the tree Icon_minitimezo 3 apr 2022 - 11:36

Hij wist dat dit het einde kon zijn, dat die zijn lot was. Maar hij bleef in het lichaam, alleen kon niks doen of iets voelen. Het was helemaal zwart en hoorde ook niks. Branchpaw probeerde bij bewustzijn te komen maar steeds kwamen de dromen terug van zijn kittenstijd en leerlingtijd. Uiteindelijk werd het wat lichter in zijn hoofd en kon die de pijn voelen wat door zijn lichaam schoot, de kater probeerde ook de ogen te openen waardoor er wat bloed in zijn ogen kwam. Hij sloot snel zijn ogen en bad dat die snel weer terug kon. "Wat is er gebeurd?" Branchpaw voelde stevig gelikt op zijn vacht, maar wist niet wie het was.

Langzaam probeerde die zijn kop op te tillen, alleen daardoor werd de pijn weer erger. Snel legde hij zijn kop op de grond. De leerling raakte langzaam weer het bewustzijn kwijt en zakte terug in de herinneringen.
Terug naar boven Ga naar beneden
Nighttooth
Member
Research of the tree DPKsfdL
Steen
92
Actief

CAT'S PROFILE
Age: 27 moons
Gender: She-cat ♀
Rank: warrior
Nighttooth
BerichtOnderwerp: Re: Research of the tree   Research of the tree Icon_minitimeza 9 apr 2022 - 17:12


De zwart witte kattin wiebelde even met haar oortjes toen Branchpaw wat leek te zeggen. Iets van 'wat is er gebeurd?' Het viel haar voor het eerst op dat de apprentice weer even bij was. Waarschijnlijk was de kater dan wel meerdere keren bij geweest alleen had ze het niet gemerkt. "Misschien is het een idee om Branchpaw naar de medicine cat den te brengen?" opperde Nighttooth. Het leek haar een beter idee dan hier. Ook leek het haar logisch dat zo'n beetje alle kruiden in die den lagen. Ze konden hier nu wel gaan zoeken, maar als ze de apprentice nou voorzichtig en snel naar het kamp brengen, kan Remnant ook gelijk aan de slag. "Ik kan hem wel op mijn rug dragen?"
Terug naar boven Ga naar beneden
Remnantwolf
Medicine cat
Research of the tree Kfjj0PI
Butter
829
Actief

CAT'S PROFILE
Age: 12 Moons
Gender: She-cat ♀
Rank: Medicine Cat
Remnantwolf
BerichtOnderwerp: Re: Research of the tree   Research of the tree Icon_minitimezo 17 apr 2022 - 11:33

We all carry small membranes of memories within us as does nature. All life force around us are fragments of memories engraved in chips of iron, copper and silver, like we are remnants of the past
Remnantwolf was blij dat Nighttooth er niets tegen in bracht. Waardoor ze haar werk kon doen. Het redden van een nog relatief jonge kater, maar of hij ooit nog Warrior zou kunnen worden. Ze zag zijn lot somber in, zeer somber in en het bewegen van hem terwijl hij niet stabiel was, dat was een zeer gevaarlijke keuze geweest. 'Sinds ik hem vond wel,' piepte Nighttooth. Ze slikte eventjes. Remnantwolf fronste even bezorgd, ze was ergens blij dat hij momenteel geen pijn voelde. Echter was het goed om te weten of ze hem nog moest proberen te redden of dat het simpelweg beter was hem naar Starclan te begeleiden. 'Er lagen takken in de buurt. Ik... Ik denk dat hij uit de boom gevallen is... ' De poes werd even stil, alsof ze twijfelde waardoor Remnantwolf even nieuwsgierig op keek van het analyseren van de wonden. 'Waarom probeert StarClan katten van ons af te nemen?' Remnantwolf hield haar kop schuin. 'Omdat die kat de vrede van Starclan verdiend.' Mauwde ze zachtjes terwijl ze voorzichtig de breuken voelde om te kunnen begrijpen of ze deze recht moest zetten. Een zachte stem van haar patiënt deed haar naar diens ogen kijken, de bebloed waren. 'Wat is er gebeurd?' Net toen ze wilde antwoorden tilde de kater zijn kop op wat Remnantwolf probeerde tegen te houden, hij moest momenteel zo min mogelijk bewegen. Totdat ze zeker was dat de wonden stabiel waren. Hij zakte al snel weer terug in zijn bewusteloze staat waardoor ze haar blik bezorgd over de rest van zijn lichaam liet glijden.

'Misschien is het een idee om Branchpaw naar de medicine cat den te brengen?' Remnantwolf schudde direct haar kop. 'Nee! Nee, hier gaan we een den voor hem maken totdat hij stabiel genoeg is om jaar de Medicine Cat den te verhuizen. Hem nu verplaatsen wordt zijn dood.' Mauwde ze vastbesloten en zelfs een beetje streng. 'Ik kan hem wel op mijn rug dragen?' Remnantwolf schudde haar kop. 'Het beste dat je nu kan doen is enkele Warriors halen en vragen of ze elke plant en al het spinnenrag mee kunnen nemen. Daarnaast wat mos voor een nest. We gaan hem een tijdelijke den maken.' Haar stem klonk vast en kalm. Dit was het beste voor hem, zelfs al sprak het elk instinct tegen. Dit was de enige manier.




Terug naar boven Ga naar beneden
 
Research of the tree
Vorige onderwerp Volgende onderwerp Terug naar boven 
Pagina 1 van 1

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
Warrior Cats :: ThunderClan territory :: ThunderClan territory-
Ga naar: