Renaissance [Training 1 - tour]

Alligatorpaw stond op met opwinding. Ze zou vandaag training beginnen met haar gloednieuwe mentor Wolfblood. Ze had het idee dat haar leader een mentor had uitgekozen die haar goed op dr plek zou zetten, en dat was wel iets wat alli nodig zou hebben in haar leven. Al helemaal naar Alli’s fantastiche idee om de riverclan leader Crystalstar aan te vallen. Ze had op dat moment niet geweten wie ze had aangevallen, maar oh man, dit had ze zeker wel gevoeld. Ze had haar nieuwe mentor er intimiderend uit vinden zien tijdens de ceremonie, dus ze wou er op haar best uitzien, en een goede indruk achterlaten na hun eerste training. Ze was te vroeg wakker geworden zodat ze tijd had om zichzelf eerst even helemaal mooi te poetsen. Zorgvuldig likte ze haar hele vacht schoon. Geen takjes, blaadjes of andere dingetjes mochten achterblijven in haar lange dikke vacht. Eenmaal tevreden stapte ze naar buiten, tot haar schrik stond wolfblood al met ppgeheven borst buiten te wachten. Oh shit, was ze te laat? Ze slikte even en imiteerde haar mentor door haar eigen borst ook op te heffen en liep rustig naar wolfblood toe. ”Goeiemorgen, Alligatorpaw meld zich voor training!” Begroette ze wolfblood met een vrolijke toon in dr stem.

“Top, Nou, we gaan zo de tour door het territorium doen. Je blijft in m'n buurt en doet wat ik zeg, begrepen?" Zei Wolfblood en voordat Alligatorpaw de mogelijkheid kreeg om te accepteren liep haar mentor al richting de uitgang van het kamp. Alligator was natuurlijk al eens het kamp uit gegaan, met toestemming of niet maar een officiële tour had ze nog nooit gehad. Ze keek ernaar uit om nieuwe dingen te leren over haar thuis. Met goede moed drentelde ze achter Wolf aan. “Oh, en als je vragen hebt, stel ze gewoon,” vervolgde haar mentor. Dat kwam goed uit want Alligatorpaw had heel veel vragen. ”Okay!” beantwoorde ze. Ze dacht minder dan een seconde na en gooide er direct een dringende vraag uit. “Hoe kom je aan al die littekens?” Ze vond de littekens erg stoer staan zelf had ze er ook een maar om er meerdere te hebben betekend dat je een sterke warrior bent en als ze toch al tijd moest gaan doorbrengen met haar mentor was het toch een slim idee om elkaar goed te leren kennen?

Zodra de vraag uit haar mond was gekomen merkte ze meteen al dat dit misschien niet de slimste actie was geweest. Haar mentor zuchtte en beantwoorde “vechten”. Alligatorpaw haar brein sloeg meteen op hol. Wat voor gevecht zou het zijn geweest? Oorlog? Een hond!!? Zoveel mogelijkheden maar kortaffe antwoord van haar mentor had haar gewaarschuwd om niet door te vragen. "Ik bedoelde vragen over je training of het territorium, Wat kan je me vertellen over Shadowclan en het gebied waar we leven, uk?" Dit was wel een stukje logischer, aangezien ze… y’ know een tour deden. De apprentice was al een aantal keer uit kamp geweest, al was dat misschien niet de bedoeling. ”Noouuu… ik weet dat het grotendeels een moeras is,” Vertelde ze trots. Ze drentelde met grote stappen achter haar mentor aan, ze liepen snel maar ze was vastberaden om het tempo bij te houden, ze zou niet zwak lijken. ”We hebben toch ook grotten? Ik heb ze nog nooit gezien! Gaan we daar heen?

Haar mentor leek niet al te blij toen haar apprentice vroeg of ze naar de grotten gingen. Zelf hield ze van de grotten. Ze was er een keer per ongeluk terecht gekomen toen ze vroeger ontsnapt was uit kamp maar ze heeft ze nooit terug kunnen vinden. Wolfblood ging verder met haar uitleg over het shadowclan territorium, aandachtig luisterend huppelde ze erachteraan. Alles wat ze kon leren over het woud vond ze interessant. Plotseling stonden ze stil en haar mentor ging verder met haar verhaal. "Dit is Little Creek, het meeste water in ons territorium is modderig en smerig, als er geen regenpoelen zijn is dit de beste plek om water te halen," Haar mentor gebaarde dat ze dichterbij moest komen en vroeg wat ze kon ruiken. Met veel mimiek stak ze haar neus de lucht in en ging ze opzoek naar geurtjes. Een aantal waren bekend bij haar, ze rook de vochtige maar aardse geur van het beekje, een soort visachtig luchtje dat kikkers bij zich droegen, maar ze rook ook iets anders, iets wat ze niet kon plaatsen. Ze gaf haar bevindingen door aan haar mentor. ”Volgens mij kan ik het beekje ruiken en kikkers, maar er is nog een derde lucht die ik niet kan plaatsen”

Haar mentor confirmde haar antwoord, maar er de geur die ze niet had geroken was dus waterrat, duhh, die had ze moeten weten! "Later leer ik je wel hoe je op verschillende prooi kan jagen, voor nu ga ik je koppie niet te vol stouwen," ging haar mentor verder. Jagen! Daar keek ze pas naar uit. Als kitten vond ze het geweldig om op mosballen te jagen, en ze was er erg goed in, echte prooi zou toch niet veel anders zijn? Wolfblood stuurde haar verder het bos in ze liepen richting een plek waar Alligatorpaw nog nooit was geweest. De grond prikte in haar pootkussentjes. ”Wolfbloood Zuchtte ze op zeurderige manier terwijl ze haar mentor’s vraag negeerde, ”Mijn poten doen pijn er prikken allemaal takjes in.” Ze plofte zichzelf neer en inspecteerde haar poot. Gefrustreerd likte ze aan haar voorpoot er was er eentje in blijven steken.

Alligatorpaw schrok een beetje van de toon waarop haar mentor tegen haar sprak. Ze vond waarschijnlijk dat haar apprentice zich alleen maar aanstelde maar haar pootjes deden echt pijn!! Ze ging even snel zitten om haar kussentjes schoon te likken "Wat zei ik net? Hoe kan je de pinewoods vinden?" herhaalde haar mentor nog een keer. Alligatorpaw schrok op en liep snel achter Wolfblood aan. Ze was misschien wel wat zeurderig maar ze had zeker wel opgelet! Ze verheft haar kop en zegt trots ”Pinewoods kan je herkennen aan lange rechte bomen!. pfffff nu moest haar mentor wel onder de indruk zijn van haar.