We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
Onderwerp: The winter sun rise za 17 dec 2022 - 19:54
Crowpaw
Every bird, gone unheard. Starving where the ground has froze The winter sunrise, red on white; Like blood upon the snow
Ze had in feite niemand nodig. Ze kon perfect zelf de reis naar highstones maken en terug. Immers lag Windclan het dichst tegen de heilige plaats aan. Het doel van haar reis was echter iets veels groters dan haarzelf. Voor wat ze had gehoord waren woorden vervuild door opinies en leugens. Ze zou het vinden, al dan niet vandaag, maar ooit. Puur voor wat het was, puur voor iedereen om te zien. Niet met praatjes of zielige daden, maar met iets dat ze kon vastgrijpen, dat men kon zien, tastbaar en reëel voor allen om te aanschouwen. Kort hield ze haar adem vast, opkijkende naar de rotsen die boven haar uit torende. Ze was hier al een paar keer geweest voordien, toen ze een konijn achterna was gekomen. Verder had ze de plek nog niet echt goed bekeken. Bedolven onder kiezels en grind leek het verheven gebied duidelijk wat ruiger dan haar bekende hoogland. Maar niks kon haar nog van haar pad laten wijken. Zodra Crow haar zinnen op iets had gezet, zou ze doorzetten, tot het bittere eind.
Nog een sprong naar de volgende steen zorgde ervoor dat ze bijna haar balans verloor. Snel klauwende aan het koude object klauterde ze er verder op. Haar nagels een verschrikkelijk geluid producerende met die actie. Ze klapte haar oren in haar nek, een vies gezicht opzettende terwijl ze haar kaken op elkaar klemde. "Stomme rots," mompelde ze zachtjes terwijl ze op adem kwam, haar kop licht schuddende. Nog even en ze zou aankomen bij haar bestemming. No way back now.
Onderwerp: Re: The winter sun rise di 20 dec 2022 - 16:49
Highstones was de plek hier bij de clans die het meeste op de bergen leek. Voor nu was dit dan ook de plek waar hij zoveel mogelijk terug kwam, ook al betekende het dat hij elke keer de tocht naar de clans moest maken wilde hij daar wat meer onderzoek doen. In eerste instantie was hij natuurlijk Sedge gevolgd, maar ondertussen was hij ook alleen op pad van tijd tot tijd. Hij was tenslotte nieuwsgierig naar de clans en kon het dan niet helpen om hun territoria van dichterbij te willen bekijken. Hij snapte de grenzen die ze hadden ook niet zo, het was iets dat ze in de bergen niet hadden tenslotte. Hij hoorde een geluid en zag een kat die over de stenen aan het klauteren was. Duidelijk was dit een van de katten die hier niet aan gewend was, maar wat bracht haar dan hier? Hij ging dichter naar haar toe en hoorde nog net haar opmerking, waardoor hij een lach niet kon onderdrukken. "Wat heeft de rots je misdaan?" Was ze een van de clankatten?
Crowpaw,
Member
Jazzy 392 Actief "Here comes a hurricane, trouble is her middle name!"
Onderwerp: Re: The winter sun rise za 14 jan 2023 - 11:57
Crowpaw
Every bird, gone unheard. Starving where the ground has froze The winter sunrise, red on white; Like blood upon the snow
Klein. Compact. Kort. Het waren allemaal woorden die men kon gebruiken om haar lichaam te beschrijven. Ze was niet gebouwd om een moor runner te zijn, niet gebouwd om te springen, niet gebouwd om te jagen. En dan nog, was ze koppig genoeg al die dingen toch te doen. De wereld daagde haar uit en ze was zelfzeker genoeg om het niet uit de kanten te gaan. Waarom zou ze ook? Daar was geen nut toe. Toen een stem haar oren bereikte keek ze fel op. Ze snoof diep, haar ogen vernauwende. Ze herkende de geur van de ander niet dus ze was wel zeker dat hij geen clankat was of bloodclanner. "Gaat je niks aan," zei ze op een eentonige, maar duidelijk onderstreepte agressieve toon. Haar blik schoot van hem af, naar de mothermouth, die nog een eind verderop was. Ze klemde haar kiezen op elkaar en sprong op, verder klimmende richting de opening die in de berg zat.
Onderwerp: Re: The winter sun rise di 17 jan 2023 - 17:00
Het was duidelijk dat de jonge kat niet gewend was aan iets wat ook maar op bergen leek, want hij wist nu niet of hij deze plek echt een berg kon noemen vergeleken met waar de tribe leefde. Het was een stuk kleiner in ieder geval. "Ook niet als ik je kan leren hoe je beter kan klimmen?" Ja, haar lichaam was klein, maar de jongste katten in de tribe leerden ook al hoe ze om moesten gaan met het terrein van de bergen. Al was het alleen binnen de grot. Hij wachtte of ze zijn aanbod aan zou nemen of niet. Hij had geen idee wat ze hier deed, maar hij was ook niet van plan om daar naar te kijken.
Crowpaw,
Member
Jazzy 392 Actief "Here comes a hurricane, trouble is her middle name!"
Onderwerp: Re: The winter sun rise wo 18 jan 2023 - 10:30
Crowpaw
Every bird, gone unheard. Starving where the ground has froze The winter sunrise, red on white; Like blood upon the snow
Koppig als ze was ging ze haar eigen weg op, wat enorm wat energie van haar vergde. Het was moeilijk om hier te zijn als je het hoogland gewoon was. De tunnels en de open vlakte vergden geen klimvaardigheden. Dus wist zij veel hoe ze dit efficient deed. Ze deed maar wat, wat natuurlijk voelde enzo. Maar de gestreepte kater had andere plannen en ging verder, aankaartende dat hij haar misschien beter kon leren klimmen. Kort keek ze naar hem uit haar ooghoek, haar beweging tot een halt komende. "Waarom zou jij het beter kunnen?" Zei ze terwijl ze met haar ogen rolde. Hij was groter en ouder dan haar, zoveel was duidelijk. Maar dat betekende niet meteen dat hij een expert was. Ze had thunderclan katten ook gezien, die gewoon waren in bomen te klauteren, die hier ook moeite hadden. Vaak hadden katten een grote mond maar verder niks anders. En dat pakte niet bij Crowpaw. Voor haar droegen acties meer betekenis dan woorden.
Onderwerp: Re: The winter sun rise ma 23 jan 2023 - 19:20
Dat had haar aandacht getrokken. Als ze hem genegeerd had, dan had hij haar misschien met rust gelaten, maar nu hij haar aandacht had, was dat geen optie meer. Natuurlijk kwam de vraag waarom hij het beter zou kunnen, het was niet raar dat ze sceptisch was. Zou hij het haar laten zien of eerst zeggen waarom? Het zou wel makkelijker praten als ze dichter bij elkaar waren, dus besloot hij dichter naar haar toe te gaan en beklom de rotsen een stukje makkelijker dan zij dat had gedaan. "Zegt het genoeg als ik zeg dat ik van de tribe ben?" Iedere clankat had wel van de tribe gehoord toch?
Crowpaw,
Member
Jazzy 392 Actief "Here comes a hurricane, trouble is her middle name!"
Onderwerp: Re: The winter sun rise za 28 jan 2023 - 11:30
Crowpaw
Every bird, gone unheard. Starving where the ground has froze The winter sunrise, red on white; Like blood upon the snow
Dit ging haar niet het goede keelgat in. Ze haatte het als katten zich zo gedroegen rond haar. Simpel en alleen omdat ze het gewoon niet goed aankon om zo behandeld te worden. Ze snoof dan ook even, voordat ze haar kop draaide en kantelde, koppig verder wandelende. Dat was tenminste iets dat niemand beter dan haar kon, puur en alleen omdat iedereen gewoon goed kon wandelen. En zo niet dan waren ze achterlijk. Toen ze passen achter haar hoorde, keek ze meteen om. De getsreepte kater was in zo'n vaart op alles geklommen... En voor een moment staarde ze dan ook naar hem, voordat ze haar ogen vernauwde. Ze snoof even, voordat ze schijn wegkeek. Haar sterne expressie bleef op haar gelaat. Zijn woorden kwamen dan ook binnen, iets waarop ze haar ogen rolde en verder wandelde. "Sure, waarom zou een tribekat ook hier zijn," mompelde ze met een sarcastische ondertoon. Ze sprong op, moeilijke klauterende op de volgens rots. "Waarschijnlijk voor het waanzinnig fantastische uitzicht," kreunde ze door de inspanning die ze nodig had om verder te klauteren. "Of het wijde aanbod aan voedsel," Ze trok haarzelf op, haar stem in spanning afnemende waardoor sarcasme door sijpelde. Ze haalde even diep adem, schudde zich uit en keek achter zich, neerkijkende op de ander. "Daarbij," sprak ze in een neerbuigende toon. "niet elke windclanner is snel. Dus zelf als je niet aan het lullen bent ben je vast niet eens de beste die er is," Want dan was hij niet naar hier gekomen.
Onderwerp: Re: The winter sun rise di 31 jan 2023 - 21:29
Hij had niet verwacht dat de poes hem niet zou geloven op zijn woord. Was het zo raar dat een kat van de tribe bij de clans was? Terwijl er zo vaak clankatten in de bergen waren? "Is het zo raar dat een tribe kat hier is? Genoeg clankatten zijn naar de bergen gegaan." Waarom leek deze jonge poes zo eigenwijs? Ze bleef het tenslotte maar proberen zonder zijn hulp te accepteren, die hij gewoon voor niks aanbood. Ondertussen was wel duidelijk dat ze van Windclan was, anders zou ze niet beginnen over dat niet elke windclanner snel was. "Ik heb nooit gezegd dat ik de beste was, alleen dat ik het je kon leren." En zij wilde hem niet geloven. "Er is vast ook iets dat jij kan, dat ik niet kan." Gaf hij vervolgens aan, dat was niet zo'n vreemde gedachte, gekeken dat hij gewend was aan bergen en dat toch heel anders was dan het bos en de open vlaktes hier.