We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
LEAFBARE
Season
Leafbare, -8°C - 3°C
Het blad is nu volledig van de bomen af en iedere ochtend wordt je begroet met rijp aan de takken en een kille wind. Gepaard met winterse neerslag, is het woud gehuld in een witte deken.
Onderwerp: I'll take this one za 3 nov 2012 - 19:59
Ze wiebelde ietwat nerveus met haar oren toen ze de open plek bekeek en zag dat er meerdere Warriors zich verzamelde voor een patrouille. Deze ochtend had Faithpaw nog gezegd dat ze haar bij een patrouille zou voegen. Echter wist ze nog niet bij welke, en aangezien deze zo dadelijk ging vertrekken liet ze het maar zo. De bruin/grijze langharige Apprentice sprong uit haar nest dat ergens bij de ingang van de den lag, en wandelde rustig naar buiten. Ze ontspande haar spieren voor een paar tellen en besloot vervolgens om eerst haar buik te vullen voordat ze zou gaan jagen. Met een neutrale blik op haar gelaat geschreven wandelde ze richting de prooistapel en griste er een houtduif uit die ze vervolgens op at, en de restjes er van begroef. De dag was ondertussen al half gedaan dus kon ze er beter wat vaart in zetten. Algauw stoof ze de kamp uitgang door en vluchtte het Thunderclan territorium in. Vaak waren de eerste paar dieren die ze tegen kwam lastig te vangen, maar eens ze haar tempo had gevonden liep alles op hun rolletjes. De -bijna wordende Warrior- Apprentice tilde haar hoofd op en keek voor enkele seconden naar de hemel die al lichtjes grijs begon te worden. Faithpaw hoopte eerlijk gezegd dat het niet zou gaan regenen, aangezien ze het dan wel kon vergeten nog enig prooi te vinden. Licht zuchtend snoof ze de diverse geuren naar binnen en wende haar hoofd af en toe naar achteren, afwachtend tot iemand zou opdagen.