Eenzaam

Onderwerp: Eenzaam vr 5 nov 2010 - 10:43

Rainflower stond gapend op. Een nieuwe dag, een taak, iets nieuws te doen in de Clan. Zo gingen de dagen voorbij. Nooit gebeurde er is iets interessants. Behalve toen Shadowfur wegging, maar Rainflower bedoelde eigenlijk leuk interessant. Nou ja... Ze zou wel eens een leuke kater willen ontmoeten. Niet dat dat zo per se moest, maar Rainflower wilde wel is weten hoe het was om verliefd te zijn. Misschien moest ze er Raindrop of Purplestorm is naar informeren. Zijzelf had echt geen idee. Maar toen ze Snakekit, Viperkit en Shadekit in de Nursery had gezien, wist ze in ieder geval zeker dat ze ergens in haar leven ook kittens wou. Ze waren zo klein en schattig. En Rainflower zou dan haar hele leven spenderen met de kater die haar leven voor een deel zou veranderen. Rainflower zou niet meteen overgaan naar kittens, maar wel over een paar manen, als ze de kater dan wat beter zou leren kennen. Tot nu toe was Rainflower nog niet verliefd. Eigenlijk wist ze niet eens wat het gevoel precies was. Moest je het warm krijgen als je hem zag? Moest je de drang hebben om bij hem te zijn? Rainflower had geen idee. Ondertussen was ze al bij het groepje bomen aangekomen, die een eindje van het kamp verwijderd was. Eenzaam ging ze zitten. Ze spitste haar oren. Hoorde ze daar nu iets?

Onderwerp: Re: Eenzaam vr 5 nov 2010 - 15:36

Geluidloos sloop Nightsong door de struiken heen. Zijn lichaam ging soepel langs de uitstekende takken. Hij was het kamp uit gegaan om eens een paar geursporen te verversen. Behoedzaam sloop hij rond. Het was nog vroeg in de ochtend. Overal waar hij was hoorde hij zangvogels, maar daarvoor was hij niet weggegaan. Daar stond een grote bemoste rots. Die rook al lang niet meer naar ShadowClan. Nightsong liep langs de rots, en gaf er kopjes tegenaan, om zijn geurklieren op werking te brongen. Dat was dan ook weer geregeld. Tevreden liep hij verder. Opeens stond hij stil. Voorzichtig hield hij zijn poot een stukje van de grond af. Daar rook hij iets... Het was Rainflower! Nightsong had wel zin in een praatje, en sloop er behoedzaam op af. Achter een bosje bleef hij zitten. Daar zat Rainflower. Verzonken in blije gedachten, want op haar gezicht stond een glimlach. Ze dacht over een wens, een levenswens... War zou die over gaan? Voorzichtig verzitte Nightsong even, en stond boven op een krakelig balldje. Een adrenaline stoot schoot door zijn lichaam heen. Rainflower keek zijn kant op, en spitste haar oren. ven keek ze in de ogen van Nightsong. De zwarte kater kwam voorzichtig dichterbij, en ging voor Rainflower zitten. 'Hallo!' Zei hij vriendelijk, en hij keek in de grijze ogen van Rainflower.

Onderwerp: Re: Eenzaam vr 5 nov 2010 - 18:58

Rainflower keek rustig voor zich uit, terwijl ze het geluid toch wel goed gehoord had. Ze dacht ook dat ze ogen had gezien, maar zel iet het er maar bij zitten. Rainflower was wel vaker verstrooid over dat soort dingen. Het hoefde trouwens niet eens een kat te zijn. Het kon ook een muis of een eekhoorn of iets dergelijks zijn geweest, die in de ogen had aangekeken. Of misschien zelfs een vos. Rainflower keek nu angstig opzij bij de gedachte dat het wel is een vos kon zijn. Uiteindelijk hoorde ze geritsel en het volgende moment stond een vrolijke Nightsong voor haar. Rainflower spinde even. 'Hallo!' zei Nightsong vriendelijk en Rainflower keek hem blij aan. 'Hellooow! Je komt precies op het goede moment. Ik voelde me een beetje eenzaam,' zei Rainflower glimlachend en ze ging liggen. Ze keek Nightsong ondertussen recht in de ogen aan. Nightsong haad echt van die speciale, gelige ogen. Blackclaw had ook zulke ogen, maar dan feller. En Shadowfur had ze ook. Maar die was niet meer van belang in de Clan. Rainflower keek Nightsong even geamuseerd aan. 'Heb je al wat gevangen voor de Clan?' vroeg ze toen glimlachend. Ze verschoof zich een eindje zodat ze naast Nightsong lag en begon haar vacht te likken. Met zachte halen ging ze over haar rug en wachtte rustig en geduldig op het antwoord van Nightsong, terwijl ze daarna rustig voor zich uit staarde.

Onderwerp: Re: Eenzaam vr 5 nov 2010 - 19:26

'Hellooow! Je komt precies op het goede moment. Ik voelde me een beetje eenzaam,' Zei Rainflower met een glimlach. De grijze poes ging liggen. Rainflower keek naar Nightsong. Ze raakte bijna verdiept in zijn gelige ogen. Ze keek gem geamuseerd aan. Ze zat waarschijnlijk in een gedachte van de Clan. 'Heb je al wat gevangen voor de Clan?' Vroeg ze glimlachend. Ze begon zorgzaam haar vacht te likken. 'Nee, ik heb nog niets. Ik was eigelijk naar dit gebied gegaan om wat nieuwe geursporen uit te zetten,' Zei Nightsong. 'Jij wel dan?' Vroeg hij nieuwschierig. Het antwoord zal wel nee zijn. Er lag in de wijde omgeving geen ingegraven prooi, en naast haar lag ook niets. Nightsong keek naar de lucht. Die was inmiddels al iets feller geworden. Dat betekende dat het nét middag was geworden. Nightsong hield het meest van de nacht. Dat vond hij een heerlijke tijd. Het was dan helemaal donker, je hoorde alleen krekels. Dan hield hij er van om af en toe een zachte zuivere miauw te geven. Dan genoot hij echt. Nightsong voelde zich dan één met de natuur. Daarom werd hij ook Nightsong genoemd. Hij werd weer wakker uit zijn dagdroom, en keek naar Rainflower.

-Sorry, korte post..-

Onderwerp: Re: Eenzaam vr 5 nov 2010 - 19:39

Rainflower keek even geamuseerd naar Nightsong. Wat zou hij gedaan hebben? Rainflower rook geen prooi, dus het kon toch niet dat hij iets gevangen had voor de Clan? Of wel soms? Rainflower keek toen rustig voor zich uit, omdat Nightsong het misschien niet leuk vond om de hele tijd bekeken te worden door haar. 'Nee, ik heb nog niets. Ik was eigelijk naar dit gebied gegaan om wat nieuwe geursporen uit te zetten,' zei Nightsong toen en Rainflower knikte even kort. Dat was ook wel een goed idee om haar tijd te vervullen, aangezien SchaduwClan toch best wel veel gebieden had. Gelukkig maar. Dan hadden zij ook meer prooi. Ze keek hem rustig aan, voor de zoveelste keer. Hè, kon ze nou echt niet even wegkijken? Dadelijk vond hij haar nog vervelend ook. Rainflower concentreerde zich daarom maar op de bomen. 'Jij wel dan?' vroeg Nightsong toen, maar Rainflower schudde haar hoofd. 'Nee, volgens mij ben ik ietsjes te lui,' lachte ze toen. Eerst keek ze Nightsong even aan en toen concentreerde zij zich weer op de bomen, om Nightsong niet tot last te zijn. Ze keek toen weer stilletjes voor zich uit, niet wetend wat te zeggen. Nou ja... Naast Nightsong liggen en samen gewoon kijken naar van alles was ook wel leuk.