:: Visiting my sister ::

Een klein, donkerrood muurtje betekend met grijze strepen stond voor haar. Een grote, grijze Maine Coon poes stond op het muurtje en sprak een aantal woorden uit die zij niet kon verstaan. Het geluid was stil gelegd tot op een zeker moment een luide kreet weerklonk. Frozenpaw schrok en keek over haar schouder, waar haar moeder, Innerghost, stond. Ze werd door de andere katten die er bijeen zaten overrompeld en bloed spetterde over de plaats.

Kalm opende ze haar turquoise ogen die ijskoud om zich heen keken. Ze had het uiterlijk van haar moeder mee gekregen, dat was duidelijk. Maar ze had ook iets, dat van geen van beide kon komen. Frozenpaw stond op en wrong zich tussen de laatste paar slapende Apprentices door die chagrijnig opkeken. Wolftail had haar beloofd om binnenkort het territorium te verkennen, ze had er erg zin in. Ze wilde wel weten of Wolftail haar probleem kon begrijpen, en dat kon alleen als je erg close met elkaar werd.

Doelloos keek de poes om zich heen, niks kon ze doen. Ze had al gegeten en de jacht zat er niet in, logisch als je nog niet kon jagen. Haar blik viel op de Medicine Cat's Den. Haar zus, Littlepaw lag daar. Ze was ziek geweest, Greencough? Wist zij veel wat ze had, zij was niet zo close met haar siblings. Ze mocht ze eerlijk gezegd niet zo, dat kreeg je als je elkaar niet goed kende, wat eigenlijk best vreemd was. De laatste keer dat ze haar siblings gezien had was bij de Ceremony dat ze Apprentice was geworden, verder bemoeide ze zich er niet zo mee. Het waren de levens van haar siblings, en zij bemoeide zich er niet mee.

Een tikkeltje verbaasd keek Frozenpaw naar haar zus, die nu nog lag te slapen. Wat was zij klein! De zwarte poes kwam de Den binnen en ging naast het nest van haar zus zitten, en tuurde naar het kleine, fragiele lichaampje. Ze leek op een grote kitten, niet op een Apprentice! Gek genoeg leek het haar niet te boeien, of ze klein was of niet. Maar had dat iets te maken met haar ziekte? Zij had zelf ook een soort afwijking, misschien was het dus wel fijn als ze iets gemeen hadden. Maar, ze konden er niet over praten.

-Littlepaw weet nog niet dat Frozenpaw kan praten.
-Frozenpaw weet nog niet dat Littlepaw écht ziek is.

Littlepaw was wakker geworden en had haar aanwezigheid opgemerkt. "Hallo," Had ze gezegd. Frozenpaw knikte terug als begroeting en ze glimlachte, als teken dat ze blij was bij haar zus te zijn. Het liefst had ze Innerghost er nu bij gehad omdat zij wist wat zij wilde vertellen, maar haar moeder was nu niet in de buurt. Frozenpaw beeldde een kleine kat uit en hief daarna haar poot op, om vervolgens met haar lippen Littlepaw te zeggen. Ze wist niet of Littlepaw kon liplezen of iets van haar tekens begreep, maar ze moesten toch met iets kunnen communiceren?

Littlepaw begreep haar uitbeelding, goed. "Hoe gaat het met je training?" Vroeg ze. Frozenpaw dacht even na, ze was nog niet echt begonnen, maar hoe moest ze dat uitbeelden? Hoe moest ze uitbeelden dat zij en Wolftail nog niet waren begonnen met trainen. Littlepaw stelde een moeilijke vraag, dat was zeker. De pikzwarte poes dacht verder na, waarna ze haar poot tegen haar borst tikte en toen met haar snuit naar de richting van de Warriors Den wees. Ik en Wolftail, had ze nu al. Toen schudde ze haar hoofd en keek ze weer bedenkelijk. Frozenpaw zuchtte, kon ze haar moeder maar even roepen, dan konden ze het samen uitvogelen. Ze zette de gedachten uit haar hoofd en wees toen met haar snuit naar Littlepaw, hoe was het met haar?