Hunting [Nightpaw]

N I G H T P A W

Een ijzige wind bries waaide door de apprentices den dat Nightpaw zijn ogen deed openen, de eerste zonnen stralen deden hem even verblinden. Hij knipperde een paar keer met zijn ogen en geeuwde. Vervolgens stond de apprentice op en rekte hij zijn slank gebouwde lichaam uit. Hij keek even rond in de apprentices den en zag enkele apprentices wat schuifelen in hun nesten. De meesten zouden wel gewekt worden door hun mentoren, de anderen waren mentor loos zoals hij. Nightpaw miste Inkmask, de vorige deputy van de clan, tevens een warrior die echt wel respect verdiende. Nightpaw zuchtte. Waarom had dat hem nou weer moeten overkomen? Hij sprong de den uit en draafde over de open plek naar de prooi stapel waar hij bleef staan hij staarde naar het prooi en pikte er een haas uit. Hij nam de haas in zijn bek en liep er mee naar een afgelegen plekje in het kamp, een plekje waar niemand hem kon storen. Hij plukte stukken vacht van het dier weg en liet het naast hem op de grond vallen. Een stukje vacht vloog door het kamp heen, en een kitten merkte het stukje vacht op en begon er mee te spelen. Nightpaw gaf er geen acht aan. Kittens deden hem niks, ze waren enkel maar irritant, er zaten wel goede kittens tussen waar Nightpaw wel iets in kon zien. Bloed spetters vlogen rond toen Nightpaw een stuk vlees los scheurde van het dier, de smaak van ijzeren koude bloed en vlees deed hem goed. Na dat er niks meer over was van het dier gooide Nightpaw wat modder over het karkas heen en liep richting het kamp uit gang. Jagen was nu wel iets waar de apprentice zin in had, eigenlijk was dat het enige wat hij de laatste tijd deed, ja of anderen aan vallen die op het territorium van Windclan terecht kwamen, lief vragen was niks voor de jonge kater. Nightpaw rende met lenige stevige passen richting The Moorland. Hij hield halt toen de geur van een andere kater zijn neus door drong. De geur kwam van een warrior af die hij kende als Moonpoint. Nightpaw keek de warrior aan met versmalde ogen, anderen groette hij nooit echt vriendelijk, eerder nors, zo was hij gewoon, en als de kat bij hem in de smaak viel dan ging hij wel anders met die gene om. Hij kende haast iedereen wel bij naam in de clan, dat was iets dat Inkmask hem goed had geleerd. Dat was gewoon normaal in een clan, je behoorde iedereen te kennen, want een clan was eigenlijk gewoon een familie, niet iedereen hoefde persé bloedverwanten te zijn, maar toch, het bleef een soort van grote familie. ”Goedemorgen,” groette de warrior hem vriendelijk. Nightpaw knikte enkel kort af en zwiepte een keer met zijn staart. ”Nightpaw was het toch, als ik me het goed herrinder.” Nightpaw rolde met zijn ogen toen Moonpoint dat zei. "Nou, voor jouw word het dus ook al tijd om je bij de Elders te voegen, want volgens mij word je dement," sprak Nightpaw honend. Hij zwiepte nogmaals met zijn staart en keek de kater honend aan.

Night is stalking you,
by every step you take...

N I G H T P A W

Hij wist nu al dat Moonpoint hem niet mag. Dat boeide Nightpaw helemaal niks, hij was gewoon niet van de katten die zich dom voor deden, dat deed hem gewoon denken aan kittypets, wild born or not. ”Dank je,” antwoordde de kater honend terug. Nightpaw rolde met zijn ogen. ”Ik merk dat je nog veel kan leren, wat betreft omgang.” sprak Moonpoint. O, dat moest hij dus echt niet doen, zich voor doen als of hij zijn mentor was. Nightpaw ontblote waarschuwend zijn tanden. "Waag het!" Gromde hij. "Jij gaat je niet voor doen als of je mijn mentor bent, begrepen!" Snauwde hij. Dat was gewoon iets wat hem kon raken. Voor de dood van Inkmask was Nightpaw al een redelijke plaagkop, maar niet echt gemeen of zo, je moest gewoon weten hoe je met hem om moest gaan. Maar zins de dood van Inkmask was het een heel ander verhaal. Nightpaw was veel sneller aangebrand, en irriteerde zich aan katten die gewoon echt dom deden. []”Kan je Inkmask nog herinderen? Ikke wel, zie je dat ik niet dement ben.”[/i] De gemene toon in Moonpoints stem deed hem zijn ogen vernauwen. "Boehoe, je kan je Inkmask nog herinneren, wat een wonder, het is nog geen moon geleden toen hij stierf, mousebrain," siste Nightpaw met zijn nek haren overeind en zijn nagels in de grond gestoken. Moonpoint mocht dan warrior zijn, hij was maar two moons ouder dan Nightpaw. En, Nightpaw had genoeg geleerd om een gevecht aan te gaan. Geritsel deed Nightpaw zijn oren spitsen, en Moonpoint had het dier dus ook opgemerkt. Moonpoint stoof er op af en dode het dier behendig. Nightpaw rolde met zijn ogen, een uitslover vond hij het, en een hoge dunk van zich zelf. Zo was Nightpaw dus niet. En de clan waar hij in leefde zag hij wel degelijk als een familie, hij gaf ook om de clan waar hij in leefde. Enkel mocht hij niet alle katten, dat kon altijd nog verranderen in de toekomst, maar als je één keer iets zei over zijn vrienden of katten die hij gewoon echt lief had, en dan ook nog iets gemeens, ja, dan kon je vriendschap wel shaken. ”Gezien?” Vroeg de kater toen hij de vogel had gevangen. Nightpaw stak zijn nagels in de grond. ”Wedstrijdje jagen?” Vervolgde de kater als of ze boezemvrienden waren geworden. Nightpaw gromde gefrustreerd. "Ahh dus zo werkt het bij jouw? Eerst ga je me een beetje uitdagen, én over mijn mentor praten, én ook nog eens doen als of jij mijn mentor bent, ik reageer er op een kwade manier op, en meteen denk jij dat wel als boezemvrienden kunnen gaan jagen?!" Nightpaw stak zijn nagels uit en keek kwaad naar de warrior met vlammende ogen. Nog even en Nightpaw ging de warrior aanvallen, maar hij wachtte nog af. Tenslotte wou hij eerst zijn reactie weten. Nightpaw was niet slecht of zo, een lieverdje was hij ook niet, maar hij was wel zeker loyaal aan zijn clan.

Night is stalking you,
by every step you take...

N I G H T P A W

Een wind bries waaide door zijn tortoiseshell vacht heen en zijn nacht groene ogen waren kwaad op de kater gericht. De kater was over zijn vorige mentor Inkmask begonnen en dat had hij beter niet kunnen doen. Nightpaw mocht dan nog de naam Nightpaw dragen, de kater voor hem had nog lang niet meer ervaringen dan Nightpaw zelf. Nightpaw had goed leren vechten, en had ook leuke trucjes in handen gekregen, anders dan de anderen, natuurlijk, elke kat had zo zijn eigen vecht technieken, en eigenlijk was Nightpaw al zo goed als een warrior. Nightpaw viel niet zo heel veel meer te leren. "Je mist hem he? ik niet." Nightpaw stak zijn nagels dieper in de grond en keek naar Moonpoint. "Wat maakt het mij uit of je hem nou wel of niet mist?" Siste Nightpaw een tikkeltje kil. Deze kater mocht van hem diep in de grond zakken. Daarna dacht Moonpoint even een leuk jacht spelletje te gaan spelen, wat Nightpaw toch wel bijna tot een gevecht had gebracht. Die kater voor hem was gewoon gek. Dacht eerst even over Inkmask te gaan praten als of hij nog nooit wat had voor gesteld, en vervolgens een jacht spelletje. Zo werkte het dus niet. "Dat is helemaal niet waar." Siste Moonpoint. Nightpaw rolde met zijn ogen. Dus nu ging hij het zo spelen? Eerst domme dingen voorstellen, en daarna ontkennen, dat deed hem eerder denken aan een kitten tot kitten ruzietje. "Wees blij dat ik je niet onmiddellijk had aangevallen. Dat had ik namelijk meteen gedaan als je niet een apprentice was geweest." Gromde Moonpoint, gevolgd door, "Begrepen mousebrain." Nightpaw liet een sarcastisch lachje horen. "Hmmm, eigenlijk had ik wel zin in een gevecht... I mean, wat stel jij nou voor?" Siste hij met een klein sarcastisch lachje. "Oh, en mij een lesje leren? Dan zal je toch wel wat beters in petto moeten halen," ging hij nonchalant en honend veder waarna hij zijn klauw om hoog haalde en zijn nagels ontblote, hij likte zijn nagels wat schoner waar door je kon zien dat het eigenlijk geen kleine kitten nageltjes meer waren, maar de klauwen van een warrior. Tenslotte zou Nightpaw met een moon toch wel warrior worden. Moonpoint was een boom in geklommen en Nightpaw zwiepte een keer nonchalant met zijn staart. "Ga jij maar lekker in bomen klimmen, ik heb wel wat beters te doen dan net zo lang wachten tot ik eindelijk mijn klauwen ergens in kan steken," gromde hij als of Moonpoint zojuist gevlucht was. Nightpaw zwiepte met zijn staart als teken dat hij er van door ging...

Night is stalking you,
by every step you take...

~Nightpaw word bij de volgende Ceremonie warrior xD
Oh, dit topic is nog niet afgelopen hoor, Night zit er nog steeds in ^^

N I G H T P A W

"Ik heb ook wel iets beters te doen dan te praten met een kleintje dat zijn rang niet kent." sprak Moonpoint. Een sarcastisch lagje verliet zijn bek en hij zwiepte nonchalant met zijn staart. Nightpaw mocht dan een apprentice zijn, hij was klaar voor zijn warrior schap, en als deze kater nog door ging, liet hij dat blijken ook. Rustig liep hij weg afwachtend hoe de kater er op zou reageren, maar ook dat niet hij niet blijken. Een plof weer klonk achter zich en de jonge kater bleef staan, maar draaide zich niet om. Hij hield een luchtige houding aan en wachtte af op water komen ging. "Hier blijven," beval de kater. Nightpaw stak zijn nagels uit en draaide zich langzaam om. "If that's your wish," sprak Nightpaw sarcastisch terwijl hij zijn nagels veder naar buiten duwde, afwachtend op het perfecte manier, deze kater ging hier niet zonder nagels van af komen. Hij had zich gedragen als zijn mentor, plus nog al dom over zijn mentor gesproken, tenslotte was deze kater gewoon dom, en hij verdiende een straf, dat vond Nightpaw. En hij had wel zin in een gevecht, tenslotte moest hij een hoop frustratie kwijt. Deze kater zag hij niet langer als een clan genoot, maar als een indringer. Toen de kater zijn tanden ontblote hield Nightpaw een dreigende houding aan en kwamen er brommende geluiden uit zijn keel die aantoonde dat hij niet veder moest dan. Één keer zijn blik verschuiven, en de bloed druppels zouden van zijn gezicht af druipen. Nightpaw wachtte nog even, maar de gedachte aan zijn dode mentor, en hoe Moonpoint er mee had gespot maakte hem als maar kwader. Hij schoot uit met zijn klauw en voelde hoe zijn nagels door de huid van de kater heen sneden. Meteen er na sprong hij naar achteren en zijn staart zwiepte gevaarlijk kwaad heen en weer. "You will regret this," grauwde Nightpaw kil en kwaad.

Night is stalking you,
by every step you take...

N I G H T P A W

Nightpaw keek met een gevaarlijke grijns naar Moonpoints gezicht die nu half rood was van het bloed. Nightpaw had de kater geraakt en dat voelde goed. Ja, ook apprentices konden vechten. De kater voor hem schudde met zijn kop en bloed vloog van zijn kop af. Nightpaw grinnikte. Hij hield van dit machtige sterke gevoel. Ambitieus keek hij naar de warrior met een gemene grijns. De warrior vloog op hem af en Nightpaw liet zich mee voeren door zijn klauwen. Een trucje die hij had geleerd, mee bewegen, dan zouden de aanvallen niet tot minder hard aan komen. En dan ondervind Nightpaw nu. Zij klapte op de grond, wat hij wel degelijk voelde. De klauw van de warrior klauwde de zij kant van zijn borst, maar de wonden waren niet heel erg. Nightpaw rolde weg en stond op. Hij grinnikte. "Ik vraag me af hoe Hollystar jouw tot warrior heeft kunnen benoemen," siste Nightpaw tussen zijn tanden door. "Ik zal niet stoppen voor je van de wereld af bent." Dreigde de warrior. Nightpaw grinnikte en zette af met zijn achterpoten. Hij zette zijn klauwen tegen de schouders van de kater aan en liet hem op de grond vallen. Hij liet de kater door rollen en plaatste zijn klauwen op de buik van de kater. Hij stak zijn nagels in zijn buik en bewerkte zijn buik. "Bohoo, je doet je best," miauwde hij sarcastisch en nep bang. Hij liet zijn kop naar beneden zakken en beet in zijn voor poot, de heerlijke ijzeren smaak van bloed vulde zijn mond en hij keek met valse ogen naar de kater.

Night is stalking you,
by every step you take...