Bugging cats...

Onderwerp: Re: Bugging cats... wo 20 maa 2013 - 10:14

Frostkit keek naar de doornen in de doorntunnel met een groot wantrouwen in zijn ogen. "Ze bijten deze keer toch niet, hè? Mompelde hij zachtjes. Terwijl hij zijn kop ietsjes scheef hield. Maar hierna stapte hij achter Spottedleaf aan. "Ik kom al, ik kom al," Miauwde hij uitgelaten, maar hij einde iets town hij Spottedleafs staart op zijn schouder voelde. Oeps... Had hij iets verkeerds gedaan dat hij zo'n vermaning kreeg? Of moest hij gewoon rustiger worden? Vanaf dat punt besloot hij zich volwassener te gedragen en dus liep hij met stijve, maar formele, pootstapjes achter Spottedleaf aan, zijn staart hield hij zelf kaarsrecht en onnatuurlijk stil.

Onderwerp: Re: Bugging cats... wo 20 maa 2013 - 10:26

_{Ze kon het niet laten even breed te grijnzen toen Frostkit haar vroeg of de doorns hem deze keer ook zouden bijten. "Pas maar op, straks eten ze je nog op." Miauwde ze plagend. Frostkit moest ooit al eens een wonde hebben gekregen van zo'n doornstruik, aangezien hij anders niet zo'n vraag zou stellen. "Doorns bijten niet." Miauwde ze nadien op een geruststellende toon. Ze keek weer naar voren, en besloot dat het tijd was om even te stoppen. Zo ver waren ze nog niet van het kamp verwijderd, maar toch riskeerde ze het niet om nog verder te gaan. "Heb jij ooit al eens iets gevangen?" Miauwde ze met een glinstering in haar amberkleurige ogen. Kittens mochten samen met een warrior buiten het kamp, dus kon het geen kwaad dat ze met wat prooi terugkwamen, toch?}

Onderwerp: Re: Bugging cats... wo 20 maa 2013 - 10:38

De ogen van Frostkit werden wijd opengesperd toen Spottedleaf verklaarde dat doorns niet konden bijten, waarna er weer een diepe frons ontstond op zijn zwarte, pluizige gelaat. "Doorns bijten niet?" Herhaalde hij, de klank proevende op zijn tong. "Maar hoe kan het dam dat het me liet... Liet..." Hij zocht naar het woord, "liet.. Bloeden?" Vroeg hij. Maar zijn vraag was snel vergeten toen hij het grote buiten mocht aanschouwen. Zijn ogen sperden zich wijd open en hij keek vol verbazing rond. "Wat is het groot..." Miauwde hij en hij viel weer terug in een opgewonden, kittenachtig sprongetje, dat hij van zichzelf netjes moest doen, was hij alweer vergeten. Hij knikte driftig zijn kop toen Spottedleaf hem vroeg of hij ooit al eens iets gevangen had. "Een heleboel mos ballen en bladeren." Vertelde hij trots. Toen bedacht hij zich iets wat een ondeugende grijns liet verschijnen, "En jouw staart."

Onderwerp: Re: Bugging cats... wo 20 maa 2013 - 10:50

_{Frostkit's open sperden wijd open toen ze zei dat doorns niet konden bijten. "Doorns bijten niet?" Herhaalde hij. Ze knikte, en spitste haar oren naar zijn richting. "Dat klopt." Bevestigde ze nog eens. "Maar hoe kan het dam dat het me liet... Liet..." Ze keek hem even vragend aan, maar besloot om nog eventjes niks te zeggen. Misschien kwam het antwoord op haar vraag sneller dan ze dacht. "liet.. Bloeden?" Ze lachte even, "Je zult je waarschijnlijk gesneden hebben aan een doorn." Verklaarde ze. Ze liet haarzelf zakken totdat ze in een zithouding terecht kwam en sloeg haar gekleurde staart over haar poten heen. Frostkit leek zich algauw op de andere vraag van Spottedleaf te concentreren. "Een heleboel mos ballen en bladeren." Vertelde hij op een trotse manier. Er prikte een plezierig gevoel in haar maag toen ze dat hoorde. Echter vond ze zijn volgende antwoord nog grappiger. "En jouw staart." Miauwde hij met een ondeugende grijns op zijn gezicht. Een gespin verliet haar keel. "Ik bedoelde prooi, levende prooi!" Bracht ze hem bij, terwijl ze de lach op haar gelaat niet wist te onderdrukken.}

Onderwerp: Re: Bugging cats... wo 20 maa 2013 - 11:05

Doorns bijten niet... Dat was echt een nieuwe voor de jonge kitten. Want je kon dingen alleen maar laten bloeden als je gebeten werd? Hij had wel eens een warrior het kamp binnen zien komen, klagelijk miauwend dat hij bijna gebeten was door een... tros? Hij wist het woord niet meer. Zijn vocabulair moest hij nog uitwerken. "Je zult je waarschijnlijk gesneden hebben aan een doorn." Miauwde Spottedleaf als verklaring. "Gesneden," Herhaalde Frostkit, de klank opnieuw proevende op zijn tong. Nieuwe woordjes leren, het was lastig, maar hij kon het wel. Spottedleaf's vervolg reactie, hij kon het niet helpen om tegen te sputteren. "Ik bedoelde prooi, levende prooi!" Lachte de poes. "Jouw staart is levend," Wees Frostkit met een serieuze frons aan. Hij vond dat hij gelijk had, dan kreeg hij ook gelijk. Maar een ondeugende grijns verscheen al snel weer op zijn gezicht. Hij kon het gewoon niet laten. Hij kon niet lang serieus zijn.

Onderwerp: Re: Bugging cats... wo 20 maa 2013 - 11:14

_{"Gesneden," Spottedleaf kreeg het besef dat dat een woord was dat hij nog nooit eerder had gehoord. Ze grinnikte even, en keek hem verwachtingsvol aan. "Jouw staart is levend," Ze wiebelde even met haar oren, maar knikte vervolgens dan toch met tegenzin als teken dat hij gelijk had. "Dat klopt, maar mijn staart is geen prooi hé," Miauwde ze vlug, terwijl ze duidelijk maakte met een frons op haar gezicht dat ze nog niet uitgesproken was. "Met prooi bedoel ik de dieren die je eet, dat noemt men prooi. Maar wat ik nu probeer te vragen: Heb jij ooit al eens een levend prooidier gevangen?" Vervolgde ze. God, wat was het lastig om tot die kitten door te dringen. Hij was een vol houdertje, dat kon ze wel stellen. Gelukkig was zij dat ook. Nou, gelukkig... Pech kon je het ook wel noemen, want het betekende dat iemand van de twee ooit zou moeten toegeven, en aangezien ze dat beide blijkbaar niet graag deden... Ze propte die gedachte in haar achterhoofd en wachtte geduldig af op een antwoord van Frostkit.}

Onderwerp: Re: Bugging cats... wo 20 maa 2013 - 11:21

"Dat klopt, maar mijn staart is geen prooi hé," Miauwde Spottedleaf en Frostkit deed zijn mond al open om te reageren, tot hij tot stilte gemaand werd door Spottedleaf's frons. Onder die blik kromp hij iets ineen en legde hij zijn oren ongelukkig achteruit. Had hij iets verkeerds gedaan? "Met prooi bedoel ik de dieren die je eet, dat noemt men prooi. Maar wat ik nu probeer te vragen: Heb jij ooit al eens een levend prooidier gevangen?" Zwijgend registreerde de kitten de informatie. Een prooi was dus een dier die hij at. Tegelijkertijd mocht hij dus concluderen dat hij niet op Spottedleaf's staart mocht kauwen. Langzaam knikte de kitten, nog steeds een beetje op zijn hoede door Spottedleaf's strenge blik. "Oké... Nee, dan heb ik nog nooit prooi gevangen." Miauwde hij, een beetje teneergeslagen en ongelukkig. "Ben ik nu een slechte kitten?" Opperde hij voorzichtig, met een nerveuze trek met zijn snorharen.

Onderwerp: Re: Bugging cats... wo 20 maa 2013 - 11:30

_{Blijkbaar had ze een te strenge blik op haar gezicht gezet. Aangezien Frostkit ineenkromp, en zijn oortjes ongeduldig achteruit legde. "Oké... Nee, dan heb ik nog nooit prooi gevangen." Ze knikte even, en verzachtte de blik in haar amberkleurige ogen. Het was ook weer niet de bedoeling dat Frostkit ging denken dat ze een monster was. "Ben ik nu een slechte kitten?" Zodra hij die vraag had gesteld, knikte ze nee, en liet ze even met haar staart wat zand opwaaien. "Natuurlijk maakt dat je geen slechte kitten," Spon ze, "Maar heb je zin om je eerste prooi te vangen?" Ze keek hem aan met een speelse twinkeling in haar ogen en snoof nadien de lucht op. Algauw ving ze de markering van een muis op, het perfecte dier om als kitten op te jagen. Ze waren klein, en minder snel als een konijn. Dus zou Frostkit meer kans hebben om het diertje te vangen.}

Onderwerp: Re: Bugging cats... wo 20 maa 2013 - 11:38

Frostkit wiebelde nerveus met zijn oortjes en keek omhoog naar de gevlekte poes voor hem. Degene van wie hij lekker wist waarom ze haar naam droeg. En zij wist waarom hij de zijne droeg. Zou het een geheim zijn? Een gedeeld geheim? Dan was het toch wel speciaal stiekem. "Natuurlijk maakt dat je geen slechte kitten," Spon Spottedleaf. Ze zweepte wat zand op met haar staart, waar hij toch wel ietsjes van moest niezen, maar hij zag er opgelucht uit door haar antwoord. Eventjes wreef hij over zijn neus om het kietelige gevoel van de nies weg te krijgen. "Gelukkig." Besloot hij. "Maar heb je zin om je eerste prooi te vangen?" Vroeg de warrior. Frostkit sperde zijn oren verbaasd open. "Ik? Natuurlijk!" Miauwde hij opgewonden terwijl hij weer opsprong.

Onderwerp: Re: Bugging cats... wo 20 maa 2013 - 14:11

_{Ze trok het niet in twijfel: Frostkit zou later vast en zeker een goede apprentice worden, en een aanwinst voor de Clan. Hij was nieuwsgierig, zat vol energie en was daarbij ook nog eens leergierig. Natuurlijk kon dat allemaal nog veranderen, aangezien hij nog maar net begonnen was met leven, dus te vroeg mocht ze ook weer niet juichen. "Gelukkig." Miauwde hij. Het leek echt een grote opluchting voor hem te zijn, dat kon ze toch afleiden van zijn houding en de manier waarop hij dat had gezegd. Maar pas toen de kitten antwoordde op haar vraag of hij zijn eerste prooi wou vangen, was ze ervan overtuigd dat Frostkit weer helemaal in de wolken zat. "Ik? Natuurlijk!" Zei hij opgewonden, terwijl hij weer begon te springen. Ze hees zich weer overeind, en strekte haar lichaam even uit. "Goed dan, dan moet je heel even de bewegingen die ik zodra ga uitbeelden, in je hoofd stoppen en die gebruiken wanneer je een prooi ziet, is dat goed?" Vroeg ze rustig aan hem. Ze had geduld, dus als het de eerste keer niet zou lukken, zou ze niet meteen van haar dak beginnen te maken. Iedereen maakte foutjes wanneer die de eerste keer ging jagen. Het zou haar zelfs verwonderen zou de kater al direct van de eerste keer iets weten te vangen. Geluidloos drukte ze haar buik tegen de grond, en sloop ze stapje voor stapje naar voren. Nadat ze dat zo'n enkele staartlengtes had volgehouden, ging ze weer rechtstaan en keek ze de kitten aan. "Zal je dat lukken, of niet?"}

Onderwerp: Re: Bugging cats... wo 20 maa 2013 - 15:33

Aandachtig staarde Frostkit naar hoe Spottedleaf in een bepaalde houding rond sloop, met een uitleg erbij. "Goed dan, dan moet je heel even de bewegingen die ik zodra ga uitbeelden, in je hoofd stoppen en die gebruiken wanneer je een prooi ziet, is dat goed?" Miauwde Spottedleaf. Frostkit knikte en staarde naar haar bewegingen. Ze zagen er eigenlijk hoogst ongemakkelijk uit. Maar goed, als Spottedleaf zei dat het zo moest, dam was het vast wel zo. Besloot Frostkit. Hij probeerde zoveel mogelijk details te onthouden aan haar houding, maar toen hij het uiteindelijk zelf probeerde, voelde het onnatuurlijk en wankelde hij ongebalanceerd op zijn pootjes. "Je bedoelt zo?" Vroeg hij, met een wilde zwiep van zijn staart om zichzelf in balans te houden. Hij had zijn pootjes veel te dicht bij elkaar gezet, maar zelf had hij dat niet door.

Onderwerp: Re: Bugging cats... wo 20 maa 2013 - 17:31

_{Aandachtig keek ze naar de bewegingen van de kitten. Het moest lijken op een... Wat probeerde hij eigenlijk te doen? Beeldde hij werkelijk de bewegingen van Spottedleaf uit, was ze dan zo'n scheve jager? Ze fronste even, maar besloot nadien dat hij het gewoon nog niet onder de knie had, maar dat zou nog wel komen. "Je poten iets verder uit elkaar, je wilt toch niet op een scheef konijn lijken hé?" Miauwde ze met een serieuze blik in haar ogen, maar liet haar stem iets speels overkomen. Natuurlijk zou ze hem de juiste informatie en aan wijzigingen geven. Ze wou natuurlijk ook weer niet dat hij later voor zijn mentor deze houding aannam wanneer hij moest laten zien hoe goed hij al kon sluipen, en dat hij dan zei dat hij het van haar had geleerd. Ze ging even met haar tong over haar lippen heen, en ging iets dichter bij Frostkit staan, om goed te kunnen zien wat hij allemaal uitvoerde.}

Onderwerp: Re: Bugging cats... wo 20 maa 2013 - 17:53

Met zijn wenkbrauwen in een geconcentreerde frons, stapte Frostkit voorwaarts, in een houding die nauwelijks op de jacht houding leek. "Je poten iets verder uit elkaar, je wilt toch niet op een scheef konijn lijken hé?" Merkte Spottedleaf op. Eventjes keek Frostkit wat verbaasd op. Hij deed het blijkbaar niet goed? Dan ging hij het nu beter doen! Hij deed echt zijn best om de houding van Spottedleaf na te doen, maar hij had nog niet zo heel erg veel controle over zijn ledematen. Voorzichtig liet hij zijn poten verder uit elkaar glijden en sloop hij verder. Zijn balans werd nu inderdaad beter, maar het voelde nog steeds onnatuurlijk omdat zijn spieren dit helemaal niet gewend waren, ongetraind en al. Hij fronste zijn gezicht in concentratie en zette een paar stappen verder, om vervolgens per ongeluk zijn poten nu te ver uit elkaar te zetten en plat op zijn buikje te vallen.

Onderwerp: Re: Bugging cats... wo 20 maa 2013 - 18:38

_{Ze kuierde over het gras naar Frostkit toe, en hielp hem weer overeind toen hij gevallen was. Daarna proefde ze de lucht weer, en was de verse muizengeur die ze zonet nog had gespot, verdwenen. Een ietwat teleurgestelde blik verscheen in haar ogen, maar die bedekte ze met vastberadenheid toen ze de kitten aankeek. "Wil je het nog een keertje proberen, of niet?" Mauwde ze met een frons op haar gezicht. Ze wist wel dat hij nog te jong was om al deze dingen te leren, en daarom deed ze het ook rustig aan. Hij mocht zelf bepalen of hij verder wou gaan, en mocht zelf kiezen of hij wou stoppen of niet. Haar maakte het niet zoveel uit, ze wou alleen hem een pleziertje doen. "Moet ik het anders nog eens een keertje voordoen, op een levend prooidier?" Vervolgde ze terwijl er iets van vastberadenheid in haar ogen twinkelde.}

Onderwerp: Re: Bugging cats... wo 20 maa 2013 - 18:46

Frostkit niesde eventjes zachtjes toen er een grasspriet aan zijn zachte neusje kietelde en trok zijn kop wat verontwaardigd terug. Hoe durfde het gras? Maar veel tijd had hij niet om het gras van verraad te beschuldigen. Al vlug werd hij namelijk overeind geneusd door Spottedleaf, met de vraag of hij het opnieuw wilde proberen. "Natuurlijk!" Miauwde het katertje enthousiast. Hij wilde het proberen tot hij het kon, of totdat hij geen stap meer kon verzetten, welk van de twee maar het eerste de kop op stak. Zijn ogen twinkelden echter van opwinding door de volgende vraag. "Ja! Graag!" Spon hij vrolijk. "Ik beloof heel stil te zijn." Hij had allang beseft ondertussen dat dat essentieel was en dat maakte dat hij zich weer even heel slim voelde.

Onderwerp: Re: Bugging cats... wo 20 maa 2013 - 19:06

_{Ze kreeg een overtuigend antwoord, een ja op haar vraag. Hij wou nog doorgaan met het oefenen. Algauw stond de zwarte kitten weer op alle vier pootjes, en twinkelde zijn ogen van opwinding door Spottedleaf's vraag. "Ja! Graag!" Spon hij vrolijk, waardoor ze even lachte. "Ik beloof heel stil te zijn." Ze knikte als teken dat dat een goed idee was, en snoof nadien voor de zoveelste keer de vele geuren op, en wist enkele prooi markeringen te onderscheiden van de bloesem geuren. Met een wenk van een staart maakte ze duidelijk dat ze iets in het vizier had gekregen, en niet veel later liet ze zichzelf ook nog eens zakken totdat ze in een ingewikkelde sluip houding terecht kwam. Geconcentreerd sloop ze vooruit, naar de richting van de geur, en schoot ze als de bliksem naar voren toen ze vond dat het tijd was. Het dier, dat een wit pluizig konijn bleek te zijn, probeerde uit alle macht van Spottedleaf's klauwen te ontsnappen. Maar ter vergeefs, ze had het dier al te pakken gekregen, en maakte algauw een einde aan zijn leven door haar tanden in zijn nek te zetten. Met het pluizige dier in haar bek liep ze terug naar Frostkit, en liet toen ze aangekomen was het dier voor zijn voeten weer vallen.}

Onderwerp: Re: Bugging cats... wo 20 maa 2013 - 19:15

Met een aandachtige blik in zijn twinkelen de blauwe oogjes keek Frostkit toe naar hoe Spottedleaf de lucht op snoof en blijkbaar op zoek ging naar de geuren van prooien. Onwillekeurig probeerde hij het na te doen. Hij snoof de lucht zo diep mogelijk in en besloot dat hij veel rook, maar wat? Ook de ingewikkelde jacht positie werd vakkundig nagedaan, tot zoverre je de onhandige poging vakkundig kon noemen. Maar goed, hij hield Spottedleaf zwijgend en aandachtig in de gaten en gaf tenslotte in zijn verwondering zijn eigen jacht poging op. Toen het konijntje voor hem neergelegd werd, tikte hij er experimenteel met zijn inktzwarte pootje tegenaan. "Is hij nu dood?" Vroeg hij verbaasd en voorzichtig. "Is hij nu naar de starclan?" Dit kreeg je van maar half luisteren naar de verhalen van de elders. Verkeerde aannames.

Onderwerp: Re: Bugging cats... wo 20 maa 2013 - 19:51

_{Ze gleed eerst even met haar amberkleurige blik over het konijn, maar keek nadien de kitten genaamd Frostkit aan. "Is hij nu dood?" Vroeg hij terwijl hij met zijn zwarte pootje het konijn porde. "Ja," Verklaarde ze rustig. "Is hij nu naar de starclan?" Alweer rees er een gelach naar boven in haar keel. "Hahaha, nee, konijnen gaan niet naar de Starclan." Spon ze zo half/half haar lach inhoudend. Ze probeerde hem nog serieus aan te kijken, echter kon ze het niet laten om af en toe te hikken van de lach. "De Starclan is het rijk van de gestorven krijgers, wij dus." Vervolgde ze. "Iedere kat van de vijf Clans gaan er naar toe wanneer die sterven, behalve diegene die slechte daden hebben gedaan in hun leven." Sprak ze met een scheve grijns op haar gezicht. Voor haar was het alledaagse informatie, maar voor Frostkit zou het waarschijnlijk weer een grote ontdekking zijn.}

Onderwerp: Re: Bugging cats... wo 20 maa 2013 - 20:00

Met een gespannen blik staarde Frostkit naar het lichaam van het konijnen dat al vlug steeds kouder werd. Het idee was toch wel heel erg wennen. "Waarom gaan konijnen niet naar de Starclan?" Vroeg hij met diepe ernst in zijn stem. "Waarom zouden konijnen geen krijgers zijn? Wie weet hebben ze hun eigen starclan!" Besloot de kitten uiteindelijk. Je moest hem nageven dat hij een rijke fantasie had. Maar toen zei Spottedleaf iets anders wat zijn aandacht trok. "Waar gaan die katten dan heen?" Hij plofte neer met een vragende blik in zijn ogen. "Wie zijn daar dan heen?" Vroeg hij vervolgens.

Onderwerp: Re: Bugging cats... wo 20 maa 2013 - 20:13

_{Spottedleaf dacht zelf even na over de vragen van Frostkit. "Het zou kunnen dat ze een eigen Starclan hebben... Al betwijfel ik dat wel." Mauwde ze. Echter leek er geen eind te komen aan de vele vragen die hij stelde. Ze zuchtte even en slokte een hap zuurstof naar binnen. "Gingen we niet jagen?" Miauwde ze uiteindelijk, niet meer de zin hebbende om nog meer vragen te beantwoorden. "Als je meer te weten wilt komen over zulke zaken, moet je bij de elders zijn. Zij kunnen het allemaal heel mooi en duidelijk uitleggen." Ze gaf toe, ze maakte van muizen olifanten. Ze had nu gewoonweg geen zin om de hele tijd te niksen. Nu werkte ze nog voor haar Clan omdat ze aan het jagen was, en tegelijkertijd een kitten bezig hield en hem wat dingen bij bracht. Maar als ze de hele tijd zouden te liggen niksen, en over de Starclan gingen praten, konden ze net zo goed in het kamp zijn gebleven.}