Nostalgic..

Onderwerp: Nostalgic.. zo 5 dec 2010 - 15:40

Een zwart-witte kater stond hoog op het ravijn dat zijn territorium afscheidde van fourtrees. Even sloot Tallstar zijn amberkleurige ogen om ze vervolgens weer te openen. Wind blies zijn vacht naar voren maar toch bleef hij statig staan. Hij was het geblaas van de wind door zijn vacht maar al te goed gewend. Zijn nagels waren lichtjes uitgeklapt om zijn evenwicht te bewaren, een techniek die hij van zijn mentor had geleerd, zijn mentor die nu al overleden was. Hij slaakte een zachte zucht. Zoveel manen waren al voorbij gegaan sinds hij hier voor de eerste keer was met zijn mentor. Alles leek toen zo groot, zo nieuw. Hij sloot zijn ogen eventjes en zonk weg herinneringen die naar zijn aandacht klauwden.

'Zijn we er al bijna?' Miauwde Tallpaw terwijl hij het hoge gras opzij schouderde, zijn best doende om de groep katten bij te houden. Vandaag was de dag, hij mocht mee naar de gathering! Hij keek zijn mentor aan met grote ambere ogen. 'Bijna,' Zijn mentor's stem klonk warm, 'Wat kun je allemaal ruiken Tallpaw?' Volgde de vraag. Tallpaw sloot zijn ogen eventjes en haalde diep adem, proberend geuren te onderscheidden. Hij opende zijn ogen verrast, hij sperde zijn ogen open, 'Ik ruik katten! Een heleboel!' Miauwde hij verbaasd, hij keek zijn mentor aan die nu geamuseerd snorde. Een beetje beledigd legde hij zijn oren iets naar achter, 'Kijk Tallpaw, we zijn er,' Miauwde iemand, zijn moeder. Tallpaw worstelde zich naar voren en sperde zijn ogen nu wijd open. Zoveel katten.. Hij zag de figuren van de andere leiders die al op de hoge steen stonden. Hij rende achter zijn clan aan naar beneden. Alles was zo groot..

Tallstar's aandacht sprong weer terug naar het nu, ja, alles leek zo groot. Toen wel, nu was hij er al zo vaak geweest. Soms wou hij terug naar die zorgeloze apprentice. Eventjes snorde hij binnensmonds, misschien werd hij wel gewoon oud. Hij tilde zijn voorpoot op en likte die rustig schoon terwijl hij voor zich uit staarde. De andere clans konden hem niks maken, hij was nog op zijn eigen territorium, al scheelde het niet veel. Hij keek naar de hoge rots, nog hetzelfde als in zijn herinnering. Zou de rots de tand des tijds voelen? Hij had gewenst als apprentice dat hij daar ooit eens zou zitten, nou kijk eens aan. Hij heeft er nu vaker gezeten dan dat hij ooit had durven dromen.

Onderwerp: Re: Nostalgic.. zo 12 dec 2010 - 14:55

Rainflower zat een beetje te jagen. Welliswaar, wat ze nu momenteel niet doorhad, was dat ze dichtbij de WindClan was. Ze had het niet gezien en begon wild achter een muis te rennen. Toen die de grens overging naar een fijn grasveld, had Rainflower had pas door. Een fijne geur trok haar aandacht. WindClangeur was fijner dan SchaduwClangeur, vond Rainflower. Ze dook tegen de grond. Hij zat niet in onbekend gebied, maar als hij dat wel zou doen, zou Rainflower hem tegenhouden. Haar hart sloeg een slag over toen ze zag wie daar zat. Tallstar, van de WindClan! Wat deed die zover van zijn Clan vandaan? Hij leek een beetje aan het dromen te zijn. Rainflower stapte dichter naar de bomen toe. Eigenlijk waren hier alle Clangrenzen en was dit gebied dus van alle Clans. Maar toch... Dat leken sommige Clans niet te accepteren. Ze keek naar Tallstar. Ze zou nu nog weg kunnen. Hij was een zwart wit gevlekte, volgens de elders, knappe kater. Rainflower's blik werd getrokken door een boom. Deze was groter dan het groepje bomen bij hun. Haar blik bleef zo gefixeerd op de boom, dat ze niet doorhad dat ze helemaal in het zicht van Tallstar kwam staan.

Onderwerp: Re: Nostalgic.. zo 12 dec 2010 - 16:24

Tallstar liet de wind door zijn halflange vacht waaien, hij hield van het gevoel, windclan katten werden misschien gewoon geboren met liefde voor de wind, net zoals dat rivierclankatten zo dol waren op water en donderclan katten zo dol waren op hun bos. En schaduwclan.. op hun moeras? Dat kon Tallstar zichzelf niet goed voorstellen. Een geur dreef zijn neus binnen, de geur van schaduwclan.. Tallstar's nekharen rezen overeind, wat moesten die schurftige vossenharten nou weer? Brokenstar had toch geen aanval geplanned? Zijn ogen schoten open. Nee, hij zag nog niemand, en het rook maar als een geur. Het kon vast niet veel kwaad. Het was tenslotte vierboom, Starclan's territorium, iedereen mocht hier komen. Hij besloot zich er niet meer mee te bemoeien, hij focuste zijn blik op de lucht, waar wolken loom voortgeduwd werden door de wind, en vogels hun vleugels spreidden. Alles in de lucht.. werd gestuurd door de wind, hetgeen waar zijn clan naar was vernoemd. Hij sloot zijn ogen eventjes, maar kwam daarna overeind, het was tijd om terug te gaan naar zijn clan. Hij opende zijn amberkleurige kijkers weer en draaide zich om, pas nu zag hij de schaduwclan poes die naar een van de bomen keek, hij wierp nog eventjes een blik op haar, maar liep daarna door, terug zijn territorium in, zo vlak bij de borders zitten zou toch vast alleen nog maar problemen veroorzaken. Dat kon hij er niet bij hebben met rogues die zich steeds meer in clanterritoria signaleerden.

Onderwerp: Re: Nostalgic.. zo 12 dec 2010 - 16:52

Rainflower hoorde pootstappen en schrok. Ze draaide zich met een ruk om en zag Tallstar weglopen. Ze keek Tallstar aan en keek toen naar haar poten. Zijn blik ontmoette de hare en ze schrok even lichtelijk. Tallstar zou dit kunnen doorgeven aan Brokenstar. Maar dit was toch terrein voor iedereen? Of vergiste Rainflower zich daarin? Tallstar liep terug zijn territorium in, zonder haar nog een blik waardig te stellen. Als Rainflower Tallstar was, zou ze uiteindelijk hetzelfde gedaan hebben. Met een elder (ik verzin effe naam) Shadowyell, kon ze heel goed opschieten. Die had het soms is over Tallstar. Dan moest je de elders eens zien! Rainflower en Shadowyell hadden allemaal grapjes over de leiders gemaakt. Ze hadden voor veel katten respect, voor Bluestar, voor Brokenstar, voor Tallstar en voor Crookedstar, maar een grapje kon af en toe toch geen kwaad? Rainflower wist niet of ze Tallstar mocht aanspreken. Het leek allemaal zo vredig. Een geluid trok haar aandacht en geschrokken draaide Rainflower zich om. Ze blies. Een grootvormig ding zat daar in de struiken. Haar klauwen staken zich uit. Ze had geen idee wat het was. Haar ogen keken groot naar de struiken. Was het een hond? Hier? Nee, dat kon toch niet?

- Weet niet veel meer, want Clanleden mogen elkaar niet aanspreken, toch? Razz

-