{SPT} Brown trees {Strawberry}

You make me wanna shut it all down,
Throw it all away,
Cause I’m nothing if I don’t have you.

Jaypaw's poten rende naar voren, weg uit het kamp. Geen katten meer die hem aanstaarde naar zijn reuze litteken, hij wist zelf ook wel dat het er niet fraai uit zag. Hij wou alleen maar weg lopen uit het kamp, niemand die dan naar zijn litteken ging kijken. Hij was op zichzelf, hij praatte bijna niet met andere katten. De enigste die hij laatst sprak was Starlingkit, Timefall, Lionroar en Sunpaw. Hem maakte het niet uit, echt niet.

{&Strawberry}

What’s the point of being on top,
All the money in the world,
If I can’t blow it all on on you.

Met een konijn tussen haar kaken geklemd, liep Strawberry weer terug naar het kamp. Toen ze bijna bij de ingang was, snelde een gedaante haar voorbij, haar bijna van haar poten duwdende en omver krijgende. Van schrik liet ze het konijn vallen. "HEY! Pas op jij!" Miauwde ze, haar stem verhardende door de schrik.

You make me wanna shut it all down,
Throw it all away,
Cause I’m nothing if I don’t have you.

"HEY! Pas op jij!" hoorde de kater opeens, waarna hij zich omdraaide, vooral omdat hij beleefd was tegen oudere katten. "Het spijt me." Miauwde hij waarna hij naar de poes liep. "Ik had... erm... Haast, geloof ik." zei hij tegen de poes. Waarschijnlijk zou zij hem wel herkennen als de kat die naar binnengesleept werd op de dag dat Bluestar overleden is, zo herkende heel veel katten hem. Toen dat gebeurde waren de bomen nog groen, nu waren ze bruin. De tijd was snel gegaan, te snel...

What’s the point of being on top,
All the money in the world,
If I can’t blow it all on on you.

_{"Het spijt me." Miauwde de kater, die al snel geïdentificeerd was voor haar als Jaypaw. "Ik had... erm... Haast, geloof ik." Miauwde hij. "Het is al goed," Verzuchtte Strawberry, "Ik schrok alleen een beetje, maar dat gaf me niet het recht om zo te hoeven schreeuwen." Bekende de poes. Ze gaf zichzelf een paar vlugge likken over haar sneeuwwitte borstkas, waarna ze Jaypaw weer aankeek. "Hoe gaat het ermee?" Vroeg ze vervolgens. Zij was één van de katten geweest die de gewonden binnengebracht had na de tragedie van de hond. Het was vreselijk geweest...}

You make me wanna shut it all down,
Throw it all away,
Cause I’m nothing if I don’t have you.

"Het is al goed," verzuchtte de poes. "Ik schrok alleen een beetje, maar dat gaf me niet het recht om zo te hoeven schreeuwen." bekende de poes. De poes was Strawberry, dat was het enige wat Jaypaw van haar wist. Hij had nooit met haar gepraat ofzo, maar een praatje kan nooit geen kwaad, toch? De poes gaf haarzelf nog even een paar likjes over haar witte borst, waarna ze weer naar hem keek. "Hoe gaat het ermee?" vroeg de poes aan hem daarna. "Goed... Denk ik." zei hij een beetje twijfelend. "Het gaat al beter met mijn poot, alleen het word nooit meer zoals vroeger." Verzuchtte hij een beetje hopeloos. Hij moest accepteren dat zijn poot nooit meer hetzelfde zou worden als het vroeger was. "Maar hoe gaat het met u?" Vroeg Jaypaw toen aan Strawberry. Hij wist niet wat er na hem allemaal gebeurt was. Nouja, wel een beetje. Wat apprentices die gewond waren en dat geval met Fireheart, Littlepaw en Bluestar. Maar verder niet de details ofzo.

What’s the point of being on top,
All the money in the world,
If I can’t blow it all on on you.

Strawberry hield haar kop even scheef toen ze naar Jaypaw's woorden luisterde, waarna een glimlachje op haar gelaat verscheen. "Ik ben blij dat het beter gaat met je poot," Miauwde de poes warm, "Misschien, met goed oefenen en blijven hopen, zal het uiteindelijk zelfs weer helemaal zijn als voorheen." Strawberry was vaak erg optimistisch en probeerde dat ook zou te houden. Met hoop kon je de wereld redden, aldus de jonge Snowshoe poes. Het was dan ook hoop, wat haar door moeilijke tijden heen gesleept had. "Met mij gaat het overigens prima," Miauwde Strawberry vervolgens. Maar zelfs al was er wat, dan zou ze het toch niet delen.