We can sing a duet. {Skullfur}(SPT)

Voor de verandering zat Silhouettekit eens in het midden in plaats van de schaduwen in de hoek. Hij keek met een pokerface blik naar voren en droomde wat weg. De jongere kittens speelde met elkaar en de Queens leken berust te zijn, hoewel ze natuurlijk op hun hoede zijn. Silhouettekit vond dit schattige gedoe walgelijk en hoopte dat de sneeuwval vlug klaar was. Er viel te veel om nu naar buiten te kunnen, dus was hij gedwongen binnen te blijven. Waarschijnlijk zouden de Warriors ook niet al te veel doen. Silhouettekit sloot zijn ogen en dutte wat in. Opeens stootte iemand tegen hem aan en hij schrok wakker. Een poes had de Nursey betreed, een poes die geen kittens had en dus geen Queen was. Verbaasd keek Silhouettekit naar de grijze tabby. Toen sierde een glimlach zijn lippen. ''Skullfur''Hij had over haar gehoord. Het katerje sprong op en liep ongemerkt naar de poes toe. Alsof hij naar buiten ging, maar hij ging juist voor haar zitten. De Queens waren op hun hoede en voor een zeldzaam moment hoorde hij eentje zijn naam zeggen. ''Silhouettekit, kom terug'' maar hij negeerde het. ''Blij lijken ze niet? Met uw komst?''sprak hij Skullfur aan.

We can sing a duet. {Skullfur}(SPT) Silse14

Skullfur keek rond. Ze had haar lippen dreigend opgetrokken. Geen kat mocht haar nu benaderen. Want ze was iets van plan... Een kittenroof. Kittens waren altijd makkelijke prooien. Vooral voor de grijze poes. Waarom een kittenroof? Gewoon voor de fun. Ze had er niet veel aan dus vermoorde ze de kitten op het einde. Martelen eigenlijk.

Behoedzaam trippelde Skullfur naar de Nusery. Ze moest zich in alle vormen buigen en bukken voordat ze erin geraakte. De grijze poes knipperde met haar ogen. Toen ze aan het donker gewend was sloop ze voort. Ze hield halt een paar meter voor het begin van de nesten. Ze zag en hoorde moederkatten angstig sissen en blazen. Skullfur gniffelde. De poezen waren behoedzaam terwijl Skullfur een prooi uitzocht. Haar ogen boorden zich in een kleine kitten toen ze haar naam hoorde. Dit katertje leek helemaal niet bang. ''Silhouettekit, kom terug'', hoorde ze iemand zeggen. Skullfur grijnsde. Wat leuk dat iedereen bang is... voor mij. Het zwart-witte katertje kwam naar haar toe. ''Blij lijken ze niet? Met uw komst?'' De grijze kattin boog haar kop. "Hmmm...", antwoorde ze alleen maar. Ze nam de kitten heel goed in zich op. Plotseling wist ze zijn naam weer. "Jij bent Silhouettekit toch?"

We can sing a duet. {Skullfur}(SPT) ENDPVeG

De grijze poes boog haar kop, "Hmmm...", was haar enige antwoord en Silhouettekit wachtte rustig af. "Jij bent Silhouettekit toch?" vroeg de poes opeens. Silhouettekit knikte, ''Helaas wel...''. Zijn naam paste goed bij zijn probleem, dus dol was hij er niet echt op. Hoewel het wel duister klonk. ''Enne, wat gaat u doen?''. Hij hoorde een moederpoes blazen, maar schonk er geen aandacht aan.

''Helaas wel...'' Skullfur gromde en keek de kitten nieuwsgierig aan. Ze wachtte tot hij verder ging. "Enne, wat gaat u doen?" De grijze kattin lachtte boosaardig. "Ik ging iets doen maar dat laat ik even achterwegen... Ik zal het aan jou vragen; wat wil jij doen?"