{Fairywren-SPT} A night like this

_{De zwarte kater begaf zich in de schaduwen die de bomen hem gaven. Zijn borstkas ging regelmatig op en neer en zijn ogen schoten van links naar rechts. Hij tilde zijn poot op en deed een aantal stappen naar voren, behoedzaam. Zijn haren gingen over de drassige grond, omdat ze zo lang waren dat hij in sluiphouding wel zijn onderbuik vies moest maken. Hij keek op bij het kleinste geluid, want hier zaten ook slangen, en als je die over het hoofd zag.. Een rilling liep over zijn ruggengraat heen. De kater zag in de verte iets, het rook naar ShadowClan, en was net zoals hem, een zwarte pels. Hij zette zijn ogen op scherp en sloop op de gestalte af. "Ook aan het jagen?" Vroeg hij toen hij voor de neus van de kat, die een poes bleek te zijn, opdook. Zijn groene ogen keken een paar seconden recht in haar blauwe.}

_{De kattin leek wel een beetje overdonderd, en keek verlegen weg. ''Ja, dat was de bedoeling....'' Zei ze en hij greens eventjes. ''Jij ook?'' Vroeg ze toen en hij knikte instemmend. ''Ik heb alleen nog niks gevangen, maar ik begin net.'' Zei hij en keek op bij het horen van wat geritsel, niet ver van hen vandaan. ''Ssst...'' Sprak hij tegen de poes en hij dook wat ineen. Zo zacht mogelijk sloop hij richting het geluid, en het werd hem al snel duidelijk wat dat maakte. Een glibberig gestalte van een slang bewoog heen en weer. Het dier kreeg hem in de gaten en tilde zijn kop op, waarna het tegen hem begon te sissen. Frostlake stond nu oog in oog met de slang. Het dier viel aan, maar hij ontweek. De zwarte kater draaide om zijn as en haalde uit naar de slang, raak!}

_{De slang rolde over de grond, en bleef doodstil liggen. ''I-..is die slang do...dood?'' Vroeg de poes, die nu ook dichterbij was gekomen. Frostlake antwoordde niet, want op dat moment duwde hij tegen de zwarte kattin, en ze rolde een eindje weg. Hij bleef twee seconden op haar liggen en keek haar recht in de ogen, waarna hij opsprong en zich wendde tot de slang, die nu sissend zat op de plek waar net de poes nog zat. Als hij niet zo scherp was vandaag, dan wist hij niet of de kattin nu nog had geleefd. Eerlijk gezegd voelde de kater zich wat raar in de buurt van deze poes, het voelde gewoon anders dan als hij iemand anders had gered.}

_{Frostlake wist niet echt goed wat te doen nu, maar zijn instinkt nam het over toen de slang opnieuw op hen afkwam. De forse kater spande zijn spieren en sprong nu recht op de slang. Hij duwde diens kop tegen de grond en zette zijn nagels uit in de nek. Het lichaam werd slapjes en Frostlake trok zijn nagels terug, waarna hij de dode slang beetpakte en de bosjes in wierp. ''Zo, weer een gevaarlijk dier minder,'' zei hij en wendde zich tot Fairywren. ''Alles oké?''}