[OPEN] I try to take it back.

Met een gaap opende haar kaken zich en de calico kitten duwde zich overeind. Haar oogjes kon ze al open doen en de wereld zag er plots veel vrolijker uit dan alleen maar zwart, zwart en nog eens zwart. Met een vrolijke piep viel ze weer tegen de buik van haar moeder aan, omdat haar evenwichtsgevoel nog niet helemaal in orde was. Ze wist nog die ene dag dat haar moeder met een vreemde kat had gesproken, maar even later had ze haar weer naar de Nursery gebracht. Maar toch. Ook al wist Quietkit niet helemaal wat er aan de hand was in het kamp, toch voelde haar moeder anders aan. Verdrietig, om maar even simpel te zeggen. Liefdevol drukte de kitten haar kopje tegen haar moeder aan en snorde wat, ze was dan nog niet zo heel erg groot of slim, ze kon haar gevoelens wel onderscheiden. Nogmaals piepte ze, dit keer wat opgewekter. Er was nog zoveel te ontdekken, maar ze wist dat haar moeder haar de Den nog niet uit wilde hebben. Maar misschien was er al iets te vinden in de Nursery? Voorzichtig kroop ze overeind, maar viel weer eens bij de rand van het nest. Versuft staarde ze naar de overkant van de Nursery, er bewoog toch echt iets!

x:

Met een luide gaap werd het grijs witte poesje wakker. Ze stond op, worstelde zich tussen haar broers en zussen uit, en liep trots door de nursey. Een paar katertjes keken haar verrukt na, en Rhymekit boog diep bij een van de knapsten. Ze begonnen te lachen, en het poesje liep giechelend verder. Ja, ze was best knap, maar ze had het zeker niet te hoog in haar bol. Aan de andere kant van de Nursey zag ze een klein kittentje wakker worden. "Hallo!" riep ze vrolijk.

Als een soort automatisme begon Quietkit te snuffen met haar neus, maar alles rook voor haar hetzelfde, een zoute lucht, van thuis. Het bewegende iets kwam dichterbij en Quietkit krabbelde overeind, haar oogjes straalden lichte angst uit. Was het een monster vanuit de schaduwen? "Hallo!" Klonk de stem op een vriendelijke toon die Quietkit als aardig kende. De kitten voelde haar vachtje wat neerdalen en keek verwonderd naar haar nog kleine pootjes, waarvan het volume weer daalde. Ze kende nog niet veel woorden en wist ook niet echt wat de kat voor haar had gezicht. De kitten hield haar kopje wat scheef en bekeek de vreemdeling voor haar en zwiepte een keer speels met haar staart.

x: