Hunting time [Snowynight]

Haar pootstapjes maakten nauwelijks geluid op de ietwat vochtige ondergrond en haar ogen had ze ietwat vernauwd. Een geconcentreerde blik had zich de meester gemaakt van haar gelaat terwijl ze voortsloop. Ondanks al deze voorzorgen, was ze nog steeds in het grote risico om gezien te worden. Ze stak met haar sneeuwwitte pels vreselijk erg af tegen de duistere tinten van het Shadoclan territorium en daar was ze zich hoog bewust van. Ze zuchtte eventjes zachtjes terwijl ze de lucht weer door haar neusvleugels liet glijden en deze mentaal analyseerde. Ze wist zeker dat ze een vogel rook, niet zo ver hier vandaan. Ze moest hem alleen nog zien te vinden. Langzaam sloop ze verder, dichter richting de geur, die steeds sterker werd.

De plotselinge, scherpe reuk van bloed drong ineens haar geurklieren binnen en liet haar even verstarren. Mentaal vloekte Snowynight. Iemand anders was haar voor geweest. Ze sloop nog wat nader, om te kijken wie haar prooi had gevangen. Ze verstarde echter toen de kat haar recht aan leek te keken. Wat nu? Eventjes weifelde ze, maar daarna begon ze te spreken. "Euh.. hallo daar,"