Lightnig [& Bravesoul] [Ganzenopdracht]

Zet je geluid aan!
Eigenlijk was dit niet meer zo leuk. In de verte begon het te donderen, heel soms flitste het. Choppedkit bleef stokstijf staan. Het was nog niet eens zo'n rare regel dat kits het kamp niet uit mochten. Het begon eng te worden. En hij was helemaal alleen. De flitsen en het gebommel kwamen dichter bij. [Klik nu even hier] Natte druppels vielen uit de hemel. Chopped piepte, maar er kwam geen reactie. Het enige wat gebeurde was dat het harder begon te regenen. Gelukkig was zijn vachtje al een beetje waterdicht door de vis die zijn moeder at, maar het kwam er al snel door. Zachtjes begon hij te snikken. "Ik wil naar huis." Hij huilde. Samen met de hemel. Hij opende zijn bekje, zijn eigen tranen waren zout, maar die van de lucht niet. Een felle flits liet hem geschrokken zijn bekje dichtklappen. Hij kroop ineen en maakte zich zo klein mogelijk. Hij wou naar huis. Naar zijn warme nestje. Met zijn lieve moeder en haar warme melk. Langzaam ging zijn kopje omhoog. "Deputy's zijn nergens bang voor!" Mompelde hij. Langzaam stond hij op en strompelde de kant op waar hij dacht vandaan te komen.

Note: Choppedkit gaat tegen je kat zeggen dat ie van hem/haar houd (is niet zo). Dus bereid je er maar op voor :3

Lightnig [& Bravesoul] [Ganzenopdracht] Oswpro

De kater ging richting het kamp. Dikke regendruppels kwamen uit de hemel en vielen op hen neer. Hij glimlachte half, zijn vacht was wel goed waterdicht. De donder verlichtte de hemel, het was een mooi schouwspel als je binnen was, maar anders kon het nog wel eens nattig worden, zoals nu bij hem. Een klein iets sleepte zich voor hem over de grond, door de modder en nat gras. ''Choppedkit?'' Vroeg hij, bij het zien van het kleine RiverClan katertje. Hij boog over de kitten heen. ''Wat doe je hier?'' Omdat hij over de kit heen gebogen stond, werd deze niet langer nat.

Lightnig [& Bravesoul] [Ganzenopdracht] 124h6js

''Choppedkit?'' Hij keep op en zag een warrior op hem neerkijken. Hij moest even na denken, maar vond toen de naam die bij deze kater hoorde. Bravesoul was het. ''Wat doe je hier?'' De druppels kwamen niet meer op hem neer, maar op Bravesoul. "Ik.. Ik loop.." Piepte hij. Hij zou worden terug gebracht naar het kamp. Daar zou iedereen eerst bezorgd om hem zijn. Hij zou naar de medicine cat den moeten om te controleren dat hij geen griep had. Hij zou de hele dag ind e gaten worden gehouden. Misschien zou de Deputy wel naar hem kijken en denken: 'Wat een sukkeltje.' En dan zou hij nooit Deputy worden. Dan zou iedereen hem dom vinden. Maar als hij nou deed alsof het normaal was vonden de anderen hem misschien wel stoer. Dat hij zomaar in de regen, met donder en bliksem, buiten het kamp was geweest. Choppedkit keek op en glimlachte aarzelend.

"Ik.. Ik loop.." Piepte de kitten, en Bravesoul gunde hem alleen een licht verontwaardigde blik. ''Choppedkit,'' miauwde hij met een strenge toon. ''Jij weet donders goed dat je niet het kamp uit mag.'' Hij keek neer op de kleine kitten. ''We gaan terug, en je laat je controleren door Nightstream, dit keer vertel ik het niet aan mijn opa, maar de volgende keer..'' Hij gaf een knikje naar de kitten, en een oorverdovende donderklap was te horen. Hij pakte het katertje bij diens nekvel en begon met een paar grote passen aan zijn sprint. De kitten bungelde tussen zijn kaken, maar als hij niet opschoot kon de kitten ziek worden, en sterven.

''Jij weet donders goed dat je niet het kamp uit mag.'' Chopped dook ineen. ''We gaan terug, en je laat je controleren door Nightstream, dit keer vertel ik het niet aan mijn opa, maar de volgende keer..'' Hij sperde zijn oogjes wijd open. "Ik zal het nooit meer doen!" Nu meende hij het, maar later zou hij zijn belofte breken. Zo ging dat altijd. Hij voelde dat hij bij zijn nekvel werd gepakt en dat Bravesoul begon te rennen. Het was geen fijn gevoel. "Je mag wel wat zachter lopen hoor!" Schreeuwde hij boven de wind en regen uit. Het leek alsof hij op sterven lag, zo hard rende de warrior. 'Later, als ik deputy ben, wil ik net zo hard rennen als Bravesoul. Of misschien nóg harder!' Dacht hij.