{Talon} Maybe one day you'll look up..

De woorden van de kater deden haar even opkijken, een lichte gloed van hoop in haar ogen, maar deze verdween al snel weer alsof iemand een stolp over een vlammetje had gezet. Het had zuurstof nodig om te branden. Ze glimlachte wat waterig. "Daar heb ik zelf ook wel eens over nagedacht.." Miauwde ze zachtjes, een lichte huivering trok over haar lichaam heen en ze keek even naar haar voorpoten. "Maar.. ik heb geen ervaring met het alleen jagen, alleen leven.. Ik.. ik kan het niet.. denk ik.. Ik ben een clankat, geen eenling, hoe slechte clankat ik ook ben." Ze glimlachte eventjes wat waterigs terwijl ze omhoog keek, zoekende naar zijn blik. "Al lijkt het leven als eenling me wel geweldig ja, ik denk niet dat het in mijn mogelijkheden ligt."

${Talon} Maybe one day you'll look up.. - Pagina 2 NyNW0ogE_o$
_{I'm not yours, and you're not mine, but we can sit and pass the time. No fighting wars, no ringing chimes, we're just feeling fine.

Prachtig Art door Flo <3}

Talon knipperde en keek naar zijn voorpoten op dat punt. Er was zo veel dat hij nog moest doen en ontdekken en uitvinden .. hier voor hem stond een gids die hem kon leren hoe het hier werkte maar ook misschien een metgezel. Het was te snel om te oordelen maar iets in hem zei dat hij dit moest doen. "Je kunt met mij meekomen" Zei hij heel zacht. Voor het eerst in waarschijnlijk zijn hele leven voelde hij zich beschaamd en heel onhandig. Hij stond op en dwong zichzelf haar aan te kijken. "Samen sta je sterker dan alleen toch? Jij kunt me ook leren om te jagen in dit gebied en ik kan je leren hoe je als eenling leeft" Stelde hij voor en hij toverde een glimlach op zijn gezicht.

Appleblossom keek hem wat verward aan toen hij zijn voorstel deed. Met hem meekomen? Kon hij hem vertrouwen dan? Ze kende hem in Starclan's naam nauwelijks! Haar staart zwiepte nerveus heen en weer. "Maar.. maar ik ken je nauwelijks.." Stamelde ze nerveus. Daar was haar kans om te ontsnappen aan het clanleven. De deur die voor haar opengezet werd. maar durfde ze deze kans aan te grijpen? Haar oren gingen wat naar achter. "Ik.. Ik weet het niet.." Mompelde ze vervolgens. Haar maag legde zich in diverse knopen terwijl ze het overwoog.

${Talon} Maybe one day you'll look up.. - Pagina 2 NyNW0ogE_o$
_{I'm not yours, and you're not mine, but we can sit and pass the time. No fighting wars, no ringing chimes, we're just feeling fine.

Prachtig Art door Flo <3}

Talon had dit eigenlijk moeten zien aankomen. Maar hij had het niet zien aankomen. "Daar heb je een punt " Zei hij een beetje verdoofd. Als ze meer over hem wist zou hij hem ook niet uitkiezen om mee te gaan. Maar hij was anders nu .. hij was niet meer de krankzinnige, gewetenloze, kwaadaardige kater die hij eens was. Toen was hij nog jong en nu was hij volwassen. "We kunnen elkaar ook wel wat beter leren kennen .. " Hij dacht diep na en toen wist hij het. "Wat zeg je er van als we een beetje gaan verkennen, dan zoek ik een plekje op dicht bij je territorium zodat je me altijd kunt opzoeken als je toch van gedachten verandert"

Appleblossom zwiepte nog steeds nerveus met haar staart. Wilde ze deze kans aangrijpen? Eigenlijk... Wel. Ze wilde het wel... De kater stelde vervolgens iets voor wat aanlokkelijk klonk. Maar moest ze wel zoveel tijd hebben om na te denken? De kater begon wat voorstellen op te noemen. "Dat is.. goed." Miauwde Appleblossom wat twijfelend terwijl ze opstond en naar hem toe liep, een wantrouwige blik op hem werpende. "Ik ben nog bijna nooit buiten het Riverclan gebied geweest.. dus misschien is het wel een leuk avontuur."

${Talon} Maybe one day you'll look up.. - Pagina 2 NyNW0ogE_o$
_{I'm not yours, and you're not mine, but we can sit and pass the time. No fighting wars, no ringing chimes, we're just feeling fine.

Prachtig Art door Flo <3}

Talon wachtte in spanning af. Zijn staart ging afwachtend heen en weer en zijn hart klopte heel snel. Hij merkte de wantrouwige blik wel op maar besloot er niet op in te gaan. Eerst vertrouwen winnen en dan konden ze verder praten. "Geweldig, laten we gaan" Zei hij enthousiast en hij begon te lopen. Terwijl hij het stroompje volgde steeds verder het bos in luisterde hij naar de dieren die om hem heen veel geluid begonnen te maken. Terwijl ze liepen wendde hij zich naar haar toe. "Nou vertel me- heb je veel familie? Wacht jij stelt een vraag en ik stel een vraag.. misschien is dat wat netter dan elkaar alleen maar uithoren" Stelde hij neutraal voor terwijl zijn ogen een merel volgde die hoog boven hen op een tak neerstreek en hun boos aankeek.

De kater werd plotseling wel heel enthousiast, alsof hij een groot cadeau van haar ontvangen had. De poes keek er wat verbaasd van op maar ging hier niet op in. Voorzichtig volgde ze de kater door het bos heen. Verder weg van het Riverclan territorium en het beviel haar niet bepaald. Maar goed, een eye for an eye. Vertrouwen uitdelen om vertrouwen te krijgen... "Ik.. Ik heb wel familie.. Ik heb mijn moeder, Lostvoice, mijn vader, Cinderfall, mijn zus Mintbreath en een stel nieuwe broertjes en zusjes.. Honeykit, Badgerkit en Wolfkit." Vertelde Appleblossom zachtjes, "Maar Cinderfall en Mintbreath zijn verdwenen en mama is ziek.." Ze haalde haar schouders wat op terwijl ze naar beneden keek. "Jij dan? Wat is jouw familie?"

${Talon} Maybe one day you'll look up.. - Pagina 2 NyNW0ogE_o$
_{I'm not yours, and you're not mine, but we can sit and pass the time. No fighting wars, no ringing chimes, we're just feeling fine.

Prachtig Art door Flo <3}

Talon keek een beetje verbaasd bij het horen van die namen. Ze waren zo compleet vreemd! Het leken wel twee dingen die bij elkaar op de kat zouden moeten slaan of niet? Het gaf hem een wee gevoel in zijn maag dat Appleblossom weinig familie meer leek over te hebben. Ze leek genoeg broeders en zusters te hebben maar ouders niet echt. Hij deed zijn mond open om te vragen naar de namen maar werd onderbroken. 'Jij dan? Wat is jouw familie?' Hij deed hem vlug dicht. Talon fronste eventjes en zuchtte. "Nou mijn vader zijn naam was Audice en mijn moeder haar naam was Rince.. dan had ik nog een broer en een zus Clarence en een broer Pêrsen.. Mijn ouders leven nog voor zo ver ik weet en mijn broer en zus zijn dood" Miauwde hij met een bedenkelijk gezicht. Het erge was dat hij hun gezichten nog zo voor hem kon zien maar totaal geen berouw voelde voor wat hij had gedaan toentertijd. "Mijn vader was lelijk zwart van kleur en altijd chagrijnig en mijn moeder was saai en had mijn cyperse vacht. Clarence was net een vuurtoren zo rood en Pêrsen had een wat bruinere kleur .. zoals ik ongeveer" Zei hij met een blik van uiterste concentratie op zijn gezicht. Hij wendde zich weer tot Appleblossom. "Nu dan- waarom die vreemde namen? Lostvoice? Mintbreath? Oh en wat is het met dat kit gebeuren?" Voegde hij er hoopvol aan toe in een poging twee vragen tegelijk te stellen, gretig naar antwoorden.

De verhalen van de kater klonken vreemd in haar oren. Wat een aparte namen... Maar goed, rogues haren altijd aparte namen, was het niet? Maar voordat ze wat kon vragen, stelde de kater haar al een vraag over haar naam en de namen van haar familie. Dan was het blijkbaar toch eensgelijks. Dat over die namen dan. "Oh.. Mijn naam? Euh.. We krijgen namen naar onze rangen.. Ik ben een warrior, dus mijn naam is Appleblossom. Als kitten was ik Applekit, als apprentice Applepaw en nu dus Appleblossom." Haar uitleg was.. een beetje ongemakkelijk. Maar hopelijk volstond het.

${Talon} Maybe one day you'll look up.. - Pagina 2 NyNW0ogE_o$
_{I'm not yours, and you're not mine, but we can sit and pass the time. No fighting wars, no ringing chimes, we're just feeling fine.

Prachtig Art door Flo <3}

Appleblossom haar uitleg leek logisch te klinken in haar oren. Blijkbaar hadden ze een soort namen systeem of iets in de Clans. Het klonk allemaal heel georganiseerd. Nog een reden dat het eenling leven beter is, je kunt je eigen naam kiezen. Hij gaf een tikje met zijn staart als een soort afwezig gebaar dat je onbewust deed. "Klinkt heel apart als je het mij vraagt.. Je kunt je eigen naam niet eens kiezen" Zei hij hardop. "Ik heb wel eens eenling groepen gezien terug in Japan maar daar gelde niet echt een strikte regeling qua namen voor zover ik me kan herinneren" Bromde hij. Wat er wel gold was een ijzer sterke hiërarchie. Als je die overtrad was je zwaar de lul. Hij gaf ook meer de voorkeur aan alleen leven op het moment. "Ik leefde ook in een soort 'clan'. Met mijn familie maar dat was ook niet mijn ding, ik snap wel waarom je alleen wilt leven als ik dat allemaal zo hoor" Stemde hij met haar in.

Wat verrast keek Appleblossom op, voor het eerst met brandende nieuwsgierigheid in haar ogen. Deze nieuwsgierigheid probeerde ze altijd te maskeren of werd gemaskeerd door angst. Ze durfde immers nooit teveel vragen te stellen. "Heb.. Heb jij ook in een soort clan geleefd?" Miauwde ze vol verbazing, waarna een lichte frons verscheen. "Wat is.. Japan eigenlijk?" Het woord voelde vreemd aan op haar tong. Japan... Japan. Hoe vaak ze het ook herhaalde. Ze kende het niet. "Ik.. Ik denk dat ik alleen wil leven ja.." Stemde ze mompelend toe. "Maar.. maar mag ik er nog eventjes over na denken..?" Vroeg ze daarna voorzichtig.

${Talon} Maybe one day you'll look up.. - Pagina 2 NyNW0ogE_o$
_{I'm not yours, and you're not mine, but we can sit and pass the time. No fighting wars, no ringing chimes, we're just feeling fine.

Prachtig Art door Flo <3}

Talon keek nieuwsgierig haar kant op met lichte verbazing. Hij glimlachte met zijn overwinning. Het verbaasde hem dan weer niet dat ze Japan niet kende. Toen ze vroeg of ze nog even na mocht denken knikte hij gretig. "Maar natuurlijk! Ik wil je nergens toe dwingen" Zei hij eerlijk. Hij keek voor enkele tellen naar de grond en vestigde toen zijn blik op de bomen die ze voorbij liepen. "Laten we maar eerst die schuilplaats vinden .. ik ben er zeker van dat er hier eentje in de buurt is en zo kunnen we elkaar beter vinden, als jij dat goed vind?" Voegde hij er aan toe. "Maar je wilde wat over Japan weten? Dat kan ik je wel vertellen" Zei hij grijnzend. "Nou Japan is een land ver gier vandaan" Begon hij met een dromerige blik. "Er zijn heel veel mensen huizen en veel straat honden en katten. Veel van ons leven uiteindelijk met gevaar voor eigen leven in groepen op straat. Elk haar rond de warmste periode van het jaar komen er veel meer mensen naar Shikoku, Shikoku ligt in Japan en daar woonde ik om heel precies te zijn" Hij dacht even na wat hij nog meer voor zijn geest kon halen. "De huizen zijn er heel anders dan hier en alle mensen lijken enorm op elkaar. Hier zie ik allemaal verschillende mensen" Merkte hij op. Toen ze vroeg of ze nog even na mocht denken knikte hij gretig. "Maar natuurlijk! Ik wil je nergens toe dwingen" Zei hij eerlijk. Hij keek voor enkele tellen naar de grond en vestigde toen zijn blik op de bomen die ze voorbij liepen. "Laten we maar eerst die schuilplaats vinden .. ik ben er zeker van dat er hier eentje in de buurt is en zo kunnen we elkaar beter vinden, als jij dat goed vind?" Voegde hij er aan toe.

Met grote, nieuwsgierige ogen luisterde Appleblossom naar het verhaal die hij verteld over exotische landen. Ze had zich eigenlijk nog nooit bedacht wat voor een groot, vreemd en ver land zich wel niet uit kon strekken buiten de clangebieden, een nieuwsgierigheid die Talon nu aanwakkerde. "Ik.. Ik had nooit gedacht dat er zoveel buiten het clangebied was.." Gaf ze toe, licht beschaamd. "Maar goed.. Inderdaad, de schuilplaats." Ze weifelde eventjes terwijl ze sprak. "Misschien kunnen we elkaar ontmoeten bij die grote eik daar..?" Voegde ze eraan toe, wijzende met haar staart naar de dikke, door de tijden verweerde eikenboom. "Het is een herkenbaar punt.."

${Talon} Maybe one day you'll look up.. - Pagina 2 NyNW0ogE_o$
_{I'm not yours, and you're not mine, but we can sit and pass the time. No fighting wars, no ringing chimes, we're just feeling fine.

Prachtig Art door Flo <3}

Talon trok met zijn snorharen en snorde. Het was vreemd om te horen dat ze nog nooit enig idee had gehad dat er buiten haar territorium meer was dan alleen wat ze kon zien. Volgens mij had ze geen idee hoe groot de wereld eigenlijk was. Hij kon haar dat laten zien maar voor alsnog wachtte hij geduldig af hoe ze zou reageren op hem. In alle opzichten voor die categorie. 'Misschien kunnen we elkaar ontmoeten bij die grote eik daar?' Talon volgde haar staart. Een vrij grote eik met een enorm dikke stam die diep uitwortelde tot ver in de grond torende boven hen uit. Je kon niet door het bladerdak heen kijken omdat de dikke takken vol bladeren zaten en erg dicht op elkaar zaten. Er was zelfs ruimte tussen de wortels voor een klein holletje. "Het is inderdaad herkenbaar .. " Stemde hij in niet echt blij met het vooruitzicht om nog een nacht in de open lucht te moeten doorbrengen. "En het is niet te ver weg van jouw territorium" Merkte hij op. Het was een goed punt om te ontmoeten- maar hij ging toch voor zichzelf een meer kunstmatig onderkomen zoeken. Misschien een klein boerderijtje of iets. Hij draaide zich om naar Appleblossom en keek haar in de ogen "Ik moet je nog één ding vragen, hoe lang ga je over je beslissing nadenken? Ik wil je niet pushen of iets.. het is iets gemakkelijker voor mij" Bromde hij weer met zij natuurlijkere norseren stem die hij normaal ook zou gebruiken.

Appleblossom nam de grote eik in haar blikveld op en glimlachte er voorzichtig na. Ze wilde nog niet per direct beslissen... Dat was te lastig. Maar goed, bedenktijd was toch wel het minste wat ze kon vragen. De kater, ondanks dat hij er ietwat nors van werd, stemde hiermee toe. Zijn norsheid maakte haar iets nerveus, maar het zij zo. Ze knikte zachtjes. "Dat begrijp ik." Stemde ze toe, al dan wel licht nerveus. "Vanavond.. ik zal je vanavond m'n beslissing vertellen." Beloofde ze, hem niet de kans gevende om ermee in te stemmen of het af te slaan. Ze moest terug naar de clan. Anders gingen ze haar missen en vragen stellen, iets wat ze niet kon gebruiken. "Ik moet terug naar mijn clan, voordat ze me gaan missen.." Mompelde ze, "Ik zie je vanavond. Bedankt voor deze kans." Miauwde ze, voorzichtig glimlachende. Het was misschien wel dom om een vreemde zo blind te vertrouwen. Maar ze was wanhopig, ze wilde weg uit de verstikkende greep waar ze zich altijd ongelukkig voelde. Misschien was het dan wel tijd om een keer een risico te nemen... "Tot vanavond." Miauwde ze nog een keer ter bevestiging, waarna ze hem voorzichtig en ietwat verlegen toeglimlachte en daarna verdween in de struiken.

${Talon} Maybe one day you'll look up.. - Pagina 2 NyNW0ogE_o$
_{I'm not yours, and you're not mine, but we can sit and pass the time. No fighting wars, no ringing chimes, we're just feeling fine.

Prachtig Art door Flo <3}

Talon knikte ferm toen ze hem haar antwoord gaf. Ondertussen begon hij de eik ook te inspecteren, overwegend of hij misschien hier toch maar moest blijven. Fronzend keek hij naar de eik. Nahh, toch maar niet. 'Ik moet terug naar mijn clan, voordat ze me gaan missen.." Mompelde ze, "Ik zie je vanavond. Bedankt voor deze kans' Talon draaide zich weer om en keek haar opgelaten aan. Hij keek toe hoe ze opstond en aanstelde maakte om te gaan. 'Tot Vanavond' Zei ze nog voor ze vertrok. "Tot vanavond" Beaamde hij. Hij keek haar heel lang aan terwijl de gebeurtenissen van de afgelopen uren in begonnen te zinken. Hij ging zitten en gaf zijn cyperse vacht enkele vlugge liggen. Zwijgend begon hij zijn poten schoon te maken, in de schaduw van de eik. Dit plekje is zo slecht nog niet .. ik heb water naast me en een schuilplek. Dan toch .. het idee om niet op in een kartonnen doos of autoband of oude schuur te slapen was vreemd. Hier in het bos waren er allemaal beestjes en .. grotere dingen. Weifelend keek hij naar het gat in de eik en besloot toch maar hier te blijven. Tenminste tot Appleblossom terug kwam vanavond. "Maar eerst die schuur vinden voor het geval dat" Zei hij hardop en hij draafde behendig de struiken in naar links.