Nice to see you again [Rainfall]

Rainfall

Vanuit haar nest keek Duskcloud de nursery in. Ze hield alles goed in de gaten, althans dat probeerde ze. Het eerste wat ze had geleerd toen ze in de nursery kwam was dat er momenten waren dat iedere kit was en door de den heen stuiterde. Er waren geen uitzonderingen, iedere kit deed het. En nu was er zo'n moment. In het begin hield ze haar eigen kits nauwlettend in de gaten, maar ze had geleerd dat er altijd wel een queen was die oplette en het in de gaten had als er iets mis ging. Duskcloud was blij dat ze in het begin al haar nest ergens in een ver hoekje had gemaakt en dus een beetje afgezonderd zat van de rest. De kits waren er niet even blij mee, maar zijzelf was blij dat ze dan tenminste nog een beetje rust kreeg. Ze liet haar ogen nog eens door de den gaan en ontdekte een witte poes in de ingang. Ze herkende Rainfall. Duskcloud was niet bepaald close met haar familie, vooral niet met haar vader, maar Rainfall was oke. Ze keek naar haar zusje. 'Hey!' Riep ze en terwijl ze hoopte dat ze haar kon horen boven al de herrie in de nursery uit.

ik weet niet of dat hele familie van Ashlily ding nog doorgegaan is voor Dusk en anders negeer je het maar.

'Waar zijn ze eigenlijk, je kits?' Vroeg Rainfall. Duskcloud glimlachte. Ze was blij dat op zijn minst een van haar familieleden wat interesse in haar kits toonde. Het waren misschien niet echt haar kits, maar ze kon het niet helpen om over hen te denken als haar kits. Zij was tenslotte wel degene die voor ze zorgde en hen te drinken gaf en bovenal ze noemden haar ook mama dus het was lastig niet over hen te denken als haar kits. Ze liet haar ogen snel door de nursery gaan. Ze zag haar kits aan de andere kant van de nursery en maakte met haar kop een gebaar in hun richting. “Daar.” Zei ze. “De witte kit heet Honeykit.” Vertelde ze. Honeykit leek het meeste op Lostvoice. De rest leek meer op hun vader. “De bruine tabby heet wolfkit en die wit met bruine heet Badgerkit.” Zei ze tegen haar zusje niet zonder enige trots. Haar kits waren sterk en ze zullen goede warriors worden. “Ze zouden zo onze echte familie kunnen zijn.” Zei ze zacht tegen Rainfall. “Ze lijken tenminste wel een beetje op ons, of niet?” Duskcloud staarde naar haar kits. Honeykit was wit net zoals Rainfall en Wolfkit en Badgerkit leken ook wel een beetje op haar. Ze voelde zich verdrietig toen ze realiseerde dat ze geen echte familiebanden had met haar kits, maar ze negeerde de gedacht en glimlachte.

Duskcloud glimlachte toen ze de tedere blik in de ogen vanhaar zusje zag toen die naar haar kits keek en besefte dat ze eigenlijk de eerste van haar zussen was die ooit moeder was geworden, maar voor Ashlily zou het ook niet lang meer duren. Ze was misschien wel niet echt moeder maar zo voelde het wel en ze was blij dat tenminste Rainfall ook zoiets voelde en ze misschien zelfs zag als familie. Ze had hen aangenomen als haar kits en ze zou het vreselijk vinden als de rest van haar familie dat niet zou doen. 'Je weet, als je eens aan de drukte moet ontsnappen, ik wil wel babysitter zijn hoor.' Duskcloud lachte vrolijk met haar zusje mee. “Dat zal ik onthouden.” Zei ze. “Misschien kunnen we er een keer samen op uit gaan. Er is vast wel iemand die even op ze kan letten.” Het zou wel fijn zijn om er even tussenuit te gaan samen met haar zusje. Van haar familieleden kon ze nog het beste met Rain opschieten en het zou fijn zijn om zo af en toe even met iemand te praten. 'Ze zijn prachtig, echt waar. Ik weet zeker dat ze fantastische warriors zullen worden.' Duskcloud knikte. Ze waren geweldig en ze hield net zoveel van hen als ze van haar eigen kits gehouden zou hebben. “Hun mentors zullen hun poten aan hen vol hebben als ze apprentice's worden.” Zei ze vrolijk.