~ Open for the first time

Het zonlicht dat door de kleine gaten van de begroeiing heen drong, zorgde voor een zwak schijnsel in de Nursery. Hierin lag een nest met vijf kittens, kittens van de leider van de Thunderclan. Één van die kittens was Littlekit, een bruingetint katje dat een heel stuk kleiner was vergelijken met haar broeders en zusters. Ze was zo geboren, zou ook altijd de kleinste blijven. Maar, het deerde haar niet. Ze kon het ten slotte niet weten, haar blik was nog gehuld in een diepe duisternis, zo jong dat ze was. Met een tevreden gesmak rolde Littlekit zich tot een klein wollig balletje. Haar maagje was heerlijk gevuld met vette melk, en de warmte van haar moeder's vacht en medebroeders en -zusters zorgde ervoor dat ze zich de gelukkigste kit van het nest voelde. Ze was zich nog totaal niet bewust van de buitenwereld en wat die allemaal voor haar in petto had. Ze wist enkel van de melk en het warme nest waar haar familie in lag. De geluiden om haar heen hadden haar eerst nog niet zo geprikkeld, haar lichaampje had zich moeten concentreren op het overleven van haar eerste levensdagen. Maar nu, nu ze met de dag groeide, begon alles om haar heen toch wel heel interessant te worden. Littlekit draaide haar kleine oortjes alle kanten op. Ze hoorde het gesmak van haar nestgenoten, het gemiauw van de katten buiten en het zacht ruizen van de wind. Stemmen en vrolijk gekwetter van de vogels. Littlekit hief haar kleine kop en stak haar kleine snuitje in de lucht. Ze kon niet wachten om die geluiden te onderzoeken, om de wereld te verkennen. En toen, opende ze haar kleine blauwe oogjes voor de eerste keer.
In het begin was het enorm wennen. Ze knipperde tegen het felle licht en het duurde een tijdje voordat de glazigheid uit haar ogen was verdwenen. Geïrriteerd wreef ze met haar pootjes over haar kop en rekte ze vervolgens de slaap uit haar ledematen. Met grote oogjes keek ze rond. Naar haar nestgenoten, naar de varens die schitterden in het zonlicht dat door het loverdak van de Nursery heen drong. Naar de vacht van haar moeder waar ze zo heerlijk tegen had aan geslapen en bovenal, naar haar prachtige blauwe ogen. Ze piepte vermakelijk, kwam onhandig overeind en begon rond te krabbelen, proberend zo de aandacht van anderen te trekken. Iedereen moest zien dat ze haar ogen open had! Ze keek om naar haar broertjes en zusjes, kroop naar hen toe en begon speels en onhandig over hen heen te kruipen. Zouden zij hun oogjes ook al open hebben?