Babs 1620 Actief
| |
| Onderwerp: αuтoмαтιc vr 27 dec 2013 - 13:51 | |
| Daar zat ze weer te kijken naar de razende monsters. Iets aan hun kracht en snelheid imponeerde haar maar maakte haar ook oh zo nieuwsgierig. In de duistere krotten van haar eigen kop als ze zich weer eens ongelukkig voelde, was het bijna... een mogelijkheid. Eén pas op het donderpad. Dan zouden alle problemen over zijn die ze aan andere katten bracht. Of niet? De poes kneep haar blauwe ogen eventjes dicht en blies haar adem weer uit. Dan zouden Ashdrizzle en Thrushdive niet gevochten hebben. Dan zouden Littlepaw en Ashdrizzle geen ruzie gehad hebben. Dan zou Nightspark zich misschien beter voelen... Allemaal. Haar. Schuld. Of het echt zo was, dat wist ze niet. Maar zo voelde het. Weer zette ze haar voorpoten op het donderpad. Alleen maar even voelen, nam ze zichzelf voor. Het warme gesteente voelde raar aan onder haar pootkussentjes. Het rommelende geluid bereikte haar oren pas laat, zo diep als ze in gedachten verzonken was. Haar ogen sperden zich wijd open en ze keek op naar het monster dat snel dichterbij kwam.
{Eerste post gereserveerd voor Littlepaw}
Laatst aangepast door Snowynight op vr 27 dec 2013 - 15:30; in totaal 1 keer bewerkt |
|
Chi 3518 Actief “All the world is made of faith, and trust, and pixie dust.”
| |
| |
Babs 1620 Actief
| |
| Onderwerp: Re: αuтoмαтιc vr 27 dec 2013 - 15:40 | |
| Haar oren gingen plat in haar nek en ze kon enkel maar staren naar het aansnellende monster. Een vreemd gevoel van spijt overviel haar. Waarom deed ze dit..? Waarom stond ze hier..? Zijn ronde poten gromden woedened en zijn ogen gaven licht. Ze kneep haar ogen dicht terwijl een verlammende angst haar overviel. Het enige wat ze nu nog kon was wachten tot de klap. Maar een plotselinge krachtinspanning trok haar weg, ze was bij haar nekvel beetgepakt en weggetrokken voordat er echt iets ergs kon gebeuren. Het monster maakte een vreemd toeterend geluid en ze voelde een felle, stekende pijn in haar achterpoten toen het monster erlangsheen schampte. Het volgende moment wat ze zich besefte, lag ze snikkend van schrik in het gras terwijl ze een venijnige preek over zich heen kreeg van Littlepaw. Ze trok haar voorpoten over haar kop en snikte zacht door. "H-het.. het spijt me.." Hikte ze zachtjes, schuddende met haar kop. |
|